Σύμφωνα με τον αναμνηστικό κατάλογο των ποστ που κρατάει ο blogger, αυτό το blog έκλεισε στις 5 Απριλίου ένα χρόνο ζωής. Ούτε που το πήρα χαμπάρι. Το εκτεταμένο αφιέρωμα του Έντεκα στο δικό του blog με έκανε να αναζητήσω την έναρξη και του δικού μου.
Επ'ευκαιρία της απολύτως άχρηστης αυτής επετείου, σκέφτηκα και παρατήρησα μερικά πράγματα γιά το blog μου και το blogging και ιδού τι έχω να δηλώσω:
1. Πριν από αυτόν τον ένα χρόνο του blog είχα από τον Ιανουάριο του 2005 προφίλ στον blogger και ακόμη παλαιότερα συνήθιζα να διαβάζω και να σχολιάζω τα λίγα blog της τότε εποχής. Ώστε θα έλεγα ότι η ενασχόλησή μου με το άθλημα κρατάει περίπου τρία χρόνια. Γι'αυτό και σβήνω νοερά 3 κεράκια.
2. Όταν ξεκίνησα το blog ήθελα να κάνω τρία πράγματα:
2α. Ήθελα να υποστηρίξω τρόπον τινά τη μυστήρια διαδικτυακή περσόνα της ομώνυμης Θεάς. Την φανταζόμουν μιά γυναίκα πολύ όμορφη, βασανισμένη, με εμπειρίες ζωής και μεγάλα πάθη, που θα είχε γνώμη γιά όλα -άλλο αν θα βαριόταν να την λέει. Τώρα συνειδητοποιώ ότι την είχα στο μυαλό μου λίγο σαν την Ava Garnder, που ήταν όντως μιά Θεά. Στην πράξη αποδείχτηκε δύσκολο και ανούσιο και γι'αυτό βαθμηδόν εγκατέλειψα την ιδέα. Δείτε όμως λίγο την Ava και αποθαυμάστε...
Αργότερα φαντάστηκα την Ιφιμέδεια, πολύ μικρότερη, εξωπραγματική ξανθιά παιδούλα. Κι αργότερα σας την έδειξα... μέχρι και νύφη!
2β. Ήθελα να φτιάξω μιά ιστοσελίδα που θα λειτουργούσε γιά μένα σαν ανθολόγιο, σαν λεύκωμα. Σα δικό μου περιοδικό. Θα έβαζα εδώ τις αγαπημένες μου εικόνες και θα τις συνόδευα από αγαπημένα κείμενα. Όντως σε μεγάλο βαθμό το blog λειτούργησε έτσι και πολύ χαίρομαι, γιατί ακόμη και σήμερα ενίοτε ξεφυλλίζω τα παλιά ποστ γιά να θυμηθώ ένα αγαπημένο ποίημα που νομίζω το ανέβασα γύρω στο Νοέμβριο.
2γ. Το μπλογκ έγινε πολλές φορές γιά μένα το παράθυρο του αυτοκινήτου μου που το ανοίγω και φωνάζω δυνατά στον αέρα πόσο αγαπώ τον Θ. Όταν οι σχέσεις μας (των bloggers εννοώ) περιπλάκησαν με την βαθμιαία γνωριμία στα comment boxes, αυτό με έκανε να είμαι όλο και πιό διστακτική στο να εκφράζομαι έτσι δημόσια. Ίσως θα έπρεπε να ανοίξω ένα κρυφό blog...
3. Κοιτάζοντας τα παλιά ποστ διαπίστωσα ότι το δημοφιλέστερο από πλευράς σχολίων ήταν εκείνο στο οποίο σας ανακοίνωσα ότι παντρεύομαι. Μόλις 53 σχόλια που άλλοι -όνομα και μη χωριό- τα μαζεύουν σε μιά ώρα! Η αλήθεια είναι ότι τούτο το blog δεν έγινε ποτέ δημοφιλές...
4. Λόγω του ανθολογικού χαρακτήρα του blog και της φυσικής μου ολιγογραφίας (έδωσα έκθεση στις γενικές εξετάσεις της τρίτης Λυκείου με έκταση 1 1/2 σελίδα!), τα μεγάλα κείμενα δεν ήταν το φόρτε μου. Δεν μου αρέσει να διαβάζω σεντόνια, γι'αυτό και ήθελα ο αναγνώστης εδώ να δέχεται αν θέλει ένα σύντομο ερέθισμα -κι αυτό να είναι αρκετό.
