Γρυλλίζεις ψωριάρικο ψοφίμι. Και πότε-πότε σ'ακούω που γαβγίζεις.
Δεν τολμάς να μπεις μέσα. Φοβάσαι κι εσύ ε; Κάτι είναι κι αυτό. Με είδες τρελλό και με φοβήθηκες ε; Κάτι είναι κι αυτό.
Πάλι γαβγίζεις; Σταμάτα να γαβγίζεις.
Πήρες αυτό που ήθελες και πάλι δεν είσαι ικανοποιημένος. Πήρες τη Donna Julia μέσα από τα χέρια μου. Δεν είσαι ικανοποιημένος γιατί ξέρεις ότι σε άφησα να την πάρεις.
Δεν την θέλω πιά τη Donna Julia Daniele.
Όταν ξεκίνησα πριν χρόνια στο ποτοποιείο Alcohol del Perro σαν βοηθός του γερο Benvenuto δεν περίμενα ούτε εγώ ο ίδιος την επιτυχία που θα έκανα με τη Donna Julia.
Ο γέρος βαριόταν τη ζωή του, παιδιά-σκυλιά δεν είχε, εγώ πάλι είχα όρεξη για δουλειά και δουλειά είχε μπόλικη. Δεν του είχα πει ότι είχα τελειώσει Πανεπιστήμιο, τα λεφτά είχα ανάγκη, δεν είχα σκοπό να τον εντυπωσιάσω. Κι έτσι ξεκίνησα να ξεφορτώνω και να φορτώνω καφάσια στα φορτηγά του γέρου. Φαίνεται όμως κάποιος του σφύριξε ότι ο μικρός ξέρει γράμματα, γιατί σύντομα με πήρε μέσα στο "γραφείο".
Δεν ήταν γραφείο, ήταν "γραφείο": ένα τραπέζι κουτσό, δύο καφάσια με χαρτιά και δύο ποντίκια-θαμώνες, προφανώς του ιδίου φύλου, γιατί αν ήταν εραστές θα μας είχανε φάει ζωντανούς εκεί μέσα. Ο γέρος τα φώναζε Manolo και Juan από δυό αδέλφια του που είχαν πεθάνει μικρά.
Αμέσως κατάλαβα ότι ο γέρος είχε χάσει πιά τελείως το λογαριασμό και δεν ενδιαφερόταν τι θα γινόταν η επιχείρηση. Φαίνεται είχε βαρεθεί πιά να ζει ή είχε ξεχάσει να πεθάνει. Πήρα στα χέρια μου την κατάσταση και προσπάθησα να βάλω μιά τάξη. Το πράγμα άρχισε να πηγαίνει καλύτερα. Είδαμε κέρδη, καθαριότητα, αποκτήσαμε πρόσωπο στην αγορά, φήμη. Ο γέρος πήρε το Juan και το Manolo και πήγε σπίτι του. Είχαμε συμφωνήσει να του στέλνω ένα γενναίο μηνιάτικο στο σπίτι.
Πριν φύγει, ο Benvenuto με δίδαξε το μόνο πράγμα που ήξερε: να λειτουργώ το αποστακτήριο μόνος μου. Την ημέρα που ξεκίνησε να μου δείχνει πώς δούλευε αυτό το θαυμάσιο μηχάνημα, εκείνη την ίδια μέρα, μου σφηνώθηκε στο μυαλό η ιδέα να παράξω μαζικά τη Donna Julia. Μια σπιτική συνταγή της γιαγιάς μου.
Η Donna Julia έγινε ένα από τα διασημότερα λικέρ του κόσμου. Για πολλούς το καλύτερο. Έγινε ένα από τα σημαντικότερα εξαγώγιμα προϊόντα της χώρας. Η γεύση της γιαγιάς μου ταξίδεψε στα πέρατα του κόσμου. Χάρη σ'αυτό γνώρισα μερικούς από τους σημαντικότερους ανθρώπους του κόσμου. Μερικοί από αυτούς έγιναν φίλοι μου.
Σκάσε πιά Don Daniele. Σταμάτα να γαβγίζεις.
Εγώ την έφτιαξα τη Donna Julia, εγώ την καταστρέφω.
Εγώ στη δίνω.
Στη χαρίζω.
Τη ρίχνω στα σκυλιά.
Σε σένα.
Το ίδιο κάνει.
Μόνο σκάσε πιά.
Σταμάτα να γαβγίζεις.
2 σχόλια:
έχουμε ξεφύγει, είναι γεγονός! its official που λένε και στο χωριό μου.
και ψιτ, εκείνη τη ρήξη μεταξύ μας, περί Πιστού Ιούδα, δεν την έχω ξεχάσει...δεν ξεχνάει ο Ιούδας Ίφι μου.
Τώρα το κατάλαβες ότι ξεφύγαμε;
Άστα, σαν έτοιμοι από καιρό..
Πες μου πώς θέλεις να φαίνεται το λινκ σου να ησυχάσεις κι εσύ κι εγώ.
Δημοσίευση σχολίου