Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

Όλοι έξω με ένα φτυάρι

Ο τίτλος, άσχετος φαινομενικά, είναι ένα αστείο του ταξιδιού



Στο δρόμο 6 μέρες.
Οδήγηση με το ένα χέρι έξω. Το μαύρισμα του ταξιτζή. Αν ξεκινήσει και το Ρετιρέ θα έχουμε επισήμως καλοκαίρι.
Τρελλή ζέστη, πολλά χιλιόμετρα.
Σε δυό σημεία μας βγάζουν φωτογραφίες.
Οι αστυνομικοί της τροχαίας (έχουμε άραγε λαμβάνειν;)
Διόδια απανωτά.
Ενδόμυχη σκέψη: γιατί δεν βάζουν μεγαλύτερες πινακίδες για το ποσό που πληρώνει κανείς στα διόδια ώστε να φαίνεται από μακριά;

Βόρεια Ελλάδα. Παλιά Ελλάδα. Όχι πιά Κυκλάδες, ούτε Πελοπόννησος. Από Θεσσαλία και πάνω.
Ευχαριστώ. Παρακαλώ. Φιλοξενία. Ευγένεια. Ευχαριστώ.
Αγαπώ. Ευχαριστώ.



Δευτέρα
Έδεσσα. Βαρόσι. Θαυμάσια φιλοξενία. Η Ζήνα προτιμά τον Θ. - όπως πάντα οι γάτες. Οι δικές του γρατζουνιές πιό βαθιές.


Στο υπαίθριο μουσείο του νερού.


Το υπέροχα δροσερό κατάφυτο πάρκο που προδίδει την μέριμνα ενός ή περισσότερων ταλαντούχων σχεδιαστών κήπου.


Γιγαντιαία φύλλα.

Καταρράκτες. 
Θέλω να δω πώς είναι πίσω από τον καταρράκτη. Να, κοίτα.

















Τρίτη
Πρωί. Ο βόμβος των νερών πνίγει τις φωνές από τα γύρω τραπέζια. Διαβάζω.

Λαογραφικό μουσείο Πέλλας. Εχτές κλειστό. Σήμερα κάποιος είναι μέσα. Δεν έχει λουκέτο, έχει ανοικτά παράθυρα. Χτυπάω ρόπτρο. Χτυπάω κουδούνι. Καμιά απάντηση. Χαζεύω την πινακίδα Leader για την χρηματοδότησή του και φεύγω. 


Πέλλα.
Το αρχαιολογικό μουσείο. Καινούργιο. Ένα μεγάλο μακρόστενο διαστημόπλοιο αραγμένο στην άκρη του χωριού. Διαστροφικά σκέφτομαι τις μεγάλες αποθήκες που φαίνεται να έχει.
Για κάποιον περίεργο λόγο δεν επιτρέπεται η φωτογράφιση ούτε χωρίς φλας. Για κάποιον περίεργο λόγο αυτοί οι περιορισμοί δεν ισχύουν για το αντίστοιχο facebook group (εισαγωγή προβλέψιμης αντίδρασης) ή διάφορα site στο internet. Για κάποιον περίεργο λόγο οι επισκέπτες των μουσείων, ιδίως όταν είναι σε ομάδες, κάνουν περισσότερη φασαρία από όση θα έπρεπε.

Μια προθήκη του μουσείου απαντά σε μιά ερώτηση που υπάρχει στο κεφάλι μου εδώ και 2-3 χρόνια. Και μόνο γι'αυτό άξιζε η επίσκεψη. Χαίρομαι που το μουσείο δεν είναι γεμάτο με ευρήματα. Ανασαίνει ακόμη. Εσωτερικά το αρχιτεκτόνημα λειτουργεί πολύ ελκυστικά.



Ο αρχαιολογικός χώρος.


Τι είναι; Είναι προφανώς κάτι που δεν θέλει κανείς να βλέπει: δεν βρίσκουμε επισκέπτες. Την ίδια στιγμή, την ίδια ώρα, ξέρω καλά ότι η Ακρόπολη, η Κνωσός, οι Μυκήνες, η Ολυμπία, η Βεργίνα, είναι μεστά από κόσμο. Στην είσοδο τεράστιο νεόδμητο κτηριακό σύμπλεγμα [φυλάκιο, είσοδος για την κοπή εισιτηρίων (!), αναψυκτήριο (!!), αμφιθέατρο (!!!)].


