Σάββατο 27 Μαΐου 2006

Ονειρεύομαι τους φίλους μου


Hieronymous Bosch, The Ship of Fools, 1490-1500 (λεπτομέρεια)

Αναρωτιέμαι πως είστε. Στη φάτσα εννοώ.
Τι κάνετε στη ζωή σας. Πώς συμπεριφέρεστε.
Ποιός σας πλήγωσε σήμερα και ξεσπάτε έτσι στο πληκτρολόγιο. Τι σας έδωσε τόση χαρά και ανεβάζετε τραγουδάκια και ζωγραφιές και χαμογελάτε όλο τσαχπινιά ;) :ppp lol

Καμιά φορά σας φαντάζομαι να γράφετε καθισμένοι πίσω από ένα γραφείο μπροστά σε ένα σταθερό PC ή με ένα Mac laptop στα γόνατα. Έξω βρέχει ή κάνει πολύ ζέστη ή φυσάει και τα κλαδιά του δέντρου ξύνουν τα παντζούρια.

Η Α. πίνει φραπέ γλυκό με γάλα. Έχει να δώσει εξετάσεις εξαμήνου αλλά δεν θέλει να διαβάσει και προτιμάει να χαζεύει στα μπλογκ, να αποχαυνώνεται μπροστά στην οθόνη με τα ακουστικά στ'αυτιά. Έξω ένας σκύλος γαβγίζει. Με τέτοια γαβγίσματα πώς να συγκεντρωθεί στο διάβασμα;

Η Β. έχει βρεγμένα ακόμη τα μαλλιά της από το μπάνιο. Δεν της κολλάει ύπνος, δεν θέλει να ενοχλήσει την κολλητή της παίρνοντας τηλέφωνο τόσο αργά. Θα κάνει μια γύρα στα μπλογκς μέχρι να νυστάξει. Τι μ...ες γράφει πάλι ο Γ.! Τί ηλίθιος! Θα του αφήσει ένα σχόλιο να μάθει!

Ο Δ. μένει σε ένα διαμέρισμα δευτέρου ορόφου στο Chelsea. Έχει 5 χρόνια στην Αγγλία, δεν νοσταλγεί την Ελλάδα, αλλά του αρέσει να διαβάζει (και) ελληνικά μπλογκς. Του αρέσει το μπλογκ του Ε. -η φωτογραφία στο προφίλ του θυμίζει τον Στέλιο, μια παλιά ιστορία της Θεσσαλονίκης. Τόσο παλιά που αναρωτιέται αν συνέβη στον ίδιο ή σε κάποιον άλλο.

Η Ζ. έχει χωρίσει εδώ και 2 χρόνια. Έκτοτε είναι μόνη. Διάβασε για τα μπλογκ στο Lifo και το έψαξε λίγο από τον υπολογιστή της δουλειάς. Δεν έχει δικό της μπλογκ, αλλά διαβάζει των άλλων όποτε βρίσκει λίγο χρόνο. Προτιμά τα μπλογκ των γυναικών. Οι άντρες όλο βρίζουν ή συζητάνε πολιτικά ή για το Στοίχημα. Οπως και στην αληθινή ζωή.

Ο Η. είναι 37 χρονών και μένει ακόμη με τους γονείς του και τη μικρότερη αδελφή του. Από μέρα σε μέρα θα πάρει την απόφαση να ζήσει μόνος του. Ή τουλάχιστον έτσι λέει στον εαυτό του. Το μπλογκ του το έχει από το Νοέμβριο του 2005 και προσπαθεί να γράφει κάθε μέρα. Η μαμά του ανοίγει την πόρτα και του λέει: "Βρε αγόρι μου, θα χαλάσεις τα ματάκια σου τόσες ώρες μπροστά στον υπολογιστή!".

