Εικονογραφώ

Διαβάζω ένα κομμάτι γραμμένο από τον αγαπημένο μου Geοrge Perec, αλλά αδυνατώ να το καταλάβω. Να πάρει η ευχή: είναι μια ολόκληρη σελίδα που δεν έχει νόημα χωρίς εικόνες.
Είναι από το κείμενό του "Στοχασμοί γύρω από τα γυαλιά" που περιλαμβάνεται στη συλλογή Σκέψη/Ταξινόμηση (εκδ. Άγρα). Πρέπει κάτι να κάνω.

*******

Για την ιστορία του κόσμου πριν από τα γυαλιά.
Η κλασική ζωγραφική μας παρέχει αναρίθμητα παραδείγματα ατόμων που εικονογραφούνται ενόσω διαβάζουν ή γράφουν.
Λόγου χάριν, παραθέτω εδώ ατάκτως, την Παρθένο του Ευαγγελισμού του Antonello da Messina, στην Πινακοθήκη του Μονάχου,

το πορτρέτο του Παράκελσου από τον Rubens, στις Βρυξέλλες,



το πορτρέτο του ιατρού Γεωργίου της Zelle, από τον van Orley, επίσης στις Βρυξέλλες,



το πορτρέτο του Christoph Plantin από τον Ρούμπενς, στο Μουσείο Plantin Moretus της Ανβέρ



τα δύο πορτρέτα του Έρασμου από το Ρότερνταμ, από τον Hans Holbein τον νεότερο, στη Βασιλεία



και από τον Quentin Messys στη Ρώμη



τον Saint Yves του Van der Weyden στο Λονδίνο



τη μητέρα του Rembrandt από τον Gerard Dou στο Ρότερνταμ



το πορτρέτο ενός ευγενούς από τον Lorenzo Lotto στη Βενετία



το κορίτσι που διαβάζει ένα γράμμα, του Jean Raoux, στο Λούβρο



τον προφήτη Ιερεμία από τον Μαϊστορα του Ευαγγελισμού της Αιξ-αν-Προβάνς, στις Βρυξέλλες



το πορτέτο του Jonathan Swift από τον Charles Jervas, στη National Portrait Gallery




τον Άγιο Ιερώνυμο στο εργαστήριό του, του Antonello da Messina, στη National Portrait Gallery



ή τον Άγιο Αυγουστίνο του Carpaccio, στη Scuola di San Giorgio degli Schiavoni, στη Βενετία



Οκ. Τώρα είναι καλύτερα.