Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2006

Εσύ γιατί

Για μας τους δυό τα πράγματα είχαν αρχίσει πριν αρχίσουν και δεν θα τελειώσουν όταν τελειώσουν. Ελπίζω πιά να το κατάλαβες.

Εμείς είμαστε κάτι άλλο. Όχι. Εσύ είσαι κάτι άλλο. Ο πιό ξεχωριστός άνθρωπος στη ζωή μου. Η ζωή μου. Εσύ.
Εσύ γιατί με κάνεις αυτό που είμαι.
Γιατί για χάρη σου σηκώνομαι το πρωί και τραγουδάω.
Γιατί όλα έχουν αποκτήσει τη σωστή τους διάσταση επειδή υπάρχεις εσύ.
Γιατί με έκανες καλύτερο άνθρωπο. Όχι γενικώς καλύτερο. Καλύτερο από ότι ήμουν.
Γιατί με μαθαίνεις να μη λέω ό,τι-ό,τι σκέφτομαι. Δεν πρέπει να τα λέμε όλα, ούτε -κυρίως- να τα λέμε "έτσι", γιατί μετά καταλήγουμε να έχουμε στο δίκιο μας άδικο. Είδες που το θυμάμαι; ;)
Γιατί είσαι ο πιό έντιμος άνθρωπος που έχω γνωρίσει στη ζωή μου.
Γιατί έχεις -εκνευριστικά- πάντα δίκιο.
Γιατί έχεις την πιό αγνή καρδιά του κόσμου.
Γιατί κάνεις τον αυστηρό -και δεν είσαι (χιχιχι).
Γιατί με κάνεις περήφανη.
Γιατί είσαι ο πιό όμορφος άντρας του κόσμου -αλήθεια το πιστεύω! Για μένα είσαι!
Γιατί θέλεις να με προστατεύεις.
Γιατί θυμώνεις και τσαντίζεσαι με όσους με θυμώνουν και με τσαντίζουν. Και τσαμπουκαλεύεσαι για πάρτη μου άμα λάχει. Και τα βάζεις και με την αστυνομία και με όλους!
Γιατί μου χαϊδεύεις τα μαλλάκια όταν δεν με παίρνει ο ύπνος.
Γιατί μου δίνεις να πίνω καφέ όταν οδηγώ.
Γιατί μου εμπιστεύεσαι τη ζωή σου όταν οδηγώ ;)
Γιατί δεν μου χαλάς κανένα χατήρι.
Γιατί σε νοιάζει να μην στενοχωριέμαι.
Γιατί έχεις τα πιό υπέροχα ελαττώματα του κόσμου.
Γιατί λες τα πιό ωραία όχι.
Γιατί ακούς από Βέμπο μέχρι Βανδή για χάρη μου -λίγο όμως.
Γιατί με σκεπάζεις άμα ξεσκεπάζομαι τη νύχτα.
Γιατί έγινες για μένα Πατρίς, Θρησκεία και
Οικογένεια. Ακούγεται γελοίο, αλλά δεν είναι.
Γιατί με παίρνεις με το καλό.
Γιατί έβαλες το χέρι μου στην τσέπη σου να μην κρυώνει.
Γιατί τραγουδάς δυνατά τα τραγούδια που σ'αρέσουν -κι είσαι απίστευτος φαλτσαδούρης και παρόλα αυτά θέλω να σ'ακούω, να σ'ακούω συνέχεια να τραγουδάς.
Γιατί οι δυό μας είμαστε όλος ο κόσμος.
Γιατί μαζί σου όταν είμαι δεν μου λείπει τίποτε.
Γιατί όταν λείπεις έχω τα μπουρίνια μου και τα διαόλια μου.
Γιατί δεν ντρέπεσαι να μου δείχνεις αυτά που νιώθεις.
Γιατί με βάζεις να κάθομαι πάντοτε εγώ δίπλα στο παράθυρο.
Γιατί αγαπάς τους φίλους μου.
Γιατί μ'αγαπάς έτσι όπως είμαι. Κι ας είμαι όπως είμαι.
Γιατί ελάχιστες φορές μου έχεις πει πράγματα που με πλήγωσαν. Τα ξέχασα κιόλας άλλωστε.
Γιατί με συγχώρησες γι'αυτά που είπα και σε πλήγωσαν. Και δεν ήταν λίγα.
Γιατί ανέχτηκες για χάρη μου ηλίθιους ανθρώπους, επίμονους, ενοχλητικούς ως και διεστραμμένους.
Γιατί ήσουν εκεί πάντα στα πολύ δύσκολα και μου κράτησες το χέρι και πήρα δύναμη.
Γιατί άνοιξες και τις 500 σακούλες όταν χρειάστηκε -και μετά κι' άλλες κι άλλες.
Γιατί είσαι τόσο πολύ έξυπνος. Τόσο πολύ γοητευτικά έξυπνος.
Γιατί δεν θυμώνεις και πολύ όταν σε φωνάζω με τα καινούργια σου παρατσούκλια και καμιά φορά κατά λάθος μας ακούνε.
Γιατί ΠΟΤΕ δεν βαρέθηκα μαζί σου -ούτε στιγμή!
Γιατί δεν σε χορταίνω.
Γιατί θέλω να σου αρέσω.
Γιατί ζηλεύεις.
Γιατί ζηλεύω.
Γιατί μαζί σου μπορώ να είμαι ο εαυτός μου. Όλος!

