Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Το κοντσέρτο



Βρίσκομαι σε μιά αίθουσα συναυλιών.
Παίζουν Βιβάλντι και με το πρώτο θέμα βλέπω το κάθισμα πλάι μου αδειανό. Αρχίζω να σε φτιάχνω με την φαντασία μου και να σε βλέπω πλάϊ μου ν'ακούς μαζί μου μουσική.
Όμως έρχεται πάλι το πρώτο θέμα και μου δείχνει το κάθισμά σου αδειανό.
Σε ξαναφτιάχνω με αγωνία και για να μη μου φύγεις πιάνω το χέρι σου και στο κρατώ μες στο δικό μου, ίσαμε που 'ρχεται ξανά το πρώτο θέμα κι αφήνει άδειο το κάθισμά σου.
Χαϊδεύω τ'άδειο κάθισμα που'ναι ζεστό από το κορμί σου, αρχίζω πάλι πλάι μου να νιώθω την αναπνοή σου, αλλά το πρώτο θέμα οριστικά, τυραννικά κι απελπισμένα μου φανερώνει την αλήθεια.
Εγώ είμαι μόνη, το κάθισμα είναι άδειο κι εσύ δεν υπάρχεις.

Μάνος Χατζηδάκις, Το κοντσέρτο, στο Χαμόγελο της Τζοκόντας.



Βγαίνοντας από την Τράπεζα εγκλωβίζομαι στον μικρό κενό χώρο, ανάμεσα στον έξω κόσμο και στο χώρο της τράπεζας. Ακούω διαρκώς την επιτακτική εντολή ενός άγνωστου άνδρα - "πατήστε το κουμπί της εξόδου" - "πατήστε το κουμπί της εξόδου" - "πατήστε το κουμπί της εξόδου".
Το πατάω κύριε, το πατάω ξανά και ξανά. Και περιμένω. Μα η πόρτα δεν ανοίγει, το πράσινο φως δεν ανάβει και δεν μπορώ να βγω.
Ούτε κι εγώ θέλω να μείνω εδώ. Ένας χώρος μή-χώρος ανάμεσα στο μέσα και στο έξω είναι εδώ που βρίσκομαι. Δεν μπορώ να γυρίσω πίσω, δεν μπορώ να πάω μπροστά, δεν μπορώ να μείνω εδώ.
Δεν μπορώ να μείνω εδώ κυρίως γιατί με ενοχλούν τα τζάμια. Γύρω-γύρω τζάμια. Και μπορεί όποιος θέλει να σε βλέπει, ενώ εγώ θέλω να με βλέπει όποιος θέλω και, για την ακρίβεια, αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή δεν θέλω να με βλέπει κανείς.
Λίγο πριν με πιάσουν τα κλάματα λοιπόν, εντελώς παιδαριωδώς, γελοίο έρμαιο των ορμονών μου πάντα, ανάβει το πράσινο φως και βγαίνω από αυτόν τον μή-χώρο, μα στα αλήθεια νιώθω σαν να μην έχω βγει ακόμη.

Γιατί είναι τόσο αβάσταχτο το αίσθημα της απώλειας για κάτι που δεν είχες ποτέ;

35 σχόλια:

Takis X είπε...

Αχ καλό μου να θέλεις να σχολιάσεις ,αλλά να μην μπορείς..Κι ολα αυτά εις βάρος της απόλαυσης .

Ωραίες εικόνες ομως δίνεις ,κλειστοφοβικές ,και το σκέφτομαι και γω πολύ συχνά οταν μπαίνω στην τράπεζα "σκέψου λέω να μείνω για πάντα εδώ,σ`αυτό το ασανσέρ που ουτε ανεβαίνει ,ουτε κατεβαίνει ". Να είσαι παγιδευμένος σε μια μονότονη πλατφόρμα δηλαδή.

