Παρατηρώ πόσα πολλά θαυμαστικά χρησιμοποιώ όταν γράφω, κατά κόρον μάλιστα στα σχόλια. Καταλήγω ότι έχω γίνει ένας άνθρωπος θαυμαστικός σε έναν κόσμο που οι περισσότεροι δεν θέλουν να ομολογούν την άγνοια της έκπληξης. Προτιμούν την προσποίηση των αποσιωπητικών και της τελείας.
Ευτυχώς οι ιστολογικοί μου φίλοι αποτελούν εξαίρεση. Ακολουθώντας την έμπνευση του Μάνου, είπα να σας χαρίσω κι εγώ μιά συλλογή θαυμασίων που συνέλεξα τον τελευταίο καιρό. Η συλλογή μου είναι εντελώς παράταιρη, δεν έχει ειρμό, έχει μόνο θαυμαστικά. Θαυμάσιο ιστολόγιο Ι
Πατώντας το στο επάνω μέρος της σελίδας του ιστολογίου στην επιλογή "επόμενο ιστολόγιο", βρήκα κάποια στιγμή αυτό το κινέζικο ιστολόγιο. Δεν έχω φυσικά ιδέα τι λέει, αλλά οι φωτογραφίες είναι θαυμάσιες! Το Google μου πρότεινε να μεταφράσει στην σελίδα κι όπως φαίνεται προσπάθησε ειλικρινά, αλλά ανεπιτυχώς. Από τα μισόλογα κατάλαβα ότι το ιστολόγιο το γράφει ένα κορίτσι που ασχολείται με την φωτογραφία (είναι πολύ καλή φωτογράφος!), αγαπά την μουσική, την ποίηση και τα λουλούδια.
Θαυμάσιο ιστολόγιο ΙΙ
Θέλετε να δείτε μια ωραία συλλογή από τις απεικονίσεις ελεφάντων στην βυζαντινή τέχνη; Να, πατήστε εδώ στο εξαιρετικό ιστολόγιο της Diana Gilliland Wright με τον απολύτως ταιριαστό τίτλο: Surpised by Time . Χαζέψτε τις ωραίες καταχωρήσεις και μην παραλείψετε να διαβάσετε μια ακόμη ανακάλυψη της ιστολόγου: πάνω στο σκάφος Victoria του Μαγγελάνου που περιέπλευσε τη γη ήταν κι ένας έλληνας, ο ναύτης Νικόλαος από το Ναύπλιο!
Θαυμάσιες σκέψεις
Το μόνο ιδανικό που απέμεινε είναι ίσως ο Έρωτας.
(με πολλά ευχαριστώ στην lemon που μου το έστειλε με την παραίνεση να γράφει πιό συχνά)
Θαυμάσιο ανασκαφικό εύρημα
Ειδώλιο Αγίου Βασιλείου πορσελάνη, ca. 1884, ο επονομαζόμενος Blue Santa.Ανήκει στον τύπο του Wishing Santa, δηλαδή κρατώντας τον ευχόσουν για το δώρο που επιθυμούσες να σου φέρει ο αληθινός τα Χριστούγεννα
Από την ανασκαφή του παλαιότερου εργοστασίου κατασκευής παιχνιδίων, στο Akron του Ohio (περισσότερα εδώ κι εδώ).
Το σημερινό ποστ, με εξαίρεση τις δύο τελευταίες φωτογραφίες, εικονογραφήθηκε με φωτογράμματα του William Henry Fox Talbot.
Ψιτ, πριν φύγεις, κοίτα εδώ!
16 σχόλια:
Τα θαυμαστικά όταν τα αισθάνομαι, μου αρέσουν κ εμένα.
Τώρα από τα λινκς που παρέθεσες.. δεν προλαβαίνω να τα πατήσω->δω όλα.. Είδα όμως το τελευταίο..και έμεινα!!!!
(εδώ κολλάνε τα θαυμαστικά!:)
!!!!!!
Παίρνω ένα ντιβάνι και πάω να κοιμηθώ σε κάποια από τις υπέροχες αυτές βιβλιοθήκες!!!
Δε θες να φύγεις από'κει μέσα!
Mε πληγώσατε!!!
Τα αποσιωπητικά αφήνουν την πρόταση ανοιχτή να τη συνεχίσει ο επόμενος...
Η τελεία πάλι έχει το χαρακτήρα οριστικού.
Τα χρησιμοποίησα ΟΛΑ;
Ναι!!!