Κατά τα άλλα διαβάζω ότι ενοχλεί και πρόκειται να κατεδαφιστεί το παλιό μουσείο, μονόροφο κτίσμα στο βάθος του αρχαιολογικού χώρου, για το οποίο μπορώ να σκεφτώ πολλές χρήσεις. Ας πούμε, φυλάκιο, αναψυκτήριο, αμφιθέατρο ή στο τέλος-τέλος αποθήκη. Eh bien. Τι νόημα έχουν αυτές οι σκέψεις, η δική μου αγάπη για τα παλιά μουσεία - οι υπεύθυνοι ασφαλώς γνωρίζουν καλύτερα.


Τετάρτη
Πόσο ανόητη νιώθω που τρόμαξα στη θέα της Βεγορίτιδας.

Ποιός τρομάζει βλέποντας μιά λίμνη;












Νυμφαίο.

Δικαιολογεί την φήμη του, πράγμα που αν το σκεφτείς είναι πιά τόσο απίθανο, τόσο δύσκολο.
Θυμόμαστε πώς είναι να τρως εύγευστα, μας συγκινεί αληθινά η φιλοξενία. Νιώθω να πέφτουν μιά-μιά οι αντιστάσεις, νιώθω ευγνωμοσύνη. Χαλαρώνω. Βαθιά ανάσα.
Μου κάνει εντύπωση η αυτοφυής βλάστηση του χωριού.


Άγριες τριανταφυλλιές στα σοκάκια.

Σχιστόλιθος. Οξιές. Καλντερίμια. 
Τσίπουρο. Κονιάκ. Σου έμεινε απωθημένο το μπισκοτολούκουμο ;)
Βαθιά ανάσα. Ξανά. 


Πέμπτη
Στο καταφύγιο του Αρκτούρου. Υποβλητική η κατάβαση με την επιβεβλημένη ησυχία για να μην ενοχληθούν τα ζώα. Θαυμάσια ξενάγηση. Σχεδόν ντρέπομαι που ενοχλούμε με την παρουσία μας δυό αρκούδες που βλέπουμε να ξεκουράζονται. Δεν θέλω να φωτογραφίσω τίποτα. Αρκετό θέαμα έχουν γίνει σε όλη την ζωή τους οι αρκούδες που φιλοξενούνται εκεί, πρώην "χορεύτριες". Καταφύγιο αξιοπρέπειας.

Καστοριά.
Επεισοδιακή είσοδος στην πόλη.
Ενδιαφέρουσα ρυμοτομία (ένας εύσχημος τρόπος για να μην γράψω ότι μπερδεύτηκα στις ανηφοροκατηφοριές με το αυτοκίνητο).
Κι εδώ φιλοξενούμαστε με τρόπο υποδειγματικό. Τυχαίο; Ειλικρινά, δεν νομίζω.


Βόλτα στο Απόζαρι και στο Ντολτσό.
Πλήθος εκκλησίες. Πλήθος αρχοντικά. Θα ξανάρθουμε. Δεν φτάνει μιά μέρα.
Γλυκόπιοτο κρασί ντόπιο, όσο πιό κοντά μπορώ να φτάσω στην μέθη.


Παρασκευή
Βυζαντινό μουσείο Καστοριάς. Πάλι θα γκρινιάξω. Ψάχνουμε να βρούμε φύλακα στην είσοδο. Εμφανίζεται από κάποιο γραφείο μιά κυρία, ευγενική πάντως. Το μουσείο δεν είναι παρά μιά αίθουσα με εικόνες. Αυτό και τίποτα άλλο. Μπορούμε να επισκεφτούμε κάποια από τις εκκλησίες; Μπααα. Πρέπει να σου ανοίξει φύλακας και δεν υπάρχει διαθέσιμος. Ο ένας έχει πάει να ανοίξει σε κάποιο σχολείο, ο άλλος... Κρίμα λοιπόν.
Πάμε έστω μέχρι την σπουδαία Παναγία την Κουμπελίδικη.


Νεοέλληνες παρκάρουν τα λατρεμένα αυτοκίνητά τους γύρω της, ορισμένοι πιό απαιτητικοί στην σκιά της, σε επαφή με το μνημείο. Τόσο, που για να χαζέψω τον νάρθηκα ξεσκονίζω τα καπώ...








Δισπηλιό.

