Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009

This living hand

This living hand


John Keats (1819)

This living hand, now warm and capable

Of earnest grasping, would, if it were cold

And in the icy silence of the tomb,

So haunt thy days and chill thy dreaming nights

That thou wouldst wish thine own heart dry of blood

So in my veins red life might stream again,

And thou be conscience-calmed—see here it is—

I hold it towards you.



Τό χέρι αυτό το ζωντανό, τώρα ζεστό και ικανό
να νιώθει, αν ήταν κρύο
και μεσ’ την παγερή σιωπή του τάφου,
τόσο πολύ θα στοίχειωνε τις μέρες σου, θα πάγωνε τις νύχτες τα όνειρά σου
που θα ευχόσουν η δική σου η καρδιά να στράγγιζε από αίμα
ώστε στις φλέβες τις δικές μου να έτρεχε ξανά κόκκινη ζωή,
και τότε θα ηρεμούσες –να, δες το-
σε σένα εγώ το τείνω.




Μια απόπειρα μεταφραστικής προσέγγισης στο θαυμάσιο ποίημα του Keats. Αφορμή η
εξαιρετική ιδέα της Ιστοσυνάντησης Ποιητικής Μετάφρασης που εξακολουθεί να οργανώνει ο Cyrusgeo στο ιστολόγιο
Gravity and the Wind.





Αντί άλλου σχολίου για τις δυσκολίες που συνάντησα στη μετάφραση...


'You see what a many words it requires to give any identity to a thing I could have told you in half a minute.'

(ο John Keats σε επιστολή στον αδελφό του το Σεπτέμβριο του 1819)




15 σχόλια:

I.I είπε...

Με παρέσυρες και το προσπάθησα κι εγώ....

DonnaBella είπε...

to "identity" den vriskete pws kapws metallassetai me th metafrash? (efhvh diavasa kavafh metafrasmeno apo ton durrell - allo poihma, sta agglika mou ekane tote pio oikeio. anarwtiemai an auto, tosa xronia meta, exei allaxei.)

Ιφιμέδεια είπε...

@Ι.Ι

Και πολύ καλά έκανες!

Ιφιμέδεια είπε...

@DonnaBella

Βεβαίως ναι. Ισχύει το tradutore-traditore των Ιταλών. Όσο και να προσπαθήσει ο μεταφραστής, πάντα θα προδώσει το κείμενο.
Κι'αυτό, αν θέλετε ως Σολωμόντεια λύση, με οδηγεί να επιλέγω πάντα την πιό πιστή οδό, όσο κι αν θυσιάζω σε "στυλ".

Προσπαθώ να σκέφτομαι από την άλλη ότι έχουν σκοπιμότητα οι μεταφράσεις για όσους δεν ευτυχούν να γνωρίζουν την άλλη γλώσσα.
Την περίπτωση Durrell-Καβάφη δεν την έχω υπόψη μου αλλά το περιμένεις από τον Durrell να μην αφήσει όρθιο τίποτα έτσι δεν είναι;

ELvA είπε...

Αγαπητη μας Ιφι
Eιναι πραγματι μια προκληση το να προσεγγισεις κατι τοσο μοναδικο οσο τις σκεψεις καποιου και μαλιστα ξενου συγγραφεα/ποιητη μεσω της μεταφρασης...

Πολυ σοφα μιλησε και ο αγαπητος μας John Κeats... :)

Ιφιμέδεια είπε...

Ναι, με τον τρόπο του μας αποτρέπει!

DonnaBella είπε...

ean me to na perigrapseis kati me lexeis tou dineis identity (sorry, h ellhnikh lexh de mou kanei toso), den prepei o perigrapsas na to parei apofash oti apo ekei k pera, to perigrafen den tou anhkei, me thn ennoia oti o kathe enas pou tha to diavasei tha to proslavei k tha syndialexthei mazi tou me ton diko tou tropo, e? (xmm, mperdemenh h frash mou. thn katanohsh sas, sas grafw po th douleia en eidei dialeimmatos k eimai zalismenh ta mala).

Ιφιμέδεια είπε...

Μμμμ, αν καταλαβαίνω καλά μιλάτε για περιγραφή και περιγραφή με την έννοια του σημαίνοντος και του σημαινομένου;
Αν ναι, τότε βεβαίως υπάρχει και αυτή η παράμετρος. Στην περίπτωση του μεσάζοντος-μεταφραστή μιλάμε μάλλον για πρόσθετο άχθος.

DonnaBella είπε...

akrivws. oxi vevaia pws mporei pote ena poihma na einai empty signifier, alla.
kalhsperizw k sorry gia thn polylogia.

Ιφιμέδεια είπε...

Καθόλου μη ζητάτε συγγνώμη.

Πολύ εύστοχη η παρατήρηση-σύγκριση!

Takis X είπε...

Δηλωνω θαυμαστης....

Ιφιμέδεια είπε...

κι εγώ επιρρεπής στην κολακεία.

(we're a match made in heaven!)

Takis X είπε...

...α εσυ εισαι εσυ πολυ ατακτη...

Ιφιμέδεια είπε...

Μπα, όχι πολύ ;)

Σοβαρά τώρα: καλώς ήρθες στο μπλογκιν Τάκη!

Takis X είπε...

Ευχαριστω γλυκο μου παιδι.....