Σάββατο 26 Απριλίου 2008

3/4 πασχαλινή διάθεση.


Έχει μιά ησυχία αυτή την ώρα στο σπίτι, τέτοια που την ακούω δυνατά. Και την απολαμβάνω, ιδίως που ξέρω ότι σε λίγες ώρες θα τη χάσω.



Σε λίγο θα έρθουν οι γονείς μου και ο αδελφός μου, αύριο και οι γονείς του Θ., θα έχουμε πόρτες ανοικτές με τις καλές μου τις γειτόνισσες, μέσα, έξω και πλαγίως θορυβώντας. Δεν θα ακούμε τη φωνή μας, θα φωνάζουμε πιό δυνατά να ακουστούμε, δημοτικά στη διαπασών. Φρίκη. Or not.


Αυτό που είπα στην αρχή της εβδομάδας ότι δεν θέλω να κάνω, αυτό θα κάνω. Θα μαζέψω όλη την οικογένεια στο σπίτι να κάνουμε Πάσχα. Με μισή καρδιά. Ή μάλλον αν θέλω να είμαι ακριβής 3/4.



Δεν μ'αρέσει το Πάσχα. Λίγο να με έχει διαβάσει κανείς θα ξέρει πιά ότι έχω ψυχοπαθή έρωτα με τα Χριστούγεννα. Η περίοδος ανάμεσα στα
Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά είναι ασφαλώς μιά αληθινή γιορτή. Μιά γιορτή χαρούμενη.


Η Μεγάλη Εβδομάδα από την άλλη είναι μιά περίεργη διάβαση. Η καταναγκαστική της θλίψη δεν ταιριάζει με την επίσης καταναγκαστική ενθουσιώδη γιορτή που κορυφώνεται την Κυριακή του Πάσχα. Μια γιορτή θλιμμένη -πώς γίνεται να παίζει κανείς έτσι με τα αισθήματα; Να χωράει σικέ σε μιά εβδομάδα τόσο αντίθετες συναισθηματικές αλλαγές;



Τέλος πάντων, σε κάθε περίπτωση τα έθιμα καλό είναι να τηρούνται. Πρώτη εγώ ενδιαφέρομαι να παρατηρώ την επίδρασή τους στη συμπεριφορά των ανθρώπων, την ασφάλεια που γεννά η κανονικότητα, το αίσθημα του κοινού, του αναγνωρίσιμου, του οικείου, τους αναπόφευκτους δεσμούς.


Κι όπως τα παρατηρώ στους άλλους τα παρατηρώ και στον εαυτό μου. Ας πούμε τη Μεγάλη Πέμπτη το πρωί ξύπνησα με ένα αίσθημα περίεργο. Μιά πρεμούρα να προλάβω να βάψω εγκαίρως αυγά, όπως κάναμε με τη μαμά μου όταν μέναμε μαζί. Τα έβαψα τελικά, με τα φυλλαράκια τους και όλα τα σχετικά.

Χάρισα λοιπόν τα αυγουλάκια μου και είμαι χαρούμενη. Ίσως εκεί κάπου να βρίσκεται το αίσθημα της γιορτής που ψάχνω.

Πιάνουν τα έθιμα. Είναι κόλπα δοκιμασμένα. Και είναι ωραία όταν μέσα από τέτοιες προσχηματικές χειρονομίες, αισθάνεσαι στο τέλος της μέρας ότι έδειξες σε κάποιους ανθρώπους ότι τους εκτιμάς, τους αγαπάς, τους σκέφτεσαι και στενοχωριέσαι όταν λυπούνται.

14 σχόλια:

I.I είπε...

ακομη τ αυγά δεν τα δοκίμασα, αλλά τα κουλουράκια ήταν μουρλια! μόλις τσάκισα τα τελευταια δύο.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Ιφιμέδεια είπε...

Καλέ μου, καλή ανάσταση!!!!
Περάσαμε τόσο ωραία μαζί σου που θα έπρεπε να σου χαρίσουμε όλα τα κουλουράκια του κόσμου! Και με την κορμάρα που έχεις μπορείς να φας όσα κουλουράκια θες!

