και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας.
Έτσι ισχυρίζεται ο Θουκυδίδης γιά τους συμπατριώτες του Αθηναίους στον περίφημο Επιτάφιο λόγο του.
Μιά μεγάλη αλήθεια.
Η μήπως όχι;;;
Έτσι ισχυρίζεται ο Θουκυδίδης γιά τους συμπατριώτες του Αθηναίους στον περίφημο Επιτάφιο λόγο του.
Μιά μεγάλη αλήθεια.
Η μήπως όχι;;;
Ο Δρ. Φλάντζας μου κάμει την τιμή να με προσκαλέσει σε ένα ιδιότυπο παίγνιο που αφορά τις φιλοσοφικές μου αναζητήσεις. Δέχομαι, περισσότερο από σεβασμό στον γεραρό επιστήμονα, κι όχι βεβαίως επειδή βαυκαλίζομαι να πιστεύω ότι και η ίδια είμαι επιστήμων. Ευτυχώς οι καλύτεροί μου φίλοι είναι κοντά μου γιά να με προσγειώνουν όταν με καταλαμβάνουν τέτοιες ιδεοληψίες.
Έζησα και ζω την ζωή μου επηρρεασμένη από τις ιδέες του Γάλλου ιατροφιλόσοφου Νομπελίστα Αλέξη Καρρέλ, ο οποίος (όπως λέει και ο Μπάρκουλης στη Βλαχοπούλου στο Ζητείται Επειγόντως Γαμπρός) στο έργο του "Ο Άνθρωπος Αυτό Το Άγνωστο" (L'Homme, c'est inconnu , 1935) πρεσβεύει ότι ο άνθρωπος είναι όσων ετών αισθάνεται ότι είναι, ανεξαρτήτως της πραγματικής βιολογικής του ηλικίας. Εγώ, γιά παράδειγμα, είμαι 35 χρονών, αλλά αισθάνομαι ότι είμαι 28, άντε το πολύ 16.
Αυτή, φίλτατοί μου αναγνώστες, είναι η βασική μου φιλοσοφική θεώρηση.
Βεβαίως, έχω επηρρεαστεί και από άλλες φιλοσοφικές σχολές, όπως από την Ιταλική νεοσπαγγέτι άποψη που πρεσβεύει ότι
Η Εκδίκηση είναι ένα Πιάτο που τρώγεται Κρύο...!
Ενώ, τις ώρες της πνευματικής κόπωσης, του κάματου που λύνει τα γόνατα (αυτή είναι ομηρική παρομοίωση, γιά όσους δεν κατάλαβαν) συχνά-πυκνά ανακαλώ και εφαρμόζω την συμβουλή του Μεγάλου Αλεξανδρινού
Και μες στην τέχνη πάλι, ξεκουράζομαι απ' την δούλεψή της
8 σχόλια:
Προσωπικά, αγαπητότατη, δεν εκδικούμαι - βασικά, βαριέμαι!.. Μέχρι να συνειδητοποιήσω το κακό που μούκαναν, να εξακριβώσω τις συνέπειες, να βρω ποιός ακριβώς τόκανε, να καταστρώσω σχέδιο αντιδράσεως κ.λπ., βρίσκομαι κιόλας ψυχικά αλλού... πάω γι' άλλα, δηλαδή, συνήθως, για μπάνια, καθ' όσον, όλα τα κακά χειμώνα μας έρχονται, και εν τω μεταξύ έχει καλοκαιριάσει!..
Ωστόσο, στο πλαίσιο μιας ζωής φιλοσοφημένης, όπως η δική σας, η εκδίκηση λαμβάνει διαφορετικό χαρακτήρα και βάρος - γίνεται φιλοσοφία, εξ όσων αντιλαμβάνομαι. Ως εκ τούτου, για καλό και για κακό υποκλίνομαι και πάλι στην σκέψη σας, αισθανόμενος, εκ παραλλήλου, υποχρεωμένος να ξανασκεφθώ την στάση μου...
Παρακαλώ, όμως, να αποσαφηνίσετε κάτι, εγκαίρως, ώστε η σκέψη μου να μπει σε σωστό κανάλι εξ αρχής και να μη μαγειρεύω και τζάμπα. Από τον πρωτότυπο τίτλο του ιταλικού φιλοσοφικού πονήματος προκύπτει ότι ο Ιταλός στοχαστής ορίζει την εκδίκηση ως "πιάτο, που ΣΕΡΒΙΡΕΤΑΙ κρύο (si serve freddo)" - όθεν, αβιάστως εξάγεται το συμπέρασμα ότι εσείς ως φιλόσοφος και scholar έχετε μάλλον ήδη προχωρήσει κατά ένα πρακτικό βήμα μπροστά την φιλοσοφική σκέψη του δειλού μακαρονά : δεν την σερβίρετε απλώς, αλλά την τρώτε κιόλας την εκδίκηση! Ισχύει αυτή μου η ανάγνωση της στάσεώς σας; Και πόσο ακριβώς παχαίνει; Γιατί είμαι και σε δίαιτα, ξέρετε, εν όψει θερινής σαιζόν...