Thank you for your exceptionally generous comments about Surprised by Time. DW
agapw tis photo! alla la-treu-w kriara, pou htan kathighths tou mpampa mou, k exoun krathsei epafes (k ta exei 400, mou leei o mpampas), kai tha to pw methavrio sto mpampa mou pou tha mou thl oti diavasa gia th synenteuxh tou se ena filiko blog, kai ekei na deis thaumastika pou tha pesoun!!!
egw palii filodoxw na grafw xrhsimopoiwntas anw teleia, h semi-colon (pou len edw. nomizw..):-)
(twra pou to skeftomia, ta shmeia stixhs prosferontai na ta kanei poihma h dhmoula, an den to'xei kanei hdh).
Καλημέρα! Πολύ ωραία ανάρτηση!!!
Εν αγνοία σου ...παίζεις το παιχνίδι μου!!!!
( http://less-means-more.blogspot.com/2009/11/you-ve-got-invitation.html )
@Roadartist:
Ωραία με απενοχοποιήσατε για την υπερβολική χρήση!
@11:
!!!!! to you too!!!!
@Μάνος:
Με ξετρέλλαναν αυτες οι βιβλιοθήκες. Για μερικές σκεφτόμουν ότι κι εσύ: ότι θα ήθελα να ζω εκεί μέσα (και μόνον αν ήταν απολύτως απαραίτητο να βγαίνω...). Πώς το έχει πει κάπου ο Μπόρχες, ότι ο Παράδεισος θα είναι σαν βιβλιοθήκη ή κάτι τέτοιο.
@Αβάδιστη:
Έχετε ένα δίκιο. Κατά βάθος κι εγώ αγαπώ τα αποσιωπητικά για τον υπαινικτικό τους χαρακτήρα. Ναι, η τελεία είναι εξοριστέα. Ας είναι έστω άνω τελεία όπως λέει και η Donnabella!
@Nauplion:
I've been reading your blog for quite some time and thought it was about time I advertised it to my friends in here! So, thank you for all the beautiful posts and photos and the great research!
@DonnaBella:
Γράψε κάποια στιγμή αν θέλεις δυό λόγια του μπαμπά σου για τον Κριαρά. Θα έχει τόσο ενδιαφέρον να ακούσουμε τη γνώμη του και τις αναμνήσεις του!!
Η παρατήρηση για τη Δημουλά και τα σημεία στίξης ήταν ευστοχώτατη!!!
(δεν είναι τυχαίο κι αυτό: http://www.theaterinfo.gr/theatrenews/press/2009/05/5/index.html)
@Καημός:
Είδατε που επικοινωνούμε ουσιαστικά κι ας μην το ξέρουμε; Πολύ ωραία ιδέα είναι, γιατί τα μπλογκ έχουν πληθύνει πιά πολύ και είναι ωραίο να μαθαίνουμε κι άλλα πράγματα που θα μας αρέσουν!
Tο ότι υπήρχαν έγχρωμες φωτογραφίες από το 1860 κιόλας το γνώριζα. Αλλά η καθαρότητα και η ζωντάνια στα χρώματα αυτού του προτωπόρου φωτογράφου είναι πρωτοφανής. Την εποχή αυτή την έχω στο μυαλό μου ασπρόμαυρη. Όταν λοιπόν βλέπω τον Τολστόι Technicolor, αισθάνομαι ευχάριστα αμήχανα. Eίμαι σίγουρος κυρία μου ότι εσείς ειδικά θα συνκινηθείτε, αν δεν τον έχετε ανακαλύψει ήδη(άσχετο post αλλά και εντελώς σχετικό)
http://quazen.com/arts/photography/the-incredible-century-old-color-photography-of-prokudin-gorsky/
Αγαπητέ μου κύριε Pocopico,
σας ευχαριστώ θερμά για την παραπομπή!! Και δεν ντρέπομαι να ομολογήσω την άγνοιά μου. Δεν γνώριζα τον φωτογράφο κι όπως και εσείς, έβλεπα εν πολλοίς την εποχή ασπρόμαυρη.
Περίεργη αλήθεια η παρατήρησή σας. Με έκανε να αναρωτηθώ αν όταν σκεφτόμαστε το παρελθόν και πλάθουμε εικόνες π.χ. από την κλασική Αθήνα, ή το Βυζαντινό Μυστρά, ή το Πεκίνο του 17ου αι. αίφνης, βάζουμε χρώμα στις εικόνες μας αυτές ή όχι.
Δεν ξέρω, μάλλον βλακώδες αυτό που γράφω...
Δημοσίευση σχολίου