Χτες το βράδυ ζήτησα του Θ. να μου αγοράσει το τελευταίο βιβλίο του Γ. Ξανθούλη, Η εκδίκηση της Σιλάνας, και αν γινόταν την πρώτη έκδοση. Μου τηλεφωνεί από το κέντρο. Βρήκε την δεύτερη και την τρίτη αλλά δεν αγόρασε το βιβλίο, συνεχίζει να ψάχνει. Με ρωτάει αν θέλω οπωδήποτε το βιβλίο σήμερα ή να συνεχίσει να ψάχνει από Δευτέρα για την πρώτη έκδοση. Θέλω το βιβλίο όπως και να έχει, απαντώ, και νιώθω απαίσιες τύψεις που τον ταλαιπωρώ.
(Δεν έχει γυρίσει ακόμη τώρα που γράφω. Ποιά έκδοση θα μου φέρει άραγε;)
Semper FidelisΜπαίνω στο κατάστημα οπτικών για να διαλέξω γυαλιά οράσεως. Η υπάλληλος μου δείχνει τους σκελετούς που είναι "στη μόδα", εγώ κολλάω από την πρώτη στιγμή σε έναν σκελετό παλαιότερης σεζόν, αρκετά διαφορετικό από τους άλλους. Τον επιλέγω τελικά, συμφωνεί κι ο Θ., στη διαδρομή για το σπίτι σκεφτόμαστε γιατί άραγε διάλεξα αυτόν τον σκελετό που "κάτι" μας θυμίζει. Στην αποβάθρα του μετρό ο Θ. βρίσκει την απάντηση. Μαρμελάδα χύμα, τρεις σοκολατίτσες για τα παιδιά, από αυτές του γάλακτος, ζζζαμπόν. Θα το κάψουμε απόψε κυρ Στέφανε, ναι! θα το κάψουμε
(και αν υπάρχει ακόμη εκεί έξω κάποιος που δεν το μάντεψε, η απάντηση εδώ)
Η σελίδα 11 από το αυθεντικό χειρόγραφο της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων, που φυλάσσεται στη Βρετανική Βιβλιοθήκη και είναι ολόκληρο διαθέσιμο στη σχετική ιστοσελίδα εδώ. Πρόκειται για το χειρόγραφο που εικονογράφησε ο ίδιος ο συγγραφέας και το δώρησε στην μικρή Alice Lidell, που του ενέπνευσε την ιστορία.
Όπως ήταν φυσικό η διαρκής παρουσία της μαμάς μου στο σπίτι (βλ. προηγούμενο ποστ) ανέτρεψε πολλές από τις συνήθειές μας. Κόπηκαν τα σαχλά τραγούδια, το βραδινό ποτάκι αγκαλιά στον καναπέ, περιορίστηκαν οι ερωτικές εκδηλώσεις (για να το θέσω και κομψά). Αυτή είναι μάλλον η πλέον δυσάρεστη πτυχή της συμβίωσής μας πλέον, αλλά όλο και κάπως την αντιμετωπίζουμε. Η νέα κατάσταση μας διδάσκει ότι ο άνθρωπος είναι ζώον κατεξοχήν εφευρετικόν και προσαρμοστικόν, είχε δίκιο ο Δαρβίνος.
ο Edward Norton και η Selma Hayek στον περιορισμένο χώρο ενός φωτογραφικού θαλάμου
15 σχόλια:
Φαντάστηκα αρχικά γυαλιά Μούσχουρη. Κοντά έπεσα ;) Με γεια, καλοφόρετα!
Τελικά ποια έκδοση απέκτησες;;
Μάνο μου
κρατώ στα χεράκια μου ... ταράμ ταράμ!... την δεύτερη έκδοση !!
Όχι Μούσχουρη, σαν αυτά της Αλίκης είναι στο κλιπ που παραπέμπω. Όχι ακριβώς, περίπου.
είδα το κλιπ (πολύ ωραία γυαλιά, με γεια) και από τη μία παραλίγο να συγκινηθώ -μπρρρ- και από την άλλη μ'έπιασαν τα νεύρα μου από τον εκβιασμό φτηνού συναισθήματος. Τα γυαλιά πάντως, πολύ ωραία!
