Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009

I sit and look out...and am silent

I Sit and Look Out



I sit and look out upon all the sorrows of the world, and upon all oppression and shame,


I hear secret convulsive sobs from young men at anguish with themselves, remorseful after deeds done,


I see in low life the mother misused by her children, dying, neglected, gaunt, desperate,


I see the wife misused by her husband, I see the treacherous seducer of young women,


I mark the ranklings of jealousy and unrequited love attempted to be hid, I see these sights on the earth,


I see the workings of battle, pestilence, tyranny, I see martyrs and prisoners,


I observe a famine at sea, I observe the sailors casting lots who shall be kill'd to preserve the lives of the rest,


I observe the slights and degradations cast by arrogant persons upon laborers, the poor, and upon negroes, and the like;


All these--all the meanness and agony without end I sitting look out upon,
See, hear, and am silent.



Walt Whitman, Leaves of Grass, 1860



Κάθομαι και κοιτάζω όλους τους καημούς του κόσμου, όλη την καταπίεση και την ντροπή,


Ακούω τους κρυφούς σπασμωδικούς λυγμούς από άντρες νεαρούς σε σύγκρουση με τον εαυτό τους, μετανιωμένους για πράξεις καμωμένες,


Βλέπω στη ζωή των ταπεινών την μητέρα που κακομεταχειρίζονται τα παιδιά της, ετοιμοθάνατη, εγκαταλειμμένη, λιπόσαρκη, απελπισμένη,


Βλέπω τη γυναίκα που την κακομεταχειρίζεται ο άντρας της, βλέπω τον ύπουλο διαφθορέα των κοριτσιών,


Διακρίνω τις διαρκείς πίκρες της ζήλειας και του έρωτα χωρίς ανταπόκριση που πασχίζει να κρυφτεί, αυτές τις εικόνες βλέπω επάνω στη γη,


Βλέπω τα έργα της αμάχης, του λοιμού, της τυραννίας, βλέπω μάρτυρες και φυλακισμένους,


Παρατηρώ έναν λιμό στη θάλασσα, παρατηρώ τους ναυτικούς που ρίχνουν κλήρο ποιος θα θυσιαστεί για να σωθούν των άλλων οι ζωές,


Παρατηρώ τις προσβολές και την υποτίμηση που δείχνουν οι αλαζόνες στους εργάτες, τους φτωχούς, μα και στους νέγρους κι άλλους ομοίως˙


Όλα τούτα – όλη την κακία και την ατέλειωτη αγωνία κάθομαι και κοιτάζω,
βλέπω, ακούω, και μένω σιωπηλός.



Μιά απόπειρα απόδοσης στα ελληνικά του εξαιρετικού ποιήματος του Walt Whitman. Η δεύτερη συμμετοχή μου στην ποιητική ιστοσυνάντηση που οργανώνει ο Cyrusgeo στο θαυμάσιο ιστολόγιο
Gravity and the Wind.



Αναπαράγω εδώ από το
αρχείο Whitman τις δύο σελίδες του χειρογράφου του ποιήματος. Παρουσιάζουν ενδιαφέρουσες μικροδιαφορές σε σχέση με την εκδοχή που πρωτοδημοσιεύτηκε στο Leaves of Grass του 1872.



Δυό ενδιαφέροντα στοιχεία για τον Whitman είχα γράψει και παλαιότερα εδώ.

4 σχόλια:

Takis X είπε...

..τι να προσθεσει κανεις..μια ταπεινη καλημερα αρκει...

ELvA είπε...

Καλημερα Ιφι, κουμπαρουλα και πολυ ενδιαφερουσα η εργασια σου πανω στον αγαπητο, οπως εχουμε ξαναπει, Whitman!

Φιλια απο Στοκχολμη

Ιφιμέδεια είπε...

@Takis x:

Καλημέρα κι από μένα Τάκη!

Ιφιμέδεια είπε...

@Έλβα:

Καλημέρα και σε σένα κουμπαρούλα μου!
Τον Whitman τον εξερευνώ συνέχεια σε διάφορες φάσεις τις ζωής μου κι ακόμη αισθάνομαι ότι μου διαφεύγουν πολλά.