Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

The mean reds

Holly: Poor old cat. Poor slob. Poor slob without a name. I don't have the right to give him one. We don't belong to each other. We just took up one day.
I don't want to own anything until I find a place where me and things go together. I'm not sure where that is, but I know what it's like. It's like Tiffany's.

Paul: Tiffany's. You mean the jewelry store?


Holly: That's right. I'm crazy about Tiffany's. Listen. You know those days when you get the mean reds?

Paul: The mean reds? You mean, like the blues?

Holly: No. The blues are because you're getting fat or maybe it's been raining too long. You're just sad, that's all. The mean reds are horrible.
Suddenly you're afraid, and you don't know what you're afraid of. Don't you ever get that feeling?

Paul: Sure.

Holly: When I get it, the only thing that does any good is to jump into a cab and go to Tiffany's. Calms me down right away. The quietness and the proud look of it. Nothing very bad could happen to you there. If I could find a real-life place to make me feel like Tiffany's, then... then I'd buy some furniture and give the cat a name.

[ΘΥΜΑΣΤΕ;]





Το Σάββατο το βράδυ ήταν για μένα μιά mean red day. Μιά πολύ κακή νύχτα που φαινόταν να μην έχει τέλος, σε ένα ατέλειωτο πανηγύρι ματαιοδοξίας και κακογουστιάς, με συντροφιά ένα σωρό μικροαστείους τύπους που γύρευαν εναγωνίως να δικαιολογήσουν κάπως το γεγονός της ύπαρξής τους. Όλο το βράδυ έτρωγα περιφρόνηση κι έπινα μίσος, δεν είχα την πολυτέλεια να τους λυπηθώ.

Επιβίωσα χάρη στην βοήθεια της Holly Golightly, υιοθετώντας την εμφάνιση και την περσόνα της και νιώθω, τώρα που το σκέφτομαι, αφάνταστη ικανοποίηση για την επιλογή μου. Χωρίς να χρησιμοποιήσω καν όλα μου τα όπλα, κέρδισα με έναν τρόπο τις άτυπες μάχες που δεν είχα καμιά διάθεση αλλά χρειάστηκε να δώσω.
Όταν κανείς παρευρίσκεται σε αποκριάτικα πάρτυ πρέπει να κάνει καλή επιλογή κοστουμιού, έτσι δεν είναι;


Δεν βγήκα βέβαια αλώβητη. Το σώμα μου μετά από δώδεκα ώρες stress αποφάσισε να κάνει απεργία κι ακόμη δεν έχει επανέλθει σε κανονικούς ρυθμούς. Θα επανέλθει όμως, που θα πάει ;)


Υ.Γ. Στο μεταξύ συνεχίζω να παίζω με το καινούργιο μου παιχνίδι.



21 σχόλια:

Takis X είπε...

Μα που και τους βρίσκεις βρε πουλάκι μου ? Εσυ ενα κρυφό(?) καλλίτεχνάκι ανάμεσα σε αξεστους ..Οχι οτι καλύτερο απο αισθητικής απόψεως..

Εν τω μεταξύ ,ετσι για να σε κάνω να ζηλέψεις ,με την Holy ετυχε να γνωριστώ πριν 4 χρόνια σε ενα μικρό μαγαζάκι που εδωσε ενα μικρό λάιβ (αν ησουν και συ θα το ξέρεις) και είναι ενα λατρεμένο πλάσμα..Της μοιάζεις ε?:))))

Ιφιμέδεια είπε...

Τάκη μου, κάτι δεν πάει καλά στην επικοινωνία μας, προφανώς χάρη στα μισόλογα που χρησιμοποιώ στην ανάρτηση.
Καταρχήν μάλλον σωστά μου την λες αφού έδωσα την εντύπωση της σνομπ, αλλά πίστεψέ με άλλοι με σνόμπαραν.
Η εκδήλωση δεν ήταν καλλιτεχνική, ούτε εγώ κρυφό ή φανερό καλλιτεχνάκι.
Επίσης η Holly στην οποία αναφέρομαι εγώ πέθανε δυστυχώς το 1993 και την έλεγαν Audrey Hepburn.
Κάπου χαθήκαμε ε;

Takis X είπε...

Εγω δεν εννοούσα οτι εσυ είσαι σνόμπ, κάθε αλλο ..Οσο για την Holly είμαι απρόσεχτος.Δεν εδωσα βάση στο διάλογο .Μπερδεύτηκα..Σόρρυ! Σόρρυ!


