Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

και με κλάματα και γέλια

Στο μεγάλο 
κι ας μην του αρέσει ο τραχανάς



Κάτι τύποι σαν εμάς φυλάνε τη νύχτα την πόλη. Απλώνουμε ρούχα μέσα στο άγριο σκοτάδι και σιγουρευόμαστε ότι οι γάτες ερωτοτροπούν ανενόχλητες. Αφουγκραζόμαστε τα μηχανάκια που τρέχουν και προσευχόμαστε για εκείνους που δεν προσεύχεται κανείς. 

Πλυντήριο-άπλωμα-σίδερο, πλυντήριο-άπλωμα-σίδερο, είναι ο ρυθμός των ημερών μας. Ένας ρυθμός καταναγκαστικός, αλλά συγχρόνως καθησυχαστικός, χαυνωτικός. Μακριά από τον κόσμο, η πόρτα του πλυντηρίου πάντα θα κλείνει με ένα κλικ και μετά θα βάζουμε το απορρυπαντικό. 
Τί ωραία λέξη: απορρυπαντικόΈρχεται με οδηγίες χρήσεως που κανείς μας ποτέ δεν διαβάζει -όλοι το χρησιμοποιούμε με το μάτι, απορρυπαίνουμε κατά την κρίση μας. 
Κάνουμε την μικρή μας επανάσταση κι έπειτα γυρνάμε στο κρεβάτι κι αφουγκραζόμαστε τις ανάσες μας.





[Franz Masereel, The Kiss, 1924]


Λόγω της ημέρας σας αφιερώνω ένα από τα πιό ερωτικά τραγούδια που έχω ακούσει ποτέ. 
Κι επειδή, αν κρίνω από τον εαυτό μου, μπορεί να βαρεθείτε να πατήσετε το play και ασφαλώς θα βαρεθείτε να το ακούσετε όλο, αντιγράφω και τους στίχους. 








Το μικρό και το μεγάλο
μιά ανοιξιάτικη αυγή
πιάστηκαν από το χέρι
να γυρίσουνε τη γη


Μπρος να πάνε κάνει ζέστη,
πίσω κρύο τσουχτερό
πάγωσε και το μεγάλο 
έβρασε και το μικρό


Κι έτσι πήγανε τα δυό τους
μ'ένα βάζο τραχανά
σ'ένα χαμηλό σπιτάκι
πάνω στα ψηλά βουνά


Και με κλάματα και γέλια
παίζανε στον καναπέ
κι έμειναν εκεί για πάντα,
δεν σηκώθηκαν ποτέ


Κι από το παραθυράκι
αγναντεύανε μαζί
μιά την ασημένια νύχτα
μιά τη μέρα τη χρυσή


Το μικρό και το μεγάλο
κάνανε κι ένα μωρό
που δεν ήταν μεγάλο 
αλλά ούτε και μικρό


Και πιασμένα από το χέρι
ζήσανε πολύ καιρό,
το χοντρούλι το μεγάλο 
και το αδύνατο μικρό 


(σ.τ. αντιγραφέα: αυτό το τελευταίο μπορεί να είναι και αντίστροφο)





29 σχόλια:

  1. Ανώνυμος3:33 μ.μ.

    Πολύ γλυκό! Μου έφτιαξε τη διάθεση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αποχαυνωτικά υπέροχο σαν τους κύκλους του πλυντηρίου - τυχερά και ευλογημένα μεγάλα και μικρά αυτού του κόσμου

    (μια μικρούλα διόρθωση στη λεζάντα γιατί πολλοί θα την αναζητήσουν, Frans Masereel - The Kiss)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @kouperti

    μεγάλη τύχη όντως να περάσεις τη ζωή σου με κλάματα και γέλια (μαζί για πάντα)

    πολύ ευχαριστώ για τη διόρθωση. λάθος αντιγραφής :)
    σπεύδω να διορθώσω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. τριαλαλί τριαλαλό,
    όλον τον κόσμο αγαπώ!

    Πολλές αγαπησιάρικες ευχές από το πτηνό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αν είμαστε έτσι ζεστά
    και κάνουμε αστεία
    στη μέση του δρόμου
    στον κόσμο μπροστά
    -
    θα χάσω είχα πει μα κερδίζω

    Αυτούς τους στίχους μου θυμίσατε, από αυτό

    http://youtu.be/jwezC5QmJmk

    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ...απορρυπαίνουμε κατά την κρίση μας...