Πάντα πιστός μαθητής σας... διατελώ!
Υ.Γ. : την περίπτωση να σερβίρεται η εκδίκηση υπό τύπον "caffe freddo" στο Da Capo και να λαμβάνει μορφή κουτσομπολιού δεν την εξετάζω καθόλου, αφ' ενός, διότι το Da Capo, ως self service, δεν είναι του επιπέδου μας, αφ' ετέρου δε, διότι το πόνημα ανήκει στην ιστορική εκείνη της φιλοσοφίας περίοδο, όπου το Da Capo ήταν παπουτσίδικο και ο freddo ήταν ακόμη frappe...
Πάλι εγώ, πάλι πιστός
:-))
Αγαπητή, κυριά Ιφιμέδια:
Βγάζετε την εκδίκηση απο τον φούρνο κε την τοποθετείτε εις καταψυξιν δια 5 μέρες.
Σερβίρεται είς πιατον σε εκείνους που σας πλήγουσι ανεπιστρεφτώς.
Λεονάρντο Ντα Βίντσι,Πάμπλο Πικασσο,Βαν Γκονκ, Σαλβαδόρ Νταλί, Μπομπ Ροςς,
Dr.Φλάντζας
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τις ευχές. :)))
Άχ Ιφιμέδεια !
Τι να σου πώ! Κάποτε μια γριά μαγισσα μου είχε πει τα εξης: " παιδάκι μου να μήν ξεχάσεις ποτέ αυτό: σε όποια πλευρά κι άν γυρίσεις, πάντοτε τόν κώλο σου πίσω θα τον έχεις.."
Σταμάτε λοιπόν το μαγείρεμα και το σερβίρισμα.
Φίλτατε μου Αστεροειδή,
η αλήθεια είναι ότι κι εγώ βαριέμαι να μαγειρεύω εκδίκηση και τα τοιαύτα -κανα μοσχαράκι κοκκινιστό και πολύ μου πάει. Γι'αυτό, όπως πολύ σωστά επισημαίνετε παρατηρώντας το πόνημα του Ιταλού στοχαστή, η εκδίκηση σερβίρεται και τρώγεται (σύμφωνα με τη δική μου ερμηνεία, άλλως τι νόημα έχει;). Αλλά ποιός την μαγειρεύει -θα αναρωτηθείτε.. Μμμμ, εδώ πολύ φοβάμαι ότι προχωρούμε στη σφαίρα του υπερφυσικού και δεν ταιριάζει με το σπαγγέτι. Ας ερμηνεύσει καθείς ως θέλει. Ας πούμε ότι μαγειρεύεται νομοτελειακά (αν και αυτό δεν βγάζει πολύ νόημα).
Σας έχω καταλάβει κι εσάς ότι λόγω ιδιοσυγκρασίας δεν θα μαγειρεύατε ποτέ εκδίκηση -που να σας χάριζαν 10 χρυσούς σκούφους! Πείτε μου όμως, τώρα που πλησιάζει καλοκαίρι, δεν τραβιέται ένα κρύο πιάτο; (όχι δεν νομίζω ότι παχαίνει!)
Λατρεμένε μου Δρα Φλάντζα,
αυτοί που με πλήγουσι ανεπιστρεφτώς δεν παθαίνουν τίποτα. Κι ίσως καλύτερα. Δεν θα το άντεχα να πάθουν ότι μου κάνουν. Είναι πολύ σκληρό, δεν βρίσκετε;
Dolly,
να προσέχεις τον εαυτό σου!!!
Αγαπητό ανώνυμο,
ακούγεται σαν να έχετε δίκιο, αλλά πάλι δεν είμαι και σίγουρη. Βλέπετε οι μάγισσες και οι κώλοι είναι μιά κατηγορία που δεν κατέχω καλά...
(μη σας ανησυχεί. Δεν μαγειρεύω τίποτα..)
Πολύτιμη Ιφιμέδειά μας,
Στη βασική φιλοσοφική θεώρηση,συμπλέουμε και εναρμονιζόμαστε πλήρως!!!
Είμαστε 16 απο τα μέσα του ΄80 και το απολαμβάνουμε κάθε στιγμή που μας το επιτρέπουν οι άλλοι!!!
:-))
Αγαπητά μας 7,
χαίρομαι που μείνατε -όπως πάντα- στην ουσία του ποστ!
Είσαστε λοιπόν και εσείς πάντα νέοι; Πολύ χαίρομαι!
Μια γιαγιά από την ΄Ηπειρο , όταν ρωτήθηκε σχετικά για το τί αρέσει στις γυναίκες απάντησε : ρούχα ,
πούτσα και χορός...Primum vivere deinde philosophari , είπαν οι
κατ' εκοχήν πρακτικοί Λατίνοι.
Πορέψου λοιπόν φιλοσοφούσα κορασίς, ανάλογα..
Δημοσίευση σχολίου