Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

Δεν είναι καλοκαίρι μέχρι αποδείξεως του εναντίου

Έξω αυτή τη στιγμή μαζεύει σύννεφα βροχής και μπουμπουνίζει...

Μπουμπούνισε και χτες εξαιτίας μου, αλλά αυτό είναι μιά άλλη ιστορία.

Δεν έχει έρθει βέβαια το καλοκαίρι. Δεν ξεγελιέμαι εγώ από τις θερμοκρασίες. Κι ίσως-ίσως να μην έρθει φέτος.

(άλλωστε δεν έχει αρχίζει να προβάλλεται το Ρετιρέ...)


4.2010.dk baby!



Ο Θ. μου έκανε δώρο το Μαγεμένο Χωριό! Pure magic!

(δεδομένου ότι ο Θ. μου κάνει δώρα κατεξοχήν όταν είμαι στενοχωρημένη για να χαρώ, τον Ιούνιο νομίζω οτι ξεπαραδιάστηκε...)




Αγάπη, το ξεχαρμάνιασμα στις δημόσιες υπερεσίες απαγορεύτηκε εδώ και 150 χρόνια. So ΝΟΤ 21st century.


Στην πολυκατοικία μας μένει μιά οικογένεια Αιγυπτίων. Πολύτεκνη. Όταν αποφασίζουν να φωνάξουν ο ένας στον άλλον έχεις μιά ανεπανάληπτη αίσθηση εξωτισμού: Μουσταφά! Αμπντέλ! Χάννα!


Ως γνήσια κοιλιόδουλο πλάσμα και γνωστή αμετανόητη γλυκατζού προμηθεύτηκα φέτος και παγωτομηχανή. Πλέον βήχω ασύστολα διότι έχω ήδη καταναλώσει άπειρες ποσότητες παγωτού.

Θυμήθηκα τον Ξενόπουλο και μιά επιφυλλίδα του στη Διάπλασι των Παίδων και για να μην πάθετε κι εσείς καλά μου παιδάκια ό,τι έπαθα εγώ, ιδού οι σκαναρισμένες συμβουλές του "Φαίδωνα" για τα φυσικά παγωτά !


Στο Star Trek V ο Sybok, ετεροθαλής αδελφός του Spock, φέρνει όλους τους επιβαίνοντες του Enterprise σε επαφή με τον "ενδότερο πόνο" τους, με την ενοχή τους, το παράπονο που όλοι κρύβουν κάπου βαθιά μέσα τους. Η διαδικασία λειτουργεί για όλους θεραπευτικά και φέρνει τη γαλήνη.

Μόνος ο Kirk αντιστέκεται και αρνείται να "κοιτάξει πίσω". Όταν ακόμη και ο γιατρός McCoy τον ενθαρρύνει, "Jim, try to be open about this", o Kirk ξεσπά "About what? That I've made the wrong choices in my life? That I went left when I should've gone right? I know what my weaknesses are. I don't need Sybok to take me on a tour of them" και συνεχίζει προς τον γιατρό: "Dammit, Bones, you're a doctor! You know that pain and guilt can't be taken away with the wave of a magic wand. They're things we carry with us - the things that make us who we are. If we lose them, we lose ourselves. I don't want my pain taken away. I need my pain".

Έχει δίκιο ο Kirk;

21 σχόλια:

I.I είπε...

Σαφώς κι έχει δίκιο! Αλλά όχι μόνο για τον πόνο, για όλα τα συναισθήματα. Αυτά μας διαμορφώνουν, έτσι δεν είναι;

I.I είπε...

Α, όσο για το καλοκαίρι; Δεν ήρθε. Έμεινε στην Ανοιξοχειμώνα φέτος η κατάσταση.

Ιφιμέδεια είπε...

@I.I:

Όταν το έγραφα αυτό, πίστευα ότι εσύ από όλους τους ανθρώπους που ξέρω θα υποστήριζες την αξία της εξωτερίκευσης του πόνου, την αξία της διαδικασίας του να έρχεσαι σε επαφή με αυτό που σε πονά.
Πόσο δεν σε ξέρω λοιπόν! Κι αυτό είναι ειλικρινά ευχάρτιστο (αγαπώ τις εκπλήξεις -και τα παγωτά, άσχετο).

Ανοιξοχειμών λοιπόν!

YO!Reeka's είπε...

kalo kalokairi darling!

Ιφιμέδεια είπε...

Του γιου του!

varometro είπε...

Καταρχάς να πεις στον Θανάση να κόψει τα δώρα γιατί χαλάει την πιάτσα!!!

Ο Κερκ έχει δίκιο δεν το συζητάω αλλά το Final Frontier ήταν χοντρή μαλακία. Η χειρότερη από τις ταινίες με το παλιό καλό πλήρωμα.

varometro

Ιφιμέδεια είπε...

Οι περισσότεροι φαν του Τρεκ συμφωνούν μαζί σου από ό,τι είδα στο ίντερνετ...
Αν και από ό,τι είδα ο Σάτνερ που το σκηνοθέτησε είχε προβλήματα με την Παραμάουντ και δεν τον άφησαν να κάνει τα "δικά" του.

Εγώ το ξαναείδα προχτές το βράδυ (το DVD δώρο του Θανάση-σιγά μην του πω να μην κάνει δώρα) και μου άρεσε πάλι πολύ γιατί επιχείρησε να ασχοληθεί περισσότερο με ένα φιλοσοφικό ζήτημα (εξ ου και ο υπότιτλος what if?) παρά με διαστημικά μπουνίδια, πιστολίδια και πυροτεχνήματα. Δεν τα κατάφερε ομολογουμένως απολύτως, αλλά θα έλεγα "καλή προσπάθεια".

An-Lu είπε...

Kirk is very much right!

μ είπε...

Δεν έχω δει ποτέ Star Trek, Ρόκι, Ράμπο.
Για τα 2 τελευταία δε θα κάνω κάτι, αλλά νομίζω πως το star trek πρέπει να το αποπειραθώ...

Καλό καλοκαίρι και της κόρης!

Ourbax είπε...

Ο Κέρκ αντιπροσωπεύει όλα τα ελαττώματα και τις αδυναμίες που έχουν οι άνθρωποι. Μια ζώη επιθετικότητα, τσαμπουκάς, μπουνίδια και μοιρολατρία, δεν θέλει να αλλάξει γιατί είναι τόσο εγωιστής που δεν τον ενδιαφέρει η προσωπική του βελτίωση του αρέσει αυτό που είναι. Για τα μην μιλήσω για την κωλοφαρδία του, ας μην είχε δίπλα του τον Σπόκ και θα σου έλεγα εγώ εάν θα την γλύτωνε στις δύσκολες καταστάσεις. Απαράδεκτος, απαράδεκτος λέω.

7Demons είπε...

Λατρεία μας,

Εμάς πάλι,δεν μας αρέσουν τα φρούτα.
(μας πειράζουν στο έντερο).

Ο -πως τον λένε- φυσικά και δεν έχει δίκιο.
Αλλά τώρα δεν μπορούμε να επιχειρηματολογίσουμε.
Έχουμε να μαζέψουμε μπουγάδα,να έρθουμε αντιμέτωπα με κάτι ηθικές από τη δουλειά μας,να πάμε περίπτερο για τσιγάρα και να φτιάξουμε σάντουιτς-άσε που ανοίγεις μεγάλο θέμα και ο τρόπος του χώρου δεν είναι και ο καταλληλότερος(ή μπορεί απόψε απλά εμείς να είμαστε στη ζαβή μας διάσταση και -δεν-μπορούμε-να-τοποθετηθούμε-ενώ-κανονικά-θα-το-θέλαμε).

υγ.Το καλοκαίρι ήρθε!....τουλάχιστον αυτό λέει το στομάχι μας που ζητά σα τζάνκι μισό κιλό παγωτό τη μέρα....

butterfly είπε...

Είναι σαν θέμα εκθέσεως η τελευταία ερώτηση! :)

My two cents, λοιπόν. Ναι, ο πόνος που έχεις περάσει (και τα υπόλοιπα συναισθήματα βέβαια) σ'έχουν κάνει αυτόν που είσαι, και ναι, όσο περνούν τα χρόνια έχεις όλο και περισσότερες αποσκευές. Μερικοί άνθρωποι έχουν και πάρα πολλές από μικροί. Και ναι, μιλώντας για μένα, υπάρχουν κάποιες (ηλίθιες ή όχι, αλλά πάντως υπαρκτές) ανασφάλειες που δεν φεύγουν από κει κι ας έχουν εκλείψει όλες οι "αντικειμενικές αιτίες".