5. Δεν έχω αφήσει ποτέ μου ανώνυμο σχόλιο. Ακόμη και την εποχή που δεν είχα προφίλ στον blogger, υπέγραφα ως Ιφιμέδεια μέσα στο "ανώνυμο" σχόλιο. Τον κανόνα αυτόν το έθεσα στον εαυτό μου και τον τηρώ ψυχαναγκαστικά. 'Ερχονται και στιγμές βέβαια που τον αμφισβητώ, ιδίως όταν "γαργαλιέμαι" να γράψω κάτι που ξέρω ότι θα βρει στόχο και θα τσούξει (όχι Συκιά μου δεν λέω γιά σένα!). Μετά σκέφτομαι πόσο γελοίο και αναξιοπρεπές είναι όλο αυτό και φεύγω. Οφείλω πάντως να πω ότι δύο φορές αναγκάστηκα να σβήσω χυδαία σχόλια που ανέβηκαν ανώνυμα εδώ και φυσικά θα το ξανακάνω αν χρειαστεί.
6. Γιά ένα μικρό μάλλον διάστημα άνοιξα με το έτερόν μου ήμισυ ένα δεύτερο blog, που σημείωσε παραδόξως μεγάλη (σχετικά-είναι-όλα) επιτυχία, το Fantastic 80's. Η αλήθεια είναι, ότι παρά τις υποσχέσεις, εγώ έκανα όλη τη λάντζα (το έτερον ήμισυ βαριόταν) και γι'αυτό με τις πολλές δουλειές του γάμου παράτησα το δεύτερο blog τελείως στη μοίρα του. Επειδή το αγαπώ πολύ και βλέπω ότι υπάρχει κόσμος που το διαβάζει ακόμη (!), σε αντίθεση με αυτό εδώ το blog, σκέπτομαι κάποια στιγμή να το ξαναπιάσω.
7. Κάποια στιγμή ξεκίνησα να γράφω ένα μυθιστόρημα σε συνέχειες, το περίφημο Ο Ιαγουάρος Μέσα Του. Το όλον εγχείρημα είχα καθαρά λόγους θεραπευτικούς και φυσικά καμιά σοβαρή λογοτεχνική αξίωση. Λειτουργούσε γιά μένα αποσυμφορητικά και εντελώς συμβολικά: κάθε πρόσωπο της πλοκής συμβολίζει κάποιο υπαρκτό πρόσωπο ή μιά κατάσταση. Πολύ πολύπλοκο και μάλλον κουραστικό, δεν αγαπήθηκε από τους αναγνώστες μου, αποδεικνύοντας ότι έχουν γούστο!
8. Αν και προσπαθούσα γιά το αντίθετο, ενίοτε παρασυρόμουν και εξέφραζα τη γνώμη μου γιά ζητήματα που δεν με αφορούσαν άμεσα, αλλά σχετίζονταν με άλλους bloggers ή με το blogging, μεταblogging, κλπ. 9 στις 10 φορές μετάνιωσα που άνοιξα το στόμα μου και υποσχόμουν μετά στον εαυτό μου να μην ανακατεύομαι. Επειδή δεν μαθαίνω από τα λάθη μου, τις προάλλες τα έριξα στην Αμάντα που τα έριξε στην Κουρούνα!
9. Άμα δε βαρεθώ θα κάτσω να διαλέξω τα αγαπημένα μου ποστ καμιά μέρα.
22 σχόλια:
Xρονια πολλα και keep blogging!!!!
Μια ανώνυμη, μπερδεμένη...
(Σε έχω διαβάσει αρκετές θα έλεγα φορές, κι έχω σχολιάσει συνήθως ανώνυμα, δεν έχω το μυαλό και τη διάθεση να διαλέξω ένα νικ και αυτό να χρησιμοποιώ συστηματικά. Άλλοτε συμφωνώ μαζί σου και άλλοτε με θυμώνεις!)
Βρε Ιφιμέδεια, λίγο στενοχωρημένη σε βλέπω. Κρίμα...
Όσο για τον Ιαγουάρο, εγώ δεν τον διάβασα αλλά έχω την εντύπωση ότι κάποιοι τον αγάπησαν πολύ.
Χμμ σου έγραψα ένα ποστ για να σε συνδράμω στη θλιψούλα που διέκρινα και μάλλον απέτυχα παταγωδώς!
