Γράφω πλέον κυρίως τη νύχτα. Για την ακρίβεια προσπαθώ να γράψω ακούγοντας διαρκώς μέσα στο κεφάλι μου τη μαμά μου να μουρμουρίζει "μμμ, της νύχτας τα καμώματα...". Οι τρεις τελείες είναι όλο το ζουμί σ'αυτή τη φράση.
Όχι, οι νύχτες μου δεν είναι καλύτερες από τις μέρες σας. Αλλά έχουν μιά δική τους ιεροτελεστία κι έτσι γίνονται με έναν περίεργο τρόπο ελκυστικές.
Ξεκινάω φορτσάτη γύρω στα μεσάνυχτα. Τότε αρχίζει να κλωτσάει ο καφές που πίνω αργά το βράδυ. Δουλεύω όσο αντέξω, συνήθως 4.30 με 5.30.
Καθώς κυλάει ο χρόνος, ο ρυθμός πέφτει. Ο δικός μου και της νύχτας. Κάποια στιγμή σέρνω το σαρκίο μέχρι τα σεντόνια (το παραδέχομαι, επίτηδες την έκανα την παρήχηση).
Δεν έχω πιά πρωινά -πέτυχα έτσι, έστω προσωρινά, έναν από τους στόχους της ζωής μου.
Δουλεύω με την τηλεόραση ανοικτή, όπως όλα έτσι τα κάνω στη ζωή μου. Με τηλεοπτική υπόκρουση. Ρίχνω κλεφτές ματιές και κάνω ένα πλήρες ζάπιν κάθε δέκα-δεκαπέντε λεπτά. Οι άνθρωποι του τηλεμάρκετινγκ με τις ισχυρές τους βεβαιότητες και τον αντισηπτικό ενθουσιασμό τους είναι η καλύτερη παρέα μου. Νιώθω να με επιβραβεύουν.
Δεν είναι σιωπηλή η νύχτα, απλώς έχει τους δικούς της ήχους. Έχει το δικό της ρυθμό. Οι ήχοι που μαθαίνω να γνωρίζω, σημαίνουν πιά τη διάβαση του χρόνου. Κατά τη μία το ψυγείο. Κατά τις δύο η αλυσίδα του σκύλου που αναδεύεται στο διπλανό μπαλκόνι. Κατά τις τρεις το αυτοκίνητο του νεαρού που παρκάρει. Στις τέσσερις νερά που πέφτουν από το επάνω διαμέρισμα. Πέντε-πεντέμιση τα τακούνια της γειτόνισσας που φεύγει για το εργοστάσιο.
Ώρα να σταματήσω.
22 σχόλια:
Δε νομίζω να είσαι νυχτοφύλακας?
Α, μπα.
Γράφουν οι νυχτοφύλακες;
Τέλεια είναι τη νύχτα για γράψιμο και διάβασμα.
'Because the night', οπως ελεγε (και λεει ακομη), η Patti Smith :)
Και εγω, ομως, αν μπορουσα να διαλεξω, Ιφι μου, θα προτιμουσα τη νυχτα. Δεν ειμαι πρωινος τυπος καθολου και νομιζω οτι σε οσους αρεσει η νυχτα δεν τα καταφερνουν εξ ισου καλα με τα πολυ πρωινα ξυπνηματα, που μου θυμιζουν κατι απο...στρατιωτικη νοοτροπια! ;(
χμ έχει περάσει πολύς πολύς καιρός από τότε που δούλεψα για τελευταία φορά νύχτα...
Χθες βράδυ άκουγα στον ύπνο μου μια κοπέλα να φωνάζει βοήθεια και ξύπνησα. Δεν ήμουν σίγουρη γιατί όταν άνοιξα τα μάτια μου σταμάτησα να την ακούω.
Ελπίζω να έβλεπα όνειρο και να μην κινδύνευε κανείς! :(
@Κ.Υ.Π.
Αν έχω επιλογή προτιμώ το διάβασμα ;)
@Εlva:
Με κίνδυνο να ακουστεί κάτι ανάμεσα σε χιλιοειπωμένο κλισέ και τραγούδι των Στρουμφ -μισώ το πρωινό ξύπνημα!
@Υο!reeka:
Το νοσταλγείς;
@Μάγισσα Κίρκη:
Φαντάζομαι θα τρόμαξες. Ας ελπίσουμε να ήταν εντύπωση και όχι πραγματικότητα.
Didaktoriko? (I sympathise).
@Circe:
Μονογραφία (κι ελπίζω να μην πάρω τα κιλά του διδ.)
h dikh mou maxh me tiw stomatikes mou exarthseis einai monimh. me idiaterh exarsh se epoxes ergasias antistoixhs me th dikh sas. kai epeidh to tsigaro vlaptei, h sokolata paxainei, o kafes mou pona to stomaxi kai h pipila sthn hlikia mou einai antiaisthitikh, katafeugw se ena herbal cinammon cardamom and ginger tea, pou pinvw se ikanes posothtes.
Ούτε εγώ είμαι του πρωινού ξυπνήματος αλλά όταν αλλάζει το βιολογικό μου ρολόι από συνεχόμενα ξενύχτια, χάνω την μπάλα.
Θέλει μια ισορροπία το πράγμα...
ΥΓ. Μήπως ταξιτζού; :P
@DonnaBella:
Καλή ιδέα ακούγεται. Πίνω κι εγώ πότε-πότε τσάϊ, αλλά προς το παρόν πολεμάω με τον βλαβερό νες...
@Μάνος:
Τω όντι παρατηρείται κάποια ανισορροπία...
ταξιτζού, χμμμ... ταξιτζού σε δύο κούρσες, ταξιτζής τών Ντε Νίρο/Σκορτσέζε -ε, κάπου ανάμεσα θα με βρείτε...
Καλώς ήρθες στους ρυθμούς μας...
;-
Παλιά ήμουν και γω της νύκτας. Τώρα πλέον γίνεται 12 και αρχίζω να αλλοιθωρίζω από νύστα. Αλλά η αλήθεια είναι πως έχει κάτι μαγικό η νύκτα και όταν γράφεις, αυτό φαίνεται και στο κείμενο
@7demons:
Νυχτόβιοι και εσείς;
(Μμμμ, γιατί δεν εκπλήσσομαι;)
@Urban Tulip:
Εξαρτάται τελικά από τη φάση της ζωής μας η σχέση με τη νύχτα. Όταν ξυπνάς πρωί είναι πολυτέλεια το ξενύχτι
(εκτός αν είσαι ο αδελφός μου ο ξενύχτης).
Αυτό με τον αντίκτυπο της νύχτας στο κείμενο με θορύβησε, γιατί δεν γράφω λογοτεχνικό κείμενο.
(πάλι ακούω τη μαμά μου: της νύχτας τα καμώματα...)
Έχω την εντύπωση πως κάτι άλλαξε εδώ μέσα ή κάνω λάθος;
Τελοσπάντων, θα πρέπει η πολυκατοικία να σου βγάλει έναν μισθό μιας και (ακουστικά έστω) εκτελείς χρέη security. Εγώ πάντως αν έμενα εκεί θα κοιμόμουνα πιο ήσυχος. Μέχρι κι ο σκύλος το ρίχνει στον ύπνο αφού σου λέει (και με το δίκιο του) "ξαγρυπνάει η άλλη τι να κάνω εγώ τον μαλάκα;".
Καλά ο άλλος στις 4 το πρωί τι ακριβώς κάνει με τα νερά;
varometro
@Βαρόμετρο:
Ναι, αστεία-αστεία, έχω και το νου μου τι νομίζεις. Φυλάω και το σκύλο!
(τα νερά είναι από νυκτερινούς επισκέπτες της τουαλέττας προφανώς).
Τι σου φαίνεται ότι άλλαξε εδώ μέσα;
Δημοσίευση σχολίου