Σκέφτομαι ότι πριν ακόμη φυτέψουν το σπόρο, είχαν δει το δέντρο μεγαλωμένο στο όνειρό τους.
Ένα δέντρο που αρνείται να πεθάνει, δικαιώνει το όνομά του, ζητά και έχει μιά δεύτερη ζωή.
Η είδηση λέει ότι πριν καμιά σαρανταριά χρόνια κατά την ανασκαφή του οχυρού του Ηρώδη του Μέγα στην εμβληματική Masada του Ισραήλ βρέθηκε ένα αγγείο με σπόρους χουρμαδιάς (Phoenix dactylifera). Οι 2000 ετών σπόροι βλάστησαν και το δέντρο μεγάλωσε.
(το εκλαϊκευμένο άρθρο στον Guardian εδώ, η ανακοίνωση στο Science εδώ, παλιότερες αναφορές εδώ)
Η μαμά μου παίρνει στην αρχή κάθε χρόνου ένα μικρό ημερολόγιο τοίχου, από εκείνα με το γκρίζο λεπτό χαρτάκι που έχουν στην οπίσθια όψη ποιήματα, συνταγές ή ανέκδοτα. Από τις μικροχαρές μου ήταν (και είναι ακόμη όταν επιστρέφω στο πατρικό μου) να ξεκολλάω εγώ τα χαρτάκια αυτά και να τα διαβάζω μεγαλόφωνα στα απρόθυμα αυτιά των υπολοίπων. Χτες βρήκα το ημερολόγιο απείραχτο από τις 16 Μαϊου.
Στις 25 Μαϊου το χαρτάκι έγραφε:
Σαν το χρηματιστήριο
έπαιξες τα όνειρά μου
και πέρασες για μετοχή
τη δόλια την καρδιά μου
Έβλεπα σήμερα τον G.W.Bush να κουνάει από την Ιταλία το δάχτυλο στους Ιρανούς και να λέει κάτι ακατάληπτο.
μπλαμπλαμπλα or else μπλαμπλαμπλαΈνα δέντρο που αρνείται να πεθάνει, δικαιώνει το όνομά του, ζητά και έχει μιά δεύτερη ζωή.
Η είδηση λέει ότι πριν καμιά σαρανταριά χρόνια κατά την ανασκαφή του οχυρού του Ηρώδη του Μέγα στην εμβληματική Masada του Ισραήλ βρέθηκε ένα αγγείο με σπόρους χουρμαδιάς (Phoenix dactylifera). Οι 2000 ετών σπόροι βλάστησαν και το δέντρο μεγάλωσε.
(το εκλαϊκευμένο άρθρο στον Guardian εδώ, η ανακοίνωση στο Science εδώ, παλιότερες αναφορές εδώ)
Η μαμά μου παίρνει στην αρχή κάθε χρόνου ένα μικρό ημερολόγιο τοίχου, από εκείνα με το γκρίζο λεπτό χαρτάκι που έχουν στην οπίσθια όψη ποιήματα, συνταγές ή ανέκδοτα. Από τις μικροχαρές μου ήταν (και είναι ακόμη όταν επιστρέφω στο πατρικό μου) να ξεκολλάω εγώ τα χαρτάκια αυτά και να τα διαβάζω μεγαλόφωνα στα απρόθυμα αυτιά των υπολοίπων. Χτες βρήκα το ημερολόγιο απείραχτο από τις 16 Μαϊου.
Στις 25 Μαϊου το χαρτάκι έγραφε:
Σαν το χρηματιστήριο
έπαιξες τα όνειρά μου
και πέρασες για μετοχή
τη δόλια την καρδιά μου
Έβλεπα σήμερα τον G.W.Bush να κουνάει από την Ιταλία το δάχτυλο στους Ιρανούς και να λέει κάτι ακατάληπτο.
Έτσι παρεμπιπτόντως δυό ζευγάρια παιδικά μάτια που δεν είδαν στη σύντομη ζωή τους παρά την εξαθλίωση έκλεισαν με έναν απολύτως ανελέητο θάνατο. Ποιός τολμάει να επικαλεστεί Θεό;
Αυτή η μαλακισμένη Παρασκευή ας ξορκιστεί με πολλά λουλούδια
(από εδώ)
6 σχόλια:
Αγαπητή Ιφιμέδεια,
Θυμάμαι ένα ποιηματάκι που είχα διαβάσει και εγώ πριν από κάτι δεκαετίες από ένα παρόμοιο ημερολόγιο, έλεγε:
«κοιμόμουνα και έβλεπα πως ήμουν ερωτευμένος και το πρωί εξύπνησα μες το χακί ντυμένος »
μεγάλη βλακεία για αυτό και το θυμάμαι μετά από τόσα χρόνια.
Όσο για τα παιδάκια που βρέθηκαν νεκρά τι να πω, κάτι τέτοιες ειδήσεις με κάνουν να αναρωτιέμαι εάν πραγματικά ο “μεγαλοδύναμος” ασχολείται με εμάς εδώ κάτω στην γη ή μας έχει σιχαθεί και μας έχει “φτύσει” τελείως..... ή μήπως τα παιδάκια αυτά, όπως συνηθίζουν να λένε και οι καλοί χριστιανοί "πληρώνουν για τις αμαρτίες τους". Όπως και να έχει, το Άγιο πνεύμα ας μας δώσει δύναμη να την βγάλουμε καθαρή.
14-6 πιά
όλα είναι κίνηση
όλα καλά
Αγαπητέ μου συμπολεμιστή Αστραχάν,
ωραίο το ποιηματάκι σας. Πικρούτσικο σαν ελληνικός καφές.
Όσο για το Θεό, κάτι τέτοιες ώρες χάνω την πίστη μου. Τι αμαρτίες να πληρώνουν αυτές οι ψυχούλες; Καμιά δεν είχαν τα έρημα και η ζωή τους ακόμη ήταν μιά τυραννία. :(
Μόλις τελειώσει αυτός ο πόλεμος και γυρίσετε στην Τζατζουφία να ανοίξετε παρακαλώ πάραυτα ιστολόγιο.
Φίλτατε Πανόπτη,
μου θυμίσατε μιά συμμαθήτριά μου στο Λύκειο που είχε γράψει σε όλα τα βιβλία της "δεν υπάρχει νερό, μονάχα φως".
Καλή της ώρα.
Η δικιά μου η μαμά τα αφαιρεί καθημερινά δεν το ξεχνάει ποτέ, όταν πάνει διακοπές οι γονείς μου μένει απείραχτο για μήνες...και τα διαβάζω μετά μαζεμένα επίσης!
Ακριβώς Α, μπα! Η μαμά μου λείπει από το πατρικό μας από τις 16 Μαίου. Γι'αυτό βρήκα κι εγώ τα χαρτάκια στη θέση τους.
Δεν είναι υπέροχη αυτή η ιεροτελεστία;
Δημοσίευση σχολίου