Τρίτη 27 Ιουνίου 2006

Στα βάθη του κενού μου

Leon Spilliaert, Moonlit Beach, 1908



...Κι όπως κυλώ στα βάθη του κενού μου,
σαν άστρο φλογερό στον άξονά του,
-δε νιώθω πια να ζει , παρά το Νου μου,
στην Απεραντοσύνη του Θανάτου...


Ν. Λαπαθιώτης, Θάνατος


Ένα ποστ του Μάρκου
στις

2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος4:13 π.μ.

    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. cobden5:03 μ.μ.

    Και Dickinson και Λαπαθιώτης!Μπράβο, Μάρκο!

    "Ίσως μια μέρα, όταν χαθώ, γυρνώντας πάλι στο βυθό,
    και με τη Νύχτα, μυστικά,
    γίνουμε πάλι ταίρι,
    αυτό το ανεύρετο φιλί,
    που το λαχτάρησα πολύ,
    σα μια παλιά της οφειλή,
    να μου το ξαναφέρει!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή