Μικροβιολογική οπτική

Τα χέρια μου μυρίζουν χλωρίνη. Πρωί-πρωί μάλωσα με τα μικρόβια. Καλά να πάθω. Η μυρωδιά της τώρα κυκλοφορεί μέσα μου, με μαλώνει, με εκνευρίζει, αρνείται να με εγκαταλείψει.

Ο πάγκος με τις κουρτίνες στη λαϊκή της γειτονιάς μου θυμίζει σκηνή σε τσίρκο, νομάδικη τέντα, την υφασμάτινη κλίνη ενός σεϊχη. Σε κάθε περίπτωση η πρώτη παρόρμηση είναι να ορμήσω πάνω στα τυλιγμένα υφάσματα, να τα σκορπίσω, να ξαπλώσω μέσα τους.

Ο Ιούδας ΜΕΣΑ στην εποχή του.



Δεν ξέρω αν υφίσταται η έννοια του ατομικού μποϋκοτάζ, αλλά μπορώ να σας βεβαιώσω για την μηδενική αποτελεσματικότητά του. Εξακολουθώ να μην αγοράζω φράουλες Μανωλάδας. Κι επειδή όλο αυτόν τον καιρό δεν βρίσκω φράουλες από αλλού, ε, έχω να φάω φράουλες πάνω από έναν χρόνο. Ούτε γρανίτες, ούτε τίποτα. Αρνούμαι, δεν μου πάει.


Και πόσο καλά κάνω...




Είναι ιδέα μου ή όντως η Μαρία Μπακοδήμου είναι φτυστή η Δούκισσα σε νεανική ηλικία;

Διαβάζουμε στο κρεββάτι.

Πες μου τι διαβάζεις αυτή τη στιγμή;

"Αυτά είναι ανοησίες, δεν υπάρχει δραστηριότητα, μπήκες στη μέση ο Ραζουμίχιν. Δύσκολα αποκτάει κανείς την ικανότητα της δραστηριότητας - δεν πέφτει από τον ουρανό. Κι εμείς έχουμε ξεσυνηθίσει από κάθε δραστηριότητα εδώ και διακόσια τόσα χρόνια... Οι ιδέες, φυσικά, κυκλοφορούν, γυρίζει και λέει στον Πιότρ Πετρόβιτς, και υπάρχει η διάθεση για το καλό, έστω και παιδική. Και τιμιότητα θα βρεις, μόλο που γέμισε ο τόπος από απατεώνες, και έτσι κι αλλιώς, λείπει η δραστηριότητα! Στηρίζεται σε δεκανίκια!"