Από τότε που γεννήθηκα
είμαι στολισμένη για τον ερχομό σου
Δέκα χιλιάδες μέρες πέρασαν
κι όλο πηγαίνω να σε συναντήσω
Οι χώρες στένεψαν
τα βουνά χαμηλώνουν
τα ποτάμια λίγνεψαν
Το κορμί μου μεγάλωσε με ξεπέρασε
απλώνεται απ'την αυγή ως το λυκόφως
σκεπάζει όλη τη γη
Όποιο δρόμο κι αν πάρεις
θα περπατήσεις επάνω μου
Ιβάν Γκόλ, Μαλαισιακά Τραγούδια (μτφ. Ε.Χ. Γονατάς)
Πολύ ωραίο που το θυμήθηκες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαί! Κι είναι και από την ζηλευτή αυτή έκδοση.
Άντε ντε που το θυμήθηκα. Έτσι ξαφνικά μου ήρθε σήμερα. Και είναι όντως πολύ αγαπημένο βιβλίο -όπως και η έκδοση από τη Στιγμή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο, έφτιαξε το βράδυ μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι ιππότη μου. Είχα μια πολύ κακή μέρα σήμερα και κυρίως θύμωσα με τον εαυτό μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν έφτιαξα τουλάχιστον το δικό σου βράδυ δεν πήγε τελείως χαμένη η μέρα.
Σ'ευχαριστώ για το σχόλιο.
Ναί! στην Στιγμή αναφερόμουν κι εγώ και την καρδιά της, τον Αιμίλιο K.. Ζηλευτή κι η μεταφραστική δουλειά του Γονατά.
ΑπάντησηΔιαγραφή