Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Μεγαθυμία

Εισαγωγή - μα στα αλήθεια η ουσία

Ο Γεώργιος Μυλωνάς υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους έλληνες αρχαιολόγους του 20ου αιώνα. Σημαντικός πανεπιστημιακός δάσκαλος, οξυδερκής ανασκαφέας και ακαδημαϊκός, διενήργησε ανασκαφές στην Όλυνθο, την Ελευσίνα  και τον Άγιο Κοσμά, αλλά το όνομά του συνδέθηκε κυρίως με το πολλαπλό έργο που προσέφερε στις Μυκήνες. 

Δεν είναι πρόθεσή μου εδώ να παρουσιάσω την προσωπικότητα αυτού του αληθινά μεγάλου, αισθάνομαι πώς ό,τι κι αν γράψω θα τον αδικεί. Τύχη αγαθή φρόντισε να βρεθώ σε θέση να εκτιμήσω την ευφυΐα του τόσο ώστε να κατηγορώ διαρκώς την κακή μου τύχη που δεν ευτύχησα να τον γνωρίσω. Γιατί όλοι όσοι τον γνώρισαν με βεβαιώνουν όχι μόνον για το οξύ του πνεύμα αλλά και για την πραότητά του, την προσήνεια και την αγάπη που έδειχνε προς τον άνθρωπο και δεν έχανε καμιά ευκαιρία να εκφράσει εμπράκτως.

Όσοι αναγνώστες ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα για εκείνον ας ξεκινήσουν με το σχετικό λήμμα της αγγλόφωνης wikipedia (γραμμένο από άγνωστό μου συγγραφέα ο οποίος (ή η οποία) είμαι σε θέση να αντιληφθώ ότι γνώριζε προσωπικά τον Μυλωνά). Όσοι θέλουν να μάθουν περισσότερα ας συνεχίσουν με το μικρό αφιερωματικό βιβλίο που εξέδωσε η Αρχαιολογική Εταιρεία, Γεώργιος Ε. Μυλωνάς, Ο βίος και το έργο του, Βιβλιοθήκη της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας αρ. 100, Αθήνα 1989.


Στο προκείμενο - η αφορμή

Ο Γεώργιος Μυλωνάς έφυγε από τη ζωή στις 15 Απριλίου 1988 σε ηλικία 90 ετών.

Σύμφωνα όμως με τον διαδικτυακό τόπο του έγκριτου κατά τα άλλα εκδοτικού οίκου της Εστίας φέρεται να έχει συγγράψει πλήθος πονημάτων μετά θάνατον. Όχι, δεν πρόκειται για μετά θάνατον εκδόσεις. Πρόκειται για έργα που έγραψε κάποιος άλλος Γ. Μυλωνάς και η Εστία προφανώς θεωρεί ότι οι δύο συγγραφείς ταυτίζονται.


Έτσι μόνον μπορεί να ερμηνευθεί το γεγονός ότι ο συγγραφέας σπουδαίων έργων όπως το Ελευσίς και Ελευσίνια Μυστήρια και Μυκηναϊκή Θρησκεία, Ναοί, Βωμοί και Τεμένη, συνδέεται με τα κάτωθι πονήματα...
Μέλι στο κορμί της (2001)
Το μεγάλο βιβλίο του διαλογισμού. Πλήρης οδηγός για σύγχρονους αναζητητές και μύστες (2008)
www.ελενη-όνειρα.gr (2007)



Δεν είμαι βέβαια τόσο ηλίθια ώστε να μην αντιλαμβάνομαι ότι το λάθος δεν είναι σκόπιμο αλλά προφανώς οφείλεται σε κάποιου είδους αυτοματοποιημένη ηλεκτρονική λειτουργία που συνδέει άκριτα τίτλους κι ονόματα. Το πρόβλημα όμως δεν είναι άλυτο: η βάση του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου biblionet το έχει αντιμετωπίσει αποτελεσματικά με την χρήση του αρχικού γράμματος του πατρωνύμου, π.χ. "Γεώργιος Ε. Μυλωνάς".

Επομένως η επίγευση από την επίσκεψη στον διαδικτυακό τόπο της Εστίας παραμένει δυσάρεστη εφόσον προδίδει αδιαφορία - για να μην πω παραπληροφόρηση (ή, ακόμη χειρότερα, αυτό που φιλότιμα αποφεύγω να πω: προσβολή του τεθνεώτος).
Επειδή ως φαίνεται δεν διαθέτω την περιώνυμη μεγαθυμία του Μυλωνά, εξακολουθώ να θυμώνω αληθινά όταν οι άνθρωποι που ασχολούνται και αγαπούν το βιβλίο κάνουν σφάλματα που προξενούν τόσο γελοία αποτελέσματα.

14 σχόλια:

Institutional Repositories and Open Access είπε...

