Η μία, που έχει πάνω της μιά πεταλούδα, γράφει:
ΕΝΘΑΔΕ ΚΕΙΤΑΙ
ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΣΠ ΚΑΡΑΜΑΝΟΥ
ΤΟ ΓΕΝΟΣ Γ ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΚΟΥ
ΒΙΩΣΑΣΑ ΕΠΙ 14 ΕΤΗ
ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΣΥΖΥΓΟΥ ΑΥΤΗΣ
ΒΙΟΝ ΕΝΑΡΕΤΟΝ
ΤΕΘΝΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ 33 ΕΤΟΣ
ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ
ΤΗΝ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 1864
ΑΦΕΙΣΑ ΛΥΠΗΝ ΑΜΥΘΗΤΟΝ
ΤΩ ΕΑΥΤΗΣ ΣΥΖΥΓΩ
ΕΝΘΑΔΕ ΚΕΙΤΑΙ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ
ΟΣΤΙΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΗΡΕΙΑΝ ΤΟΥ
ΜΟΝΑΧΟΣ ΓΕΝΟΜΕΝΟΣ
ΜΕΤΩΝΟΜΑΣΘΗ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ
ΒΙΩΣΑΣ Δ ΕΝΑΡΕΤΩΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΦΕΛΩΣ
ΕΠΙ ΕΤΗ 74
ΑΠΕΔΗΜΗΣΕΝ ΕΝ ΚΥΡΙΩ
ΤΗΝ 5 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1865
ΑΦΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΑΓΑΘΗΝ
ΤΟΙΣ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΟΙΣ
ΔΙΑ ΤΑΣ ΕΑΥΤΟΥ ΑΡΕΤΑΣ
Δυό πέτρες που κοιτούν τη θάλασσα λένε μιά ιστορία.
9 σχόλια:
μαλάκα δεν υπάρχει αυτό!!! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. δηλαδή η κοπέλα παντρεύτηκε τον τύπο όταν ήταν εκείνη 19 και αυτός 60!!!!!
και μετά αυτός έγινε μοναχός!!!
από τι πέθανε άραγε εκείνη. "Πεθαίνω" να μάθω. Μάθεεεεεεεεε! και πες.
xxxx φιλιά μπεεεεε :-))
φοβερό!
:)
...
Φίλοι μου -κυρίως εσύ Προβατούλη μου που επιμένεις στην ανάλυση της ιστορίας- η υπόθεση δεν είναι τόσο απλή.
Η κοπέλα είναι "Ελισάβετ ΣΠ Καραμάνου", ενώ ο Καραμάνος που πέθανε έναν χρόνο μετά από εκείνη είναι Δημήτριος.
Οι στήλες δεν λένε εύκολα το μυστικό τους ;)
Ναί λοιπόν, είχαν σαράντα χρόνια διαφορά! Παντρευτήκανε οταν εκείνη ήταν 19 κι΄εκείνος 59 και ζήσανε μαζί 14 χρόνια. Στα 33 της το κορίτσι δεν άντεξε την κλείσούρα, ο Θεός να με συγχωρέσει, και επειδή δεν ήτανε και η Αννα Καρένινα να πάει να πέσει στις γραμμές του τραίνου, προτίμησε να παραδώσει το πνεύμα ησύχως. Τον άφησε όμως τόσο νέο-μόνο 74 χρονών, εκεί που ο άντρας αρχίζει τελοσπάντων και διαμορφώνει προσωπικότητα. Δεν το άντεξε. Μέσα σε έξη μήνες έγινε μοναχός και την ακολούθησε στον άλλο κόσμο τον ανεξιχνίαστο. Μόνο μια τεχνική απορία μου μένει : Πότε πρόλαβε να γίνει μοναχός μέσα σ΄έξη μήνες; Δεν έκανε καθόλου δόκιμος; Αλλά, θα μου πείς, σ΄αυτή την ηλικία, τι δόκιμος τί αδόκιμος, φοράς το κουκούλι, σταυρώνεις τα χέρια στο στήθος και περιμένεις. Και δεν κάνανε και παιδιά. Παράξενο διότι ο άντρας στα 59 του είναι καρακαρπερός. Ισως εκεί να είναι το μυστήριο. Και δεν είναι πως τούς πέθανε κάποιο παιδί όπως συχνά συνέβαινε τότε διότι κάπως θα εμνημονεύετο στούς τάφους, θα ήταν άλλη η εικόνα.
Χωρίς πλάκα λοιπόν, κοιτάζοντας δυό τάφους κι΄αφίνοντας το μυαλό σου να δουλέψει, μπορείς να φτιάξεις όλόκληρο μυθιστόρημα. Κι΄όχι μόνο τάφους. Και ΄δεντρα μπορεί να είναι αυτά, ή καϊκια, ή πεταλούδες.
Ωραίο πόστ. Μιλάει μόνο του.
Καλό μήνα νάχουμε Ιφιμέδεια!
Καλό μήνα Άρη!
Γι'αυτό το έκανα το ποστ χωρίς πολλά λόγια, γιατί μιλάει μόνο του. Αλλά μου φαίνεται ότι η ιστορία που λέει μπορεί να έχει πολλές παραλλαγές.
Σ'ευχαριστώ πολύ που μπήκες στον κόπο να παίξεις το παιχνίδι! Ωραία η version σου, αλλά το τραγικό πρόσωπο της ιστορίας, ποιός ξέρει, ίσως και να είναι αυτός ο ΣΠ[υρίδων].
τι λες ρε συ... τι φοβερή ιστορία!!!
Yo!reeka: :)
Όντως μιλάνε μόνες τους οι επιτύμβιες στήλες. Οι προκείμενες δε μου λένε τίποτα. Αν ίσως είχαν μικρότερη διαφορά στην ηλικία θα μπορούσα να πιστέψω ότι το μάρμαρο έκρυβε κάτι αληθινό. Τώρα το βλέπω σαν τυποποιημένο μήνυμα του μαρμαρά. Πόσες φορές θα έγραψε εκείνο το ΑΦΕΙΣΑ ΛΥΠΗΝ ΑΜΥΘΗΤΟΝ...
Δημοσίευση σχολίου