Καψούρα είναι να θαυμάζεις και να κάνεις ένδοξο τον άλλο.
Να, κάπως σαν τον Αύγουστο εδώ που είχε λες μάτια μόνο για την Elisabeth του.
Τετάρτη 11 Οκτωβρίου 2006
Μιά παραγωγική ημέρα ή ο Ορισμός της Καψούρας
Κατόπιν εκτεταμένης τηλεφωνικής συνδιαλέξεως με καφέ, γνωστής και ως cyber coffee, αγαπημένος οικογενειακός φίλος κι εγώ καταλήξαμε στον ορισμό της Καψούρας.
Καψούρα είναι να θαυμάζεις και να κάνεις ένδοξο τον άλλο.
Να, κάπως σαν τον Αύγουστο εδώ που είχε λες μάτια μόνο για την Elisabeth του.
Καψούρα είναι να θαυμάζεις και να κάνεις ένδοξο τον άλλο.
Να, κάπως σαν τον Αύγουστο εδώ που είχε λες μάτια μόνο για την Elisabeth του.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
10 σχόλια:
Μα δεν τον κάνεις Θεό, είναι! ;)
Ανώνυμη
Πολύ ενδιαφέρουσα άποψις ανώνυμη..
Κάτι ξέρετε φαίνεται..
;) ;)
«που είχε λες μάτια μόνο για την Elisabeth του»:
Since I left you, mine eye is in my mind;
And that which governs me to go about
Doth part his function, and is partly blind,
Seems seeing, but effectually is out;
For it no form delivers to the heart
Of bird, of flower, or shape, which it doth latch;
Of his quick objects hath the mind no part,
Nor his own vision holds what it doth catch;
For if it see the rud'st or gentlest sight,
The most sweet favour, or deform'dst creature,
The mountain or the sea, the day or night,
The crow, or dove, it shapes them to your feature,
Incapable of more, replete with you,
My most true mind thus maketh mine untrue.
(Shakespeare, Sonnet 113)
«Incapable of more, replete with you»... Nα ένας ακόμα ορισμός (σιγά μην είχε αφήσει τίποτα ακάλυπτο ο Γουίλης)!
(Kαι επειδή δεν είδα εγκαίρως ένα άλλο ποστ, ψηφίζω το πρώτο νυφικό και το τρίτο Photoshop!)
Φίλτατε Π,
πόσο δίκιο έχεις. Πολύ καλύτερος ο ορισμός του Γουίλη. Δεν αντέχουμε στη σύγκριση με τίποτα. Και ναι: νομίζω κι εγώ ότι για όλα κάτι έχει γράψει ο πανέξυπνος Άγγλος.
Όσο για την ψήφο, ευχαριστώ! Οι γνώμες των ανδρών έχουν πάντοτε περισσότερο ενδιαφέρον σε αυτά τα θέματα γιατί "βλέπουν" αλλιώς. Συμφωνώ με το πρώτο (αν και τελικά άλλο θα βάλω), όσο για τις αποδόσεις του Photoshop εμένα μου άρεσε η τέταρτη.
Μας έλειψες. ;)
είναι αυτο που λέει και το λαικό άσμα
"σε έχω κάνει θεό";;
(έτσι, να το ρίχνουμε το επίπεδο και καμιά φορά...)
Ναι, ναι αυτό είναι!
Χμ, για να εξηγούμαι δια να μην παρεξηγηθώ ανεπανόρθωτα: κάτι ξέρω... για παρόμοιες θεότητες. Ο Θεός για τον οποίο μιλάς εσύ, Ιφιμέδεια, ένας θα είναι και βέβαια ένας ο προφήτης αυτού...
Ανώνυμη
Πολύ σωστά Ανώνυμη και όπως βλέπεις στο επόμενο ποστ η συζήτησή μας περί των θείων με οδήγησε ένα βήμα παρακάτω.
Ίφι μου, εγώ «ένας ακόμα ορισμός» είπα, δεν είπα ότι είναι καλύτερος. Aλλά με ενθουσιάζει ο συγκεκριμένος στίχος.
«Μας έλειψες»: ωχ, δεν μου το έχουν ξαναπεί αυτό σε blog! Thank You (για κάποιον ανεξήγητο λόγο, το αγγλικό ευχαριστώ το αισθάνομαι περισσότερο από το ελληνικό).
«Tελικά άλλο θα βάλω»: κι όταν το βάλεις, άντε να βρω κατάλληλο ποίημα!
Τι να κάνουμε δεν κρύβω τις αδυναμίες μου, άσε που πιστεύω ότι αν έχεις καλό λόγο να πεις πες τον, τον κακό να τον καταπιείς.
Δεν μου έγραψες τίποτα για "τον" Michael Field στο απόπάνω ποστ. ;)
Δημοσίευση σχολίου