Ο αρχαιολογικός χώρος ελεύθερα προσβάσιμος. Κι εγώ που καταπιάνομαι με τέτοια, ελάχιστα βλέπω, ακόμη λιγότερα καταλαβαίνω. Έτσι κι αλλιώς στον αγώνα με την φύση πάντα χάνει το ανθρώπινο δημιούργημα.

Η αποκατάσταση λειτουργεί θαυμάσια. Πολλές καλύβες κατασκευασμένες με υλικά και τρόπους της εποχής του λίθου.
Πάλι διαστροφικά, χαζεύω και φωτογραφίζω τα χάρτινα κουτάκια-παγίδες για ποντίκια, το σιδερένιο λουκέτο μιάς καλύβας, τα καρφιά στους πασσάλους, τον κρυφό φωτισμό με προβολείς. Στ'αλήθεια όμως η αποκατάσταση λειτουργεί σωστά και είναι τελείως απαραίτητη σε μιά ανασκαφή τέτοιου τύπου.



Georgia O'Keeffe, Cow's Skull Red White and Blue, 1931

Καταληκτήριο

Επανέρχομαι σε ένα σημείο που τόνισα στην αρχή. Δεν πιστεύω ότι είναι τυχαίο ότι και στους τρεις ξενώνες που φιλοξενηθήκαμε οι ιδιοκτήτες υπήρξαν αληθινά θερμοί και η εμπειρία απολύτως εξαιρετική.

Ούτε μπορεί να είναι τυχαίο ότι όπου κι αν φάγαμε ευχαριστηθήκαμε την περιποίηση και εκπλαγήκαμε ευχάριστα από τις τιμές και την ποιότητα των εδεσμάτων. Τιμές που αφορούν 
μερίδες κανονικές ή πιό σωστά πλούσιες και πάντως όχι τις περίφημες δειγματοληπτικές μερίδες μεζεδοπωλείου (οι οποίες αλήθεια στέκουν νομικά;).

Δεν είναι λοιπόν και τυχαίο ότι ενώ κινηθήκαμε σε μέρες "καθημερινές" - όχι Σαββατοκύριακο δηλαδή- βλέπαμε πολύ κόσμο έξω να διασκεδάζει σε όλες τις πόλεις που επισκεφτήκαμε. Τρίτη βράδυ στην Έδεσσα ο Λαζόπουλος είχε ασφαλώς πολύ χαμηλή τηλεθέαση...

30 σχόλια:

habilis είπε...

Τέλειο post !!!

Ιφιμέδεια είπε...

@habilis

Merci bien!

Dannossiel είπε...

πολυ ομορφο ποστ
μ αρεσει η αποσμασματικη,λιγο αυτοματη γραφη σου.

μιλας για τα μερη καταγωγης του πατερα μου(Νυμφαιο) και συγκινουμαι πραγματικα.
το μουσειο στην Πελλα ειναι πανεμορφο οπως και στη Βεργινα.

Στο δισπληλιο δεν εχω παει ακομη παρολο που εκανα ολοκληρη εργασια γι αυτο στα πλαισια μιας αλλης για την εναλια αρχαιολογια.
θα παω μωρε πού θα παει...

χαρηκα που επεσα πανω στο μπλογκ σου...
χαρηκα που σ αρεσε η βορεια φιλοξενια και βρηκες ενα κομματι αυθεντικοτητας στα μερη μας...
σε χαιρετω και θα περναω συχνα...

Ανώνυμος είπε...

πανέμορφες φωτογραφίες :)

συμμεριζομαι τον ενθουσιασμό σου,μάλιστα την Καστοριά την πρωτοεπισκέφτηκα μόλις κάποιους μήνες νωρίτερα,γοητεύτηκα και ξαναπήγα -και το βλέπω να έχει μέλλον...

στο Νυμφαίο μόνο δεν έχω πάει δυστυχώς αλλά φαντάζομαι οτι θα ακολουθήσει σύντομα...

Provato είπε...

μα τι όμορφη που είναι η Βόρεια Ελλάδα... πολύ την αγαπώ!

Ιφιμέδεια είπε...

@Dannossiel

Καλώς ήρθες. Ναι, έχω πλέον καταλήξει ότι η Βόρεια Ελλάδα έχει αυτό που λέμε "άλλους ανθρώπους" - και είμαι πολύ ενθουσιασμένη γι'αυτό. Κακά τα ψέμματα, το παραμύθι κυνηγάμε ή έστω ένα ψήγμα του.

(ναι, ναι να πας στο Δισπηλιό. Αφού έκανες και σχετική εργασία θα καταλαβαίνεις και περισσότερα!)

Ιφιμέδεια είπε...

@kihli

Χαίρομαι που επιβεβαιώνεις αυτό που γράφω. Δεν είναι εντύπωση λοιπόν!

Το Νυμφαίο είναι αληθινά υπέροχο!

Ιφιμέδεια είπε...

@Πρόβατο

Όλο καρδιά...

Takis X είπε...

Καλοπέρασαμε βλέπω..μμμμ..Αυτό το ταξίδι πάντως μου φαίνεται πώς το απόλαυσες περισσότερο από τ`αλλα.

τυχερή

Ιφιμέδεια είπε...

@Τakisx

Καλοπεράσαμε, ναι Τάκη μου!
Και πράγματι το ευχαριστήθηκα, μου άρεσε πολύ και το γεγονός ότι κινούμασταν συνέχεια, αλλάζαμε παραστάσεις και περιβάλλον.
Και η φύση ήταν στα καλύτερά της!

ellinaki είπε...

Ωραίο το ταξιδάκι. Να κάνετε κι άλλα να μας δείχνεις :)

in antis είπε...

Καλημέρα Ιφιμέδεια,

Χαίρομαι πολύ που ήρθατε από τα μέρη μας και κυρίως που επισκεφθήκατε έναν από τους αγαπημένους μου τόπους, την αρχαία Πέλλα. Έχει αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια. Κι ο δρόμος που τον έκοβε στα δύο δεν υπάρχει πια. Έχει μείνει μόνο ένας φωτεινός σηματοδότης ξεκάρφωτος να τον θυμίζει… Εύχομαι να περάσατε πολύ όμορφα.

ΥΓ. Για τις φώτο από το Μουσείο ισχύει ό,τι γενικά: όποιος έχει τα μέσα…

YO!Reeka's είπε...

ωραίο ταξίδι! θέλω πολύ να πάω και έδεσσα και νυμφαίο. πέλλα πήγαμε πέρισυ στο παλαιό μουσείο, φέτος οπωσδήποτε θα επισκεφθώ το νέο. πάντως το παλιό πολύ βου. αν σε ξανανεβάσει ο δρόμος σου πήγαινε στο ολοκαίνουργιο αρχαιολογικό της αιανής κοζάνης.

lemon είπε...

Εμείς από "εκεί κοντά", πηγαίναμε συχνά σ'αυτά τα μέρη: στη Βέροια και στη Νάουσα για φαγητό και καφέ, στην Καστοριά για Σαββατοκύριακο.
Μα μέσα από την ήρεμη ματιά σου, μου φάνηκαν εξωτικά τώρα, ιφιμέδεια!
Μ'αρέσει ο τρόπος που απολαμβάνετε τη ζωή και ο τρόπος που τα περιγράφεις (όπως και τις σκέψεις σου: καταπληκτικός!).
Και εις άλλα με υγεία!

Αααα, έχω να προτείνω κι άλλη εκδρομή, Βόλος, Πήλιο, Πίσω από τις λίμνες της Θεσσαλονίκης με κατάληξη στις Σέρρες και τη Δράμα, την όμορφη Καβάλα και την Ξάνθη επίσης, τη Θάσο...
Και, τη Χαλκιδική όλες τις εποχές εκτός καλοκαιριού για διαδρομές ανάμεσα σε πεύκα με βροχή...

s_pablo είπε...

Πριν από χρόνια έκανα κι εγώ, μαζί με κάποιους φίλους, την παράξενη επιλογή της Βόρειας Ελλάδας. Θράκη αποφασίσαμε με έναν πολύ καλό φίλο, να δούμε τα μέρη που ζήσαμε στρατιώτες, ως ελεύθεροι άνθρωποι πλέον.

Μόνο ευχάριστες αναμνήσεις, αν και δεν μπορώ να ορκιστώ για τη φιλοξενία των βορειοελλαδιτών.

ΥΓ. Κάποιες φορές, σπάνιες γιατί είμαι και ψωνάρα, ζηλεύω ορισμένα κείμενα. Κυρίως αυτά που οι λέξεις διαβάζονται σαν ανάσες. Άλλοτε κοφτές, άλλοτε βαθιές, μα πάντα δροσερές...

Ιφιμέδεια είπε...

