Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

Έπεα πτερόεντα

στο μυαλό επιβατών σε βαγόνι της διαδρομής Πειραιάς-Ομόνοια


Ουφ, πρόλαβα, μπήκα! Που να κάτσωω. Θα κάτσω δίπλα στην κοπέλα. Αδύνατη είναι, θα χωρέσω κι εγώ. Σιγά μωρή που σε ενόχλησε το καρότσι της λαϊκής. Α, να θυμηθώ να πάρω πατάτες και καμιά μπανάνα. Τα μήλα αδυνατίζουν. Το είπε ένας χοντρός το πρωί στον Αυτιά. Α, και αγγουράκια μικρά. Ό,τι πρέπει για δίαιτα. Θα κάνω το μεσημέρι ωραία σαλατούλα και καρμπονάρα σπέσιαλ. Μιά χαρά. Φτάσαμε.


Επόμενη στάση Φάληρο. Next station Faliro.





"Σα ναυαγοί σαν Ροβινσώνες, δίχως νόμους και κανόνες, σ'ένα νησί μαζί μου θά'ρθεις, που δεν τό'χει ούτε ο χάρτης". Πώπω τραγουδάρααα. Σούπερ. ΄"Σαν ναυαγοί ερωτευμένοι, μέσα στ'όνειρο χαμένοι, θα ξεχάσουμε μωρό μου τα παλιά". Που νά'ναι τώρα ο Κώστας άραγε; Να φυλάει σκοπιά; Αχ, το μανάρι μουουου. Θα του στείλω μήνυμα 'Ακούω Νίνο και σε σκέφτομαι. Το μωρουλίνι σου'.


Επόμενη στάση Μοσχάτο. Next station Moschato.





Με κούρασε αυτή η έλλειψη κατανόησης. Για όλα πρέπει να δίνω λογαριασμό σ'αυτούς τους ηλίθιους τους επίτροπους. Μωροί και τυφλοί, Θέε μου σχώραμε! Τόσες και τόσες φορές έχει αποδειχτεί ότι έχω δίκιο. Πήρα την εκκλησία ερείπιο και την έκανα ένα από τα καλύτερα μαγαζιά της Καλλιθέας. Μικρές επενδύσεις, μεγάλα κέρδη. Αλλά τα κέρδη χρειάζονται φύλαξη. Από όλους τους κινδύνους. Τίποτα. Θα επιμείνω. Θα επιμείνω οπωσδήποτε. Με τόσα κεριά; Είναι αστείο να το ρισκάρουμε. Θα παραγγείλω οπωσδήποτε το πυρίμαχο παγγάρι.


Επόμενη στάση Καλλιθέα. Next station Kallithea.



Άντε όρνιο προχώρα να μπούμε. Βρωμιάρηδες όλοι στο τρένο μαζεύεστε. Αϊ στα κομμάτια πιά. Ναι, κοίτα με περίεργα, βλήμα. Που θες δέκα συντάξεις για να πάρεις τέτοιο Escada. Θα έπρεπε να μοιράζει δωρεάν άρωμα ο ΗΣΑΠ με την αγορά του εισιτηρίου. Δηλαδή είμαστε υποχρεωμένοι να μυρίζουμε την ιδρωτίλα του καθενός πιά; Αϊ στο διάολο πρωί-πρωί. Δεν πιστεύω να ξέχασα τη δικογραφία της μαλακισμένης της Ιππολύτου; Για να δω...



Επόμενη στάση Ταύρος. Next station Tavros.



Άμα τον δω θα κάνω ότι δεν τον είδα. Άμα μου ζητήσει καφέ, θα του πω 'αχ έχω πολύ δουλειά αυτή τη στιγμή'. Όχι, άσε, δεν θα μπορέσω. Θα του πω 'ναι, ένα λεπτάκι' και μετά δεν θα του τον φτιάξω και άμα μου το ξαναπεί θα του πω 'α, ναι με συγχωρείτε, μπλέχτηκα με τη δουλειά και ξεχάστηκα'. Μπράβο αυτό θα πω. Ωχ, μού'φυγε πόντος από το καλσόν. Γαμώτο πιά.



Επόμενη στάση Πετράλωνα. Next station Petralona.