Δεν πειράζει. Χρόνια σου πολλά, όχι μπλογκικά, αλλά "κανονικά/πραγματικά"
Χρόνια πολλά...
Σε θέλουμε όπως είσαι: ολιγόλογη μα περιεκτικότατη, με διάθεση αυτοκριτικής- που τις περισσότερες φορές η αυτοκριτική χαλαρά κολλάει σε πολλές "ψυχολογίες" εδώ μέσα αλλά και εκεί έξω, γραμματιζούμενη και παρόλα αυτά απλή και γενικώς ΣΕ ΓΟΥΣΤΆΡΟΥΜΕ.
Ο πρώτος πληθυντικός χρησιμοποιείται για να κάνω περισσότερο θόρυβο ως επισκέπτης...
@Πρέζα TV: Ευχαριστώ!
@Ανώνυμη μπερδεμένη: Μπα, δεν έχω καμιά θλιψούλα, αλλά σε ευχαριστώ που μπήκες στον κόπο να γράψεις αυτό το σχόλιο γιά να με συνδράμεις. Μου κάνει εντύπωση που μου γράφεις ότι θυμώνεις ώρες-ώρες με κάτι που γράφω. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω πότε προκαλώ τέτοια ισχυρά αισθήματα (αν και προφανώς είναι λογικό αυτό που γράφεις). Ευχαριστώ γιά τις ευχές.
@Cyrusgeo: Ευχαριστώ...
@Ιούδα: Εσύ παιδί μου κάνεις μπαμ έτσι κι αλλιώς δεν έχεις ανάγκη από τέτοια. Κι εμείς σε γουστάρουμε (κυριολεκτικός πληθυντικός). Εκδόσου!!!!
Καλή συνέχεια Ιφιμέδεια. Σε διαβάζω τακτικότατα αν και με εκνευρίζεις τις περισσότερες φορές ( όχι τίποτε ανησυχητικό όμως) και έχω την εντύπωση πως τα αισθήματα είναι αμοιβαία. :-)
Γενικά παραδέχομαι πολύ τις έξυπνες και καλλιεργημένες γυναίκες γιαυτό και εξεπλάγην με τον ενθουσιασμό που έδειξες με το γάμο σου. Σε φανταζόμουν πιο αναρχικό πνεύμα. Εσύ και η Κάρυ στο "Sex and the City" με απογοητεύσατε εξίσου τελικά (:-Ρ).
Το μόνο που μου μένει είναι να δω και τη Γιουτζίν να παντρεύεται και να ποστάρει φωτογραφίες της με το νυφικό. ;-)
Εύχομαι να συνεχίσεις να διασκεδάζεις με το μπλογκιν. Τα Fantastic 80's ήταν και γαμώ τα μπλογκ πάντως, δεν είχα ιδέα ότι έβαζες το χεράκι σου.
Υ.Γ. Ούτε εγώ έχω αφήσει ποτέ μου ανώνυμο σχόλιο, εκτός αν ήταν να φλερτάρω.
πολύ ωραία ανασκόπηση! και πολύ ενδιαφέροντα αυτά που μας είπες :)
πάω να διαβάσω το πρώτο σου ποστ...
[ξέρεις πόσο αγαπώ και το φαντάστικ 80ς, αν είναι να νεκραναστηθεί να βοηθήσω όσο μπορώ!]
xxxxxxx
Χρόνια καλά Ιφιμέδεια! Ήσουν από τα πρώτα μπλογκ που ανακάλυψα πέρσι την άνοιξη, όταν ξεκινούσα τις βόλτες μου στην μπλογκόσφαιρα και κάθε φορά που μπαίνω στο μπλογκ σου, έχω μια πολύ γλυκειά αίσθηση για αυτό το λόγο. Να είσαι καλά.
Αγαπητή, κυρία Ιφιμέδεια:
Χρόνια σας Πολλά κε Ευτυχισμένα!
Κρατήστε μου εβα κομματάκι τούρτας,
Dr.Φλάντζας
Έχουμε μια μανία με τον Ιούδα και κάθε τρείς και λίγο,πάμε και του κλέβουμε τα-συνταρακτικά-ποστ του.
Λέμε τώρα να του κλέψουμε και το σχόλιό του σε σένα γιατί μας εκφράζει απόλυτα!!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ,ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΜΕΝΑ!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ,ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΜΕΝΑ!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ,ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΜΕΝΑ!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ,ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΜΕΝΑ!!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ,ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΜΕΝΑ!!!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ,ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΜΕΝΑ!!!!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ,ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΜΕΝΑ!!!!!!!
