Eφέτος άγρια μ' έδειρεν η βαρυχειμωνιά
που μ' έπιασε χωρίς φωτιά και μ' ηύρε χωρίς νιάτα,
κι ώρα την ώρα πρόσμενα να σωριαστώ βαριά
στη χιονισμένη στράτα.
Mα χτες καθώς με θάρρεψε το γέλιο του Mαρτιού
και τράβηξα να ξαναβρώ τ' αρχαία τα μονοπάτια,
στο πρώτο μοσκοβόλημα ενός ρόδου μακρινού
μού δάκρισαν τα μάτια.
Κ. Παλαμάς, Άπαντα τ. Ε'
εικονογράφηση από εδώ
Ανοιξιάτικος ο Παλαμάς, ανοιξιάτικος και ο κήπος σου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε εντυπωσιάζει η ομορφιά που μπορείς κι αποτυπώνεις σε κείμενο και εικόνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛιτά κατά μέρος,εναρμονισμένα άψογα στο μπλόγκ σου.
@Μάνος:
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν είναι πολύ παρεξηγημένος ο Παλαμάς;
@Δαιμόνια:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορώ να σας πω πόσο πολύ καλό μου κάνει η εκτίμηση και τα καλά σας λόγια.