Μπορώ και ξαναζώ. (Το θυμάται κανείς εκείνο το θεόλωλο τραγούδι του Χατζηνάσιου;)
Κι ανασαίνω βαθιά.
Με ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ.
Την ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ που νιώθει κανείς όταν γυρίζει κανείς ΣΠΙΤΙ μετά από πολυήμερο ταξίδι.
Ναι, αν έπρεπε να σας πω πώς νιώθω τώρα τελευταία, θα έλεγα: νιώθω πολύ ζωντανή. Κουρασμένη λίγο αλλά πολύ ζωντανή.
Κι είναι περίεργο. Ασχολούμαι σχεδόν κάθε μέρα με πεθαμένους κι έχω πεθάνει δυό-τρεις ανθρώπους τώρα τελευταία... ;)
Αυτή η άνοιξη ήταν κυριολεκτική.
5 σχόλια:
τι λεει ρε!!
Εμένα, πάντως, μ' άρεσε πολύ αυτό το τραγούδι κι είναι από τα λίγα, που μπορεί κανείς να τραγουδήσει και να χαρεί έπειτα από ή μέσα σε μαυρίλα! Ζω, μπορώ και ξαναζώ, μετά από σένα ζω, γιατρεύω τα σημάδια απ' τον παλιό καιρό κ.λπ.
Ήδη νοιώθω καλύτερα - όπως κι εσείς...
Καλημέρα και καλώς γυρίσατε!
Το θυμόμαστε μανδάμ το τραγούδι!
Ελπίζω να τους έκανες καλά τους πεθαμένους....
Αστεροειδή μου,
κι εμένα μου αρέσει αυτό το τραγούδι, αν και είναι λίγο cheeesy εδώ που τα λέμε!
Έντεκα,
yes!
Ιούδα μου,
μιά χαρά τους κάνω ζάφτι!
Cheesy, ναι, αλλά δεν μασάμε... Και το cheesy χρειάζεται!..
Δημοσίευση σχολίου