@ελληνάκι:

Ευχαριστώ για την ευχή! Αντεύχομαι και υπόσχομαι παρόμοια ποστ. Το περίεργο είναι ότι τα απέφευγα γιατί τα νόμιζα βαρετά..

Ιφιμέδεια είπε...

@in antis

Τα μέρη σας είναι θαυμάσια! Θα ομολογήσω ότι η Πέλλα (ο χώρος) δεν με εντυπωσίασε όσο περίμενα, αλλά φυσικά γι'αυτό μπορεί να φταίω εγώ που είχα οπως λέει κι ο Dickens 'Μεγάλες Προσδοκίες'.

Να σας ρωτήσω επ'ευκαιρία μιά και ίσως γνωρίζετε: ο στεγασμένος χώρος στα βορειοδυτικά (αν προσανατολίστηκα καλά..) είναι καινούργια υπό εξέλιξη ανασκαφή;

Ιφιμέδεια είπε...

@Yo!reekas

Γιωρίκα μου για το Νυμφαίο δεν έχω λόγια. Όταν θα πας -κι αξίζει να πάρεις την απόφαση- θα με θυμηθείς.

Σ'ευχαριστώ για την συμβουλή για το Μουσείο της Αιανής. Το μετάνιωσα που δεν πήγα αυτή τη φορά -είχα μάλιστα και κάτι να δω εκεί, τέλος πάντων. Οπωσδήποτε μες στο καλοκαίρι πρέπει να το κάνω!

Ιφιμέδεια είπε...

@lemon

Με μάγεψαν τα μέρη σας (άλλωστε κι εγώ μη νομίζεις είμαι Θεσσαλή, έχω στο αίμα μου την ηπειρωτική Ελλάδα).

Σ'ευχαριστώ για τις γλυκές σου κουβέντες. Και να φανταστείς δίσταζα και να γράψω για το ταξίδι και να ανεβάσω τελικά την ανάρτηση.. (τέλος πάντων τα έχουμε πει περί αυτολογοκρισίας).

Οι διαδρομές που μου προτείνεις ακούγονται συναρπαστικές! Πήλιο είχα πάει παλιά και φαίνεται ότι αξίζει να ξαναδοκιμάσω. Όσο για τη Θράκη μου ακούγεται πραγματικά εξωτική!

Ιφιμέδεια είπε...

@s-pablo

Καταρχήν δεν έχετε εσείς ανάγκη να ζηλεύετε κείμενα. Πετάει η πένα σας.

Κι έπειτα για την Θράκη, όπως είπα μόλις από πάνω στην lemon, το θέλω πολύ να την δω, μου φαίνεται ότι θα είναι 'περίεργη', εξωτική κάπως. Έχετε να προτείνετε κάποια πόλη συγκεκριμένα;

s_pablo είπε...

Στη Θράκη περισσότερο μένει η φύση. Δαδιά, Τυχερό, Δέλτα Έβρου, Βιστωνίδα, Νέστος (το σύνορο). Αλλά και τα πομακοχώρια, Σάπες για καρναβάλι και, βέβαια, Ξάνθη για γλυκά στου Τούρκου. Φυσικά Σαμοθράκη για μπάνιο στις Βάθρες (αν αντέχεις) και να δεις το αντίγραφο της Νίκης (το καλό το δώσαμε αλλού).

Έχουν περάσει 8 χρόνια από την τελευταία επίσκεψη και κάποιες εικόνες είναι ακόμα ζωντανές στο μυαλό μου. Δυστυχώς οι φωτογραφίες χάθηκαν...

Τέλος πάντων, καληνυχτώ, για να μην κάνω ανάρτηση αντί σχολίου.

Ιφιμέδεια είπε...

@s-pablo

Ευχαριστώ για τις προτάσεις. Έτσι που τα γράψατε χορταστικά συνιστούν θελκτικότατο στόχο για επόμενο οδοιπορικό!

in antis είπε...

Ιφιμέδεια,

Δεν ξέρω αν είχατε επισκεφθεί την Πέλλα παλιότερα, αλλά εάν βλέπατε το χώρο έως και τα τέλη της δεκαετίας του ‘90 θα σας έπιανε κατάθλιψη. Δεν ξέρω αν είχατε το κουράγιο να ανεβείτε ως την Αγορά και να κάνετε τον γύρο του τετραγώνου (οι φώτογραφίες είναι από τον χώρο των οικιών και των τετραγώνων νότια αυτής, από τα πρώτα ανεσκαμμένα στην Πέλλα) αλλά έχει γίνει πολύ μεγάλο έργο για την συντήρηση και αποκατάστασή της. Στις φωτογραφίες άλλωστε φαίνεται η κατάσταση λόγω του εύθρυπτου ασβεστολίθου της περιοχής.

