Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

Οι τρεις ζωές της Καλλίτσας Γιαννοπούλου-Τσιάκα

Η κα Καλλίτσα Γιαννοπούλου Τσιάκα, πρόσωπο υπαρκτό, είναι ένας άνθρωπος απολύτως μαγικός, ένας άνθρωπος που έχει ζήσει ως τώρα τρεις ζωές.

Η Πρώτη Ζωή

Στην πρώτη ζωή της η κα Καλλίτσα -ας μου επιτραπεί η οικειότητα, αν και δεν έχω την τιμή της προσωπικής γνωριμίας- υπήρξε φιλόλογος-ιστορικός και εργάστηκε επί σειρά ετών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Συνταξιοδοτήθηκε ως "επίτιμη Διευθύντρια
της Διεύθυνσης Δημοσιευμάτων και Εκδόσεων των του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών».

Πράγματι, μια μικρή σχετική έρευνα στο διαδίκτυο, όχι μόνον επιβεβαιώνει την πληροφορία αυτή, αλλά επιπλέον φωτίζει μια ακόμη πλούσια πτυχή αυτής της Πρώτης Ζωής της κυρίας Καλλίτσας. Ως φαίνεται από το συνήθως ανεπαρκές για σχετικά ζητήματα σύνολο των ελληνικών ιστοσελίδων, η κυρία Καλλίτσα υπήρξε εναργέστατη ερευνήτρια-φιλόλογος με συμμετοχές σε πολλά σημαντικά συνέδρια, παρουσιάσεις βιβλίων, κλπ.

Σημειώνω εδώ δειγματοληπτικά παραπέμποντας στις σχετικές ιστοσελίδες:

ομιλία με τίτλο "Γεράσιμος Μικρογιαννανίτης" στο 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο Θρησκευτικής Ποίησης, Θεολογικού Λόγου και Μέλους, Μητρόπολη Αττικής, εδώ

ομιλία με τίτλο "Η Επισκοπή Λιτζάς και Αγράφων κατά την Τουρκοκρατία" στο τριήμερο συνέδριο Τα Άγραφα στη Διαδρομή της Ιστορίας, εδώ

ομιλία με τίτλο «Στις πλαγιές του Τυμφρηστού: Μερκάδα – Μαυρίλλο – Νεοχώρι» στο Ε' Ονοματολογικό Συνέδριο "Ονοματολογικά Φθιώτιδος", Λαμία 3-5 Οκτ. 2008, εδώ

ομιλία με τίτλο "Οι Δελφικές εορτές-Άγγελος Σικελιανός", στο 1ο Διεθνές Συνέδριο για τον Ελληνικό Πολιτισμό, εδώ


ομιλία με τίτλο "Το Καρπενήσι στην αρχή και το τέλος του 20ου αιώνα", εδώ

παρουσίαση του βιβλίου του Ι. Τσάτσαρη, "Ο Άνθρωπος στην Άγνωστη Πορεία του - Η Αποκάλυψη", 15-6-2005, εδώ

παρουσίαση βιβλίου του Ι. Τσάτσαρη, "Το Επόμενο Βήμα της Δημιουργίας - Η Αποκάλυψη", 7-2-2003, εδώ



Η Δεύτερη Ζωή







Επιπλέον της ερευνητικής δραστηριότητας στην Πρώτη της Ζωή, η κυρία Καλλίτσα έζησε μιά δεύτερη ζωή. Είναι σημαντικότατη ποιήτρια με διεθνείς διακρίσεις. Παρά το απογοητευτικό γεγονός ότι το κατά τα άλλα εξαιρετικά ενημερωμένο biblionet αγνοεί προκλητικά το έργο της, η κυρία Καλλίτσα έχει εκδόσει πλήθος ποιητικών συλλογών, που έγιναν θερμότατα δεκτές από την σύγχρονη φιλολογική κριτική.
Ενδεικτικά, αντιγράφω εδώ την κριτική του αρθρογράφου Γιάννη Καραβίδα από τον 'Ριζοσπάστη' της 1ης Ιούνη (sic) για την ποιητική συλλογή "Λυρικά"

Είναι πράγματι «Λυρικά» τα ποιήματα της Καλλίτσας Τσιάκα - Γιαννοπούλου. Φθόγγοι πουλιών, που ανεβάζουν μέσα απ' την καρδιά της μια «προσευχή» στην Αγάπη: «Είναι μια δέσμη μουσική/ που κλείνει μέσα σ' όλα τα στολίδια/ το μαγικό με το απίστευτο».

