Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Lullaby



[πατα το play κι άστο να παίζει]


Προσπάθησα σήμερα πολύ να κουραστώ σωματικά, να κουραστώ πάρα πολύ, για να μπορέσω να κοιμηθώ το βράδυ. Κουράστηκα σε βαθμό λιποθυμίας, δεν είχα κουράγιο ούτε να μιλήσω.


Her Garden


Είναι 4.45, νύχτα βαθιά, και γράφω μέσα στο λευκό κουτί του ιστολογίου. Προφανώς το σχέδιο απέτυχε.



Miss Eve


Ακούω τον ήχο της βροχής στο λούκι. Είναι μύθος ότι ο ήχος αυτός σε νανουρίζει.
Εμένα δεν με νανουρίζει τίποτα.



Let it rain



Δεν θυμάμαι από πότε έχω να κοιμηθώ κανονικά. Νομίζω από τον Ιούνιο.
Αλλά πάλι γιατί τον Ιούνιο; Γιατί όχι πιό παλιά; Γιατί όχι από πέρισυ τον Μάϊο;


The second look


Δεν θυμάμαι από πότε έχω να κοιμηθώ κανονικά. Μοιάζει περισσότερο να χάνω τις αισθήσεις μου προσωρινά, αλλά πάλι δεν παραδίνομαι πλήρως, έχω συναίσθηση των θορύβων του σπιτιού.
Ακούω το ψυγείο που κάθε βράδυ τεντώνεται όταν ξέρει ότι δεν το βλέπουμε, το μηχανάκι του απέναντι που μαρσάρει νωρίς το πρωί, το Σατανάκι που ουρλιάζει ξαφνικά και τρέχει πέρα δώθε πάνω απ'το κεφάλι μου.



Last night in my dreams

 
Το Σατανάκι ζει στον επάνω όροφο και υποτίθεται ότι είναι κορίτσι. Οι κραυγές του, τα ουρλιαχτά του ακούγονται άξαφνα και σου παγώνουν το αίμα. Λυπάμαι τους γονείς του μα δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να τους σώσω.



Mona's rose


Πάψε Σατανάκι.
Θέλω να κοιμηθώ.


The starfish


Να κοιμηθώ έναν ύπνο άηχο, βουβό, να κλείσω τα μάτια μου και να μην σκέφτομαι τίποτα απολύτως, απολύτως τίποτα.


The teacup


Την ανάρτηση εικονογραφούν έργα της Catrin Arno.

20 σχόλια:

dimitris.jp είπε...

δεν ειμαι και στα καλυτερα μου αυτον τον καιρο.
το τραγουδι και το ποστ σου με βοηθησαν να ηρεμησω τοσο πολυ.

ευχαριστω :)

καλημερα!

faraona είπε...

Κατα εποχές το περνάω κι εγω.
Εδω και μιά δεκαετία περίπου.
Η εμπειρίες δεν μεταφέρονται βέβαια αλλά μετά απο δέκα χρόνια μπορώ να πω οτι παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο αυτά που μπαίνουν μέσα μας.
Τροφή,λόγια,άνθρωποι...η ενέργεια δηλαδή που επιτρέπουμε να εισέρχεται.Κι ο τρόπος που έχουμε για να την "καταπίνουμε".
Και σταματώ μέχρι εδώ.
:(

varometro είπε...

Έχεις δοκιμάσει μήπως την μέθοδο Τριανταφυλλόπουλος; Γράψε, ή βρες, παλιές εκπομπές του Τριανταφυλλόπουλου και όταν δεν μπορείς να κοιμηθείς βάλε το DVD και άστο να παίζει. Σε εμένα τουλάχιστον δουλεύει...

Ανώνυμος είπε...

τι να σας πω τώρα εγώ που ένας μηνας αυπνιας με έχει μετατρεψει σε κόμπο (ναυτικό!)

τι να σας πρωτοπω δηλαδή για τα προηγούμενα αριστουργηματικά ποστς σας - αν κοιμοσαστε κανονικά ας πούμε, πόσο πιο ωραια θα γραφατε;

Αβαδιστη είπε...

χμμμ ... κακό αυτό!

Σας εύχομαι όνειρα γλυκά!

Takis X είπε...

Βασανίζεστε,σας καταλαβαίνω ,ξέρω ,υποφέρω και γω κατα καιρούς απο παρομοια συμπτώματα,αλλά κοιτάξτε να δείτε και το κέρδος το δικό μας :Κανατε θαυμάσια δουλειά (δεν λέω τίποτα αλλο,ξέρεις εσυ:)))

Roadartist είπε...

Δυστυχώς το ίδιο ακριβώς παθαίνω και εγώ το τελευταίο διάστημα.. Περίπου από πέρσι τα χριστούγεννα άρχισε.. για ένα διάστημα σταμάτησε.. μα επανήλθε .. :(

lemon είπε...

Εγώ πάλι (αφού όλοι γράφουμε τι σχετικό μας συμβαίνει) ποτέ δεν έχω αυπνίες.
Οι μόνες φορές που δεν μπορώ να κοιμηθώ είναι όταν είμαι πολύ ευτυχισμένη. Eξηγούμαι καλύτερα: έχω περασει 3-4 νύχτες σ'όλη τη διάρκεια της ζωής μου, που, τα γεγονότα της προηγούμενης και η απαντοχή της επόμενης μέρας, δεν μ'άφησαν να κλείσω μάτι. Ωραία!