Βορειοδυτικά σε σχέση με το χώρο (νότια είναι η είσοδος του χώρου), στεγασμένο (ο θεός να το κάνει στέγαστρο) είναι το Αρχείο στην περιοχή της Αγοράς, πάνω από την οικία της Αρπαγής. Εκεί έχει ολοκληρωθεί η ανασκαφή και έχει υποβληθεί μελέτη αποκατάστασης. Εννοείτε πιο βόρεια ή πιο νότια από την οικία της Αρπαγής και τις αποθήκες;

Ιφιμέδεια είπε...

@In antis

(το σχόλιο περιέχει παραπομπές σε φωτογραφίες μου που ανέβασα στο flickr για να είμαι σαφέστερη)

Ήταν η πρώτη μου φορά στην Πέλλα. Μου κάνει εντύπωση αυτό που λέτε για την εγκατάλειψη του χώρου, αφού προφανώς ήταν χειρότερα από ό,τι είναι σήμερα. Και πράγματι φαίνεται ότι ο λίθος είναι εύθρυπτος και τα εκτεθειμένα υποφέρουν πολύ.

Την είδαμε την αποκατάσταση της περιοχής της Αγοράς και ομολογουμένως είναι εντυπωσιακή, αλλά θα είμαι ειλικρινής μαζί σας. Όσο μπόρεσα να δω, δεν είχε πολλά αρχαία στοιχεία ενταγμένα στην νέα δομή των αποκατεστημένων χώρων κι έτσι το όλον δίνει πολύ την εντύπωση του "τεχνητού". Δεν ειδικεύομαι όμως στα κλασικά κι ίσως εδώ κάνω λάθος.

Δυό φωτό εδώ

http://www.flickr.com/photos/iphimedea/4705476405/
και

http://www.flickr.com/photos/iphimedea/4705475887/

Η στεγασμένη ανασκαφή στην οποία αναφέρομαι είναι όντως στα ΒΔ του χώρου (όχι της Αγοράς) αφού πράγματι στα νότια είναι η είσοδος.

Δύο φωτογραφίες εδώ

http://www.flickr.com/photos/iphimedea/4706118100/

και

http://www.flickr.com/photos/iphimedea/4706117566/

maestria είπε...

Ως βορειοελλαδίτισσα ας καμαρώσω κι εγώ!

Εγώ προσωπικά, αν και από πιο κεντρικά, λατρεύω δυτική Μακεδονία (ορεινά Κοζάνης, Καστοριά, Φλώρινα).
Πανέμορφη φύση!

Χαίρομαι που επισκέφθηκες τα μέρη μας και καλώς να ορίσεις πάλι!

in antis είπε...

Ιφιμέδεια,

Όντως δίνει την εντύπωση του υπερβολικού, και είχα κι εγώ τις ενστάσεις μου. Δυστυχώς όμως το υλικό είναι τόσο εύθρυπτο που δεν υπήρχαν και πολλές επιλογές. Πάντως είναι ευδιάκριτος ο χωρισμός αυθεντικού και συμπλήρωσης και λήφθηκαν όλες οι φροντίδες για την αναστρεψιμότητα των επεμβάσεων. Έτσι αντιμετωπίστηκε σε μεγάλο βαθμό και το μεγάλο πρόβλημα «αναγνωσιμότητας» των ερειπίων, που σας βεβαιώνω ήταν τεράστιο για τους επισκέπτες. Η επέμβαση ήταν μεγαλύτερη σε αντιπροσωπευτικά σημεία για αυτούς τους λόγους.
Ο χώρος δεν είχε εγκαταλειφθεί, απλά επιβαλλόταν η άμεση επέμβαση σε μεγάλη κλίμακα για την συντήρηση και αποκατάστασή του. Ήταν μεγάλη ανακούφιση που βρέθηκε η μακροχρόνια χρηματοδότηση να γίνουν όλα αυτά (και πρέπει να γίνουν άλλα τόσα και τόσα στον χώρο).

