http://kavrochori.blogspot.com/
Εσείς πόσο πολύ αγαπάτε τις αρχαιότητες;
Στο μεταξύ, μην παραλείψετε παρακαλώ να ρίξετε τη ματιά σας στην ανάρτηση της D. Wright για την τύχη που προδιαγράφεται για το Ελληνικό Ινστιτούτο της Βενετίας, εδώ. Αν επιθυμείτε να ενώσετε τη φωνή σας, προσθέστε το όνομά σας στα σχόλια στο τέλος της ανάρτησης.
11 σχόλια:
Πού με έστειλες βρέ κοπελιά; Δεν λέω, καλά έκαναν ,όλοι το ίδιο θα κάναμε. Να φανταστείς και οι γονείς μου που το έκαναν το 1993..ακόμα δεν έχουν χτίσει! Όχι μόνο αυτό αλλά πληρώνουμε και δικαστήρια τόσα χρόνια..αφού μας απαγορεύουν να χτίσουμε γιατί θεωρείται αρχαιολογικός χώρος εκεί και εμείς επιμένουμε εφόσον τα αρχαία μεταφέρθησαν αλλού. Να σημειώσω πάντως πως η εκτίμηση και το δέος των αρμόδιων αρχών γι'αυτό το οικόπεδο είναι τόσο μεγάλη όσο και η ποσότητα των αγριόχορτων που φυτρώνουν εκεί. Τα δέ αρχαία δεν τα έχουμε δεί πουθενά,η τύχη τους αγνοείται.
Σχολιάζω στο δικό σου πόστ και όχι στο άλλο για να μην τους χαλάσω την συγκίνηση για την ωραιότερη μέρα της ζωής τους. Μην παρεξηγηθώ όμως, στο επιμύθιο συμφωνώ.Εάν πέσεις σε κανονικούς ανθρώπους δεν θα έχεις τραβήγματα και όλα θα πάρουν τον σωστό δρόμο.Εμείς ήμασταν άτυχοι!
Ευχαριστω παρα πολυ.
DW
με συγκινησε! κ η πραξη, κ η εικονα απο τα ενθουσιασμενα παιδια να κραταν τα αρχαια αντικειμενα. :-)
@amalthia:
Καλή μου φίλη, δυτυσχώς δεν θα έκαναν όλοι ότι έκαναν οι γονείς σου και ο καταπληκτικός κύριος Ψυχογιός. Ίσως από τον φόβο αυτού που πάθατε εσείς, ίσως (και αυτό θεωρώ απολύτως αναίσχυντο) με την προοπτική να εμπορευτούν οι ίδιοι το εύρημα.
Στην δική σας περίπτωση υποθέτω ότι έγινε απαλλοτρίωση του οικοπέδου και δεν έχετε αποζημιωθεί. Αυτή είναι και η χειρότερη δυνατή περίπτωση δεδομένου ότι το ελληνικό κράτος (και ιδίως ο προϋπολογισμός του ΥΠΠΟ) δεν έχει ουσιαστικά την δυνατότητα για κάτι τέτοιο.
Η μέση λύση που προτείνεται κατά κανόνα σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν δηλαδή τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα πρέπει να διατηρηθούν κατά χώραν, (ακριβώς γιατί και οι αρχαιολόγοι αντιλαμβάνονται ότι οι ιδιοκτήτες δεν πρέπει να χάσουν την περιουσία τους) είναι να τροποποιείται το σχέδιο της νεώτερης οικοδομής και να περιλαμβάνονται τα αρχαία σε υπερυψωμένο υπόγειο.
Αν θέλετε να μάθετε τι απέγιναν οι αρχαιότητες που ανασκάφηκαν στο οικόπεδό σας είναι απλό: απευθυνθείτε στην τοπική εφορεία αρχαιοτήτων που έχει αναλάβει την φύλαξη και συντήτηρή τους.
Είναι κρίμα ο κύριος Ψυχογιός να θεωρεί τον εαυτό του τυχερό και εσείς άτυχο...
@Nauplion:
Εγώ ευχαριστώ για την ωραία πρωτοβουλία.