Ο Θ. ασχολείται με υπολογιστές όλη μέρα, κάθε μέρα εδώ και 13 χρόνια. Ξέρει τα πάντα. Ξεκίνησε να μπλογκάρει, όταν καλά-καλά κανείς στην Ελλάδα δεν ήξερε τι θα πει όχι μπλογκ, αλλά ίντερνετ. "Τα ζώα, ανακάλυψαν τα μπλόγκς και γράφουν ότι παπαριά τους έρθει στο μυαλό", σκέφτεται. Απόψε θα ανεβάσει ένα ποστ για να τα χώσει σε αυτή την παλιοαδελφή τον Ι. "Γέμισε ο τόπος από δαύτους. Αστα διάλα πια!".
Ο Κ. πονάει. Πονάει πολύ. Δεν μπορεί να ξεχάσει, δεν αντέχει μέσα στο σαρκίο του. Μπαίνει στα μπλογκ για να ξεχαστεί. Του αρέσει το μπλογκ της Λ. Φαίνεται πολύ καλλιεργημένη κοπέλα. Κι αυτή πρέπει να τον συμπαθεί. Στα σχόλια του απαντάει πάντα πολύ ευγενικά. Σκέφτεται να της στείλει mail, μήπως όμως τον παρεξηγήσει; Άσε, ίσως αύριο.

Η Μ. είναι παντρεμένη εδώ και έξι χρόνια. Έχει τον υπολογιστή στο δωμάτιο του παιδιού. Ο άντρας της στο διπλανό δωμάτιο της φωνάζει να του πάει ένα ποτήρι νερό και να έρθει να ξαπλώσει. Έχουν να σηκωθούν πολύ πρωί αύριο. Αναγκάζεται να πατάει τα πλήκτρα πολύ μαλακά για να μην ξυπνήσει το παιδί. Μπας και τον πάρει κι αυτόν ο ύπνος και ξεχάσει το νερό...

Ο Ν. μένει σε ένα χωριό κοντά στο Άργος. Το σιχαίνεται το χωριό του. Και το Άργος. Γουστάρει να γράφει στο μπλογκ κάθε μέρα για όλα τα καινούργια τραγούδια που κατεβάζει από το emule, αλλά πρέπει να διαβάζει και για το κωλοφροντιστήριο. Θέλει να περάσει Αθήνα ή Θεσσαλονίκη. Ό,τι σχολή να'ναι.

Η Ξ. είναι δημοσιογράφος και δουλεύει "στις εφημερίδες". Δηλαδή έτσι λέει η μαμά στη θεία Ευτέρπη. Έβγαλε το Εργαστήρι Δημοσιογραφίας, αλλά τα πράγματα είναι δύσκολα στην πιάτσα, ειδικά άμα δεν έχεις γνωστούς. Στα μπλογκ αισθάνεται ότι κρατάει επαφή με την τέχνη της. Βαθιά μέσα της περιμένει ότι κάποιος θα εκτιμήσει τα κείμενά της και θα της προσφέρει δουλειά (ή την έκδοσή των κειμένων σε βιβλίο). Καλύτεροι είναι οι άλλοι;

Ο Ο. δουλεύει σε ένα κομμωτήριο. Δεν είναι γκέυ, αλλά εντάξει του αρέσουν μερικές φορές κάποια αγόρια. Τέλος πάντων, δεν έχει κάνει ακόμα τίποτα, παρεξόν κάτι φιλιά με τη Ρία και κάτι χαμουρέματα με το Σταμάτη. Στα μπλογκ του ανεβάζει τα ποιήματά του και συγκινείται όταν του αφήνουν ενθαρρυντικά σχόλια. Το πρωί που χτένιζε την κυρία Λουκία του ήρθε ένα πολύ ωραίο! Θα το ανεβάσει το απόγευμα (ελπίζει να μην το ξεχάσει μέχρι τότε).

Ο Π. εργάζεται σε έναν μεγάλο οργανισμό. Έχει ευτυχώς άπειρο χρόνο και χρήμα στη διάθεσή του, αλλά δυστυχώς αισθάνεται ότι δεν ξέρει τι να τα κάνει. Έχει πιάσει τον εαυτό του να βαριέται να πάρει τα παιδιά από τη γυναίκα του για Σαββατοκύριακο. Προτιμά να απολαμβάνει Σάββατο πρωί στο κρεββάτι με εφημερίδες και χάζεμα-blogging στα laptop. Σήμερα θα γράψει για εκείνη την παλιά ιστορία του με την Οξάνα -αν και τι να καταλάβουν τα πιτσιρίκια...

