Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Το Θαυμάσιο Λεύκωμα της κυρίας Β.



Η εβδομάδα που πέρασε μου έμοιασε με δρόμο που ακολουθεί οφιοειδή πορεία. Έστριβε πότε δεξιά πότε αριστερά, αναγκαζόμουν να ακολουθώ τη ροπή της. Ζαλίστηκα λίγο. Ευτυχώς το ΣΚ πέρασε ήρεμα.



Μόλις έκλεισα το τηλέφωνο κι όλα πήγαν καλά. Αυτή η συνομιλία με άγχωνε εδώ και καιρό, περισσότερο τις τρεις τελευταίες μέρες. Αναστεναγμός ανακούφισης.




Η προηγούμενη εβδομάδα με φιλοδώρησε με μιά θαυμάσια έκπληξη: να συναντήσω από κοντά (και να μιλήσω για λίγα λεπτά) με μιά αληθινή σταρ του Hollywood, την Ολυμπία Δουκάκη!

Μου φάνηκε τόσο όμορφη, έξυπνη, βλέμμα αστραφτερό, απεριόριστη γοητεία, αληθινά θαυμάσια. Και πιό πολύ μου άρεσε η αίσθηση που άφησε μετά την συνάντησή μας, όταν απομακρυνόταν. Η έλλειψή της.







Μόλις τελείωσε το διάγγελμα του Παπανδρέου με την ανακοίνωση των αυστηρών οικονομικών μέτρων θυμήθηκα την φίλη μου την Κ., καθηγήτρια στο Berkeley. Την είδα από κοντά τις προάλλες και μου είπε ότι εκεί (χωρίς να χυθούν πολύ αίμα, δάκρυα κι ιδρώτας) συμφώνησαν οι καθηγητές του πανεπιστημίου για μείωση μισθού 10%. Το ίδιο μου είπε και η Λ. που εργάζεται για το Κοινοβούλιο. "Για να μην χάσει κανείς τη δουλειά του".

Συμφωνώ απολύτως. Αν μη τι άλλο αυτή η σύμπνοια είναι ένα σχεδόν παράταιρο συναίσθημα για την Ελλάδα και θα ήθελα να το ζήσω.
Αλλά πρέπει να εξομολογηθώ μιά ακόμη σκέψη. Σε αυτές τις ώρες της σοβαρής εθνικής κρίσης πιστεύω ότι θα ήταν πιό δίκαιο (και πιό συναρπαστικό..!) να απαλλοτριώσει το κράτος την περιουσία της Εκκλησίας υπέρ του ελληνικού λαού.

Κι επειδή (είναι ούτως ή άλλως αδιανόητο να) λειτουργεί η Ιερά Σύνοδος ως διοικητικό συμβούλιο εταιρείας, ε, ας σταματήσει τουλάχιστον να είναι αφορολόγητη η εταιρεία αυτή. Υπογραφές για το θέμα συλλέγονται εδώ (ευχαριστώ θερμά τον κο Ροΐδη για την γνωστοποίηση).



Οι ελεύθεροι άνθρωποι είναι πάντα όμορφοι άνθρωποι.


Η τεχνική του κολάζ φωτογραφιών υπήρξε αγαπημένη απασχόληση των κυριών της Βικτωριανής εποχής. Φωτογραφίες προσώπων κυρίως (ενίοτε μνημείων, τοπίων ή ζώων) επικολλώνται σε κάρτες και το περιθώριο ή το βάθος επιζωγραφίζεται ανάλογα με την έμπνευση της δημιουργού. Κάποιες φορές αποπειρώνται τολμηρότερες συνθέσεις, πολυπρόσωπες, ενταγμένες σε ένα δωμάτιο ή ένα τοπίο. Αυτές είναι οι πλέον σουρεαλιστικές αφού καταργούν όλους τους άξονες και τις κλίμακες αλλά συνεχίζουν να λειτουργούν ποιητικά.
Την σημερινή ανάρτηση εικονογραφούν τέτοιες φωτογραφικές συνθέσεις.


Για όσους ενδιαφέρονται περισσότερο γι'αυτήν την ελάσσονα τέχνη ας ξεφυλλίσουν το Θαυμάσιο Λεύκωμα της κυρίας Β. Πρόκειται για το πλέον ολοκληρωμένο δείγμα τέτοιου λευκώματος.