@DonnaBella:
Κι εμένα. Πολύ. Και πιστεύω ότι πρέπει η περίπτωση να προβληθεί περισσότερο και να διαφημιστεί ώστε να εξοικειωθούν όλοι με τη διαδικασία και να αρχίσουμε να γκρεμίζουμε τα τρομολάγνα στερεότυπα.
Στην την επαγγελματική μου δραστηριότητα έχω έρθει αρκετές φορές αντιμέτωπος με περιπτώσεις όπου κατά την εκσκαφή θεμελίων βρίσκονται αρχαιότητες. Πρόχειρα θυμάμαι 5-6 περιπτώσεις στον Πειραιά και την Πλάκα όπου ακολουθήθηκε η λύση του υπερυψωμένου ισογείου όπως λες. Η κωλυσιεργία του έργου είναι ευθέως ανάλογη με το πλήθος και την έκταση των ευρημάτων και κάπου είναι λογικό. Στην περίπτωση Ψυχογιού βρέθηκε μόνο ένας τάφος και οι διαδικασίες κινήθηκαν γρήγορα. Ξέρω όμως περίπτωση πολυκατοικίας στον Πειραιά που στα θεμέλια της βρέθηκε ολόκληρο σπίτι με εσωτερική αυλή, πηγάδι και ένα κομμάτι του δρόμου που περνούσε απ' έξω. Ε, εκεί ο ιδιοκτήτης έκανε 5-6 χρόνια μέχρι να μπορέσει να ολοκληρώσει το έργο ΑΛΛΑ τώρα με το που μπαίνεις στον χώρο βλέπεις κάτω από τζάμι ολόκληρη την ανασκαφή: το σπίτι με όλη του την οργάνωση, τον δρόμο, το πηγάδι. Όχι μόνο δεν σιχτιρίζει πλέον αλλά μοσχοπούλησε και τα διαμερίσματα που απέκτησαν πρόσθετη αξία (και εγώ θα 'θελα να μένω σε μια τέτοια πολυκατοικία με ένα μουσείο στο υπόγειο). Σίγουρα υπάρχουν και αυτοί που λένε "που να μπλέκω τώρα" και δεν αναφέρουν τα ευρήματα, οι αρχαιοκάπηλοι που βρίσκουν μια ευκαιρία για εύκολο κέρδος (σε κάποια χωριά το "κυνήγι του κρυμμένου θησαυρού" αποτελεί αγαπημένο σπορ και στο παιχνίδι μπαίνουν πλέον και εκσκαφείς, μηχανήματα, τσάπες κλπ), αλλά έχω την εντύπωση πως οι περισσότεροι απευθύνονται στις αρμόδιες αρχές στην περίπτωση που βρουν κάτι. Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις απαλλοτριώσεων όπως της Αμάλθειας που εκεί απλά λες "την κάτσαμε την βάρκα" και προσφέρεις θυσίες στον Θεό του Ελληνικού δημοσίου για να φυσήξει και να κινηθεί η υπόθεσή σου πριν φύγεις από τον μάταιο τούτο κόσμο (δύσκολο πάντως γιατί πόσο να ζήσει πια ένας άνθρωπος, 70, 80 90 χρόνια;).
varometro
Δεν έχετε καταλάβει κάτι, τρέχουμε με δικηγόρους χρόνια τώρα και φυσικά έχουμε προτείνει να τοποθετηθούν τα αρχαία όπου οι αρμόδιοι κρίνουν σωστό. Υπάρχουν όμως κάποια συμφέροντα που εμείς αγνοούμε,κάποια στιγμή δικαιωθήκαμε,η χαρά μας όμως δεν κράτησε πολύ γιατί έπεσε ο Ζαχόπουλος τότε απο το μπαλκονάκι του και όλες οι αποφάσεις που σχετίζονταν και με το υπουργείο του έπρεπε να εξετασθούν εκ νέου.
Δηλαδή, το αν θα χτίσω εγώ εξαρτάται απο τα πηδήματα του κάθε Ζαχόπουλου.Απο την αρχή λοιπόν οι διαδικασίες έπειτα απο τόσα χρόνια, αλλά με τους ίδιους ρυθμούς γραφειοκρατίας και συμφεροντολογίας.Εννοείται,έχουμε χτίσει αλλού σπίτι,αλλά το παλεύουμε απο συνήθεια πλέον εκείνο το οικόπεδο.