Γιατί βλέπεις μαζί μου τον Μπομπ Σφουγγαράκη.
Γιατί μου κάνεις τα πιό ωραία δώρα.
Γιατί μου φτιάχνεις καφέ το πρωί.
Γιατί τρως τα "φαγητά" που φτιάχνω και κάνεις ότι σου αρέσουν.
Γιατί μου κάνεις χιλούρες και σ'αρέσει να κάνω ματάκια (ρόμπες γίναμε...).
Γιατί με έχεις μάθει ένα σωρό πράγματα!
Γιατί κάνεις υπομονή.

Γιατί δεν θα θυμώσεις πάρα πολύ που τα έγραψα αυτά στο blog -ελπίζω...

Θέλεις να παντρευτούμε πολλές φορές;

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Eλιωσα:)
Αυτα να τα βλεπουν τα παντος ειδους
αυνανιστικα ζευγη και οι της κατακλυσμιαιας
διαδικασιας θιασωτες.
Το δικο σας κυματακι,που χαιδευει τρυφερα τις
ακρες των δαχτυλων και δροσιζει τις πυρινες καρδιες σας,
πολλοι το ζηλευουν και λιγοι το αντεχουν.
Θελει θαρρος,τολμη και λιγο τυχη να βρεις τον ανθρωπινο
καθρεφτη που μεσα του θα καθρεφτισεις τη ψυχη σου,οχι
ναρκισσιστικα,αλλα με γενναιοδωρια και αμοιβαιο αφημα,
περα απο υπολογιστικες τακτικες,ανουσιους εγωκεντρισμους
και λοιπες παρδαλοψυχολογικες ταλαντωσεις
Παντα ετσι Ιφιμεδεια μου και παντα μαζι!

Ιφιμέδεια είπε...

"Θελει θαρρος,τολμη και λιγο τύχη"

Ακριβώς αυτά φίλτατε ggl. Μάλιστα στην περίπτωσή μας χρειάστηκαν πολύ τύχη και πολλές τρελές συμπτώσεις στην αρχή, πολύ τόλμη στη συνέχεια και θάρρος και υπομονή καθοδόν. Και πάντα είναι αγώνας μια σχέση που σε θέλει να παλεύεις και να προσπαθείς.

NinaC είπε...

Πάντα μαζί! Και να του γράψεις ένα ίδιο τέτοιο όταν θα κλείνετε 50 χρόνια γάμου!

Και να έχετε γύρω σας παιδιά κι εγγόνια, και να το δώσεις στην εγγόνα τη μεγάλη (αυτή, ντε, που θα έχει το όνομά σου) να το διαβάσει δυνατά, να το ακούσουν όλοι!

Σας φιλώ.

Кроткая είπε...

