Σάββατο 4 Απριλίου 2009

Simply divine

Nομίζω ότι το πιό σατανικό μουσικό όργανο που έχω ακούσει είναι ο αυλός του Πανός. Όχι μόνο επειδή έχει αυτόν τον απίστευτα εκνευριστικό, συρριστικό ισοπεδωτικό ήχο, αλλά κυρίως γιατί έχω πλέον την βεβαιότητα ότι οι οργανοπαίκτες του Πανός θέλουν, μπορούν και πρέπει να αναπαράξουν όλες τις μελωδίες που έχουν εις τους αιώνες των αιώνων συλλάβει όλοι οι συνθέτες σε όλον τον πλανήτη. Tο πράγμα θα ήταν απλό αν κανείς είχε την επιλογή να μην ακούει την μουσική αυτή, αλλά για τον ταλαιπωρημένο επιβάτη του HΣAΠ δεν υπάρχουν τέτοιες πολυτέλειες. Kαθώς απολαμβάνουμε την διαδρομή των 70 (!) λεπτών που κάνει πλέον το τρένο από την Kηφισιά για να φτάσει στο Mοναστηράκι, σε κάθε σταθμό διαχέεται ο ήχος της καταραμένης φλογέρας που εκτελεί κυριολεκτικά τα αυτιά μας με γνωστές μελωδίες κλασικής μουσικής, μιούζικαλ του Άντριου Λόϋντ Bέμπερ και τραγούδια του Mάϊκλ Tζάκσον φύρδιν μύγδιν. Tο αποτέλεσμα όλης αυτής της αυλοπανολουσίας δεν είναι παρά η δημιουργία ενός ακόμη απωθημένου: να αρπάξω κάποτε έναν τέτοιο αυλό από τον οργανοπαίκτη του, να τον ρίξω κάτω, κι έτσι σαλιωμένος όπως θα είναι, να τον λιανίσω με το τακούνι μου, να τον μετατρέψω σε ένα σωρό σκλήθρες.





Διάβασα μόλις ξανά το Εγώ ο Κλαύδιος του Graves. Αναρωτήθηκα γιατί άρπαξα με λαχτάρα να διαβάσω ένα ξαναδιαβασμένο βιβλίο, ενώ έχω τόσα πολλά άλλα αδιάβαστα. Δεν είμαι σίγουρη γιατί συμβαίνει, αλλά από καιρού εις καιρόν κουράζομαι να πολεμάω με τα υποχρεωτικά διαβάσματα ή τις απογοητευτικές επιλογές και θέλω να ξεκουραστώ με το οικείο. Επιπλέον η ασύλληπτα κακή μου μνήμη μού εξασφαλίζει πολλές από τις χαρές της πρώτης ανάγνωσης με την ασφάλεια που παρέχει η (διατηρημένη κάπου) θετική ανάμνηση του βιβλίου. Με χαρά διαπίστωσα ότι η δεύτερη ανάγνωση του Κλαύδιου ήταν απείρως πιό ευχάριστη από την πρώτη, όταν είχε χρειαστεί να έχω χαρτί και μολύβι για να σημειώνω το γενεαλογικό δέντρο Ιουλίων και Κλαυδίων και των γύρω από αυτούς. Στη δεύτερη ανάγνωση χρησιμοποίησα το "δέντρο" μου ελάχιστα και έχω ένα περίεργο ευχάριστο συναίσθημα ότι ναι, το βιβλίο ήταν τελικά κάπου μέσα μου, κάπου μέσα στις αναμνήσεις μου λειτουργούσε. Οφείλω να εξάρω την μετάφραση του Αλέξανδρου Κοτζιά, ιδιαιτέρως συγκρίνοντάς τη με την επιεικώς ατυχή μετάφραση του άγνωστου σε μένα Νίκου Κ. Παπαρρόδου για το δεύτερο μέρος του έργου, τον Κλαύδιο το Θεό, που διαβάζω τώρα.






Επικολλώ το "δέντρο" μου στο blog ίνα χρησιμεύσει ίσως εις μελλοντικούς αναγνώστας του βιβλίου εις τους αιώνας των αιώνων αμήν.









Την προηγούμενη εβδομάδα συναντήθηκα με τον Ντεξ Ντέξτερ. Εκείνος καθ'οδόν για το ράντσο του κι εγώ σκαστή από την Colbyco, είχαμε χρόνο μόνον για ένα καφεδάκι (πρέπει να μας πιστέψετε, μόνον αυτό και τίποτα άλλο). Μου κρατούσε ένα δώρο πολύ ωραίο και θέλω κι από εδώ να τον ευχαριστήσω.




Ο Μάρτιος ήταν all in all ένας πολύ δημιουργικός μήνας. Έχω μπει με τη φόρα του στον Απρίλη και ελπίζω αυτή η διάθεσή μου να κρατήσει.







Ο Ντεξ μου χάρισε ένα πολύ ωραίο και ακριβές ρήμα. "Ιδιωτεύεις" μου είπε. Πράγματι με τον Θ. ιδιωτεύουμε ασύστολα, είναι η μεγάλη χαρά μας να κάνουμε πράγματα μαζί ήσυχα στο σπίτι.

23 σχόλια:

I.I είπε...

Ποιος είναι αυτός ο Ντεξ Ντέξτερ, Αλέξις, μη γίνει χαμός εδώ μέσα;

Ιφιμέδεια είπε...

