Πικρή καληνύχτα

Morikko to iu mono tsurai mono
Ame ga furu yado ga nai
Okakanyashikarare konyakare

Είναι δύσκολο να είσαι παραμάνα.
Όταν βρέχει, πρέπει να μένω έξω.
Η κυρά μου μου φωνάζει και το μωρό κλαίει

Στο μικρό χωριό Itsuki έχουν καταγραφεί 350 διαφορετικά νανουρίσματα. [..] Τα νανουρίσματα του Itsuki φτιάχνονταν και τραγουδιόνταν από έφηβα κορίτσια που άφηναν τις φτωχές οικογένειές τους και δούλευαν ως παραμάνες σε πλούσιες οικογένειες. Αυτά τα ναουρίσματα περιγελούν τους κακούς εργοδότες και εκφράζουν τη νοσταλγία των κοριτσιών αυτών για την πατρίδα τους, τη ζήλια τους για τα πλούσια συνομήλικα κορίτσια και άλλες δυσαρέσκειες που δεν επιτρεπόταν να εκφράσουν δημοσίως.

Erick Eiichi Masuyama, "Desire and Discontent in Japanese Lullabies" Western Folklore vol. 48, No. 2 (April 1989), 144-148.