Στη Μέσα Μάνη, τα φαντάσματα τριγυρίζουνε την πιό ζεστή ώρα της ημέρας το καλοκαίρι, και το χειμώνα την πιό σκοτεινή ώρα της νύχτας.
Αν ο θνητός τους πρόγονος έχει σκοτωθεί απ' έναν εχθρό ικετεύουνε θρηνώντας για εκδίκηση.
Τα φαντάσματα του καλοκαιριού συχνάζουνε στα νεκροταφεία, στις ερειπωμένες εκκλησιές και τα σταυροδρόμια.
Τ'ανθρώπινο αίμα φωνάζει δυνατά την προηγούμενη μέρα του θανάτου, κι αν κανείς χαθεί από βίαιο θάνατο, το αίμα του μένει υγρό εκεί που σκοτώθηκε μέχρι να τοποθετησουνε στο μέρος αυτό έναν σταυρό. Τότε στεγνώνει ή χάνεται.
Όπως φαίνεται απαντιέται συνήθως απ'τις γυναίκες, που τρέχουν σκούζοντας μεσα απ' τους βράχους και τα λιόδεντρα πανικόβλητες. Νά'ναι, άραγε, ο ίδιος ο Πάνας, στο παλιό του παιχνίδι με τους σύγχρονους απόγονους της Σύριγγας και της Ηχούς;
Οι νηρηίδες, οι ωρεάδες, οι δρυάδες, οι χαμανδρυάδες και οι γοργόνες ζουν όλες, μεταφερμένες στο πνεύμα των Ελλήνων της υπαίθρου. Ο Μακρύνας μπορεί να είναι ο κύριος θεός των δασών.
Patrick Leigh Fermor, Μάνη, London 1950 (μτφ. Τζ. Τζανετάκης, εκδ. Κέδρος 1972)
Κοντά στη Λακεδαίμονα, την πρώτη πόλη της Αχαΐας, λίγο πιό πέρα, σε απόκεντρα και κρυφά μέρη είναι το Ταίναρο, πλατύ παράθυρο του Άδη. Από κει φαίνεται ένας δρόμος άγνωστος στους ανθρώπους που σε φέρνει κατευθείαν στο παλάτι του Πλούτωνα.
Πρόσεχε όμως, όταν μπαίνεις, πρέπει να έχεις σε κάθε χέρι σου μιά κριθαρόπιτα με μέλι και δυό οβολούς μέσα στο στόμα σου
Απουλήϊος, Ο χρυσός γάϊδαρος ή Οι μεταμορφώσεις (επιμ. Α. Αϊβαλιώτης, εκδ. Νεφέλη 1982)
C.N. Seremetakis, The last word: women, death, and divination in Inner Mani, University of Chicago 1991, 231
δεν εχω παει Μάνη :(
ΑπάντησηΔιαγραφήFar away so close.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒάλτην στο πρόγραμμα ;)
ο τόπος μου... λατρεμένος..!!
ΑπάντησηΔιαγραφήμοναδικός τόπος...
Ή θα τον λατρέψεις, ή θα τον μιμήσεις....
πέτρα στην πέτρα, σκληρή γη, σκληροί μα δίκαιοι άνθρωποι...
Ούτε εγώ έχω πάει στη Μάνη...
ΑπάντησηΔιαγραφή@Prozak
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ, τι τυχερή! Είναι θαυμάσιο μέρος, εμένα με κέρδισε πάντως!
@Roadartist
ΑπάντησηΔιαγραφήΑξίζει πολύ να την επισκεφθείς!
Η Μάνη είναι πολύ δυνατό μέρος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως εγώ θα μείνω στη ΄βιβλιογραφία΄σας. Στην ίδια ανάρτηση συναντώ Απουλήιο και Πάτρικ Λη Φέρμορ! Σε πόσα μπλογκς άραγε μπορεί κάποιος σήμερα να πέσει σε αναφορές τέτοιου είδους;
Ιφιμέδεια, κερδίσατε με το σπαθί σας ένα ακόμη add.
Εξαιρετικός τόπος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην λατρεύω.
Φτιάχνεις πολύ όμορφα πόστ Ιφιμέδεια.
Χαίρομαι να σε διαβάζω.
Καλή μέρα.
Μπορεί νάμαι στον ψυχισμό νησιώτης, αλλά η Μάνη μ' έχει σημαδέψει ανεξίτηλα... Δεν βλέπω την ώρα να ξαναπάω σ' αυτόν τον μαγικό, φορτισμένο τόπο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό πόστ..Για αλλη μια φορά..
ΑπάντησηΔιαγραφήηλίαση στις ξερολιθιές
ΑπάντησηΔιαγραφήναιαιαιαι!
μπορώ να την μυρίσω! τώρα!
ΑπάντησηΔιαγραφή@wtgrpmk
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήρθες κι ελπίζω να διατηρήσεις τον ενθουσιασμό!
@faraona
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ πολύ Φαραώνα μου για τον καλό σου λόγο. Τον μετράω ιδιαιτέρως. Καλημέρα και σε σένα!
@Asteroid
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω, από όσο μπορώ να κρίνω από τις φωτογραφίες σας, ότι σας ταιριάζει κιόλας: είναι λουσμένη στο φως!
Αφήστε που σου δίνει την εντύπωση ότι έχει την αυτονομία νησιού.
@Takis X
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ πολύ Τάκη μου :)
@Coco
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι πολύ που αφήσατε σχόλιο και σας ανακάλυψα. Μοιραζόμαστε απ'ότι βλέπω ήδη δυό αγάπες: τα θαυμαστικά και τις γάτες!
Η πιο ωραία και πιο μεγάλη βουτιά στη ζωή μου είναι στον κολπίσκο δεξιά, άκρη άκρη στο Ταίναρο.
ΑπάντησηΔιαγραφή(απλά ήθελα να το μοιραστώ)
@Freddos
ΑπάντησηΔιαγραφήΔικαίως το θυμάστε. Πρέπει να ήτν σπουδαία εμπειρία...!