Από την αλλη όμως, αυτό το συνεχή βόμβο του μυαλού τον ξέρω π ο λ ύ καλά: "να κλείσω τα μάτια μου και να μην σκέφτομαι τίποτα απολύτως, απολύτως τίποτα".
Τζάμπα το σχόλιο λοιπόν, δεν χρειαζόταν, τα είπες όλα.

amalthia είπε...

κοιμάμαι και δεν ξυπνώ με τίποτα...να ανησυχήσω γιατρέ μου?

που θα βρω εγώ την έμπνευση?

Ιφιμέδεια είπε...

@dimitris jp

Κάτι κατάλαβα Δημήτρη από την αραίωση των ποστ. Ελπίζω τα πράγματα ήδη να πηγαίνουν καλύτερα.

Χαίρομαι που σου άρεσε το Edo Lullaby. Λατρεύω την παραδοσιακή ιαπωνική μουσική και αυτό είναι πιθανόν το πιό αγαπημένο μου κομμάτι.

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!

Ιφιμέδεια είπε...

@faraona

Και πάλι έχεις δίκιο. Ξέρω κι εγώ καλά τι μου προκαλεί τις αϋπνίες, αυτή η 'κακή διατροφή', όπως ακριβώς την περιγράφεις. Καταστάσεις και άνθρωποι, τα λόγια και οι πράξεις τους που καταναλώθηκαν και καταναλώνονται αν και η δυσανεξία μου σε όλα αυτά είναι δεδομένη.
Δυσανεξία τελικά έπρεπε να ονομάσω την ανάρτηση, αφού έτσι ονομάζεται η κατάσταση.

Θέλω πάντως και πάλι να σου πω ότι μου είναι πολύ παρήγορο που άνθρωποι σαν εσένα υπάρχουν εκεί έξω.
Καλημέρα!

Ιφιμέδεια είπε...

@Βαρόμετρο

Πόσο γέλασα με την "μέθοδο Τριανταφυλλόπουλου"!
Δυστυχώς ο άνθρωπος και τα προϊόντα του δεν μου είναι καν χρήσιμα σε τέτοιο επίπεδο -φαντάσου. Με εκνευρίζει τόσο πάρα πολύ να τον βλέπω έστω και για λίγο που αν πρέπει (για κάποιον ανεξήγητο λόγο) να δω ολόκληρη εκπομπή του θα πρέπει να καταφύγω σε φαρμακευτική θεραπεία για να ηρεμήσουν τα νεύρα μου.

Εσύ, ω υπεράνθρωπε, πώς τα καταφέρνεις;;

faraona είπε...

Καλημέρα!
Ανασαίνουμε ...
φιλώ σε

Ιφιμέδεια είπε...

@holly

Εσάς σας αισθάνομαι πλέον σαν συναγωνίστρια. Μαζί (προφανώς) δίνουμε κάθε βράδυ τον καλό αγώνα και χάνουμε κι οι δυό.

Σας εύχομαι κι εσάς ό,τι εύχομαι στον εαυτό μου. Όχι μόνο να καταφέρω να κοιμηθώ αλλά και να δω όνειρα που δεν θα έχουν σχέση με τα άγχη μου...

(Ευχαριστώ θερμά για την γλυκιά κουβέντα. Δεν ντρέπομαι να παραδεχτώ ότι είναι για μένα πολύ σημαντική)

Ιφιμέδεια είπε...

@Αβάδιστη

Ευχαριστώ!!
(ναι, όνειρα χωρίς άγχος παρακαλώ)

Ιφιμέδεια είπε...

@Τakisx

Δημιουργική αϋπνία, λοιπόν. Ιδού ένας ωραίος τρόπος να περιγράφω στο εξής αυτό που μου συμβαίνει.

Σας καλημερίζω!

Ιφιμέδεια είπε...

@Roadartist

Προφανώς κι εσάς κάτι σας τρώει - κι αν κρίνω εξ ιδίων, σας απασχολούν όχι ένα, αλλά πολλά.
Κρίμα που δεν ξέρω να σας δώσω το γιατρικό. Ελπίζω μόνο έτσι όπως γεννήθηκε όλη αυτή η κατάσταση, έτσι μόνη της και να χαθεί - πριν μας εξοντώσει δηλαδή.

Ιφιμέδεια είπε...

@lemon

Καλύτερα Λεμονίτσα μου που δεν έχεις αϋπνίες τέτοιες.
Οι αϋπνίες της ευχάριστης προσμονής είναι τόσο πολύ ωραιότερες. Τις έχω συνδέσει με την προσμονή της εκδρομής στα σχολικά χρόνια.

Αυτόν τον βόμβο που αναφέρεις πολύ θα ήθελα να τον σιωπήσω γιατί δεν αντέχω να τον ακούω όλη μέρα κι όλη νύχτα...

Ιφιμέδεια είπε...

@amalthia

Ναι, σιγά που έχετε ανάγκη εσείς από έμπνευση! Καθόλου μάλιστα.

Τις αϋπνίες καθόλου δεν σας τις εύχομαι. Αντιθέτως: να συνεχίσετε τον ωραίο σας ύπνο, τον αμέριμνο, τον τόσο ζωτικό.
Καλημέρα!

amalthia είπε...

όχι όχι αμέριμνος δεν είναι...τα όνειρα μου είναι έντονα και πολλές φορές άσχημα πολύ...απλά τα ζω μέχρι τέλους,έτσι απο περιέργεια, και δεν ξυπνώ.

αμέριμνος δεν είναι, τον κάνω εγώ.και πλέον κοιμάμαι εύκολα γιατι κουράζω το μυαλό μου ολημερίς και όταν φτάνω στο κρεβάτι αγκαλιά με ένα βιβλίο τότε παραδίνομαι...