Τελικά δεν τα καταφέρα και σχολίασα περισσοτέρο απο οσο αντέχω .Σου εχω αδυναμία,τι να κάνω..

DonnaBella είπε...

ονειρα, πραγματικοτητα, ονειρωδης πραγματικοτητα? που ακριβως βρισκεσαι αυτη την εποχη, αναρωτιεμαι.

Ιφιμέδεια είπε...

@TakisX

Μου άρεσε αυτό το "σχολίασα περισσότερο από όσο αντέχω". Μη νομίζετε, κι εγώ έγραψα περισσότερο από όσο άντεχα ή κάτι τι λιγότερο.
Ευχαριστώ για την αγάπη.

Ιφιμέδεια είπε...

@Donnabella

Σε πιό πολύ δεν γίνεται πραγματικότητα.

Ιφιμέδεια είπε...

Αγαπητέ Ανώμαλε (αυτό ήταν όντως το χρησιμοποιηθέν ψευδώνυμο, δεν υβρίζω τον σχολιαστή),

λυπάμαι που αναγκάστηκα να σβήσω τον σύνδεσμο που μου προτείνατε, αλλά πιστέψτε με, δεν μπορώ να αντέξω άλλη ασχήμια.

Αβαδιστη είπε...

Iφι η μοναδική άμυνα που έχω σε τέτοιες περιπτώσεις προκειμένου να μη φρικάρω από τον εγκλωβισμό, είναι να κάνω γκριμάτσες παιδικές στραμμένη προς την κάμερα ασφαλείας.
Για κάποιο περίεργο λόγο αυτό με καθησυχάζει...

Στο έσχατο ερώτημά σας...
Κάθε λεπτό που περνά είναι απωλεσθέν. Οχι χαμένο.
Εγώ πάντως έχω απώλεια προσοχής αυτές τις μέρες αν σας ανακουφίζει αυτό καθόλου... που πολύ αμβιβάλλω

7Demons είπε...

A! Don't worry λατρεμένη μας.
Περνά με την πρώτη πραγματική απώλεια.
(σκληρό,αλλά είναι αλήθεια).

Τα σέβη μας.

Ανώνυμος είπε...

γιατί θα έπρεπε να το είχατε.

τι αριστουργηματικό ποστ (πάλι)..

και τα δικά μου σέβη.


και να σας πω , πως η Τζοκόντα είναι το μουσικό θέμα όλης μου της ζωής από πολύ πολύ παλιά μέχρι πάντα.

faraona είπε...

Πααα!!!!
Αναρωτιέμαι τι είναι άραγε καλύτερο για σένα....
Να διευκολύνεσαι στα δύσκολα η να δυσκολεύεσαι στα εύκολα?

;)

Ιφιμέδεια είπε...

@Αβάδιστη

Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο. Για να είμαι ειλικρινής δεν με βοήθησε το περιεχόμενό του τόσο, όσο ο τρόπος που το γράψατε και ο τρόπος που φαντάστηκα να μου το λέτε, να μου μιλάτε.
Πάντως μη με ξεσυνερίζεστε πολύ αυτές τις μέρες, έχω κάπως καεί.

Ιφιμέδεια είπε...

@7 demons

Δεν ξέρω τι να σας απαντήσω.
Το αίσθημα που νιώθω είναι πολύ πραγματικό.
Δεν ξέρω. Μπορεί να έχετε δίκιο. Δηλαδή μάλλον έχετε δίκιο.
Έχετε δίκιο.

Ιφιμέδεια είπε...

@holly

Με καταλάβατε.
Ναι, ένιωθα ότι θα έπρεπε να το έχω, προσπάθησα και ήθελα τόσο πολύ. Μα δεν φτάνει αυτό.

Η Τζοκόντα έχει αναλάβει δύσκολο έργο μαζί μου αυτή την εποχή. Με παίρνει κάθε πρωί από το χέρι και κάνει μαζί μου την διαδρομή της ημέρας προσπαθώντας να με κάνει να εκδηλώσω αυτά που καταπιέζω, να αντέξω να βγάλω τη μέρα.