και μετά σκέφτηκα, με μακαρόνια, αλεύρι, ζζζζαμπόν, μαρμελάδα και μπύρες, τι φαί μπορείς να φτιάξεις?
Με γεια η νέα σου βιτρίνα!!
Δεν ξέρουμε εάν θα το αγοράσουμε.
Ο Ξανθούλης μετά τις μέλισσες και το μενού των φαντασμάτων μας έχει απογοητεύσει πολύ.
Ένα μικρό μαθητευόμενο τελώνιο,είχε λυσσάξει να αγοράσουμε προχθές, κάτι πουτανο-Prada γυαλιά ηλίου-διότι μας πήγαιναν πολύ και τόνιζαν την (ανύπαρκτη) τσαχπινογαργαλιά μας, τάχα.
Εμείς πάλι επιλέξαμε να ξηλωθούμε κάτι παραπάνω για Robert Marc, μαύρα κοκάλινα, κατευθείαν αντιγραφή από τα late '50s.
Και τα απολαμβάνουμε.
Λατρεμένη μας,
Οι περιορισμοί στις ερωτοτροπίες ήταν παλαιόθεν η υποδαύλισης του Πάθους!
;-)
Με γεια τα καινούργια σας γυαλιά!
Τι ωραία που είναι πάντα τα ποστ σου, Ιφιμέδεια! :)
Μεγειά τα καινούρια γυαλιά, νίκη στην εφευρετικότητα.
Ομορφη απλή καθημερινότητα...
(και ιδιότροπα γυαλιά... yes!)
:-))
@A,μπα?
Αχ, Αλίκη!
Εγώ νομίζω ότι η παραγγελία παραπέει ανάμεσα στα χρειώδη (π.χ. μακαρόνια) και τα πολυτελή (μαρμελάδα, ζζζαμπών) που δίνουν αυτό το κάτι παραπάνω στην πεζή ζώη μας.
Το μέγα ερώτημα που έχουμε κάθε φορά με την ταινία είναι πόση μπύρα (από τις 6 της παραγγελίας) φτάνει να πιούν όλοι οι νωματαίοι που μαζεύονται στο γλέντι.
Επίσης σχόκιο κοινωνικό: ο ιδιωτικό τομέας θεωρείται "διορισμός σε μιά πάρα πολύ σπουδαία θέση"!
@Μάγισσα Κίρκη:
ΩΩ, σας μερσώ!
@Αγαπημένα -πάντα αναγιγνώσκοντα ανάμεσα στις γραμμές- δαιμόνια:
Ω, ναι, κι εσείς θύμα των '50s, πώς όχι;
Κι εγώ απέφυγα τους μονδέρνους σκοπέλους που μοι επρότεινε η κατά τα άλλα συμπαθής υπάλληλος για να καταλήξω σεβίζουσα στην ασφαλή αγκαλιά της Coco.
Να μην εμπιστευέστε τα μαθητευόμενα τελώνια -τι ξέρουν αυτά απ΄τη ζωή; (άκου "πουτανο-Prada"!! χαχα)
Καταλαβαίνω τι γράφετε για τον Ξανθούλη, αλλά για μένα είναι έρωτας αγιάτρευτος και καημός μεγάλος. Πρέπει να διαβάσετε τον Θείο Τάκη, asap.
@Buttefly:
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο. Δεν ξέρω τι λένε οι άλλοι, αλλά εγώ αγαπώ πολύ τον καλό τον λόγο και γι'αυτό ξανά: ευχαριστώ!
@Ακανόνιστη:
Καλώς ήρθες!
Ναι ο συνδυασμός δίνει ενδιαφέρον.
(Με τόση κουβέντα για τα ιδιότροπα γυαλιά σας χρωστάω φωτο.)
βγαλε μια φωτογραφια τα γυαλια και δειχτα!
@tosio morphy
Μπορώ να κάνω κι αλλιώς;
Μόλις θα τα έχω θα δώσω στο κοινό αυτό που απαιτεί!
na arxisoume na sas apokaloume Alikh? teleia ta gyalia, k egw thelw na dw photo.
aporia - ti diafora exei h 1h ekdosh apo tis metagenesteres?
Δημοσίευση σχολίου