This living hand

This living hand

John Keats (1819)

This living hand, now warm and capable

Of earnest grasping, would, if it were cold

And in the icy silence of the tomb,

So haunt thy days and chill thy dreaming nights

That thou wouldst wish thine own heart dry of blood

So in my veins red life might stream again,

And thou be conscience-calmed—see here it is—

I hold it towards you.

Τό χέρι αυτό το ζωντανό, τώρα ζεστό και ικανό
να νιώθει, αν ήταν κρύο
και μεσ’ την παγερή σιωπή του τάφου,
τόσο πολύ θα στοίχειωνε τις μέρες σου, θα πάγωνε τις νύχτες τα όνειρά σου
που θα ευχόσουν η δική σου η καρδιά να στράγγιζε από αίμα
ώστε στις φλέβες τις δικές μου να έτρεχε ξανά κόκκινη ζωή,
και τότε θα ηρεμούσες –να, δες το-
σε σένα εγώ το τείνω.



Μια απόπειρα μεταφραστικής προσέγγισης στο θαυμάσιο ποίημα του Keats. Αφορμή η εξαιρετική ιδέα της Ιστοσυνάντησης Ποιητικής Μετάφρασης που εξακολουθεί να οργανώνει ο Cyrusgeo στο ιστολόγιο Gravity and the Wind.

Αντί άλλου σχολίου για τις δυσκολίες που συνάντησα στη μετάφραση...

'You see what a many words it requires to give any identity to a thing I could have told you in half a minute.'

(ο John Keats σε επιστολή στον αδελφό του το Σεπτέμβριο του 1819)