Για την ποιήτρια, ο έρωτας είναι το «νυχτολούλουδο», που αποπνέει «το πιο όμορφο όνειρο». Καθώς στοχάζεται και φιλοσοφεί πάνω στην ομορφιά της ζωής, πείθει ότι αγάπη είναι η ελευθερία του δίκιου κι όχι η καταπίεση του ενός προς τον άλλο: «Θέλω την αγάπη σου,/ χρειάζομαι τον έρωτά σου (...) Ομως και το δικό μου βήμα τ' αγαπώ,/ τον δικό μου προορισμό,/ την ελευθερία μου/ συντονισμένη με το δικό σου αγκάλιασμα».

όλη η κριτική εδώ

Το 2005 στο διαγωνισμό Σικελιανά η ποίητρια έλαβε το δεύτερο βραβείο στην κατηγορία Ποίηση Αυτογνωσίας με το ποίημα "Μεγαλώνοντας ένα παιδί".

Δεν είναι όμως τυχαίο ότι η αξία της ποίησης της κας Καλλίτσας αναγνωρίζεται περισσότερο διεθνώς παρά εγχωρίως.

Η κα Καλλίτσα βραβεύθηκε στην φίλη χώρα Ιταλία με το πρώτο βραβείο στον διεθνή διαγωνισμό ποίησης ματος της Ponte Negra, μία είδηση που δυστυχώς πέρασε στα "ψιλά" των ελληνικών εφημερίδων...

Το σημαντικότερο: η κα Καλλίτσα Γιαννοπούλου-Τσιάκα θεωρείται εκπρόσωπος της γενιάς του '70, σύμφωνα με την σχετική παρουσίαση της ιστοσελίδας του καθηγητή νεοελληνικής φιλολογίας Angel Martinez Fernandez στο Πανεπιστήμιο La Laguna της Ισπανίας. Ο καθηγητής Fernandez της κάνει ένα μικρό αφιέρωμα, παραπέμποντας ενδεικτικά στο ποίημά της Δε θέλω που πραγματεύεται τόσο αισθαντικά το θέμα του θανάτου.
η Τρίτη Ζωή

Στην τρίτη ζωή της, η κα Καλλίτσα αποφάσισε να υπηρετήσει τα κοινά. Κατέβηκε ως υποψηφία βουλευτής με το κόμμα της Δημοκρατικής Αναγέννησης του Στέλιου Παπαθεμελή στην εκλογική περιφέρεια της Β' Αθηνών στις εκλογές του 2007, αλλά δυστυχώς δεν εξελέγη.
Παρόλον τούτο συνεχίζει τον καλό αγώνα, παρεμβαίνοντας στα κοινά μέσω του δημοσίου λόγου και διαλόγου.


Βλ. ενδεικτικά το άρθρο της "Η διαλεκτική των αξιών σήμερα", στο περιοδικό του κόμματος Πολιτική Ενημέρωση, εδώ.

Αξίζει παρεμπιπτόντως να ρίξετε μιά ματιά στο περιοδικό του κόμματος, το οποίο βρίθει χρήσιμων πληροφοριών, όπως η παραίνεσις εις τους νέους να "προχωρήσουν στη δημιουργία brogspot, ή facebook ή myspace στο διαδίκτυο (internet), έτσι ώστε να ανοιχτεί ένας ευρύτατος διάλογος τόσο για τα εθνικά όσο και για τα κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά ζητήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία". Παρομοίως εις το site του κου Παπαθεμελή μην λησμονήσετε να διαβάσετε την ανοικτή επιστολή που απευθύνει η 27χρονη "Αλεξία" εις τους όλους εμάς τους bloggers. Διάμαντι ανεκτίμητο!


Η Τέταρτη Ζωή;

Η κα Καλλίτσα Γιαννοπούλου-Τσιάκα έγινε ευρέως γνωστή από την συχνότητα του τηλεοπτικού διαύλου Extra 3, πιο συγκεκριμένα ως μέλος της ομάδας τακτικών προσκεκλημένων σχολιαστών της εκπομπής Ταλέντα Made in Greece.

