Eφέτος άγρια μ' έδειρεν η βαρυχειμωνιά
που μ' έπιασε χωρίς φωτιά και μ' ηύρε χωρίς νιάτα,
κι ώρα την ώρα πρόσμενα να σωριαστώ βαριά
στη χιονισμένη στράτα.
Mα χτες καθώς με θάρρεψε το γέλιο του Mαρτιού
και τράβηξα να ξαναβρώ τ' αρχαία τα μονοπάτια,
στο πρώτο μοσκοβόλημα ενός ρόδου μακρινού
μού δάκρισαν τα μάτια.
Κ. Παλαμάς, Άπαντα τ. Ε'
εικονογράφηση από εδώ
4 σχόλια:
Ανοιξιάτικος ο Παλαμάς, ανοιξιάτικος και ο κήπος σου :)
Με εντυπωσιάζει η ομορφιά που μπορείς κι αποτυπώνεις σε κείμενο και εικόνα.
Λιτά κατά μέρος,εναρμονισμένα άψογα στο μπλόγκ σου.
@Μάνος:
δεν είναι πολύ παρεξηγημένος ο Παλαμάς;
@Δαιμόνια:
Δεν μπορώ να σας πω πόσο πολύ καλό μου κάνει η εκτίμηση και τα καλά σας λόγια.
Δημοσίευση σχολίου