(πολύ κρυπτικά τα γράφω και γίνομαι κουραστική. συγγνώμη. κι ευχαριστώ που σας νοιάζει)

Ιφιμέδεια είπε...

@faraona

Σου έχω τέτοιο θαυμασμό, που κάθε φορά που μου αφήνεις σχόλιο αισθάνομαι ότι τα λόγια σου έρχονται από το βάθος του χρόνου, από ένα πρόσωπο σχεδόν άυλο, μιά Σίβυλλα.
Πάντα προσέχω πολύ τι μου γράφεις κι έτσι και τώρα με προβλημάτισες πολύ.
Έτσι κουρασμένη που νιώθω τώρα θέλω κάτι εύκολο. Γιατί αυτό είναι το παράπονό μου το βασικό. Ότι κουράστηκα πιά στα δύσκολα κι ώρες-ώρες χάνω το θάρρος μου.

faraona είπε...

Ευχαριστώ για τα καλά λόγια Ιφιμέδεια.Δεν κοκκινίζω εύκολα αλλά μου φαίνεται θα το πάθω μαζί σου...:)))

Ξεκουράσου σε ανοιχτά τοπία.
Θέλεις ορίζοντα μπροστά σου.
Εύκολο δεν ειν αυτό?
Πόσο μακριά είσαι απο την θάλασσα?

καλη ημέρα.

Ιφιμέδεια είπε...

@faraona

Σ'ευχαριστώ που επανήλθες και μάλιστα με μιά τόσο ωραία συμβουλή.
Η λογική μου (όση δουλεύει τώρα) μου λέει ότι έχεις δίκιο. Ζω στους πρόποδες ενός μεγάλου βουνού. Θα επιχείρησω να ανέβω στην κορυφή κι από εκεί να κοιτάξω στο βάθος τη θάλασσα. Κι εγώ νομίζω θα βοηθήσει.
Να'σαι καλά. Δεν γράφω τίποτα περισσότερο.

amalthia είπε...

απολαμβάνω την μουσική,ταξιδεύω μαζί σου όμως δυστυχώς δεν έχω απάντηση να σου δώσω.

ναι,το ξέρω,ρητορική ήταν η ερώτηση,αλλά με προβλημάτισες.

όπου υπάρχει πόνος,γιατί εγώ έτσι βιώνω την απώλεια, δεν υπάρχει απάντηση. δεν είναι κεφάλι η ψυχή για να της δώσουμε ντεπόν..και δεν ξέρω τι να της δώσουμε.

ίσως είναι καλύτερα να πονάμε κάποιες στιγμές,νιώθουμε σπουδαίοι και αληθινοί,βασίλισσες του δράματος στο ολόδικο μας βασίλειο.
ούτε βασιλιάδες,ούτε αυλικοί,ούτε χωρικοί. εμείς και μόνο εμείς.

Ιφιμέδεια είπε...

@amalthia

Αχ, καλή μου, βρήκατε στόχο.

"Δεν είναι κεφάλι η ψυχή να της δώσουμε ντεπόν και τι να της δώσουμε."

Έτσι ακριβώς νιώθω αυτό τον καιρό. Αυτό το φάρμακο της ψυχής ψάχνω και δεν το βρίσκω κι ανησυχώ η αρρώστεια μου που θα πάει, πώς αλλιώς θα εκδηλωθεί.
Και προς το παρόν δεν βρίσκω κέφι ή παρηγορία που είμαι η βασίλισσα του δράματος - πράγμα που κι αυτό με ανησυχεί κάπως.

ds είπε...