Η εκπομπή προβάλλεται κάθε Σάββατο βράδυ στις 12:30, (αμέσως μετά την τηλεοπτική δημοπρασία χαλιών της κας Μοιραράκη, και ασχολείται με ζητήματα κοινωνικά, ψυχαγωγικά, επικαιρότητας, κλπ. Το Ταλέντα made in Greece επιμελείται και παρουσιάζει ο δημοσιογράφος Φίλιππος Καμπούρης πλαισιωμένος από μια πλειάδα αστραφτερών προσωπικοτήτων από το χώρο της δημοσιογραφίας (Ιωάννα Δεμέντη, κα Καλοσκιάμη, κ.α.)και της τέχνης (Ανδρέας Ευαγγελόπουλος, Γιώργος Σταυρόπουλος, Εύη Κρανιδέλη, Καλή Φέρρη, Σφακιανάκης, Βασ-Βας, κ.α.).

Η κυρία Γιαννοπούλου-Τσιάκα, η κυρία Καλλίτσα, όπως πιο οικεία είθισται να αποκαλείται και στην εκπομπή, αντιπροσωπεύει με την παρουσία της τον κόσμο του πνεύματος. Στη γνωστή ιστοσελίδα youtube αφθονούν τα σχετικά βίντεο για όσους θα ήθελαν να την γνωρίσουν καλύτερα
(βλ. ενδεικτικά εδώ, εδώ, εδώ)

Εν κατακλείδι
Η γλυκύτατη κα Καλλίτσα αποτελεί ένα αληθινά αντιπροσωπευτικό δείγμα του ελληνικού πνεύματος. Η διαδρομή της μέσα από τις διάφορες ζωές της συμβολίζει με τον καλύτερο τρόπο την διαδρομή του σύγχρονου έλληνα ακαδημαϊκού διανοητή. Δεν περιορίζεται στον ακαδημαϊκό κόσμο, αλλά δίνει διέξοδο στις ευαισθησίες του μέσω της υψηλής ποίησης και ταυτόχρονα, υπηρετώντας το υψηλότατο ιδανικό της προσφοράς, επιχειρεί να επιστρέψει στην κοινωνία μέσω της πολιτικής παρουσίας ακολουθώντας τις επιταγές του Αριστοτέλη.


Θα κλείσω την αφιερωματική αυτή παρουσίαση δανειζόμενη την διεισδυτική παρατήρηση του Γ. Καραβίδα από τον Ριζοσπάστη, που ενστικτωδώς σχεδόν, διάβασε την πορεία ζωών της κας Καλλίτσας και αναγνώρισε την υπερφυσική φύση της.

"Η Κ. Τ. - Γ. δε φοβάται το χρόνο. Απεναντίας, τον προκαλεί για να νιώσει πληρότητα που την ταυτίζει με την ευτυχία. Οταν περάσει ο χρόνος, τότε θα 'ναι κερδισμένος απ' την ίδια:
Πότε θα 'ρθει εκείνη η στιγμή

να νιώσω ευτυχισμένη

απ' τα χρόνια;

Πότε θα μεγαλώσω τόσο

που να αισθανθώ γυναίκα τρυφερή

γεμάτη ωραία πίκρα;"

16 σχόλια:

Provato είπε...

αυτό θα πει γυναίκα της αναγέννησης.

αχ κι εγώ θεωρώ κατόρθωμα που στριμώχνω κανένα γυμναστηριάκη μέσα στην μέρα μου... λυγμ ζηλεύω

I.I είπε...

Ψάχνω να βρω ποια είναι πιο jazz, αυτή με την "ποίηση" της ή εσύ που της έκανες το αφιέρωμα;

Ιφιμέδεια είπε...

@Πρόβατο:

Αυτές οι μορφές βρίσκονται εκεί για να αποτελούν για όλους εμάς τους κοινούς ανθρώπους πρότυπα προς τα οποία αενάως θα τείνουμε.

Και το γυμναστηριάκη μην το υποτιμάς. Είναι μιά καλή αρχή: νους υγιής, κλπ. κλπ.

Ιφιμέδεια είπε...

@I.I.

Εννοείται εγώ!

habilis είπε...

Eξαίρετο πόνημα !
Χαράς το κουράγιο σου !
Και εγώ είμαι θαυμαστής του Καμπούρη που αναδεικνύει τους ανθούς του πνεύματος!

enteka είπε...

ιφιμέδεια η έρευνά σου με αφήνει άφωνο. πραγματικά κι εγώ δεν ξέρω ποια είναι πιο jazz, αυτή ή εσύ που της έκανες αυτό το τέλειο αφιέρωμα.