Η Ρ. δουλεύει σε έναν εκδοτικό οίκο. Μικρομεσαίο. "Εξωτερική συνεργάτης" είναι: κάνει μεταφράσεις από τα γαλλικά και διορθώσεις. Πολύ λίγα λεφτά, αλλά τουλάχιστον είναι μέσα στα βιβλία που τα λατρεύει. Αν είχε λεφτά του Π. θα ταξίδευε σε όλον τον κόσμο και θα αγόραζε όλα τα βιβλία που της αρέσουν χωρίς να κοιτάει πόσο κάνουν! Στο μπλογκ της αρέσει να γράφει για πράγματα που της συμβαίνουν καθημερινά, για βιβλία, για ταινίες και για μουσική.

Ο Σ. είναι παπάς σε μια ενορία στη Νέα Φιλαδέλφεια. Μουσικός ήταν, αλλά δεν έβρισκε δουλειά και.. έ, τον βοήθησε ένας θείος να τακτοποιηθεί. Τώρα έχει το χρόνο να ασχολείται με τη βυζαντινή μουσική, οργανώνει χορωδίες, διαβάζει. Για τα μπλογκ του μίλησαν κάτι φίλοι και από τότε κόλλησε! Περιμένει πώς και πώς να πάει πάλι τα παιδιά του στην κατασκήνωση της εκκλησίας για να έχει περισσότερο χρόνο να ανεβάζει ποστ.

Η Τ. τελειώνει το διδακτορικό της στο Βερολίνο και παράλληλα δουλεύει part-time σε ένα γραφείο. Παντρεύτηκε πέρισυ τον Dietrich και αποφάσισε να μείνει μαζί του στη Γερμανία. Της λείπουν οι δικοί της, κυρίως ο μπαμπάς της και τα περισσότερα ποστ που ανεβάζει τα γράφει σκεφτόμενη εκείνον. Όταν μιλάνε στο τηλέφωνο της ανεβαίνει ένας κόμπος στο λαιμό.

Ο Υ. δουλεύει όλη μέρα σε μια ιδιωτική τράπεζα -καμιά φορά ως το βράδυ. Αν δεν βαρεθεί να βγει για καμιά μπύρα με το φιλαράκι του τον Τάκη, χαζεύει στο ίντερνετ. Πρόσφατα μπήκε σε ελληνικά μπλογκς και του φαίνεται ότι έχουν πολύ πλάκα. Σκέφτεται να φτιάξει κι ένα δικό του και να ανεβάζει σχόλια για ποδόσφαιρο, ανέκδοτα, κλιπ από παλιές ελληνικές ταινίες και τέτοια! Ωραίο θα είναι!

Η Φ. συγχίστηκε πάλι με αυτά που διάβασε σήμερα στα μπλογκ του μ...α του Χ. γι'αυτό μπήκε και τον ξέχεσε. Τον κωλοφασίστα! Αν είναι δυνατόν ρε σύ να υπάρχουν τέτοια άτομα και να ανεβάζουν τέτοιες μ...ες! Κανένας ακροδεξιός θα είναι να δεις! "Αγοράκι μου όταν εμείς κάναμε πορείες στην Αμερικάνικη, εσύ έβλεπες τα Χτυποκάρδια στο Μπέβερλυ Χιλς!" Ωχ, άργησε κι έχει να βγει απόψε...

Ο Χ. μόλις απάντησε σε αυτό το αναρχοκομούνι που του άφησε σχόλιο! Τη μαλ....ένη! Που θα του κάνει και μάθημα δημοκρατίας..! "Κοριτσάκι μου όταν εμείς κάναμε πορείες στην Αμερικάνικη, εσύ έβλεπες τα Χτυποκάρδια στο Μπέβερλυ Χιλς!" Δεν γράφει άλλα, θα απαντήσει περισσότερα μετά. Πάει να ετοιμαστεί γιατί -χωρίς να το ξέρει- απόψε θα βγει με την Φ.