Δεν είχα ιδέα ότι το '80 ήταν δικό σου... Χαίρομαι διπλά τώρα!
Και σε διαβεβαιώ πως το αν ένα μπλογκ είναι καλό ή όχι δεν φαίνεται από τον αριθμό, αλλά από το ποιόν των αναγνωστών... και αυτό το ποιόν φαίνεται από το ποιόν των σχολίων...
Κατά συνέπεια, είσαι πολύ, πάρα πολύ μπροστά... μεταξύ άλλων, γιατί δεν λέει απολύτως τίποτε το να μαζέψεις 53 μονολεκτικά και κολακευτικά σχόλια σε μιαν ώρα, ενώ λέει πολλά το να μαζέψεις 10 περιεκτικά, ακόμη και διαφωνούντα, σχόλια - κι ας είναι σε μια βδομάδα...
Εν ολίγοις : Ιφιμέδεια rules, any way you see it!
Φιλιά και ευχές!
Αθήναιε,
λυπάμαι που σε εκνευρίζω. Ο στόμφος πράγματι προκαλεί εκνευρισμό. ;)
Ο ενθουσιασμός μου με το γάμο είχε να κάνει ακριβώς με το γεγονός ότι δεν ήταν η σημαντικότερη στιγμή της ζωής μου, δεν τον ονειρευόμουν από μικρή, δεν τον σχεδίαζα από καιρό, ούτε κόστισε υπέρμετρα. Επομένως είχα την πολυτέλεια να τον αντιμετωπίσω ως πανηγύρι και πολλή πλάκα. Αν σε σόκαραν οι φωτογραφίες του νυφικού (που δεν ήταν αυτό που φόρεσα, ούτε διακρίνεται το πρόσωπό μου), σκέψου πόσοι άλλοι προβάλλουν στο μπλογκ τους συχνότατα ιδιαιτέρως προσωπικά δεδομένα (επαγγελματική κατάσταση, σπουδές, οικογενειακή ζωή, υγεία, κλπ.) Αυτά που αγαπώ και υπηρετώ είναι καλά κρυμμένα και δεν τα εκφυλίζω εύκολα νομίζω.
Εγώ πάντως από τότε που συνειδητοποίησα ότι ο Αθήναιος είναι μιά καλά στημένη περσόνα σε εκτιμώ ακόμη περισσότερο :)
@Έντεκα: Θα νεκραναστηθεί με τον καινούργιο υπολογιστή που βαριέμαι να κάτσω να ψάξω και να αγοράσω. Εννοείται ότι θα ήταν σούπερ να βοηθήσεις. Το scanner01 είναι απολύτως μέσα στο πνεύμα!
@Άμμος: Καταλαβαίνω πολύ καλά αυτό που λες. Έχω την ίδια αίσθηση κι εγώ γιά τα πρώτα ιστολόγια που διάβασα (Νικόλας Περδικάρης, Αρκούδος, DiS, Βαρόμετρο). Σ'ευχαριστώ γιά τις ευχές.
@Dr. Φλάντζας: Σεβαστέ μου δόκτορα, το κρατούσα που λέτε το κομμάτι και μετά δεν ξέρω πώς, να έτσι το έφερα κοντά το στόμα και δεν ξέρω πως, να το έφαγα! Ουπς πρέπει να πάρουμε κι άλλη τούρτα! Έρχομαι γιά θεραπεία!
@7δαιμόνια: Αν μη τι άλλο εγώ πρέπει να σας ευχαριστήσω που με τα σχόλιά σας με ενισχύετε και συνεχίζω (και εκνευρίζω τον κόσμο ;)). Σας ευχαριστώ που παρακολουθείτε το μπλογκ αυτό τόσο πιστά...
@Αστεροειδή: Μα είδατε τι κρυφό ταλέντο είμαι; Σκέτη σουπιά! Από τη μιά εικαστικά και ποιητική ιστοσυνάντηση και από την άλλη Fantastic80's!
Αυτό που γράψατε με το ποιόν των αναγνωστών μου άρεσε πολύ! Φτερά στο πληκτρολόγιο!
