Τετάρτη 17 Ιανουαρίου 2007

Οι φωνές που χαμογελάνε

Δεν ξέρω πώς γίνεται, αλλά μετά την σφαλιάρα της 5ης Ιανουαρίου αισθάνομαι ότι το πεπρωμένο μου πάει να με πάρει πάλι λίγο με το καλό. Προφανώς είναι η ιδέα μου και εξηγείται από το γεγονός ότι είμαι φύσει αισιόδοξη.

Βρέθηκα πολλές φορές σε δύσκολη θέση στη ζωή μου. Βρέθηκα κι άλλες φορές στη θέση που βρίσκομαι τώρα -σε θέση δύσκολη, αλλά σε κατάσταση αντιμετωπίσιμη. Ξέρω τι πρέπει να κάνω. Πρέπει να παλέψω πάλι από την αρχή. Ξέρω πώς γίνεται. Το έχω ξανακάνει. Μόνο που κουράζομαι λιγάκι σιγά-σιγά όσο περνάνε τα χρόνια.

Δεν είμαι άμοιρη ευθυνών για όσα μου συμβαίνουν άλλωστε, οπότε το περίμενα ότι κάπου εδώ θα κληθώ να πληρώσω ξανά το λογαριασμό... Από μέσα μου το γλεντάω κιόλας με ένα δικό μου τρόπο. Ξέρω πώς αφού δεν έμαθα να παίζω τα παιχνίδια με τους όρους που μου βάζουν οι άλλοι, αφού έχω όρια αξιοπρέπειας, ε, θα έρθει αυτή η ώρα, θα έρθει μιά 5η Ιανουαρίου που θα πρέπει να πληρώσω το τίμημα.

Δεν μετανιώνω γιά τίποτα από αυτά που έκανα, παρά μόνο για όσα δεν έκανα.
Δεν ακούγεται σαν ατάκα σε εφηβικό λεύκωμα;

Τέλος πάντων.
Χτες και σήμερα άκουσα δύο φωνές που είχα χρόνια να ακούσω. Και τις ένιωσα να με εκτιμούν μετά από τόσα πολλά χρόνια απουσίας.
Είδα τις φωνές να χαμογελάνε και πήρα θάρρος.


Κλείνω το μάτι στις κακοτοπιές και συνεχίζω. Αυτή τη φορά άλλωστε δεν είμαι μόνη. Αυτή τη φορά μπορεί να είναι πιό εύκολο.
Είδατε που είμαι φύσει αισιόδοξη;

10 σχόλια:

ci είπε...

ίσως και να ακούγεται εφηβικό, και ίσως να είναι αυτή η γοητεία όταν πληρώνεις τον λογαριασμό..
καλή συνέχεια :)

Marina είπε...

Πολύ ωραίο κείμενο και πολύ με αγγίζει τώρα. Μακάρι όλα τα εφηβικά λευκώματα να ήταν τόσο ρεαλιστικά.
Καλά κάνεις και δεν μετανοιώνεις. Τι νόημα έχει? Οι επιλογές μας είναι δικές μας δάφνες που είτε θα γίνουν στεφάνια θριάμβου είτε θα καταλήξουν στη κατσαρόλα. Τουλάχιστον όμως προσπαθήσαμε

YO!Reeka's είπε...

τι σκατά έγινε την 5η ιανουαρίου;;;;;
καλά ξεμπερδέματα, σου στέλνω κουβάδες θετικής ενέργειας

7Demons είπε...

Για άλλη μιά φορά,ένα εξαίρετο κείμενο.
Αλλά ανησυχώ....Συνέβη κάτι πολύ άσχημο στις 5/1 ???
Εύχομαι να μην είναι πολύ δύσκολο και να αντιμετωπισθεί με το λιγότερο δυνατό προσωπικό κόστος για εσένα κούκλα,ναι?
Φιλί!
:-)

enteka είπε...

τι έγινε??? κουβάδες θετικής ενέργειας κι από μένα
με πολλή αγάπη

I.I είπε...

γουστάρω που δεν το βάζεις κάτω.
και τους λυπάμαι γιατί λίγοι και μισοί θα είναι μια ζωή.

όλα καλά θα πάνε.
την αγάπη μου!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Γιατί μας λαχταράτε;
Κατά τα λοιπά, ασφαλώς και δεν θα το βάλετε κάτω!!!

Ιφιμέδεια είπε...

Citronella,
Ναι, νομίζω ακούγεται εφηβικό. Αλλά τι να κάνεις;

Μαρίνα,
τι ωραία που τα λες! Ναι, ας καταλήξουν οι δάφνες στην κατσαρόλα. Αυτήν ακριβώς την εποχή σκέπτομαι να κρεμάσω τα πτυχία μου στην κουζίνα. Τουλάχιστον προσπαθήσαμε -δίκιο έχεις.

Gelial,
ας πούμε μιά δυσάρεστη επαγγελματική εξέλιξη. Ας πούμε από αυτά που σε πληγώνουν, αλλά δεν σε σκοτώνουν. Κουβάδες θετικής ενέργειας! ΝΑΙ, ΘΕΛΩΘΕΛΩΘΕΛΩ (που λέει και ο Κωνσταντίνος της Αννίτας)!

Τόσο τρυφερά λόγια σε ένα μόνον ολιγόλογο σχόλιο. Ευχαριστώ επτάκις. Και το φιλί θα το πάρω. Μην ανησυχείτε γιά μένα. Είμαι επτάψυχη!

Έντεκά μου,
δες παραπάνω στην απάντηση που δίνω στον Gelial. Κι άλλοι κουβάδες! Γιέιιι!

Ιούδα μου,
σ'ευχαριστώ γιά όλα. Κυρίως που ξέρω πώς υπάρχουν άνθρωποι σαν και σένα εκεί έξω. Τι παρηγοριά!

Αστεροειδή μου,
μη λαχταράτε σας παρακαλώ. Οι δύσκολες στιγμές βοηθούν να εκτιμούμε τις εύκολες, σωστά; Θα αντέξω (νομίζω). Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας. Πολύ.

Xilaren είπε...

μικρή μου, εύχομαι όλα καλά. και πολλή δύναμη

Ιφιμέδεια είπε...

Εϊ, ευχαριστώ πολύ!