Ποιός θα ανοίξει την πόρτα και θα μείνει;

Σκόρπιες σκέψεις.

Οι φωνές μέσα στο κεφάλι μου πυκνώνουν. Αρχή σχιζοφρένειας;

Η καλή μου η νονά σήμερα μου είπε ότι είμαι πιό όμορφη και από την Αλίκη Βουγιουκλάκη! Μου το είπε σοβαρότατη κοιτώντας με στα μάτια! Υπάρχει καλύτερο κομπλιμέντο;

Νομίζω ότι έχει υποχωρήσει το καλπάζον Alzheimer μου. Πώς το λένε οι Κινέζοι; Θεέ μου μη μου δώσεις όσα μπορώ να αντέξω; Κάπως έτσι. Δεν θυμάμαι και καλά.

Το νυφικό μου γίνεται πολύ ωραίο. Γιέιιιιι.

Γιατί δεν βγήκαν ακόμη τα μανιτάρια στη Νεοφύτου Δούκα; Τέτοια εποχή πέρισυ είχαν βγει.

Οι δημοτικές εκλογές είναι μια ιλαροτραγωδία με κοινωνικές προεκτάσεις ή ένα ονειρικό ψυχόδραμα με τραγελαφικό υπόβαθρο; Αδυνατώ να πω. Οπωσδήποτε είναι ένας τρόπος να κάνει κανείς αισθητή την παρουσία του. Φωνάζοντας, ρυπαίνοντας, γαβγίζοντας, διαφημίζοντας, φωνάζοντας (το είπα;).

Πώς είναι να αγαπάει κανείς στα 72 του;

Γιατί οι άνθρωποι γράφουν στα blog κακίες που από κοντά θα δίσταζαν να πουν;

The rain in Spain stays mainly in the plain.

Ο κύριος Κωλοτούμπας μου θυμίζει πολύ τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Μόνο που ο κύριος Κωλοτούμπας είναι πιό ευσυγκίνητος και χορεύει καλύτερη disco.

'Twas the night before Christmas, when all through the house

Not a creature was stirring, not even a mouse;

The stockings were hung by the chimney with care,

In hopes that St. Nicholas soon would be there;