Μπράβο στην προσπάθεια. Δεν μου πολυάρεσε η εισαγωγή, αλλά λάτρεψα το λινκ προς τους αρχιτέκτονες και προς τα κει σας παραπέμπω με το χέρι στην καρδιά.
Εμένα πάλι, η εισαγωγή με το ¨Οταν ¨Ερχονται Τα Σύννεφα από το Χαμόγελο της Τζοκόντα, με συγκινησε - όσο με συγκινεί και αυτό το κομμάτι. Και έιναι ίσως καλύτερα που έβαλαν αυτό το κομμάτι τοπυ Χατζιδάκι αντί για το "Μια Πόλη Μαγική" που πάλι μπορεί να με έκανε να τα μπήξω (και είναι και memorabillia λόγω στίχων)
Λίγο απολογητικό μου φάνηκε το εισαγωγικό βίντεο. Αληθινό στην ουσία του αλλά δομημένο σαν να ζητάμε ένα συγγνώμη για το χάλι μας. Και τα λέμε αυτά επειδή, Αγαπάμε Αθήνα επίσης!
Συμφωνώ. Και κατά τι ανακριβές, ειδικά στην προβολή της κλασικής Αθήνας ως κορυφαίας στιγμής στην ιστορία αυτής της πόλης. Το αντίθετο θα έπρεπε να προβάλλεται. Η μακρόχρονη ιστορία της πόλης μέσα από διάφορες περιόδους είναι το ατού. Μυκηναϊκή ακρόπολη, βυζαντινή πόλη, κώμη των πρώτων μεταεπαναστατικών χρόνων, κλπ. Περί ορέξεως βεβαίως ουδείς λόγος!
6 σχόλια:
Mπράβο που το λινκαρες Ιφιμέδεια.
Εμένα πάλι, η εισαγωγή με το ¨Οταν ¨Ερχονται Τα Σύννεφα από το Χαμόγελο της Τζοκόντα, με συγκινησε - όσο με συγκινεί και αυτό το κομμάτι.
Και έιναι ίσως καλύτερα που έβαλαν αυτό το κομμάτι τοπυ Χατζιδάκι αντί για το "Μια Πόλη Μαγική" που πάλι μπορεί να με έκανε να τα μπήξω (και είναι και memorabillia λόγω στίχων)
:)
καλημέρα
Έλεος πια με αυτή τη χρήση της Μουσικής του Χατζιδάκι. Κανένας σεβασμός...Έλεος!!!
Και να διορθώσω την Μανταλένα Παριανό πως το κομμάτι είναι "ο χορός με τη σκιά μου" που κλείνει τον κύκλο της μουσικής του χαμόγελου της τζοκόντα.
;-)
Λίγο απολογητικό μου φάνηκε το εισαγωγικό βίντεο. Αληθινό στην ουσία του αλλά δομημένο σαν να ζητάμε ένα συγγνώμη για το χάλι μας.
Και τα λέμε αυτά επειδή, Αγαπάμε Αθήνα επίσης!
Συμφωνώ. Και κατά τι ανακριβές, ειδικά στην προβολή της κλασικής Αθήνας ως κορυφαίας στιγμής στην ιστορία αυτής της πόλης. Το αντίθετο θα έπρεπε να προβάλλεται. Η μακρόχρονη ιστορία της πόλης μέσα από διάφορες περιόδους είναι το ατού. Μυκηναϊκή ακρόπολη, βυζαντινή πόλη, κώμη των πρώτων μεταεπαναστατικών χρόνων, κλπ. Περί ορέξεως βεβαίως ουδείς λόγος!
τέλειο!
Δημοσίευση σχολίου