Τα αυγά δεν τα δοκίμασε ακόμη κανείς. Μετά την ανάσταση θα δούμε το αποτέλεσμα...

Φιλάκια πολλά αναστάσιμα και πασχαλινά!

Giousurum είπε...

KAlo Pasxa kai kali synexeia sto omorfo blog sou.

stassa είπε...

Χρόνια πολλά Ιφιμέδεια! Και χωρίς αναστολές (στο φαϊ)!!

Ιφιμέδεια είπε...

@Giousouroum:
Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές και ανταποδίδω (που έλεγαν και οι παλιοί ραδιοπειρατές αν θυμάσαι ;) ). Όσο για τα καλά λόγια, ακόμη περισσότερο ευχαριστώ!


@Στασσούλα μου:

είναι μάλλον το μόνο πεδίο στη ζωή μου που δεν έχω αναστολές!! Lol. Σου εύχομαι τα καλύτερα!!

Xilaren είπε...

χρονιά πολλά, καλό μου. κι εγώ παρόμοια, μόλις τώρα έφυγε και ο τελευταίος, πάω να πλύνω πιάτο

:)

να 'σαι καλά

in antis είπε...

Χρόνια Πολλά Ιφιμέδεια!

κέρδισες στο τσούγκρισμα; :)

Ιφιμέδεια είπε...

@Xilaren: Εγώ να δεις πιάτα!! Αν ήμουν στην Αμερική θα είχα κάνει περιουσία στην Αστόρια. Καλά περάσαμε πάντως. Τα χειρότερα αποφεύχθησαν...

@In antis: Χρόνια πολλά και σε σένα! Κέρδισε ο συζυγάτος μου με το αυγό με σχέδιο από φύλλο γιασεμιάς (ότι κι αν σημαίνει αυτό)!

Coco είπε...

Συμφωνώ για τη διάθεση, ένα κάτι χαρμολύπης, κι εγώ που έρχομαι για διακοπές στην Αθήνα (άκουσον άκουσον) θα προτιμούσα να΄ρχόμουν μετά το Πάσχα...αλλά και πάλι...no problem και πολύ ίντερνετ

the beautiful south είπε...

Kαλή μου Ιφιμέδεια,

ελπίζω να πέρασες καλά, εγώ πάλι είμαι από αυτούς τους μεγάλους φαν των Χριστουγέννων που αρχίζουν και λοξοκοιτάνε προς το Πάσχα. Αυτή η κάπως ακατανόητη αντίφαση ανάμεσα στην καταναγκαστική θλίψη της Μεγάλης Εβδομάδας και την έκρηξη της χαράς που φέρνει η Ανάσταση και η Ανοιξη αρχίζει και με μαγεύει. Ισως είναι ότι μεγαλώνω κιόλας...

Φιλιά πολλά!

Ιφιμέδεια είπε...

Kοκό: Χαρμολύπη, αυτό ακριβώς είναι. Αν περνάς καλά, προσφέρεται και η Αθήνα!

@the beeautiful south: Μην ακούω για ηλικίες. Είμαστε πάντα νέοι, όσο το θέλουμε έλεγε ο Αλέξης Καρρέλ. Όχι, μου φαίνεται ότι το Πάσχα δεν θα με μαγέψει ποτέ όσο τα Χριστούγεννα. Γίνομαι άλλος άνθρωπος τότε!

cobden είπε...

Άλλος ένας οπαδός των Χριστουγέννων εδώ!Χρόνια πολλά, Ιφιμέδεια!

Roadartist είπε...

Xρονια πολλα, καλο σου μηνα :)

Ιφιμέδεια είπε...

@ Cobden: Τέλεια! Σε θέλω στο πλευρό μου!!! Χρόνια πολλά με πολλή υγεία!

@roadartist: Καλό μήνα και σε σένα και όλα τα καλά!