"Γιατί είναι τόσο αβάσταχτο το αίσθημα της απώλειας για κάτι που δεν είχες ποτέ;"

Επίκαιρη ερώτηση για μένα μιας και σχεδόν πάντα την σκέφτομαι. Ίσως επειδή η απογοήτευση είναι διπλής φύσης:
α) απογοήτευση επειδή δεν το είχαμε ποτέ
β) και να το αποκτήσουμε ξέρουμε ότι κάποτε θα το χάσουμε.

Ιφιμέδεια είπε...

@Dynx.

Λυπάμαι που είναι σχεδόν πάντα επίκαιρη μιά τέτοια ερώτηση για σας (αν και συνειδητοποιώ ότι εδώ και καιρό είναι διαρκώς και για μένα).
Για το α. είμαι απολύτως βέβαιη και νομίζω ότι έχετε δίκιο. Για το β. αμφιβάλλω κάπως: δεν είναι υποχρεωτικό να χαθεί αυτό που κανείς τόσο επιθυμεί αν ποτέ το αποκτήσει.

Κωνσταντίνος Καντακουζηνός είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Κωνσταντίνος Καντακουζηνός είπε...

Αγαπητή Ιφιμέδεια, έχω το εξής πρόβλημα: όταν έβλεπα εις το εξωτερικόν τας συγκεκριμένας πόρτας αναρωτιόμουν πότε θα έρθουν εις την Ελλάδα (γινόταν κάθε μέρα και μια ληστεία τραπέζης). Τώρα που ήρθαν, αναπολώ τας ημέρας της ελεύθερης εισόδου.

"Η ελευθερία είναι τρομακτική. Λίγοι την θέλουν πραγματικά" Laurie Anderson, "Statue of Liberty": http://www.youtube.com/watch?v=8yJ4WHypDMQ

Ιφιμέδεια είπε...

Σεβαστέ Καντακουζηνέ,

η Laurie έχει απόλυτο δίκιο.
Θα επρόσθετα μάλιστα ότι λίγοι την μπορούν κιόλας. Διότι το τίμημά της είναι εξαιρετικά υψηλόν.

D'oh! είπε...

Σας γράφω για να σας πω μόνο για το Νο 598 "αθώο και τυχαίο" upskirt της Χρύσας Οικονομοπούλου, συντάκτριας του blog http://www.fashionism.gr

Το σχετικό video
http://www.zshare.net/video/8360968709bb01bb/

Ιφιμέδεια είπε...

@D'oh

Φαντάζομαι με ακολουθήσατε εδώ από το σχετικό μου σχόλιο στο άρθρο του fashionism. Δεν γνώριζα το όνομα της συντάκτριας, ούτε τον αριθμό των τυχαίων "upskirt" στο ενεργητικό της. Αυτό δεν αλλάζει πάντως το ότι βρίσκω το ύφος γραφής της ελκυστικό (αν και πιθανότητα μόλις κατρακύλησα στα μάτια σας).
Καλώς ή κακώς αγνοώ σχεδόν πλήρως τα dessu του ελληνικού δημοσιογραφικού κόσμου.
Καλή συνέχεια.

D'oh! είπε...

Aφού δεν με έκοψες να σου απαντήσω λίγο ποιο σοβαρά.

Τί θα έλεγες για την προσπάθεια της να πας περιγράψει και εξηγήσει τί βλέπουμε εδώ:

http://www.fashionism.gr/26/most-luxurious-handbags/

"Αλλά έχει πάνω κάτι μυθικά ζώα."

σε εναφορά με το έργο Κόλαση του Ιερώνυμου Μπος, όπου μόνο ένας θεός ξέρει τι σκεφτόταν η Χρύσα μας όταν σχολίαζε εκεί;

Προφανώς και εστιάζω σε κάτι πολύ αρνητικό της Χρύσας και πάλι, αλλά θα με ενδιέφεραι μια απάντηση από εσένα που "απολαμβάνεις τον σχολιασμό της".

Ιφιμέδεια είπε...