Αξίζει πάντως να αναφέρω ότι επί των ημερών μας η τεχνική αυτή δοξάζεται με εφευρετικότατο τρόπο στο
Μυστικό Ημερολόγιο της κυρα-Φλάντζενας, ένα ψυχωφελές εικονογραφημένον ανάγνωσμα. Προς επίρρωσιν των γραφομένων ρίξτε μιά ματιά στην φωτογραφία γάμου του ζεύγους Φλάντζα.




12 σχόλια:

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Το Λεύκωμα υπενθυμίζει πόση λεπτότητα χαρακτήριζε άλλες κοινωνίες κι άλλες εποχές... Είναι απορίας άξιον πώς καταφέρνουμε να αφήνουμε όλο και περισσότερο πίσω μας την λεπτότητα και να υιοθετούμε χονδροειδείς προσεγγίσεις, χονδροειδή χαρακτηριστικά και μαζικά... Στην τέχνη, αλλά και στην ζωή μας!

amalthia είπε...

ψήφισα. όχι επειδή πιστεύω πως θα αλλάξει κάτι, πιο πολύ ήθελα να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία να τοποθετηθώ.

enteka είπε...

τι ωραία όταν τελικά κάνουμε τα τηλεφωνήματα που μας αγχώνουν ε;

:):)

ELvA είπε...

Tα ομορφα λευκωματα της εποχης σε πολλες περιπτωσεις αντικατοπτριζαν τον καταπιεσμενο ψυχισμο των γυναικων που δεν ειχαν τοτε δικαιωματα, αλλα μονο υποχρεωσεις, κυριως απεναντι στους συζυγους-δυναστες(!) οποτε, Ιφι μου, τα κολαζ ητο μια λυσις και μια ασχολια δια ..τις ευγενικες ψυχες της εποχης :)
Πολυ μου αρεσουν τετοιες παλιες φωτογραφιες, εχουν λεπτομερειες για να δεις και να σχολιασεις! :)

Για το θεμα της φορολογισης της Εκκλησιας αν και δεν πιστευω οτι θα γινει τιποτα, υπεγραψα πριν λιγες ημερες, μεσω της ιδιας αιτησης/ petition) και ο ..θεος βοηθος! χεχε

Ιφιμέδεια είπε...

@Asteroid:

Συμφωνώ απολύτως. Γι'αυτό και καταφεύγω όσο μπορώ σε εκείνες τις εποχές για να ξεπλύνω λίγο το βλέμμα και το πνεύμα. Επιπλόεν αποφάσισα ό,τι ωραίο ανακαλύπτω να το μοιράζομαι και σκοπίμως να το διασπείρω.

Ιφιμέδεια είπε...

@Amalthia:

Ας ελπίσουμε οι ψήφοι, αν μαζευτούν πολλές, να δώσουν δύναμη και έρεισμα σε όποιους χρειάζεται να πάρουν αυτή την δύσκολη απόφαση.

Ιφιμέδεια είπε...

@Έντεκα:

Αχ, ωραία είναι, αλλά μέχρι να το κάνω μου βγαίνει η ψυχή...
;)

Ιφιμέδεια είπε...

@Έλβα:

Οπωσδήποτε βεβαίως, για είμαστε δίκαιες κι εμείς, πρέπει να πούμε ότι ελάχιστες ήταν εκείνες που είχαν την πολυτέλεια να ασχολούνται με ένα τέτοιο καλλιτεχνικό χόμπυ. Είναι αξιοθαύμαστο πάντως γιατί (όπως και ο Αστεροειδής) αντικατοπτρίζει την αισθητική της εποχής, που εγώ τουλάχιστον αγαπώ πολύ.

Όσο για τη φορολόγηση της εκκλησίας, τι να πω; Ελπίζω να ζήσουμε να την δούμε!

Provato είπε...

γνώρισες Ολυμπία;;;;!!!!


πραγματικά γιου γκο γκέρλ!!!!!

Ιφιμέδεια είπε...

Ναι, ναι! Ήταν τέλεια!!!

monoprint είπε...

Το λεύκωμα ήταν στ' αλήθεια θαυμάσιο. Πολλές από τις φωτο έχουν μοναδικό ύφος λόγο του σχεδίου που τις πλαισιώνει, πχ. η γαλοπούλα!

Ιφιμέδεια είπε...

Συμφωνώ απολύτως!!
Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ η τελευταία φωτό που έχω ανεβάσει στο ποστ, όπου το τοπίο της Ιταλίας έχει πλαισιωθεί από ένα ρωμαϊκό μωσαϊκό!