Ο Ψ. δουλεύει σε μεγάλο δημοσιογραφικό οργανισμό. Έχει δική του μόνιμη στήλη σε ένθετο περιοδικό του Σαββατοκύριακου, δικό του πολύ πετυχημένο μπλογκ (ρεκόρ στα linkblogs λέμε), πολλούς φίλους και πολύ έντονη κοινωνική ζωή. Απόψε που θα γυρίσει στο διαμέρισμά του στο Παγκράτι θα κοιμηθεί αγκαλιά με το σκύλο του τον Dylan και θα προσπαθήσει να θυμηθεί τι χρώμα είχαν τα μάτια της Μαρίας.

Ω, οι ευτυχισμένες μέρες!

15 σχόλια:

2 Shots of Happy, 1 Shot of Sad είπε...

Το διάβαζα και χαμογελούσα. :)
Πόσες εικόνες μπορείς να φτιάξεις για τον άλλον χωρίς να τον δεις!

lemon είπε...

Μα πόσες εικόνες, πραγματικά!!
Και η πλάκα είναι οτι κ ά π ω ς έτσι είμαστε στ αλήθεια...
Ειλικρινά, εδω και καιρό, βλέπω το γραφείο μου με τα μάτια όλων εδω μέσα,αν είχα ψηφιακή μηχανή ή σκάνερ θα το είχα ήδη ποστάρει!

Ιφιμέδεια είπε...

Μ'αρέσει πάντοτε να σκέφτομαι διάφορα για τους συγγραφείς των μπλογκς. Μάλλον το κάνω ασυναίσθητα. Δηλαδή από τα διάφορα κείμενά τους σκέφτομαι ενίοτε, α σήμερα κάτι καλό του συνέβη έχει κέφια, ή τώρα που γράφει ποιός είναι δίπλα του; Είναι στο γραφείο του ή στο σπίτι; Γελάει, έχει θυμώσει;
Είναι ένα παιχνίδι τελικά όλη αυτή η ιστορία...

Ανώνυμος είπε...

wow!!!

NinaC είπε...

Εύγε, νέα μου!!!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Εξόχως αληθινό!!! Κι ας βγαίνει μέσα από την φαντασία σου...
(Σχήμα οξύμωρον? Αντίφαση εν τοις όροις; Όχι, διόλου, όταν η φαντασία είναι γνήσια κι όχι βεβιασμένη...)

cobden είπε...

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΠΟΣΤ, ΙΦΙΜΕΔΕΙΑ!Τώρα πρέπει να βρούμε και ποιός είναι ποιός!Πάντως για να βοηθήσω δεν είμαι ούτε κομμωτής, ούτε παπάς στη Νέα Φιλαδέλφεια και (δυστυχώς) δεν μένω ούτε στο Chelsea...

Ιφιμέδεια είπε...

Είναι εντελώς φανταστική σύνθεση -με επιρροές από μισόλογα ιστολόγων. Μην χάσεις το χρόνο σου φίλε μου cobden: δεν αναγνωρίζονται συγκεκριμένα πρόσωπα.. (έτσι νομίζω τουλάχιστον!).

Ποιός είναι ο αγαπημένος σας -έτσι παρεμπιπτόντως;

cobden είπε...

Ο Δ...Δε σου λέω όμως γιατί, τα συμπεράσματα δικά σου!

Ιφιμέδεια είπε...

Εγώ πάλι, ως δημιουργός τους, τους συμπαθώ -σχεδόν- όλους...
Άσε που σε κάποιους έχω βάλει και αυτοβιογραφικά στοιχεία..

Dimitris Stefosis είπε...

Βαθιά υπόκλιση στην κοινωνιολογική φαντασία σας!!!...

anarchitect είπε...

Τώρα να σου πω ότι κάπου εκεί μέσα βρήκα και εμέν-A?????







[πάλι κατάληψη έχουμε.....]

anarchitect είπε...

[Ήταν πολύ γλυκό αυτό το post σου!]

nikitas είπε...

oraious filous exeis
;)

pes mou tin istoria tis ifimedeias, mithologia?

Ιφιμέδεια είπε...

Επιφυλάσσομαι για μελλοντικό αναλυτικό ποστ!