Ας συνεχίσουμε λοιπόν λίγο πιό σοβαρά (-γιατί να σε κόψω;)

Λοιπόν προσωπικά δεν ασχολούμαι πολύ με τη μόδα, αλλά παρακαλουθώ ορισμένα sites, blogs και κάποια περιοδικά και μιά γνώμη την έχω (όπως όλοι). Φρονώ ότι η μόδα είναι ένα θέμα που δεν πρέπει να παίρνει κανείς σοβαρότερα από ό,τι του αξίζει - δεδομένης μάλιστα και της χρονικής συγκυρίας που ζούμε. Υπό αυτό το πρίσμα προτιμώ κείμενα σαν αυτά της Χρύσας, που τρόπον τινά αποδομούν τη σοβαρότητα του πράγματος, από άλλα που ασχολούνται με το να προβάλουν προϊόντα και ανθρώπους του χώρου ως διανοούμενους ή πρότυπα. Αυτό ως γενική διαπίστωση και προκειμένου να εξηγήσω περαιτέρω το αρχικό μου σχόλιο αφού το θέλεις.

Πιό ειδικά τώρα.
Η tote bag του McQueen από την τελευταία του συλλογή Angels and Demons δεν εικονογραφείται με κάποια σκηνή από την Κόλαση του Μπος.
Για την ακρίβεια περιλαμβάνει στοιχεία από δύο τουλάχιστον πίνακες του Μπος, τον Κήπο των Επίγειων Απολαύσεων (δεξιό φύλλο του τριπτύχου) και τον Πειρασμό του Αγίου Αντωνίου (κεντρικό φύλλο του τριπτύχου).
Αυτές τις πληροφορίες δεν περιμένω ασφαλώς να τις βρω σε ένα κείμενο της Χρύσας ή της όποιας Χρύσας. Αν θέλεις δεν νομίζω ότι θα τις βρεις και σε αντίστοιχα κείμενα που γράφονται από δημοσιογράφους μόδας του εξωτερικού. Καλό είναι να μην εξαρτάται η μόρφωσή σου από δημοσιογραφικά κείμενα, αν και καλύτερο θα ήταν βέβαια να μεταδίδουν τα δημοσιογραφικά κείμενα ορθές πληροφορίες. Δεν συμβαίνει στο πολιτικό, αστυνομικό, κλπ. ρεπορτάζ, δεν το απαιτώ στο ρεπορτάζ μόδας.

Είναι σωστό να χρησιμοποιηθεί ο όρος "μυθικά ζώα"; Προσωπικά θα έγραφα "φανταστικά όντα" ή αν ήθελα να το τραβήξω και να το παίξω στο αναγνωστικό κοινό μου "μιξογενείς μορφές" που είναι και ακριβέστερο.
Όχι δεν βρίσκω εγκληματικό το "μυθικά ζώα". Πρόκειται για να ένα βιαστικό σχόλιο που μάλλον σκόπευε να είναι αστείο και μπορεί να ατύχησε, αλλά δεν χάλασε ο κόσμος.

Το ερώτημα που ανακύπτει σε μένα όμως είναι το εξής: για ποιό λόγο σε ενδιαφέρει να με κάνεις να αλλάξω γνώμη για το σχόλιό μου στο κείμενο της Χ., την οποία όπως σου εξήγησα δεν γνωρίζω προσωπικά, ούτε καν είχα ταυτίσει με την τηλεοπτική της παρουσία;

D'oh! είπε...

"Φρονώ ότι η μόδα είναι ένα θέμα που δεν πρέπει να παίρνει κανείς σοβαρότερα από ό,τι του αξίζει ... προβάλουν προϊόντα και ανθρώπους του χώρου ως διανοούμενους ή πρότυπα."