(Ελπίζω μετά απ΄`αυτό να αποκαταστάθηκε η επικοινωνία .:)

Ανώνυμος είπε...

...χμ
και το παιχνίδι ποιο ειναι;;

Ιφιμέδεια είπε...

@Takis x

επικοινωνία αποκαταστάθηκε όβερ!

Ιφιμέδεια είπε...

@Αιώνια ερωμένη

Πάτα επάνω στη λέξη "παιχνίδι" και θα δεις ;)

Pastaflora είπε...

Τρομερές αυτές οι συνεστιάσεις στα σαλόνια της ψυχολογικής μπρουταλιτέ... Πόσος χαμένος χρόνος και ψυχικά αποθέματα ανάμεσα σε δυσώδη δηλητηριώδη άνθη...
Τα τελευταία χρόνια καταβάλλω φιλότιμες προσπάθειες να απέχω. Αφήστε που κανείς απο αυτούς δεν είναι σικ!
Y.Γ: εξαιρετικό το παιχνίδι σας!!!

Ανώνυμος είπε...

τι καλά που κάνατε!
(όταν σπανιως τα καταφερνω κι΄εγώ να αμυνθώ ανάλογα είμαι εξαιρετικά υπερήφανη )

και βεβαιως θα επανελθει - μαχη δώσατε όμως - μην την υποτιματε..


τώρα:
αν θυμομαστε;
μα το ρωτατε;
θυμόμαστε και ψυχοθεραπευόμαστε :)

να καταχραστώ λίγο τον χώρο σας για να σας πω, πως όταν έφτιαξα το πρώτο μου blog στο wordpress έβαλα τον τίτλο Holy Distance - την ελληνική του μεταφραση (Αγία Απόστασις) την είχα γραψει την επομένη μιας δικης μου red day και την ειχα τοποθετησει στο κομοδίνο μου.
Μόλις ήρθε η ώρα του nick name όμως συνειδητοποίησα πως θα ήταν γελοίο (τουλαχιστον) να λέγομαι Holy και έτσι έγινα Holly :) με μεγάλη χαρα ομολογώ γιατί πολύ την αγαπουσα από μικρούλα.
(την ηθοποιο, την ταινια, τον συγγραφέα, όλα)

Ιφιμέδεια είπε...

@Πασταφλώρα

Πόσο συμφωνούμε. Κι εγώ απέχω εις ένδειξη διαμαρτυρίας, αλλά υπάρχουν και τα αναπόφευκτα (μάλλον για να μου θυμιζουν γιατί απέχω και πόσο καλά κάνω).

Διαφωνώ. Όλοι τους είναι sick και πολύ μάλιστα ;)

Ιφιμέδεια είπε...

@holly

Τι ωραία ιστορία αυτή για το παλιό μπλογκ και το ψευδώνυμο.
Το διάβασα το παλιό σας μπλογκ μονορούφι προχτές -δεν το ήξερα τότε που γραφόταν, τι κρίμα. Με σόκαρε πού γράφετε πολλά πράγματα που σκέφτομαι κι εγώ κι έχω κατά καιρούς γράψει γι'αυτά, όπως ας πούμε για τον τρόπο που αυτολογοκρινόμαστε εδώ μέσα και παίζουμε παιχνιδάκια με τις λέξεις για να μην κατονομάσουμε.

Η Αγία Απόστασις/Holy Distance είναι απίστευτα ωραίο ψευδώνυμο. Αν σας γνώριζα τότε θα σας ωθούσα να το κρατήσετε.
Αλλά και η Holly Golightly...!

Ανώνυμος είπε...

λέτε να το αλλάξω;
:)

έφυγα απο εκει - γιατι ανακαλυψε συγγενης μου το blog - όχι της "εκλεκτικης συγγενειας", αντιθέτως..

μεγαλη μου τιμη που το διαβασατε όλο - το κοιταζω κι' εγώ καμια φορά και βλέπω πόσο μα πόσο "κόμπος" ήμουν..
Το δικό σας (χείμαρος!) το απολαμβάνω σιγά - σιγά όπως τα καλα βιβλια = μια γρηγορη αναγνωση και πάλι από την αρχή..

(τι πολυλογία!
σταματώ αμέσως.)

Ιφιμέδεια είπε...

