Παρασκευή 18 Μαΐου 2007

Λες και βγήκε το ασανσέρ σε ένα κελί

Αγάπη μου γιά σένα εδώ γραμμένος ο τίτλος που δεν έβαλες.

Ετοιμάζω τη νέα εποχή ετουτουδού (sic) του blog. Σιγά τα ωά θα μου πείτε: εμείς και εμείς μείναμε εδώ μέσα (και εκεί έξω μπορώ να σου πω). Έχω και μιά καινούργια ιδέα γιά μπλογκ που δεν την έχω συζητήσει ακόμη παρά μόνον με τον καλό μου ο οποίος την βρήκε πολύ κακή και έτσι λέω να κάνω γιά άλλη μιά φορά του κεφαλιού μου και να την πραγματοποιήσω όταν βρω χρόνο. Όταν βρω χρόνο να γράφω και συχνότερα σε αυτό το blog. Όταν βρω χρόνο θα σας πω.

Ήρθε επιτέλους η ώρα να γυρίσουν οι καλές μου φίλες από την Αμερική, την Αγγλία και την Αυστραλία. Αυτές που με στηρίζουν στα δύσκολα, που με καμαρώνουν γιά όσα πέτυχα και μπορώ να πετύχω, που δεν ζηλεύουν. Τόσο σπάνιες. Αυτές που στηρίζω στα δύσκολα, που τις καμαρώνω (τρελλά όμως!) γιά όσα πέτυχαν και μπορούν να πετύχουν, που δεν ζηλεύω. Οι θησαυροί μου.

Το γλυκύτατό μου Ναννίον, ένα από τα πιό φωτεινά ελληνικά μυαλά του κόσμου που αστράφτει στο Σικάγο!

Το αχτύπητο ντουέττο που μπορούν να φτιάξουν μιά Σκωτσεζοινδιανοαμερικάνα ελληνίδα με απίστευτα κοφτερό μυαλό (που σαν να το ακούω να μπαίνει στις στροφές με πατημένα 200!) και μιά Κασσάνδρα που αν την γνώριζε ο Όμηρος, ο Αισχύλος κι ο Ευριπίδης θα έπλαθαν την ηρωίδα τους, μάγισσα πάλι, αλλά με στόμα που στάζει μέλι!


Η αρχοντική μου Αρχοντία. Φέτος με μιά πρόταση-πρόκληση να κάνουμε δικό μας παιδί και να σταματήσουμε να κανακεύουμε τα ξένα... Ίδωμεν ;)

Η Καλλιόπη-όνομα-και-πράγμα, η Ακούραστη.

Μέχρι και η Ελισάβετ που με άφησε να την πλησιάσω, την νόμιζα Στρίγγλα-Που-Έγινε-Αρνάκι και τέλος κατάλαβα ότι δεν ήταν ποτέ Στρίγγλα...



Ο Παναγιώτης Βρυώνης μαζεύει υπογραφές γιά τη δίκη Τσιπρόπουλου, εδώ:http://www.develop4democracy.org/petition/


Δεν είναι πολύ περίεργο που περιμένω από τώρα με αγωνία την πρώτη επέτειο του γάμου μου και έχω ήδη κανονίσει να την γιορτάσω με έναν άλλο άνδρα;


Σήμερα είχα μιά από εκείνες τις σπάνιες πλέον απολαύσεις: την συντροφιά ενός ωραίου ανθρώπου. Αν και γύρω κόσμος πολύς, ηρέμησε η ψυχούλα μου από αυτή την κοινωνία και δεν έχω τώρα μέσα μου παρά μόνον πολλά ευχαριστώ. Έτσι το νιώθω να το γράψω.

Πέμπτη 10 Μαΐου 2007

a la Proust, ιδού!

Κατόπιν προσκλήσεως των φίλτατων 7 . Πώς θα μπορούσα να αρνηθώ πρόσκληση x 7; Ε;


1. Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;
Να μπορώ να είμαι ελεύθερη, χαλαρή, ερωτευμένη, υγιής -όλα μαζί.

2. Τι σας κάνει να σηκώνεσθε το πρωί;
Η σκέψη ότι θα ξαναπέσω στο κρεβάτι το βράδυ.

3. Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
Μόλις προ 10 λεπτών.

4. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;
Η αισιοδοξία.

5. Το βασικό ελάττωμά σας;
Είμαι απότομη και καταλήγω στο δίκιο μου να έχω άδικο.

6. Σε ποια λάθη δείχνετε μεγαλύτερη επιείκεια;
Στα εξ αμελείας με αναστρέψιμες συνέπειες.

7. Με ποιαν ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεσθε περισσότερο;
Δεν ταυτίζομαι με καμιά, αν και πολλές μου προκαλούν ενδιαφέρον, ιδίως εκείνες που στέκουν τραγικές αλλά αξιοπρεπείς απέναντι στο αναπόφευκτο.

8. Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα;
Η μαμά μου, ο μπαμπάς μου και ο σύντροφός μου.

9. Το αγαπημένο σας ταξίδι;
Λονδίνο.

10. Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Oh my God! Ιούλιος Βερν, Arthur Conan Doyle, Georges Perec. Και άλλοι πολλοί, ου!

11. Ποιαν αρετή προτιμάτε σε έναν άνδρα;
Την μεγαλοψυχία.

12. ... και σε μια γυναίκα;
Την εξυπνάδα.

13. Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
Giacomo Puccini.

14. Το τραγούδι που σφυρίζετε, κάνοντας ντους;
Δεν υπάρχει ευτυχία που να κόβεται στα τρία στην περίπτωσή μας όμως δεν υπάρχει άλλος δρόμος...

15. Το βιβλίο, που σας σημάδεψε;
Η Μυστηριώδης Νήσος του Ιουλίου Βερν.

16. Η ταινία, που σας σημάδεψε;
The English Patient.

17. Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
Vincent van Gogh.

18. Το αγαπημένο σας χρώμα;
Σκούρο κόκκινο, μπορντώ.

19. Ποια θεωρείτε ως μεγαλύτερη επιτυχία σας;
Ότι δεν απελπίστηκα όταν είχα κάθε λόγο να το κάνω.

20. Το αγαπημένο σας ποτό;
Bailey's παρακαλώ!

21. Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
Που δεν βρίσκω τη δύναμη να είμαι πιό μαχητική.

22. Τι απεχθάνεσθε περισσότερο απ' όλα;
Την αγένεια. Δεν την συγχωρώ.

23. Όταν δεν γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Διαβάζω.

24. Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Η απώλεια αγαπημένων προσώπων.

25. Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
Κατεξοχήν γιά να βγαίνω από τη δύσκολη θέση να πω την αλήθεια.

26. Ποιο είναι το μόττο σας;
Αύριο είναι μιά άλλη μέρα ή αλλιώς: όταν έχεις πιάσει πάτο, είναι νομοτελειακό ότι θα αρχίσεις να ανεβαίνεις.

27. Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Την ίδια στιγμή με τον αγαπημένο μου.

28. Εάν συναντούσατε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
Τι γνώμη έχει γιά μένα.

29. Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεσθε αυτό τον καιρό;
Ευφορία, διαύγεια, ενάργεια.


ΠΡΟΣΚΑΛΩ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΟΙ:
ΙΟΥΔΑΣ
ΕΝΤΕΚΑ
OU-MING
ΠΡΟΒΑΤΟΣ

Ζω. Μπορώ και ξαναζώ.

Ζω.

Μπορώ και ξαναζώ. (Το θυμάται κανείς εκείνο το θεόλωλο τραγούδι του Χατζηνάσιου;)

Κι ανασαίνω βαθιά.

Με ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ.

Την ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ που νιώθει κανείς όταν γυρίζει κανείς ΣΠΙΤΙ μετά από πολυήμερο ταξίδι.

Ναι, αν έπρεπε να σας πω πώς νιώθω τώρα τελευταία, θα έλεγα: νιώθω πολύ ζωντανή. Κουρασμένη λίγο αλλά πολύ ζωντανή.

Κι είναι περίεργο. Ασχολούμαι σχεδόν κάθε μέρα με πεθαμένους κι έχω πεθάνει δυό-τρεις ανθρώπους τώρα τελευταία... ;)

Αυτή η άνοιξη ήταν κυριολεκτική.