Λες και βγήκε το ασανσέρ σε ένα κελί

Αγάπη μου γιά σένα εδώ γραμμένος ο τίτλος που δεν έβαλες.

Ετοιμάζω τη νέα εποχή ετουτουδού (sic) του blog. Σιγά τα ωά θα μου πείτε: εμείς και εμείς μείναμε εδώ μέσα (και εκεί έξω μπορώ να σου πω). Έχω και μιά καινούργια ιδέα γιά μπλογκ που δεν την έχω συζητήσει ακόμη παρά μόνον με τον καλό μου ο οποίος την βρήκε πολύ κακή και έτσι λέω να κάνω γιά άλλη μιά φορά του κεφαλιού μου και να την πραγματοποιήσω όταν βρω χρόνο. Όταν βρω χρόνο να γράφω και συχνότερα σε αυτό το blog. Όταν βρω χρόνο θα σας πω.

Ήρθε επιτέλους η ώρα να γυρίσουν οι καλές μου φίλες από την Αμερική, την Αγγλία και την Αυστραλία. Αυτές που με στηρίζουν στα δύσκολα, που με καμαρώνουν γιά όσα πέτυχα και μπορώ να πετύχω, που δεν ζηλεύουν. Τόσο σπάνιες. Αυτές που στηρίζω στα δύσκολα, που τις καμαρώνω (τρελλά όμως!) γιά όσα πέτυχαν και μπορούν να πετύχουν, που δεν ζηλεύω. Οι θησαυροί μου.

Το γλυκύτατό μου Ναννίον, ένα από τα πιό φωτεινά ελληνικά μυαλά του κόσμου που αστράφτει στο Σικάγο!

Το αχτύπητο ντουέττο που μπορούν να φτιάξουν μιά Σκωτσεζοινδιανοαμερικάνα ελληνίδα με απίστευτα κοφτερό μυαλό (που σαν να το ακούω να μπαίνει στις στροφές με πατημένα 200!) και μιά Κασσάνδρα που αν την γνώριζε ο Όμηρος, ο Αισχύλος κι ο Ευριπίδης θα έπλαθαν την ηρωίδα τους, μάγισσα πάλι, αλλά με στόμα που στάζει μέλι!

Η αρχοντική μου Αρχοντία. Φέτος με μιά πρόταση-πρόκληση να κάνουμε δικό μας παιδί και να σταματήσουμε να κανακεύουμε τα ξένα... Ίδωμεν ;)

Η Καλλιόπη-όνομα-και-πράγμα, η Ακούραστη.

Μέχρι και η Ελισάβετ που με άφησε να την πλησιάσω, την νόμιζα Στρίγγλα-Που-Έγινε-Αρνάκι και τέλος κατάλαβα ότι δεν ήταν ποτέ Στρίγγλα...


Ο Παναγιώτης Βρυώνης μαζεύει υπογραφές γιά τη δίκη Τσιπρόπουλου, εδώ:http://www.develop4democracy.org/petition/


Δεν είναι πολύ περίεργο που περιμένω από τώρα με αγωνία την πρώτη επέτειο του γάμου μου και έχω ήδη κανονίσει να την γιορτάσω με έναν άλλο άνδρα;


Σήμερα είχα μιά από εκείνες τις σπάνιες πλέον απολαύσεις: την συντροφιά ενός ωραίου ανθρώπου. Αν και γύρω κόσμος πολύς, ηρέμησε η ψυχούλα μου από αυτή την κοινωνία και δεν έχω τώρα μέσα μου παρά μόνον πολλά ευχαριστώ. Έτσι το νιώθω να το γράψω.