Πόσο δίκιο έχετε να θυμώνετε. Ξέρετε πρόκειται για ένα θέμα που η ταπεινή επιστήμη της βιβλιοθηκονομίας έχει λύσει εδώ και χρόνια πολλά δημιουργώντας καθιερωμένους όρους.

Ιφιμέδεια είπε...

Αχ, χαίρομαι πολύ που συμφωνείτε.
Αφήστε που η επιστήμη της βιβλιοθηκονομίας κάθε άλλο παρά ταπεινή είναι.

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Το βιβλίο του Γ. Μυλωνά για την Ελευσίνα και τα Ελευσίνια μυστήρια είναι πράγματι μνημειώδες - και δεν μπορεί παρά να προκαλεί τουλάχιστον μελαγχολία για την μοίρα, που επιφυλάξαμε στην ιερή αυτή πόλη, αλλά και στην ίδια την Ιερά Οδό...
Νέα μελαγχολία, ωστόσο, προκαλείται από το γεγονός ότι ένας ιστορικός Οίκος, ένα βιβλιοπωλείο συνδεδεμένο με την ίδια την ιστορία των Νεοελληνικών Γραμμάτων, μπορεί να αφήνει περιθώρια για προσβλητικές, κωμικοτραγικές αβλεψίες - ελπίζω κάποιος από εκεί να διαβάσει την ανάρτηση και να προχωρήσει σε επανόρθωση!

Ιφιμέδεια είπε...

@Asteroid

Πόσο δίκιο έχετε για την Ελευσίνα. Αν έστω και μιά στιγμή οι αρχαίοι έβλεπαν τι επέγινε αυτός ο μαγικός τόπος νομίζω θα επέλεγαν να τον καταστρέψουν οι ίδιοι, να τον αποδομήσουν λίθο-λίθο να μην τον γνωρίσουμε οι ανάξιοι καν.

Τέλος πάντων. Όσο για την Εστία τα είπα ήδη. Λανθασμένη νοοτροπία.

Provato είπε...

καλά άκου τώρα κουλό:

Πηγαίνω σε "βιβλιοπωλείο" στο Κολωνάκι κ ζητώ αν έχουν τα Απομνημονεύματα του Αδριανού της Τζάκη Κόλ... εεεεε της Γιουρσενάρ.

Κ γυρίζει κ μου λέει ο υπάλληλας
"δεν το έχω καν υπόψη μου"... Όχι μόνο δεν το είχε, αλλά δεν το ήξερε καν, ένα από τα πιο ιστορικά βιβλία του κόσμου φορ έβα εν έβα...

Μένω μαλάκας, φεύγω...

σήμερα το βιβλιοπωλείο έχει κλείσει, έπεσε έξω. αάραγε αναρωτιούνται οι ιδιοκτήτες του το γιατί; αν ναι θα είναι πολύ μαλάκες.

lemon είπε...

Για να σχολιάσω, έψαξα και βρήκα αυτό το λινκ. Aυτή "περίληψη" καμία, μα καμία σχέση δεν έχει, όχι με τον συγκεκριμένο αλλά με κανέναν τόμο του Προύστ...
Το πιστεύεις ότι έχει σχεδόν ένα χρόνο που το ανακάλυψα, και τους έστειλα μειλ για να το διορθώσουν... Σκέφτηκα πως κάποιος ηλεκτρινικός "τρόπος" ή έστω, ένας άσχετος εργαζόμενος, μπορεί να πέρασε λάθος στοιχεία, αλλά μια και το πρόσεξα, γιατίνα μην τους ενημερώσω να το διορθώσουν?
Ε, μάλλον στον ίδιο εργαζόμενο έπεσε το μειλ μου...

Θυμώνω, βρε Ιφιμέδεια, θυμώνω με τέτοια. Δεν είναι απλά, είναι σοβαρά.

Επίσης και στον 4ο τόμο, τα ίδια και χειρότερα.

Ιφιμέδεια είπε...

@Πρόβατο

Έχω κι εγώ ανάλογη ιστορία, πολύ πρόσφατη, δυστυχώς από την αγαπημένη μου Πολιτεία.
Πάω στο ταμείο με δύο τόμους του Ηρόδοτου ανά χείρας [τον 6ο (Ερατώ) και τον 7ο (Πολύμνια)].

Η κοπέλα στο ταμείο (ίσως δούλευε εκεί το καλοκαίρι, δεν την είχα ξαναδεί) με ρωτά:

Α, τα βιβλία αυτά είναι για τις Μούσες;

(βραχυκυκλώνω, καταριέμαι το ελληνικό γυμνάσιο που το είχε και πρόσφατο αλλά απαντώ ευγενώς ανταποδίδοντας το βαχυκύκλωμα)

Όχι. Οι αλεξανδρινοί λόγιοι του 1ου αι. έδωσαν τα ονόματα των μουσών στα βιβλία του Ηρόδοτου.