    (Υπέροχο ποστ, υπέροχο.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτήν την εμμονή με τα πλυμένα - καθαρά - σιδερωμένα την έχω κι εγώ, ιδίως όταν τίποτα δεν πάει καλά.

    Είναι λίγο σαν όπιο το καθαρό ρούχο, με καθησυχάζει. Αυτό, και το ζεστό φαγητό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Άμα σου πετύχει η μπουγάδα, τύφλα να'χει η επανάσταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος12:31 π.μ.

    Καθαρά ρούχα πάνω σε καθαρά αισθήματα. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. "Κάτι τύποι σαν εμάς φυλάνε τη νύχτα την πόλη. Απλώνουμε ρούχα μέσα στο άγριο σκοτάδι και σιγουρευόμαστε ότι οι γάτες ερωτοτροπούν ανενόχλητες. Αφουγκραζόμαστε τα μηχανάκια που τρέχουν και προσευχόμαστε για εκείνους που δεν προσεύχεται κανείς."

    Εκτιμώ,ότι το παραπάνω απόσπασμα,είναι ότι πιο αληθινό και όμορφο έχω διαβάσει οπουδήποτε,εδώ και πολύ,πάρα πολύ καιρό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @lemon

    σ'ευχαριστώ

    (σου έχω πει πόσο μου αρέσει το νέο σου άβαταρ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. enfant rate

    "ιδίως όταν τίποτα δεν πάει καλά"

    Με καταλάβατε, τί καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @Μάνος

    Με έναν τρόπο και η μπουγάδα επανάσταση είναι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @7Demons

    Εκτιμώ ότι με υπερεκτιμάτε, αλλά πάντα περιμένω τον καλό σας λόγο (και τον "κακό" σας ακόμη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Το κακό μας λόγο σας τον είπαμε στο προηγούμενο κείμενό σας-εκεί που λέγατε για την τέχνη και την τραγικότητα!
    ;-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Όταν σε ένα κείμενο διαβάζεις για την αισθητική αξία της λέξης "απορρυπαντικό", αλλά και για τη σημασία της κριτικής μας ικανότητας στη διαδικασία της απορρύπανσης, καταλαβαίνεις ότι δεν έχασες το χρόνο σου διαβάζοντας το.

    Έτσι, γιατί αγαπάμε και τα μικρά μαζί με τα μεγάλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @s_pablo

    Πιστεύω πάντα ότι όλα ξεκινάνε και τελειώνουν στα μικρά ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ξεχασα να πω πόσο πολύ μου άρεσε αυτό το κείμενο. ελπίζω πως φάνηκε όπως και να'χει :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @Xilaren

    Φάνηκε κι ευχαριστώ πολύ και για το μπαζάρισμα μον σερί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ανώνυμος11:44 π.μ.

    σ'αγαπάω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Καλημέρα σας!Σήμερα ξύπνησα πολύ πρωί και σερφάροντας στο διαδίκτυο έπεσα πάνω σε αυτήν ανάρτηση και μου θύμισε τις πρώτες ημέρες της γέννησης του γιου μου(τώρα είναι πια 7 χρονών και γω αισίως σαράντα!).Η αδερφή μου μας έκανε δώρο την Λιλιπούπολη και αυτό έγινε το αγαπημένο μου τραγουδάκι (μαζί με το Χρυσαλιφούρφουρο.). Σας ευχαριστώ για ένα ωραίο ταξίδι στο παρελθόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Καλησπέρα!

    Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και συγγνώμη που άργησα να απαντήσω.
    Δυστυχώς με το μωρό δεν είμαι όσο συνεπής θέλω - αλλά από ό,τι μου γράφετε έχετε παιδάκι, άρα με καταλαβαίνετε :)

    Χαίρομαι πολύ που σας χάρισα την ανάκληση μιάς ανάμνησης. Το ίδιο κάνατε κι εσείς με το ωραίο σας ψευδώνυμο: μου θυμίσατε τα σχολικά μου χρόνια. Στο Γυμνάσιο και το Λύκειο ήμουνα πάντοτε μαθήτρια του Α/Β/Γ3 :)

    Να είστε καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή