Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

Καθένας πλάι στη νύχτα του



Νυχτερινά σφιγμένα


Νυχτερινά σφιγμένα
των λουλουδιών τα χείλη,
σταυρωμένοι και δεμένοι
οι κορμοί των πεύκων,
γκρίζα τα μούσκλα, συγκλονισμένη η πέτρα,
αφυπνισμένες για την πτήση την ατέρμονη
οι κάργιες πάνω απ'τον παγετώνα:

αυτή είναι η χώρα, όπου
αναπαύονται αυτοί που τους προφτάσαμε στο δρόμο:

την ώρα δεν θα ονομάσουν,
δεν θα μετρήσουν τις νιφάδες,
μήτε θ'ακολουθήσουν τα νερά μέχρι το φράγμα.

Στέκονται χωρισμένοι μες στον κόσμο,
καθένας πλάι στη νύχτα του,
καθένας πλάι στο θάνατό του,
στριφνοί, με κεφαλή γυμνή, σκεπασμένοι από την πάχνη
του μακράν και του πλησίον.

Πληρώνουνε το κρίμα που εμψύχωσε τις απαρχές τους,
το πληρώνουν σε μιά λέξη,
που υφίσταται αδίκως, σαν το καλοκαίρι.

Μιά λέξη - ξέρεις:
ένα λείψανο.

Ας το πλύνουμε,
ας το χτενίσουμε,
κι ας στρέψουμε το μάτι του στον ουρανό.






Ο κατήφορος

Πλάι μου ζεις, όπως εγώ:
σαν μιά πέτρα
στο βουλιαγμένο μάγουλο της νύχτας.

Ω τούτος ο κατήφορος, αγαπημένη,
όπου κυλάμε ασταμάτητα,
πέτρες εμείς
από ρυάκι σε ρυάκι.
Πιό στρογγυλοί κάθε φορά.
Πιό όμοιοι. Πιό ξένοι.

Ω τούτο το μεθυσμένο μάτι,
που εδώ περιπλανιέται σαν εμάς
κι εμάς φορές φορές
κατάπληκτο μας βλέπει ένα.





Paul Celan, Von Schwelle zu Schwelle, Από Κατώφλι σε Κατώφλι, μτφ. Σ.Γ. Νικολούδη


Την ανάρτησή μας εικονογραφούν έργα των Arnold Boecklin, Eadweard Muybridge και Edward Weston.

*
*
*

19 σχόλια:

s_pablo είπε...

Διακρίνω μια θερινή ραστώνη. Καλός κι αγαπημένος ο Celan αλλά περιμένουμε και μια δική σου ανάρτηση.

Παρεμπιπτόντως, υπάρχει και ιστολόγιο καλής φίλης ονόματι niemandsrose...

Ιφιμέδεια είπε...

Αχ αγαπημένε φίλε,

μακάρι να ήταν θερινή ραστώνη...
Δυστυχώς δουλεύω εντατικώς αυτή την εποχή, κυριολεκτικά νυχθημερόν, προκειμένου να παραδώσω ένα κείμενο κι έτσι με χάσανε τα ιστολόγια. Υπόσχομαι με την πρώτη ανάσα που θα πάρω να δώσω πιό ουσιαστικά σημεία ζωής ;)

(την Νiemandrose την γνωρίζω ιστολογικώς, 'Του κανενός το Ρόδο' τι ωραίος τίτλος...)

DonnaBella είπε...

me steilan oi photo. sas filw.

μ είπε...

Θα συμφωνήσω με DonnaBella και θα γίνω πιο συγκεκριμένος: το έργο του Boecklin με έστειλε πραγματικά.

amalthia είπε...

ταιριάζουν οι εικόνες με τις λέξεις..άραγε μπορείς να ταιριάξεις και κάποιο τραγούδι?

Ιφιμέδεια είπε...

@DonnaBella

Χαίρομαι!
(ασπασμοί, ματς μουτς)

Ιφιμέδεια είπε...

@Μάνος

Κι εμένα!
(ομολογώ δεν το ήξερα, αν και ο συμβίος μου που το διάλεξε με βεβαιώνει ότι είναι διάσημο)

Ιφιμέδεια είπε...

@amalthia

Δεν το σκέφτηκα ομολογώ.
Αν έχεις ιδέα, γράψε μου!

Takis X είπε...

καθένας πλάι στη νύχτα του..τι τίτλος..

megalo tsoutsouni είπε...

http://megalotsoutsouni.blogspot.com/

πιό πεζά

7Demons είπε...

Μα,καλά.
Το "Καθένας πλάι στη Νύχτα του" για εμάς τα 7 γράφτηκε?????????



υγ.Με γειά την καινούργια ταπισερί.Άψογη και εκλεκτική σαν τη γραφή σου.

amalthia είπε...

αλλαγές βλέπω! αναμένουμε και καινούριο πόστ!

μεγειά!

Ιφιμέδεια είπε...

Πολύ καθυστερημένα...

@Takis Χ

Ναι, θαυμάσια φράση. Από μόνη της στέκει νοηματικά πολύ ποιητικά...

Ιφιμέδεια είπε...

@Μεγάλο τσουτσούνι

Χρειάζονται και τα πεζά, κακά τα ψέμματα!
Καλή συνέχεια!

Ιφιμέδεια είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ιφιμέδεια είπε...

@7 δαιμόνια

Ήθελα να ήξερα σε ποιά χαλίκια πάνω περπατάτε, σε ποιές παραλίες ακούτε το κύμα να σκάει και σε ποιές ξαπλώστρες παρατηρείτε τα ανθρώπινα υψώνοντας το φρύδι...

Ιφιμέδεια είπε...

@Αμάλθεια

Ευχαριστώ!

Fine Little Day είπε...

Wonderful photos you've found.

Ιφιμέδεια είπε...

I'm glad you like them!