Δύο μήνες κλείνουν σήμερα. Θα την θυμηθεί την επέτειό μας; Ναι, σιγά. Αυτός τα κοροϊδεύει αυτά. Θα του πάρω ένα κασκόλ και θα του γράψω καρτούλα 'να το τυλίγεις γύρω σου και να με σκέφτεσαι'. Ωραίο. Αλλά τέτοιος που είναι, είναι ικανός να μου απαντήσει 'ναι, θα με σφίγγει στο λαιμό και θα σε θυμάμαι'. Το κάθαρμα. Ο ωραιοπαθής. Του την πέφτει και ο μαλάκας ο Πάνος στη δουλειά και το'χει πάρει πάνω του. Λες να πηδιούνται πίσω απ'την πλάτη μου;



Επόμενη στάση Θησείο. Next station Thissio.



My feet are killing me. Ouch. No seat. Oh God. Oh, we get off at the next station. What is it? Manastaki? Monastraki? Mo-na-sti-ra-ki. What a dreadful language... Ok, and then I have to find line 2. Stupid Richard is good for nothing. Just looks outside the window and finds everything 'fantastic'. I bet he could live here forever. Stupid Richard. I just wanna get out of this hell-hole.



Eπόμενη στάση Μοναστηράκι. Next station Monastiraki. Mind the gap between the train and the platform.



Θα πάρω λίγα κολοκύθια. Λίγα κολοκύθια. Και θα πάω κι από του Μάρκου. Θα πάρω λίγα κολοκύθια και θα πάω κι από του Μάρκου. Πρώτα θα πάω από του Μάρκου να πιώ καμιά πορτοκαλάδα. Καμιά πορτοκαλάδα. Πίσω από το Μινιόν. Πίσω από το Μινιόν στου Μάρκου. Και μετά θα κατηφορίσω στην αγορά. Στην αγορά ναι. Να πάρω λίγα κολοκύθια. Αλλά πρώτα θα πάω στου Μάρκου. Να δούμε θα'ναι κι ο Διονύσης; Ωραία. Μπορεί να είναι κι ο Διονύσης. Μπα, όχι. Δεν είπε ο Μάρκος τις προάλλες ότι πάει αυτός πέθανε; Πέθανε, ναι. Πάει το παλληκάρι. Πιό νέος από μένανε πρέπει να ήτανε. Πρώτα θα πάρω κολοκύθια και μετά θα πάω στο Μάρκο.



Επόμενη στάση Ομόνοια. Next station Omonoia.



Παλιά
ανάρτηση, την ξαναθυμήθηκα τυχαία, την ανεβάζω με ελάχιστες αλλαγές ξανά.
Εικονογραφώ την ανάρτηση με τα σχέδια του Takeo Takei για το Lab of Ornithology από το αγαπημένο ιστολόγιο Α Journey Round my Skull.

23 σχόλια:

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Παλιά-ξεπαλιά, απόλαυση!
από τις καλύτερές σου...

Takis X είπε...

Ναι ε?Αναρωτιεμαι πως δεν το χα δει?{Εισαι και βετεράνος,τι να σε κάνω...}

Σκέψη πάνω σε αλλη σκέψη,σαν είδος μπάμπουσκα,μμμμαρέσει

τουέλβ ποιντς

lemon είπε...

Καταπληκτικό, μου έφτιαξες τη μέρα μου! (σήμερα που δεν έχει και μετρό και θα πάρω αυτοκίνητο!)
Καλημέρα :)

Ανώνυμος είπε...

παλιά δεν το είχα διαβάσει,τώρα μου άρεσεεεεε ;)

YO!Reeka's είπε...

εχει και απεργία το μετρό σήμερα...

Ιφιμέδεια είπε...

@Asteroid

Ευχαριστώ!

Ιφιμέδεια είπε...

@Takis X

Ναι, βετεράνος... 5 χρόνιά έκλεισα φέτος. Πολλά τώρα που το σκέφτομαι...

Ιφιμέδεια είπε...

@lemon

Καλή μου χαίρομαι αν σου έδωσα λίγη χαρά, εσύ πάντα μου δίνεις!

Ιφιμέδεια είπε...

@kihli

Ευχαριστώ αγαπημένη Κίχλη.

Ιφιμέδεια είπε...

@Yo!reekas

Ναι, αλλά έχει τρένο ;)

varometro είπε...

