8 μέρες μετά το προηγούμενο ποστ, ακόμη η ζωή δεν συνεχίζεται. Ναι, ευτυχώς.
Η σπουδαιότερη στιγμή της ημέρας μου.
Το πρωί στην πλατεία Κολωνακίου, μέσα στη μέση της πλατείας ακριβώς, μιά ηλικιωμένη γυναίκα καθισμένη σε αναπηρικό καροτσάκι. Ένας ηλικιωμένος άντρας καθισμένος σε ένα τσιμεντένιο παγκάκι, ακουμπάει τα χέρια του στο μπαστούνι του. Σκύβει το σώμα του μπροστά, κοιτάζει τη γυναίκα βαθιά μέσα στα μάτια καθώς εκείνη του μιλάει.
Το ανθρωπόμορφο τέρας στη δουλειά υπολογίζει το εφάπαξ και τη σύνταξη.
Δεν του φτάνουν.
Δεν του φτάνουν να αγοράσει αγάπη, φιλία. Μόλις και μετά βίας φτάνουν για ανοχή.
Φτάνουν και περισσεύουν για ψυχοφάρμακα.
Ανακάλυψα τη Μαριάνθη Κεφάλα. Φταίει που δεν είμαι από τη Θεσσαλονίκη μάλλον. Πρωτοάκουσα το όνομά της το Σάββατο το βράδυ από την κυρία Κρανιδέλλη στο Ταλέντα made in Greece και ψάχνοντας χτες στο Google περισσότερα, έπεσα (μα είναι δυνατόν; είναι κισμέτ; τι είναι;) πάνω σε πολύ πρόσφατη συνέντευξή της of all people στον Άρη Δημοκίδη.
Η κυρία Κεφάλα έχει μιά θαυμάσια λαϊκή φωνή όπως μπορεί κανείς να διαπιστώσει ακούγοντας για παράδειγμα αυτό -και όχι δεν αστειεύομαι.
Η ιστορία των Mary's flower Superhead στο τέλος της συνέντευξης της κυρίας Κεφάλα τριγυρίζει από χτες στο μυαλό μου.
Πριν βγω από το τραίνο το πρωί παρατηρώ στο τζάμι της πόρτας πόσο μεγάλο είναι το κεφάλι μου.
Θα μπορούσα να λέγομαι Royal Superhead και αυτό θα ήταν νομίζω ένα πάρα πολύ ωραίο καλλιτεχνικό ψευδώνυμο.
12 σχόλια:
Είσαι από τα λίγα άτομα που είναι surreal, χωρίς ναρκωτικά, χωρίς ντιπ ναρκωτικά, χωρίς καν ένα ποτήρι κρασί βρε αδερφέ!
Ή θα γράψω ή θα σου πω από κοντά την ιστορία της συνέντευξης. (Κατά τα άλλα συνεχίζω να ζηλεύω που δεν πιάνουμε extra3)
xxx
@Ι.Ι.
Με προβλημάτισες. Μήπως φταίει η ζάχαρη που καταναλώνω σε ασύλληπτα επίπεδα -και διατί να το κρύψωμεν άλλωστε- με το ζήλο ενός junkie?
@enteka:
Προτιμώ να μου πεις από κοντά. Κανόνισε.
Και κακά τα ψέμματα ναι, το Extra 3 εκπαιδεύει. :)
Όχι απλά χαλάλι.
Μια μικρή ανάσα όμορφης φαντασίας,ένας ευρηματικός τρόπος ξεβρακώματος και μια δικαίωση από τα παιδιά για το χαράτσι που ταπεινά και με κρυφούς γογγυσμούς(σαν πρόβατα-πολίτες) πληρώνουμε στο αχόρταγο δημόσιο.
Μπράβο τους!
Μαριάνθη Κεφάλα...Τί μου θύμισες αγαπητή μου! Θρυλικες εποχές τότε.
Την καλησπέρα μου και πολλές εορταστικές ευχές!
Καλημέρα,καλή χρονιά και χρόνια πολλά.
Που είσαι εσύ τόσο καιρό?
Μας έλειψες.
Κι ενώ ρουφούσα το μπλογκ σου, (έπεσα πάνω του από τον Σίρους) άκουσα την Κεφάλα και ξενέρωσα... Κι ας είμαι κι από την πόλη που αναφέρεις - αυτή που γράφεται με δύο σίγμα και προφέρεται με δύο λ :)
Μα γιατί;; pourqois? perche? Μιά χαρά λαϊκή φωνή έχει η καημένη η Μαριάνθη!
Μήπως γνωρίζεις που κυκλοφορούνε mp3 ή γενικά, μουσικά αρχεία της Δανάη;
Ευχαριστώ.
Αγαπητέ μου Γιάννη,
δυστυχώς σε αυτά τα ηλεκτρονικά δεν είμαι καλή. Αυτό που ξερω και μπορώ να σε παραπέμψω είναι να ψάξεις στο Youtube. Εκεί έχουν ανεβάσει κάποια τραγούδια της Δανάης που μπορείς να τα ακούσεις, αλλά δεν ξέρω πώς μπορεί κανείς να τα κατεβάσει... :(
Χμ... δεν έχει μεγάλη αξία το Youtube - το βάρος είναι στην εικόνα, άσε που δεν είναι πολλά τα τραγούδια. Το καλύτερο θα ήτανε κάποιο zip αρχείο μ' επιτυχίες της, αλλά άντε να το βρεις.
Πάντως αν πέσει κάτι υπόψη μου, θα σε θυμηθώ
Να 'σαι καλά :)
Δημοσίευση σχολίου