Ακόμα και τότε που δεν είχες blog και πολύ περισσότερο τώρα που έχεις, έκανες και κάνεις τον δικτυακό μας μαχαλά πιο όμορφο με το χιούμορ, την ευαισθησία, την εξυπνάδα και τον ωραίο σου λόγο. Εύχομαι να συνεχίσεις να το κάνεις για πολυυυυυυύ ακόμα και θα σου πρότεινα -αντιθέτως- να αρχίσεις να ανησυχείς όταν μαζεύεις 53 σχόλια σε μία ώρα.
varometro
Υ.Γ. Μην το αφήσετε ρε το fantastic 80's! Αμαρτία είναι...
Μπα, δεν ανησυχώ γιά τα σχόλια. Και κανένα να μην έχω θα συνεχίσω όσο αυτό το πράγμα εξυπηρετεί την αποσυμφόρησή μου!
(ευχαριστώ γιά τα καλά σου λόγια: I learned from the best..)
Αυτά να τα πεις του άλλου (όπου άλλος το έτερον ήμισυ που δεν έχει το blogging σε εκτίμηση). Δεν το αφήνω γιατί έχει πλάκα!
(πάρε το pc, νεκρανέστησε το '80ς και να δεις πόσες χιλιάδες σκαναρισμένα ποστ θα σου φτιάξω!)
χχχ
"... σκέψου πόσοι άλλοι προβάλλουν στο μπλογκ τους συχνότατα ιδιαιτέρως προσωπικά δεδομένα (επαγγελματική κατάσταση, σπουδές, οικογενειακή ζωή, υγεία, κλπ.) Αυτά που αγαπώ και υπηρετώ είναι καλά κρυμμένα και δεν τα εκφυλίζω εύκολα νομίζω..."
Ιφιμέδεια rules (ή ρουλζ, που θάλεγε και το Προβατάκι μας)! Τόπα και το ξαναλέω ξανά και πάλι και εκ νέου...
@11: "Το'χω ανάγκη πολύύύ, δεν κρατιέμαιαι, το θέλω, το θέλω, το θέλωωω". Το ξέρεις το τραγουδάκι;
@Αστεροειδή: "Άσε τα κρυφά κρυμμένα" άλλο τραγουδάκι. Αυτό ακριβώς το στοιχείο της διακριτικότητας το πρεσβεύετε εσείς και διέπει τα γραπτά σας τόσο, που είναι ένας από τους σημαντικότερους λόγους που σας εκτιμώ!! Δεν ξέρω αν η Ιφιμέδεια ρουλζ, αλλά εσείς διδάσκετε με το παράδειγμα...!
Ξάχασα..
Είμαι ο Γερο-Παρατατικός και δικαιολογούμαι...
Λοιπόν εσυ εισαι η Τρελλοκαμπέρω..
Δεν με σόκαραν καθόλου τα του γάμου. Κατά βάθος μου άρεσαν πολύ γιαυτό και αφιέρωσα και ποστ. Αν τολμήσω ποτέ το απονεννοημένο και έχω μπλογκ, τότε θα τα δείτε όλα. :-)
Αγαπητέ μου δ.σ.,
α, μα εσείς λίγα διαβάζετε και πολλά καταλαβαίνετε!!! Ναι, αυτή η Τρελοκαμπέρω είμαι! Η Πειραιώτισσα!
Αγαπητέ μου Αθήναιε,
αν τολμήσεις το απονενοημένο, αν μη τι άλλο θα βρεις τρόπο να το κάνεις και αυτό να έχει γευσιγνωστικό ενδιαφέρον...!
ε όχι και δεν είσαι δημοφιλής- εγώ γνώριζα βλογγερς και αντί να με ρωτάνε για μένα, με ρωτούσαν αν σε έχω γνωρίσει!
επίσης μέσω της ανασκόπησης είδα και τη φωτογραφία του εαυτού σου που είχες ανεβάσει
εύχομαι να παραμείνεις το ίδιο δημιουργική, ώστε να μπορώ να σε διαβάζω (ορίστε, η πιο ιδιοτελής ευχή που θα πάρεις χα χα χα )
1. Ναι, αφιέρωσέ μου το "Πειράζει που είμαι και πολύ βεντέντα"! Είπαμε αλλά να μην δουλευόμαστε και μεταξύ μας...
2. Ασχολίαστη ε;
3. Κι εγώ το ελπίζω γιά να μην βαριέμαι να διαβάζω τον εαυτό μου!
4. Ευχαριστώ γιά τα καλά σου λόγια ;)
Δημοσίευση σχολίου