Το θυμόμουνα, αλλά το απόλαυσα όπως την πρώτη φορά! Συμφωνώ με τους παραπάνω. Από τα καλύτερα που 'χεις γράψει!

varometro

Α, μπα? είπε...

πραγματικά τέλειο!!! καλέ΄γιατί δε γράφεις πιο συχνά, τσκ τσκ τσκ

Ιφιμέδεια είπε...

@Βαρόμετρο

Μνήμη ελέφαντα. Που το θυμόσουνα; Εγώ το βρήκα εχτές (θα γελάσεις) ψάχνοντας δεν-θυμάμαι-τί στο google.. (πάντως όχι το πυρίμαχο παγγάρι)

Ιφιμέδεια είπε...

@Α,μπα

:))

(κρίση, περνούσα κρίση εγκεφαλική)

DonnaBella είπε...

etsi loipon pernas thn wra sou sto metro e, ftiaxnontas itories gia autous pou vlepeis? :-P (teleio! oute k egw to eixa diavasei! :-)

amalthia είπε...

αυτό ήταν το αγαπημένο μου παιχνίδι στο μετρό...13 ολόκληρες στάσεις έκανα..η ώρα περνούσε προσπαθώντας να μαντέψω τις ζωές των άλλων..

...πολύ ωραίο πόστ!

mak είπε...

ανεκαθεν σας διεκρινε μια αδυναμια εις τα κολοκυθακια. ειδικως εαν αυτα συνοδευονται απο γηραιους κυρίους ή κυριας.Μας ταξιδεψατε σημερα αγαπητη μου σε χαρουμενες ανεμελες χαζοσυζητησεις που ελαμβαναν χωρα προ 16ετιας εις την καστέλλαν συνοδεία μακαροναδος. Εκει δε, επληροφορήθημεν και την τραγικήν απώλειαν της ιταλίδος δημοσίως συνουσιαζομένης έμπροσθεν του κινηματογραφικού φακού "ηθοποιού" Moanna Pozzi -ασχετο-.

Σας ευχαριστουμεν θερμώς.

Pastaflora είπε...

Έξελεντ! Ειδικά το hell-hole!

s_pablo είπε...

Λατρεμένα ΜΜΜ. Εντελώς τυχαία, σήμερα επειδή πήρα λεωφορείο και τρόλλευ μετά από πολύ καιρό (το μετρό είναι καθημερινή συνήθεια και ανάγκη πλέον), έκανα κάτι παρόμοιες σκέψεις.

Διαπίστωσα, πάντως, ότι στα λεωφορεία, ίσως λόγω μικρότερης ταχύτητας, οι άνθρωποι ανταλλάσουν περισσότερες ματιές και, κάπου κάπου, ανταλλάσουν και δυο τρια λόγια. Αρκεί, βέβαια, να μην είναι στριμωγμένοι σαν σαρδέλες.

Ιφιμέδεια είπε...

@mak

Έχει και ζέστη και δυσκολεύομαι να σας παρακολουθήσω.
Ναι, είναι αλήθεια, μισώ τους γέροντες που κατεβαίνουν στην αγορά για μια σακούλα κολοκυθάκια.
Αν σας το έχω εξομολογηθεί η ίδια επάνω από πιάτο μακαρονάδας εις Καστέλλαν, τότε, όπως θα έλεγε κάθε άγγλος ασθενής και ευγενής, you have an advantage over me και συνεπώς θα ήταν καλό να λάβω ένα μήνυμα αναγνωρίσεως εις το mail του προφίλ μου.

Ιφιμέδεια είπε...

@Pastaflora

Αχ Πασταφλώρα μου μην φύγετε για την Αιδηψό!!! Σας εκλιπαρώ!
Έχω ήδη στερητικόν σύνδρομον!

Ιφιμέδεια είπε...

@s-pablo

Η αλήθεια είναι ότι όταν κανείς παστώνεται στα ΜΜΜ και ανταλλάσει ακόμη και σωματικά υγρά (ιδρώτα εννοώ, μην πάει ο νους σας αλλού), χάνεται κάπως η γοητεία των μέσων.

Από την άλλη είναι ο καλύτερος τρόπος να κάνει κανείς πλήθος ανθρωπολογικών παρατηρήσεων! Όλα έχουν το τίμημά τους...

Pastaflora είπε...

To πεπρωμένον φυγείν αδύνατον, αγαπημένη!