Ιφιμέδεια δεν είναι κρίμα, ο αστάθμητος παράγοντας "τύχη" θα υπάρχει πάντα. Κρίμα είναι που κανένας δεν κοίταξε να αξιοποιηθούν τα ευρήματα..ούτε οι γονείς μου κόπηκαν πολύ για να μιλήσω αντικειμενικά. Είχαν και να δουλέψουν όλα αυτά τα χρόνια παράλληλα έτσι?
Και τα αρχαία απο τότε δεν τα έχουν σε μεγάλη εκτίμηση,άσχημες εμπειρίες βλέπεις!
@Βαρόμετρο:
Σωστά τα γράφεις βεβαίως-βεβαίως.
Προσθέτω μόνο εν συντομία ότι η περίπτωση Ψυχογιού θα μπορούσε να μην έχει εξελιχθεί έτσι, πολύ απλά διότι ένας τάφος σημαίνει νεκροταφείο και ο νοών νοήτω.
Επίσης η κωλυσιεργία των έργων (κακά τα ψέματα) πολλές φορές εξαρτάται από τον φόρτο εργασίας σε ένα πολύ υποστελεχωμένο υπουργείο. Η τεκμηρίωση μιάς αρχαιολογικής εργασίας δεν είναι μόνο χαρτούρα (όπως ας πούμε η έκδοση σύνταξης από το Ι.Κ.Α.) για να μην αναφέρω ότι οι αρχαιολόγοι δεν βρίσκονται στο ΥΠΠΟ για να κάνουν χαρτούρα: γι'αυτό προσλαμβάνεται το μεγάλο πλήθος διοικητικών υπαλλήλων (τελικά όμως σε όλες τις περιπτώσεις που ξέρω οι αρχαιολόγοι καταλήγουν να κάνουν την διοικητική δουλειά).
Την περίπτωση των ανασκαφών του Πειραιά την ξέρω πολύ καλά και η μαρτυρία σου για την αύξηση της αξίας του ακινήτου επιβεβαιώνει περίτρανα το πόσο καλή λύση είναι το υπερυψωμένο υπόγειο. Ποιός δεν θα ήθελε να μένει πάνω από το ιδιωτικό του μουσείο;
Αμάλθεια,
δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ταλαιπωρία των γονιών σου είναι ένα εξαιρετικά δυσάρεστο αποτέλεσμα για το οποίο ασφαλώς κάποιοι θα ευθύνονται.
Ελπίζω να βρείτε σύντομα λύση και κάποτε να αλλάξει και η γνώμη των γονιών σου για όλα αυτά :)
Τυχαία βρέθηκα στο χώρο αυτό και διάβασα όλα τα κείμενα με γνώμες απο διάφορους. Δυστυχώς η περίπτωση για την οποία γίνονται τα σχόλια είχε αποτέλεσμα από τύχη και το αποτέλεσμα προήλθε από κάποιες συγκυρίες της ημέρας μεταξύ των γνωριμιών που υπήρχαν ανάμεσα στους πρωταγωνιστές. Πάντα συμβαίνει κάτι παρόμοιο με αυτό που περιγράφουν εδώ οι έχοντες κακή εμπειρία. Δεν έχει αλλάξει τίποτα στο σύστημα. Ούτε οι συμπεριφορές των προσώπων αλλά ούτε και οι κρατούσες συνήθειες. Η περίπτωση Ψυχογιού απέχει πολύ από τα συνηθισμένα. Τα ιδία πρόσωπα σε όλες τις άλλες περιπτώσεις φέρονται χειρότερα από οποιουσδήποτε άλλους συναδέλφους τους. Δεν αναφέρομαι στον κ. Ψυχογιό αλλά στα υπηρεσιακά πρόσωπα. (Προσέχω πως γράφω το κείμενο, επειδή γνωρίζω πρόσωπα και συμπεριφορές, φανερές και κρυφές)
Δημοσίευση σχολίου