Πλησιάζει το άγιον ελληνικόν Πάσχα, η γιορτή της αγάπης, και οι συμπατριώτες μας από την Ηλεία δείχνουν με τον καλύτερο τρόπο τα χριστιανικά τους αισθήματα στους αλλόθρησκους μετανάστες υπάνθρωπους που έχουν την τιμή να παροικούν τα τιμημένα χώματα της Ηλείας.
Ελπίζω να μην έχει κανείς φέτος όρεξη για φράουλες.
Καλά θα ήταν να μαθαίναμε κάποτε σ'αυτή τη χώρα την έννοια του μποϊκοτάζ.
Άϊντε, απόγονοι του Αγαμέμνονα και του Μεγαλέξανδρου, πιστοί χριστιανοί με το κεράκι στο χέρι και την καλή κουβέντα στο στόμα, να σας δω...
10 σχόλια:
Τις φράουλες τις σιχαινόμαστε.
Κι εκεί κάτω,ο Πολιτισμός είναι λέξη άγνωστη.
(Είναι και οι μέρες τέτοιες που μας συγκρατούν στο να εκφέρουμε την άποψή μας για αυτούς-άποψη κοινή με αυτή όλων των υπόλοιπων Ελλήνων...).
@7 δαιμόνια:
Αφήστε τα να πάνε. Κι εγώ το πόσο αυτολογοκρίθηκα δεν λέγεται...
Τι μας συνδέει με αυτούς τους ανθρώπους;
εμένα μου αρέσουν οι φράουλες, οι κάφροι δεν μου αρέσουν!
Κι εμένα το ίδιο, αλλά αισθάνομαι ότι κάτι θα ήθελα να κάνω για τους κάφρους.
Νομίζω η μεγαλύτερη τιμωρία τους θα ήταν να τους στερήσει κανείς τις Ρωσίδες, τα "πολιτιστικά κέντρα" και τα ουίσκι -μπόμπες.
Κατά τα άλλα... ανήκομεν εις την Δύση, τρομάρα μας...
Πράγματι Πάσταφλώρα μου. Και προσθέσατε παρακαλώ και το άγιο χασισάκι. Αλλά ως τότε, just say no to strawberries...
Τι ακριβώς θα έπρεπε να κάνουν οι Έλληνες αγρότες;
Να πληρώνουν στους ανθρώπους που εργάζονται γι'αυτούς τα ημερομίσθια που θα ήθελαν να παίρνουν και οι ίδιοι. Και σε κάθε περίπτωση να μην καταφεύγουν στη σωματική βία εκμεταλλευόμενοι την εξαθλίωση και την ανάγκη των μεταναστών.
Τά δα και γώ τα νέα, αίσχος και ντροπή. Βλάχοι ξεγάνωτοι οι Ηλιείς, κι είναι και το σόι του πατέρα μου από κει κάτω. ... πριν μια δυο γενιές πεινούσαμε εμείς βρε...! Και τώρα έχουμε τους ανθρώπους να ζούνε στις παράγκες χωρίς νερό, όλοι τσιφλικάδες γινήκανε. Άστο καλό πιά...
Καλά λες βρε Στάσσα. Όλοι έχουν τελικά το σύνδρομο να γίνουν τσιφλικάδες και να δίνουν εντολές στους κολλίγους.
Δημοσίευση σχολίου