To ότι η Χρύσα έχει πετυχημένο, ειρωνικό και αρκετές φορές έξυπνο χιούμορ δεν είναι σε αντίθεση με τα παραπάνω που αναφέρεις. Δηλαδή δεν είναι καθόλου δύσκολο να σου αναφέρω ότι, ναι προβάλλει τους μεγαλύτερους οίκους μόδας και στο blog (sic) της. Επίσης την ίδια να ρωτήσεις θα σου πει ότι ναι η μόδα είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό κομμάτι της ζωής της.

" Καλό είναι να μην εξαρτάται η μόρφωσή σου από δημοσιογραφικά κείμενα, "

Συμφωνώ και τα έγραψες και ωραία στην σχετική παράγραφο. Η Χρύσα γράφει για την μόδα με σκοπό την μόδα και μέσα σ' αυτόν τον σκοπό θέλει να βάλει και πιπεράτη περιγραφική σάλτσα. Αυτό που επέλεξα ήταν ένα ακραίο παράδειγμα από τα πολλά ότι δεν ξέρει θεμελιώδη έργα τέχνης και προσπαθεί να μας τα περιγράψει κιόλας, αφού είναι δημοσιογράφος άρα τα ξέρει όλα!

Αναφέρεις Ιφιμεδεια ότι ένα μέρος της τσάντας είναι από τον "Κήπο των Επίγειων Απολαύσεων" και όχι η "Κόλαση". Μήπως είναι απόσπασμα-τμήμα του έργου αυτού η "Κόλαση"; Γιατί αν είναι όπως αναφέρεις κάνει λάθος η ελληνική wikipedia και εσύ είσαι σωστή (δεν στο γράφω ειρωνικά αυτό).

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B5%CF%81%CF%8E%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CF%80%CE%BF%CF%82

"Το ερώτημα που ανακύπτει σε μένα όμως είναι το εξής: για ποιό λόγο σε ενδιαφέρει να με κάνεις να αλλάξω γνώμη για το σχόλιό μου στο κείμενο της Χ., την οποία όπως σου εξήγησα δεν γνωρίζω προσωπικά, ούτε καν είχα ταυτίσει με την τηλεοπτική της παρουσία;"

Είναι η ίδια η Χρύσα όμως και στην τηλεόραση. Δεν γίνεται ξαφνικά επειδή το ίδιο άτομο γράφει σε blog, να εξιλεώνεται από το ρόλο της πανελίστριας μεσημεριανάδικου.
Σχετικά με τον έπαινο σου στην Χρύσα, πιστεύω ότι αν και ειλικρινής (αυτή) στο λόγια πολλές φορές, με το ίδιο γέλιο που την αντιμετωπίζουμε όταν κάνει πετυχημένο χιούμορ θα πρέπει να την αντιμετωπίζουμε όταν γίνεται και δημοσιογράφος ξερόλας ή μιλά για σοβαρά θέματα ή προσπαθεί να μας εξηγήσει!

D'oh! είπε...

"Φρονώ ότι η μόδα είναι ένα θέμα που δεν πρέπει να παίρνει κανείς σοβαρότερα από ό,τι του αξίζει ... προβάλουν προϊόντα και ανθρώπους του χώρου ως διανοούμενους ή πρότυπα."

To ότι η Χρύσα έχει πετυχημένο, ειρωνικό και αρκετές φορές έξυπνο χιούμορ δεν είναι σε αντίθεση με τα παραπάνω που αναφέρεις. Δηλαδή δεν είναι καθόλου δύσκολο να σου αναφέρω ότι, ναι προβάλλει τους μεγαλύτερους οίκους μόδας και στο blog (sic) της. Επίσης την ίδια να ρωτήσεις θα σου πει ότι ναι η μόδα είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό κομμάτι της ζωής της.

