Ζαχαρίας ή Έχω ένα Όνειρο

Το ακόλουθο μικρό διήγημα, γραμμένο κυριολεκτικά στο πόδι, βασίζεται σε 5 λέξεις που μου χάρισαν σαν παιχνίδι σήμερα 7 σκανδαλιάρικα Δαιμόνια. Οι λέξεις ήταν: τρέλλα - κομμουνισμός - πέος - φιλαυτία - περίνεο και οι οδηγίες σαφείς: όχι αισχρότητες. Ιδού λοιπόν το πόνημά μου:

*********

Ζαχαρίας ή Έχω ένα 'Ονειρο

Στα 7 Δαιμόνια από καρδιάς

Ο Ζαχαρίας είχε από μικρός μεγάλη ιδέα γιά τον εαυτό του. Πίστευε ότι ήταν πλασμένος γιά τα ωραία, τα μεγάλα, τα ιδανικά, αλλά οι γύρω του επίμονα τον εμπόδιζαν να τα αποκτήσει. Μισούσε τους γονείς του που δεν ήταν αυτοί που θα ήθελε να είναι, που δεν καταλάβαιναν τη μοναδικότητά του, που, από φιλαυτία, δεν έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους γιά να τον βοηθήσουν να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Μισούσε τους δασκάλους και τους καθηγητές στο σχολείο που κανείς τους, ναι, κανείς τους δεν μπόρεσε να να διακρίνει την ευφυία του, να τον ξεχωρίσει από τη μάζα των πανηλίθιων συμμαθητών του. Μόνο επέμεναν να τον μειώνουν με τους μικρούς βαθμούς και το υποτιμητικό τους βλέμμα.

Ο Ζαχαρίας ήθελε να γίνει γιατρός. Είχε μανία με την ιατρική. Από μικρός. Του άρεσε να στραγγαλίζει γατάκια και καναρίνια και να τα εγχειρίζει με τα μαχαίρια και τα πηρούνια της κουζίνας, όμως η συνήθειά του αυτή γρήγορα παρεξηγήθηκε. Όταν αρρώσταινε ή σκοπίμως αυτοτραυματιζόταν ήταν τρισευτυχισμένος γιατί θα είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει επί το έργον και εκ του σύνεγγυς τα ινδάλαματά του με τις λευκές ρόμπες.

Δυστυχώς λόγω των κακών επιδόσεων στο σχολείο, ούτε οι δάσκαλοί του τον ενίσχυσαν ποτέ, ούτε βεβαίως οι μικρόνοες γονείς του αποφάσιζαν να πουλήσουν το διαμέρισμά τους και να τον σπουδάσουν στη Ρουμανία όπως ονειρευόταν. Από εκεί όμως που δεν το περίμενε, ακριβώς τη στιγμή που είχε απελπιστεί και είχε αρχίσει να σκέπτεται σοβαρά την (αυτοδίδακτη) κτηνιατρική, ο πατέρας του -ακραιφνής αριστερός- του έριξε την ιδέα να γραφτεί στην ΚΝΕ. Ο Ζαχαρίας δέχτηκε μετά χαράς γιατί κάποτε είχε ακούσει ότι το Κόμμα έστελνε κάποια παιδιά να σπουδάζουν σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Χειρούργος-καρδιολόγος από το διάσημο Πανεπιστήμιο Λεμονόσωφ της Μόσχας! Γράφτηκε λοιπόν στη ΚΝΕ και έκανε πιστά ότι του ζητούσαν. Αφισοκολλήσεις, διανομή του Ριζοσπάστη, συμμετοχή σε πορείες. Ο Ζαχαρίας πρώτος!

Καθώς βέβαια προχωρούσαν τα χρόνια, κι ο Ζαχαρίας παρέπεε ανάμεσα στην τρέλλα και τον κομμουνισμό, ένιωθε το όνειρό του να απομακρύνεται. Ο Ζαχαρίας είχε μείνει με το πέος ανά χείρας, κατά την κοινώς λεγόμενη έκφραση. Οι σύντροφοι εκώφευαν στις εκκλήσεις του γιά σπουδές και του έλεγαν να κάνει υπομονή χωρίς να του αποκαλύπτουν ότι το όνειρό του δεν μπορούσε να γίνει πραγματικότητα αφού τέτοιες ευκαιρίες δεν υπήρχαν πιά.

Σε μιά αφισοκόλληση γνώρισε την Αρσινόη. Ένα κορίτσι δροσερό σαν το μαρμάρινο χειρουργικό τραπέζι και γελαστό σαν αναισθησιολόγος που έχει μόλις ξυπνήσει ο ασθενής του. Φανταστείτε τον ενθουσιασμό του Ζαχαρία όταν έμαθε ότι η Αρσινόη ήταν φοιτήτρια ιατρικής και μάλιστα ήθελε να τελειώσει τη σχολή της και να εργαστεί στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα. Θα γινόταν η ιδεώδης ιδεολόγος σύντροφός του! Έπρεπε όμως να την κατακτήσει ή τουλάχιστον σε πρώτη φάση να της τραβήξει την προσοχή. Πώς όμως;

Η ευκαιρία του δόθηκε εντελώς απρόσμενα στην επόμενη κιόλας συνάντηση της ΚΟΒΑ. Μιά κοπέλα αισθάνθηκε αδιαθεσία, μισολιποθύμησε και ο Ζαχαρίας με ένα σάλτο βρέθηκε αμέσως δίπλα της όπως και η Αρσινόη. Ευκαιρία να κάνει επίδειξη των γνώσεών του. "Πρόκειται γιά κλασική περίπτωση σκωληκοειδίτιδος! Πρέπει επειγόντως να μεταφερθεί στο νοσοκομείο πριν σπάσει το περίνεο!!" ανέκραξε με ύφος ειδήμονα και κοίταξε την Αρσινόη βαθιά μέσα στα μάτια. Ήταν απολύτως σίγουρος γιά τη διάγνωσή του: είχε δει μιά παρόμοια περίπτωση στο προηγούμενο επεισόδιο της "Εντατικής".

Η Αρσινόη γύρισε, τον κοίταξε έκπληκτη και του είπε: "Τι λες σύντροφε; Ποιό περίνεο; Το περιτόνιο εννοείς; Μα δεν έχει καθόλου πόνο στην κοιλιά!" Ο Ζαχαρίας αισθάνθηκε βαθιά απογοήτευση... Αν είναι δυνατόν. Μια φοιτητριούλα να αμφισβητεί τη διάγνωση όχι μόνο του Ζαχαρία αλλά και ενός κοτζάμ George Clooney! Τζίφος λοιπόν και με αυτό το όνειρο. Ο δρόμος της επιστήμης ήταν μοναχικός και έτσι θα τον συνέχιζε ο Ζαχαρίας.