τέλειο, τέλειο!
όχι μόνο αυτό που έγραψες. αυτό που νιώθεις!
να είστε πάντα μαζί, πάντα έτσι όμορφα, έτσι εκστατικά ευτυχισμένοι!

I.I είπε...

απ' ότι αντιλαμβάνομαι, είστε χρόνια παντρεμένοι και ζείτε πολύ ευτυχισμένοι. αλλιώς δεν εξηγείται.
κι όσοι σας ευχηθούν στο γάμο σας, Βίο ανθόσπαρτο, να τους πεις, τον ζούμε ήδη!


Να είστε και οι δύο πάντα καλά!

Ανώνυμος είπε...

καλημέρα, τι γλυκό ξεκίνημα να αρχίζει η μέρα μου διαβάζοντας σε. Πάντα έτσι να νιώθετε, ο χρόνος μόνο να δυναμώνει τα αισθήματα σας. (και στα δικά μου, και στα δικά μου)

Provato είπε...

!!!!!

xxxxx


Μπεεεε μπεεεεε μπεεεε

("γιατί βλέπεις μαζί μου τον Μπομπ τον Σφουγγαράκη" κόβομαι...)

Ανώνυμος είπε...

εμένα με συγκίνησε το σχόλιο του/της composition doll... τρυφερό αλλά και με μια άλλη νότα... τσαχπίνικη... η τσαχπινιά της λίγοοοο μεγαλούτσικης μετά από πολλά χρόνια ιφιμέδειας... η ζωή τα έχει όλα μέσα...

Ιφιμέδεια είπε...

@cd: ευχαριστώ από καρδιάς για την υπέροχη ευχή!

@κροτ: ευχαριστούμε πολύ!

@Ιούδα: το είχα καταλάβει ότι πεταλώνεις τον ψύλλο. Έτσι ακριβώς: το όλον είναι μια τυπική διαδικασία.

@αργυρένια: και βέβαια και στα δικπά σου

@πρόβατε: ΧΧΧΧΧΧ πολλά όμως!

@ανώνυμο: δίκιο έχεις είναι σχόλιο συγκηνιτικό -ανώνυμε φίλε μου...

7Demons είπε...

(Γαμώτο,όταν λείπουμε γράφεις τα πιο όμορφα κείμενα σου,με αποτέλεσμα να τα διαβάζουμε 3 μέρες μετά.)


Σε μιά τόσο όμορφη,εξομολογητική και ευαίσθητη καταγραφή,δεν έχουμε παρά να σας ευχηθούμε με τη σειρά μας,τα χρυσά λόγια του Ποιητή:

"Ο ουρανός μου είναι βαθύς
κι ανάλλαχτος
Ό,τι αγαπώ,γεννιέται αδιάκοπα
ό,τι αγαπώ,βρίσκεται
στην αρχή του Πάντα".

nanakos είπε...

Προσωπικά, αν ήμουν ο άνδρας σου και διάβαζα αυτό το κείμενο θα σε ξαναπαντρευόμουν το ίδιο απόγευμα... για να το σιγουρέψουμε!
Γλυκειά δεν είναι η ζωή?

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Αφού υπάρχουν ακόμη άνθρωποι, που έτσι αγαπούν κι έτσι το εκφράζουν, υπάρχει ακόμη ελπίδα για τον κόσμο αυτό... Νάστε καλά κι οι δυό και να μη αλλάξετε ποτέ!

Ιφιμέδεια είπε...

@7demons: ευχαριστούμε για τα χρυσά λόγια του Ποιητή

@Νανάκος: :)) Ευτυχώς είναι και γλυκειά!

@Αστεροειδή: :)) Τετριμμένο αλλά πολύ αληθινό. Πολύ-πολύ. Ευχαριστούμε δια τας ευχάς.

alienlover είπε...

εντάξει,έχω πεθάνει.. πάντα έτσι μαζί κι ευτυχισμένοι.. (αν και άργησα περίπου 2 χρόνια να το δω..)

Ιφιμέδεια είπε...

Δεν πειράζει. Ευχαριστώ για τον κόπο να αφήσεις ένα σχόλιο.

Και εύχομαι από καρδιάς ομοίως!