" Καλό είναι να μην εξαρτάται η μόρφωσή σου από δημοσιογραφικά κείμενα, "

Συμφωνώ και τα έγραψες και ωραία στην σχετική παράγραφο. Η Χρύσα γράφει για την μόδα με σκοπό την μόδα και μέσα σ' αυτόν τον σκοπό θέλει να βάλει και πιπεράτη περιγραφική σάλτσα. Αυτό που επέλεξα ήταν ένα ακραίο παράδειγμα από τα πολλά ότι δεν ξέρει θεμελιώδη έργα τέχνης και προσπαθεί να μας τα περιγράψει κιόλας, αφού είναι δημοσιογράφος άρα τα ξέρει όλα!

Αναφέρεις Ιφιμεδεια ότι ένα μέρος της τσάντας είναι από τον "Κήπο των Επίγειων Απολαύσεων" και όχι η "Κόλαση". Μήπως είναι απόσπασμα-τμήμα του έργου αυτού η "Κόλαση"; Γιατί αν είναι όπως αναφέρεις κάνει λάθος η ελληνική wikipedia και εσύ είσαι σωστή (δεν στο γράφω ειρωνικά αυτό).

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B5%CF%81%CF%8E%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CF%80%CE%BF%CF%82

D'oh! είπε...

"Το ερώτημα που ανακύπτει σε μένα όμως είναι το εξής: για ποιό λόγο σε ενδιαφέρει να με κάνεις να αλλάξω γνώμη για το σχόλιό μου στο κείμενο της Χ., την οποία όπως σου εξήγησα δεν γνωρίζω προσωπικά, ούτε καν είχα ταυτίσει με την τηλεοπτική της παρουσία;"

Είναι η ίδια η Χρύσα όμως και στην τηλεόραση. Δεν γίνεται ξαφνικά επειδή το ίδιο άτομο γράφει σε blog, να εξιλεώνεται από το ρόλο της πανελίστριας μεσημεριανάδικου.
Σχετικά με τον έπαινο σου στην Χρύσα, πιστεύω ότι αν και ειλικρινής (αυτή) στο λόγια πολλές φορές, με το ίδιο γέλιο που την αντιμετωπίζουμε όταν κάνει πετυχημένο χιούμορ θα πρέπει να την αντιμετωπίζουμε όταν γίνεται και δημοσιογράφος ξερόλας ή μιλά για σοβαρά θέματα ή προσπαθεί να μας εξηγήσει!

Αλαφροϊσκιωτος είπε...

Δεν θέλω να πω πολλά... Νομίζω ότι ως έθνος και ως πολιτισμός ζούμε στον κολοφώνα της δόξης μας!

http://www.youtube.com/watch?v=FteZ6ojCFI0

Ο σουρεαλισμός στο μεγαλείο του...
Υποτάσσομαι!

Ιφιμέδεια είπε...

@D'oh

Νομίζω ότι τελικά κατάλαβα που έγκειται η διαφωνία σου μαζί μου ή πιό σωστά η διαφωνία σου με το ύφος της Χρύσας.
Θεωρείς (και σωστά νομίζω) ότι όταν κανείς γράφει πρέπει να προσπαθεί να γνωρίζει όσο το δυνατόν καλύτερα το αντικείμενο για το οποίο γράφει. Αυτή είναι και η δική μου άποψη και από εκεί φυσικά εκπορεύεται και η απογοήτευσή μου (όπως και τόσων άλλων) για τα κακά δημοσιογραφικά κείμενα, ειδικά εν Ελλάδι, όπου οι δημοσιογράφοι δεν μπαίνουν καν στη διαδικασία να ελέγξουν τις πηγές τους, ενώ με το διαδίκτυο είναι πλέον τόσο εύκολο.

Η διαφορά μας όσον αφορά τη συγκεκριμένη περίπτωση πιστεύω ότι βρίσκεται στο γεγονός ότι εσύ έχεις πιό ολοκληρωμένη εικόνα για την αρθρογράφο Χ. από ό,τι εγώ, συνεπώς κρίνεις όλο το έργο της και θυμώνεις με την έλλειψη γνώσεων που διακρίνεις.