Αγαπημένε Μπλέηκ,

δεν μπορώ να αποκαλύψω την πραγματική του ταυτότητα παρά μόνον αν θελήσει ο ίδιος να το κάνει.

Με σένα πότε θα την βρούμε (if you know what I mean??)

7Demons είπε...

Η αναφορά σου στον αυλό μου θύμισε το παλαιό,καλό και πρόστυχο ανέκδοτο με τον τοτό,την ελενίτσα και μια φλογέρα....

7Demons είπε...

Και φυσικά ΠΟΤΕ μια ανάγνωση δεν είναι ίδια με την προηγούμενη-εκεί βλέπουμε και αισθανόμαστε αλήθειες που κρύβονται την πρώτη φορά.
Ίσως βέβαια να είναι και δείγμα ελλειπούς νοημοσύνης,αλλά σε προσωπικό επίπεδο,κάποια βιβλία αρχίζω να τα συν-αισθάνομαι στη δεύτερη,στην τρίτη ή και στην τέταρτη ανάγνωση.

7Demons είπε...

Γιατί ο Ντέξερ,εξ από ανέκαθεν που λένε,έπιανε περίσσιο και ενοχλητικό τόπο στο στομάχι μου,ε???

7Demons είπε...

Να ιδιωτεύεις.


Κάνει καλό!!!!!!


Ο εξ αγραναπαύσεως.
;-)))

Μαύρος Γάτος είπε...

Να κρατήσει! Να κρατήσει!

Καλημέρα κ καλή εβδομάδα Σ;ο)

varometro είπε...

Να ακούσω το "Παντρεμένοι κι οι Δυό" από αυλό του Πανός και τι στο Κόσμο!!! Και γιατί κάνει 70 λεπτά Κηφισιά-Μοναστηράκι; Πάει από Λιανοκλάδι;

varometro

Ιφιμέδεια είπε...

@Αγαπητέ μου εξ αγραναπαύσεως,

μιλάτε εκ πείρας ιδιωτεύσεως. I can tell.
Λυπάμαι που δεν συμμερίζεστε την αδυναμία μου εις τον Ντέξ Ντέξτερ. Αλήθεια τι όνομα κι αυτό "επιδέξιος"!!! Θου Κύριε, μέρες που έρχονται κολαστήκαμε!

Ιφιμέδεια είπε...

@Μαύρος Γάτος:

Είθε! τα δέοντα και σε σας!

Ιφιμέδεια είπε...

@Βαρόμετρο:

Είμαι απολύτως σίγουρη ότι οι σατανικοί οργανοπαίκτες με το ακόμη πιό σατανικό όργανό τους έχουν ήδη ηχογραφήσει το Παντρεμένοι κι οι Δυό και τώρα ετοιμάζουν το "Ανάστησες τον Πεθαμένο και τώρα είναι Ζωντανός".

Όχι δεν πάει μέσω Λιανοκλαδίου, αλλά μέσω Νέου Δελχίου!!!

Pastaflora είπε...

Τον μισώ, τον μισώ, τον μισώ! Τον αυλό του Πάνα, βέβαια, και είμαι σίγουρη ότι αν υπήρχε μουσικό δικαστήριο ο εφευρέτης του θα έπρεπε να φάει ισόβια!

Ιφιμέδεια είπε...

@Πασταφλώρα:

Νομίζω ότι μπορούμε να είμαστε πολύ πιό εφευρετικές στην ποινή. Think darling, think!

Provato είπε...

τρία πράγματα έχω να πω


ένα - έχω κάνει παρόμοιο σχεδιάγραμμα για το πόλεμος και ειρήνη του Τολστόη

δύο - της κοντής ψωλής, της φταίνε οι τρίχες...

τρία - κι εγώ θα ήθελα να μάθω ποιος είναι αυτός ο Ντέξ... αλλά ξέρω τι εχέμυθη είσαι... τον ζηλεύω πάντως.

Ιφιμέδεια είπε...

@Πρόβατο:

Μα παιδί μου είσαι και πολύ ρωσόφωνο Πρόβατο!

Για τον Ντεξ μη με πιέζετε παρακαλώ! My lips are sealed!

Α, μπα? είπε...

εγώ έχω κάνει παρόμοιο για τους Μπούντενμπρουκς αλλά αυτό που ήθελα να πω είναι ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ!

Ιφιμέδεια είπε...

@Α,μπα?

Σας μερσώ εκ βαθέων.

Μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον αυτό για τους Μπούντενμπρουκς! Δεν το ανεβάζετε κι εσείς;;

Α, μπα? είπε...

(παρακαλώ)

ααα, ήταν κάτι σκόρπια παλιόχαρτα που επιπλέον τα πέταξα

Ανώνυμος είπε...

:)

Ιφιμέδεια είπε...

@Non Private Life:

:))

(αν θες στείλε μου το κινητό σου στο μεϊλ του μπλογκ)

varometro είπε...

Νομίζω πως σε ενδιαφέρει:


varometro

Ιφιμέδεια είπε...

Ευχαριστώ πολύ. Το έχω μάθει απέξω στο τρένο, αλλά η επανάληψις είναι μήτηρ μαθήσεως, και εν προκειμένω παθήσεως

Yannis H είπε...

Ελπίζω να μην το συνδέσει κανείς με την αγγλική απόδοση :)