τις λίγες φορές που είχα την ευτυχία να βρω στο ίντερνετ την εκπομπή του extra 3 και να την κατεβάσω, έμενα πάντα με την απορία: είναι αλήθεια; Γίνεται πραγματικά αυτή η γυναίκα να ήταν διευθύντρια στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο?

Μου έλυσες όλες τις απορίες - ακόμα κι αυτές που δεν είχα σκεφτεί πως είχα.

Χίλια μπράβο!

μ είπε...

Ελπίζω στην 5η ζωή να μην κάνει ρεπορτάζ για τη Eurovision στη Λαμπίρη.

ELvA είπε...

Οτι και στα Πανεπ/κα δρωμενα παμε ΤΟΟΟΣΟ καλα δεν το φανταζομουν! Ειναι φανερη η ανεπαρκεια πολλων απο εμας με ..μια και μονο ζωη!!
Που να προλαβεις,που να πρωτοτρεξεις; :) Μενω αφωνη μπροστα σε τετοιους..κολοσσους των γραμματων & των επιστημων, που κανουν τοσες και τοσες εκπομπες με γνωμονα τη θεληση τους και ΜΟΝΟ να μας μορφωσουν,ενιοτε δε και να μας....παραμορφωσουν! :)

Ιφιμέδεια είπε...

@Habilis:

πολύ σωστή διατύπωση: οι ανθοί του πνεύματος! ¨
:))

Ιφιμέδεια είπε...

@Έντεκα:

Με ιντρίγκαρε πολύ η αναφορά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έπρεπε να μάθω αν ήταν αληθινή. Ψάχνοντας βρήκα και τα υπόλοιπα και έμεινα κι εγώ άφωνη (και jazz πάντα, είπαμε!).

Δεν είναι απίστευτες οι πτυχές αυτής της ιστορίας που αναμειγνύει τόσο ωραία τον ακαδημαϊκό κόσμο, τα συντηρητικά νεοελληνικά ιδεώδη και την ποίηση αυτογνωσίας (!);;

Ιφιμέδεια είπε...

@Μάνο:

ΧΑΧΑ! Ποτέ δεν ξέρεις!! Το τελευταίο βίντεο στο οποίο παραπέμπω στην τέταρτη ζωή δείχνει ότι οδεύει να καταλάβει το ρόλο που ως τώρα είχε η Θώδη...

(τι λέει το κόμμα για όλα αυτά;;)

Ιφιμέδεια είπε...

@Elva:

Εγώ πάλι Έλβα μου καλή, είμαι πιά απολύτως πεπεισμένη για την πλήρη έκπτωση του ακαδημαϊκού κόσμου εν Ελλάδι και θεωρώ την κυρία Καλλίτσα τυπικό εκπρόσωπό του!

Η αλήθεια είναι ότι με την μία μας ζωή δεν έχουμε πραγματοποιήσει και τόσα πολλά σε σχέση με.. άλλους, αλλά ας μην απογοητευτούμε: νέες είμαστε ακόμη!

7Demons είπε...

Tα όρια ανάμεσα στη φιλοσοφική αποδόμηση,στην ψυχοπαθολογία της αποδιοργάνωσης,στην ευτέλεια της αισθητικής,στη θεωρία του χάους και στα δικά μας εγγεφαλικά,είναι λεπτά,πολύ λεπτά...
Μόνο μερικά καμένα εγκεφαλικά κύτταρα.

Καλή μου,στουκτούρα να φύγουμε που έλεγε και ο Τζιμάκος...

Ιφιμέδεια είπε...

Εδώ πολλά καμένα εγκεφαλικά κύτταρα.
Όβερ!

(και αποστρουκτούρα να φύγουμε εν προκειμένω ταιριάζει...)

senor pocopico είπε...

Πάντα μου προκαλούσε αμηχανία και φθόνο η ικανότητα που έχουν κάποιοι άνθρωποι να πορεύονται στον μάταιο αυτό κοσμο, με έλλειψη τάλαντου αλλά περίσσεια θράσους. Πρώτον, γιατι λέγε-λέγε καποιοι στο τέλος σε παίρνουν στα σοβαρά. Και δεύτερον κι εγώ που μια ζωή προσέχω να απλώνω τα πόδια μέχρι εκεί που φτάνει το πάπλωμα τι καταλαβα? Θεά η θείτσα!

Ιφιμέδεια είπε...

@senor pocopico:

Θράσσος λοιπόν κι όλα γίνονται.

Ή μήπως όλα γίνονται ρεζίλι;