Εν κατακλείδι: (ίσως ακριβώς επειδή) υπάρχουν εκεί έξω πολλοί άνθρωποι που ακόμη αγαπούν το βιβλίο και έχουν πολλές ζηλευτές γνώσεις γι'αυτό βιβλιοπωλεία και εκδοτικοί οίκοι θα έπρεπε να φροντίζουν να τους αξιοποιούν.
Όπως και να το κάνεις δεν είναι μόνο επιχείρηση το βιβλίο!

Ιφιμέδεια είπε...

@lemon

Αγαπημένη μου Λέμον,

Αυτό κι αν είναι παραπληροφόρηση! Να πουλάς το προϊόν σου ως κάτι άλλο.
Έκανες καλά που το επισήμανες αφού έρχεται εις επίρρωσιν του ισχυρισμού μου και πλέον ενός γενικότερου φαινομένου που προκύπτει: την αβασιμότητα των ηλεκτρονικών αγορών από ελληνικές ιστοσελίδες!

Δεν ξέρω από που προέρχεται η περίληψη του 2ου τόμου, αλλά μπορώ να σου πω με βεβαιότητα ότι η περίληψη του 4ου τόμου του Προυστ προέρχεται από το βιβλίο της Σωτηρίας Σταυρακοπούλου, οι Δεξιώσεις, εκδόσεις της Εστίας!!!!!
(κυριολεκτικά τι Λωζάνη τι Κοζάνη)
:(

Ανώνυμος είπε...

σε μεγάλο βιβλιοπωλείο της Αθήνας η κυρία που είναι υπεύθυνη για την ηλεκτρονική του σελίδα είναι απόφοιτος δημοτικού - μία από τις ερωτήσεις της:
μα καλά αυτός ο Κάλας δεν τραγούδαγε;

καλή σας μέρα

Ιφιμέδεια είπε...

Θαυμάσια απορία. Και μου λύνει κι εμένα την δική μου περί του γίγνεσθαι στις ιστοσελίδες των οίκων.

ΥΓ 1 - Πληρωμένη απάντηση: και τραγούδαγε και αλυκές είχε, εξου και το γνωστόν άλας)

ΥΓ 2 - Μου θυμίσατε απορία αρχιτέκτονος προ ημερών. Ποιός είναι αυτός ο Ζάχος; (για τον αρχιτέκτονα).
Τι να πρωτοαπαντήσεις;
Ο Χατζηφωτίου; Ο Δόγκανος;

ΥΓ 3 - Ευχαριστώ για το σχόλιό σας. Με οδήγησε στο ιστολόγιό σας που βρίσκω πολύ του γούστου μου!

amalthia είπε...

μάλιστα...και μετά σου λέει στο διαδίκτυο μπορείς να ενημερωθείς για τα πάντα.

να έμπαινα εγώ πρώτα σε αυτή την σελίδα και να διάβαζα και τα άλλα έργα του συγγραφέα..ε θα έλεγα τρελάθηκε ο καλομοίρης στα γεράματα!

θα είχα και άποψη έτσι?
"αφου το διάβασα στο ίντερνετ παιδιά! στη σελίδα των εκδόσεων ΕΣΤΙΑ σας λέω,μην επιμένετε"

Ιφιμέδεια είπε...

Αγαπητή μου Αμάλθεια,

αυτό που λέτε είναι: θα καλείτο το κύρος της Εστίας και το κύρος θα νικούσε το σφάλμα. Ωϊμέ. Ευτυχώς που υπάρχει το διαδίκτυο για να διορθώνουμε το διαδίκτυο...

ΠΕΤΕΦΡΗΣ είπε...

Χρόνια συνυπάρχω σε ψηφιακούς καταλόγους με κάποιον συνονόματο που παράγει σχολικά βοηθήματα και μάλιστα σε επιστήμη που επιδεικτικά αγνοώ. Αλλά αυτά τα μπερδέματα έχουν και τα τυχερά τους: πρίν είκοσι χρόνια ένας φοιτητής μου έδωσε τα συγχαρητήριά του σε μία παρουσίαση, προσθέτοντας ότι βέβαια παραμένει στην κορυφή των προτιμήσεών του, ο θαυμάσιος "ΕΠίκουρός" μου. Ηταν βέβαια ο Χαράλαμπος Θ. ,αλλα ποιός Χαράλαμπος...

Ιφιμέδεια είπε...

@Πετεφρής

Η εμπειρία σας με έκανε αμέσως να σκεφτώ τα εγκώμια που θα δέχεται ο άλλος Χ.Θ. για τα δικά σας έργα. Είστε όμως μεγάθυμος και είμαι βέβαιη αυτό δεν θα σας ενοχλεί :)