Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου να γράψω ξανά εδώ όταν η Τρέμη θα άλλαζε κολιέ, αλλά εξακολουθεί να φοράει το ίδιο. Δεν μπορούσα να περιμένω άλλο. Η φτωχούλα του Θεού δεν εκμεταλλεύτηκε τις εκπτώσεις.
Εγώ εδώ και αρκετό καιρό ζω σε ένα υποβρύχιο. Παρατηρώ γύρω μου τον κόσμο αλλά δεν έχω την πολυτέλεια να ακούσω τι λέει. Τα ψάρια γύρω μου με κοιτούν αδιάφορα, τα κοιτώ κι εγώ, ανεβαίνω πότε-πότε στην επιφάνεια να πάρω λίγο αέρα, ξανακατεβαίνω γρήγορα.
Υπάρχουν μέρες που ξυπνάω από τις ταχυκαρδίες μου, μέρες που δεν κοιμάμαι παρά ελάχιστα, τέσσερις μέρες με συνεχόμενες ημικρανίες -που άλλαζαν όμως ημισφαίριο, δεν μπορώ να πω. Μέχρι να τελειώσω αυτό που γράφω, θα μου βγει η ψυχή. Έχω deadline μιάς εβδομάδας περίπου και ελπίζω να μην χρειαστεί να γράφω μες στο ΕλΒενιζέλ...
Η υπόκρουση των ημερών μας είναι από την M. Dietrich.
Ουφ, πάλι βυθιζόμαστε...
7 σχόλια:
Το κουτσό χταπόδι και το θαυμάσιο υποβρύχιο,δεν το κάνουμε θέμα,τα κλέψαμε ήδη.
Λίγη προσοχή στις ταχυκαρδίες,κούκλα μας(οι ημικρανίες αντιμετωπίζονται πιό εύκολα)και ποτέ μη ξαναβάλεις στοίχημα με τα τοτέμ της σύγχρονης αποβλάκωσης.Θα χάσεις κι εμείς θα στερηθούμε τις γραπτές σου καταθέσεις.
7Φιλιά από ένα πονεμένο αυτί.
Προτείνω διαδικτυακό έρανο με στόχο την αγορά νέου κολιέ στην Τρέμη μήπως και γράφεις πιο συχνά. Είναι από τις λίγες κινητοποιήσεις του διαδικτύου που θα έπαιρνα μέρος με χαρά...
@7 δαιμόνια:
Τα πονεμένα αυτιά δεν αντέχουν σε υποβρύχια, το ξέρετε αυτό. Να προσέχετε λοιπόν κι εσείς μέσα σε αυτό τον γενικό αποδεκατισμό που ζούμε.
Σας αποστέλω μάκια να περάσει το αυτί.
@Ι.Ι:
ΧΑΧΑΧΑ!! Σούπερ ιδέα. Και ξέρεις δεν θα μας βάλει σε έξοδα η καημενούλα, τα γούστα που προβάλει στη φτωχολογιά των 8:30 είναι μέχρι Folie-folie.
Και η Σπυρίδη το ίδιο κολιέ φοράει εδώ και αιώνες. Δεν τους πληρώνουν καλά στο μεγάλο κανάλι φαίνετε :-))) Εκτός και αν είναι τα στανταρ αξεσουαρ που τα φορούν λίγο πριν βγουν σον αερα...
Ευχαριστώ σπυρέτο μου για την πληροφορία!
Πρόκειται προφανώς για την στολή της καλής δημοσιογράφου που πρέπει να φαίνεται γυναίκα του Καίσαρα και ουχί του Καίσαρη...
Εμένα πάλι μου ήρθε στο μυαλό το Yellow Submarine των Beatles... Θυμίζει παιδικό παραμυθάκι με τον κύριο Χταπόδη και την κυρία Σουπιά να κόβουν ανέμελα βόλτες σε έναν κόσμο χωρίς ημικρανίες, ταχυκαρδίες και ντεντλάιν... Και κυρίως σε έναν κόσμο χωρίς τις κυρίες Τρέμη και Σπυράκη (αυτή δεν ήταν που σηκώθηκε στο άψε σβήσε από το κρεβάτι του μαιευτηρίου και έτρεχε με τους ορούς στο κανάλι;;; Κρίμα τα διδυμάκια της...)
Δημοσίευση σχολίου