@holly

Αμάν, αυτός ο φόβος της ανακάλυψης. Εμένα έχουν ανακαλύψει αυτό το ιστολόγιο συνάδελφοι. Σκέφτηκα να το καταστρέψω, έπειτα το λυπήθηκα. Είναι το αποκούμπι μου και με βοήθησε πολύ που είχα κάπου να γράφω τα ντέρτια μου - δεν ξέρω και μπουζούκι να ρίξω καμιά πενιά να ξεσκάσω, οπότε;

Μην το λέτε αυτό με την πολυλογία. Έτσι σκέφτηκα κι εγώ όταν άφησα το σχόλιο σε σας, αλλά κακώς. Ας μην λογοκρινόμαστε και στο πλήθος των λέξεων!

Να σας ξαφνιάσω έτι περισσότερο: κι εγώ εργάζομαι στο σπίτι. Βίοι παράλληλοι και άϋπνοι λοιπόν.

Ανώνυμος είπε...

να μην μπορω - μα καθόλου να σας φανταστώ με μπουζούκι

σας παρακαλώ πειτε μου πως κανατε πιανο μικρή κι ας είναι ψέμμα..

ασφαλως και δεν θα το σβησετε - όχι ακομη τουλαχιστον - διαβαζω εντατικα..

στο σπίτι;
σκανδαλο!
:)

in antis είπε...

Ω, τί σύμπτωση (δυστυχώς!). Διάβασα την ανάρτηση, καθώς αναρρώνω κι εγώ μετά από 48 ώρες γεμάτες ματαιοδοξία και ναρκισσισμό! Κωμικές καταστάσεις και άνθρωποι, κάποια στιγμή σκέφτηκα να τραβήξω και video…Ξέρετε, όμως; Είχα την τύχη να γνωρίσω και ανθρώπους, οι οποίοι, παρά το επιστημονικό τους μέγεθος και τις ακριβοθώρητες καρέκλες που κατέχουν, δίδαξαν ευγένεια και ταπεινοφροσύνη, παρά τον ωκεανό σιέλου γύρω τους. Κι αυτούς θα κρατήσω!


ΥΓ. Συγχαρητήρια και πολλές ευχές για το νέο blog σας!

Ιφιμέδεια είπε...

@in antis

Αφού περάσατε κι εσείς προσφάτως παρόμοια εμπειρία (και επιβιώσατε...) με καταλαβαίνετε απολύτως. Ναι, κρατώ κι εγώ τους "καλούς" και "ηθικούς" ανθρώπους και με αυτά τα (ευτυχώς υπαρκτά) μέτρα κρίνω. Θυμώνω μάλιστα ακόμη περισσότερο πλέον με αυτούς οι οποίοι, ενώ γνωρίζουν το ορθό, συστρέφουν τα δεδομένα κατά πώς τους βολεύει.

Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές για το νέο μπλογκ (η γνώμη σας μετράει ιδιαιτέρως).

faraona είπε...

,,,νομίζω οτι έπραξες σωστότατα.
Στα αναπόφευκτα το καλύτερο που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να δείξει έλεος προς τον εαυτό του για να μπορεί νάναι αν όχι να ανελέητος (που εμένα μου αρέσει εξαιρετικά σαν επιλογή) αλλά εν πάση περιπτώσει,τουλάχιστον αποστασιοποιημένος με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Φιλώ σε.

Ιφιμέδεια είπε...

Φαραώνα μου

έτσι το έχω φιλοσοφήσει κι εγώ.
Τα δύσκολα αυτά τα καταπίνω όπως την ασπιρίνη - σαν κάτι αναγκαίο που δεν παύει να είναι δυσάρεστο. Αν μπορώ να βάλω λίγη ζάχαρη να γλυκάνω την εμπειρία, τότε λέω 'πάλι καλά'.

amalthia είπε...

αχ έχεις κι άλλο βλόκ?!

εαν μπορείς να γίνεις ένας χαρακτήρας την στιγμή που θα το θελήσεις αυτό είναι ευτύχημα...αλλά το βρίσκω δύσκολο εως ακατόρθωτο.

σου εύχομαι να μην ξαναχρειαστεί να περάσεις μια bloody red day!

Ιφιμέδεια είπε...

@amalthia

Ναι, ναι, κι άλλο βλοκ. Δεν μου έφτανε το ένα πανάθεμα τις ιδέες μου.

Καλά χαρακτήρα δεν αλλάζει κανείς, δίκιο έχεις, απλώς πιστεύω στη βοήθεια που σου δίνει η μεταμφίεση ;)

Proud Mary Mister είπε...

xm!!

Ιφιμέδεια είπε...

@Proud Mary Mister

Ωραίο ψευδώνυμο!