Όντως, ο στεγασμένος χώρος είναι το Αρχείο της Αγοράς. Ελπίζω να αρχίσει σύντομα κι εκεί η αποκατάσταση του χώρου, όπου ευτυχώς έχουν σωθεί πολλά αρχιτεκτονικά τμήματά του, κυρίως του περιστυλίου. Κι ελπίζω να αποκτήσει ένα νέο στέγαστρο…

Ιφιμέδεια είπε...

@maestria

Αχ μα έχετε κάθε δίκιο να αγαπάτε τον τόπο σας και τους ανθρώπους και το περιβάλλον αυτό.
Εγώ το μόνο που εύχομαι είναι να μην αλλάξει αυτό όλο που είδα, αυτή η βαθιά αίσθηση, η ειλικρινής φιλοξενία.

Ιφιμέδεια είπε...

@In antis

Πράγματι διακρίνεται το αρχαίο από την συμπλήρωση όπως πρέπει άλλωστε. Χαίρομαι πολύ που φαίνεται από τα μηνύματά σας η μέριμνα για τον χώρο, για το μνημείο. Ο οικονομικός παράγων ως γνωστός είναι κομβικός.

Στο χώρο του Αρχείου λοιπόν τα πολλά αρχιτεκτονικά μέλη πράγματι δίνουν μιά ωραία ευκαιρία, δεν είναι; Το στέγαστρο δεν μου φάνηκε πολύ κακό -προφανώς γιατί έχω δει χειρότερα :))

Να σας ζητήσω αν δεν καταχρώμαι το χρόνο σας την γνώμη σας για την τύχη του παλιού μουσείου;

in antis είπε...

Το παλιό μουσείο, ή «περίπτερο του ΕΟΤ», δεν θα ήθελα να γκρεμιστεί. Λύσεις υπάρχουν. Δε νομίζω ότι έχουν καταλήξει πάντως.

Ξέρετε, η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να είμαι τόσο αντικειμενικός όσον αφορά την τύχη της Πέλλας και των μνημείων της. Γίνομαι ίσως υπερβολικός, αλλά σε αυτόν τον χώρο έχει πέσει πολλή προσπάθεια, μεράκι, αγωνία, συγκίνηση, τρέμουλο, χαρά και ικανοποίηση από τους ανθρώπους της, χειμώνα – καλοκαίρι.

Δεν ξέρω αν το προσέξατε: ανεβαίνοντας την κεντρική οδό, στο ύψος των νέων αποθηκών και στα δεξιά της οδού, κοιτάζοντας προς το παλιό μουσείο, υπάρχει μια ξεκάρφωτη κληματαριά. Αυτή απέμεινε εκεί «τρόπαιο» αναμνήσεων όλων όσων έζησαν τις εποχές πρό της νέας διαμόρφωσης του χώρου. Κάτι τέτοιο θα ήθελα και για το παλιό μουσείο. Αλλά και αλλιώς να έρθουν τα πράγματα, ας είναι.

Ιφιμέδεια είπε...

@in antis

Επ'ευκαιρία της συζήτησής μας σήμερα κοίταζα το λεύκωμα για την Πέλλα που εκδόθηκε το 2003 από την Εφορεία και εκεί, βλέποντας τις παλιές φωτογραφίες με τον περίφημο δρόμο που έτεμνε το χώρο, βλέπω και πολλές από τις αλλαγές που μου αναφέρετε.

Καταλαβαίνω απολύτως την συναισθηματική σχέση που αναπτύσσουμε πολλοί αρχαιολόγοι με τη γη που σκάβουμε, που περιποιούμαστε τρόπον τινά. Και εγώ έχω τέτοια συναισθήματα για χώρους που έχω σκάψει.
Επειδή οι αρχαιολογικοί χώροι συνδέονται και με τους ανθρώπους που μερίμνησαν γι'αυτούς, ίσως γι'αυτό να με πειράζει τόσο η κατεδάφιση των παλιών μουσείων.
Αυτή η κληματαριά που μνημονεύετε είναι ασφαλώς μέρος της νεώτερης ιστορίας του μνημείου - μαζί με τη δική σας και των συναδέλφων σας την προσφορά. Τα ίχνη αυτά δεν πρέπει να χάνονται και οφείλουμε εμείς προ πάντων να έχουμε ανεπτυγμένη την αίσθηση της ιστορικότητας ακόμη και για την δική μας παρουσία.

Πωπω αγόρευσα πάλι, θα βαρεθήκατε!
Καλή νύχτα.