Από την άλλη, δε θα'θελα να σβήσω τον πόνο απ'τη ζωή μου, θα'θελα όμως αν μπορούσα να'παιρνα απ'το χέρι τον τότε πανικοβλημένο κι απελπισμένο εαυτό μου και να του 'λεγα "άκου, όλα θα πάνε καλά στο τέλος." Γιατί μπορεί πολλές φορές να μην ήξερα πώς έμπλεξα εδώ που είμαι, αλλά απ'την άλλη ούτε και φανταζόμουν τα καλά της τωρινής μου ζωής. Όσο κι αν ακούγεται ανησυχητικά new age, για μένα το δυσκολότερο είναι να συγχωρήσεις τον εαυτό σου - για τις λάθος επιλογές, για τις φορές που έστριψες δεξιά αντί γι'αριστερά, για τις γελοιότητες. Κυρίως γι'αυτές. Τώρα πώς γίνεται αυτό, οι Τρύπες έλεγαν "ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός, σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει", και μπορεί να είχαν δίκιο - αλλά πραγματικά μπορεί και όχι.

Συγνώμη για το σεντόνι.

ELvA είπε...

Μπραβο στον Θ. που εκανε και συνεχιζει να σου κανει δωρα! :)(Ειδοποιός διαφορά μεταξυ....
συζυγων και πολυ καλων συζυγων!)
:PP

Για το διλημα του Κirk, δεν μπορω να πω οτι υπαρχει συγκεκριμενη απαντηση, αν και νομιζω οτι αυτα που λεει δεν αντιστοιχουν καθολου στη συμπεριφορα πολλων πολιτικων μας, που ουτε..pain,ουτε..shame
αισθανονται, όντας κυβερνηση!

Α, θα θελαμε και τη γνωμη σας για ενα καυτο και...σοβαρο θεμα :)

Ιφιμέδεια είπε...

@An-Lu:

So, Kirk knows best!

Ιφιμέδεια είπε...

@Μάνος:

Να το αποπειραθείς αξίζει!!!!

(ποιάς κόρης;)

Ιφιμέδεια είπε...

@Ourbax:

Φοβούμαι ότι είστε προκατειλημένος εις την κρίσην σας για τον Κερκ, καθόσον κάτι σαν εσάς μπουμπούνιζε αενάως!

Η αλήθεια είναι ότι ο Σποκ είναι σούπερ asset!!!!

Ιφιμέδεια είπε...

@7 δαιμόνια:

Τα εντερικά και τα στομαχικά μας ταιριάζουν -κάτι μας λέει αυτό μάνι-μάνι.

Μόνο σας παρακαλώ να σταματήσετε να γράφετε την λέξη "σάντουιτς" στο μπλογκ γιατί κάθε φορά πρέπει οπωσδήποτε να χτυπήσω ένα για να στανιάρω. Δεν μ'αγαπάτε καθόλου;

Εμένα ο καπετάνιος Κερκ με μπέρδεψε. Τον αποβάλλεις τον πόνο ή τον φυλάττεις ως κόρην οφθαλμού; Όπως βλέπετε και στα σχόλια οι γνώμες διήστανται...

(Παγωτό σοκολάτα με κομμάτια σοκολάτας και σιρόπι καραμέλας.)

Ιφιμέδεια είπε...

@butterfly:

Το σχόλιό σας είναι κλάσεις ανώτερο από το ποστ μου. Συνοψίσατε με τον ωραιότερο τρόπο σκέψεις που δεν είχα τρόπο να εκφράσω σωστά και ειλικρινά σας ευχαριστώ από καρδιάς.

Αυτή την αναρώτηση περπατάω πάνω-κάτω εδώ και πολύ καιρό και δεν έχω τρόπο να την απαντήσω.

Ιφιμέδεια είπε...

@Elva:

Και ήρωας ο σύζυγος μη σου πω...

Με το pain και shame μου θυμίσατε το θρυλικό κλισέ no pain no gain και με αυτήν ατάκα σας έρχομαι να σχολιάσω!

μ είπε...

Στο 5ο σχόλιο εύχεσαι στο γιο, να μην τα πούμε και στην κόρη;;

Ιφιμέδεια είπε...

@Μάνος:

;)