Εγώ πάλι, όπως σου εξήγησα, νομίζω ότι το ρεπορτάζ μόδας ίσως είναι το μόνο που συγχωρεί ελαφρότητες και λάθη - φυσικά τα γράφω αυτά χωρίς να έχω αφιερώσει τη ζωή μου στον τομέα αυτόν. Πολύς κόσμος που παίρνει τη μόδα στα σοβαρά θα διαφωνούσε με την άποψη αυτή.

Όσον αφορά την εικονογραφία του Μπος, ισχύει το εξής. Ο ζωγράφος συχνά ζωγραφίζει την Κόλαση και τον Παράδεισο ως τμήματα μεγαλύτερων συνθέσεών του. Αυτό ισχύει και στην περίπτωση του "Κήπου των Επίγειων Απολαύσεων", όπου το δεξιό φύλλο του τριπτύχου εικονίζει την Κόλαση. Η Κόλαση εικονίζεται και στην "Τελική Κρίση" και στο "Κάρο με Άχυρο" και (κατά μία έννοια) στον "Πειρασμό του Αγίου Αντωνίου". Αν αναφερθούμε απλώς σε "Κόλαση" κανείς ίσως σκεφτεί την Κόλαση της Βενετίας που μαζί με τον Παράδεισο αποτελούν δίπτυχο. Ώστε καλύτερα να προτιμάται η αναφορά σε τίτλο έργου και όχι σε σκηνή του έργου.

Χαίρομαι πολύ που με την ανταλλαγή των μηνυμάτων αυτών διευκρινίστηκε η διαφωνία μας, που εν τέλει δεν είναι και τόσο διαφωνία.

Ιφιμέδεια είπε...

@Αλαφροΐσκιωτος

Αγαπητέ μου, είχα την τύχη να παρακολουθήσω μέρος της εκπομπής που έγινε έξω από τον αρχαιολογικό χώρος της Παλαιάς Επιδαύρου.
Ναι, το θέαμα είναι σουρεαλιστικό αλλά ειλικρινά δεν με σόκαρε ιδιαιτέρως, το βρήκα μάλιστα εν μέρει ενδιαφέρον. Για σκεφτείτε: η ιερόδουλος αποπειράται να προσεγγίσει τα "ιερά". Έχει το δικαίωμα; Ποιός είναι αυτός που θα κρίνει; Γιατί να μην διαβάσει η Ιουλία ποίηση; Ποιοί είμαστε εμείς που θα το απαγορεύσουμε;
Σας κούρασα όμως και ζητώ συγγνώμη. Ίσως πρέπει να μεταφέρω τις σκέψεις μου σε "κανονική" ανάρτηση.

D'oh! είπε...

Ευχαριστώ για την απάντηση Ιφιμέδεια.

ma είπε...

Καλά όλα αυτά αλλά λύστε μου μίαν απορία: Εάν πρωταγωνιστήσω κι εγώ σε μια αντίστοιχη ερωτικού περιεχομένου παραγωγή θα μπορέσω άραγε να αποκτήσω δική μου εκπομπή ώστε να "φιλοξενήσω" την κα Καλή Φέρη έξωθεν του Ηρωδείου;

Ιφιμέδεια είπε...

@makios

Τι να σας πώ επ'αυτού;
Δεν βλέπω όλους τους πρωταγωνιστές αισθησιακών ταινιών να παρουσιάζουν και εκπομπές, ώστε ίσως χρειάζεται κάτι ακόμη, δεν γνωρίζω όμως τι.
Στ'αλήθεια πάντως αν ειλικρινά επιθυμείτε, είτε να πρωταγωνιστήσετε σε αισθησιακές ταινίες, είτε να παρουσιάσετε εκπομπή ή και τα δύο, τότε σας το εύχομαι ειλικρινά.


(μήπως αφήσατε το σχόλιο σε λάθος ανάρτηση;)