[via]
Ταλαντεύτηκα πάλι για την τύχη της Ιφιμέδειας.
Έγραψα το τελευταίο της κείμενο, την "τελευταία της υπόκλιση", μα δεν την έριξα στους καταρράκτες του Reichenbach, πιό δειλή από τον Conan Doyle - ακόμη κι αν, όπως και εκείνος, σκέφτηκα και το επόμενο βήμα: να την αναστήσω, ίσως με άλλο όνομα, σ'άλλη γη, σ'άλλα μέρη.
Θα βρω το θάρρος να γράφω ειλικρινά μπροστά στο κοινό που δεν επιθύμησα να έχω;
Ασφαλώς ναι.
Ασφαλώς, όχι.
25 σχόλια:
Bίοι παράλληλοι, αγαπημένη...
Οτι κι αν αποφασισεις εμείς πάντα φόλοου..
@
αν μου επιτρέπετε...
από το λίγο που γνωρίζω,
θα σας προτρέψω να συνεχίσετε.
ΜΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΤΕ !
στα ίδια ή σε άλλα,
όπως αγαπάτε,
μα συνεχίστε !
:)
Κι αν δεν το βρείτε (το θάρρος) κάτι θα έχετε μάθει...
Ναι, κατέβασέ το και εσύ και η Πασταφλώρα να νικήσουν οι προκρούστηδες. Να δικαιωθούν όλοι αυτοί που πιστεύουν ότι όταν δεν μιλάς δεν εκτείθεσαι. Ότι όταν δεν λές την αλήθεια δεν λες ψέματα. Ότι όταν δεν εκτείθεσαι δεν ταπεινώνεσαι. Κατέβασέ το. Όπως λέει και η μάνα μου "Μη μπλέκεις με αυτά. Να κοιτάς τη δουλειά σου" Μπες στο κουτί σου. Δως τους την χαρά.
(Ο Προκρούστης ήταν ένα μυθικό πρόσωπο πολύ χαριτωμένο. Ότι ηταν πιο κοντό από το κρεβάτι του το τέντωνε μέχρι θανάτου. Ότι ήταν πιο ψηλό το ακρωτηρίαζε. Έτσι ο Προκρούστης ζούσε χαρούμενος χωρίς κόμπλεξ αφού κατάφερνε να φέρνει τον κόσμο στα δικά του μέτρα)
@Πασταφλώρα
Κάτι ακόμη μας ενώνει εμάς τις δυό: κι εσείς στο χείλος του καταρράκτη, κοιτάτε κάτω;
@Takis X
Δεν είμαι τελικά καλή στο φόνο εκ προμελέτης. Εδώ ακόμη.
(σ'ευχαριστώ και πάλι που είσαι πάντα κοντά)
@quartier libre
Σας ευχαριστώ για την ενθάρρυνση.
Αναβάλλεται για άλλη μιά φορά το κλείσιμο του μπλογκ.
Βλέπω ότι μοιραζόμαστε την αγάπη για την Κίνα και χαίρομαι πολύ!!
@Αβάδιστη
Για να δούμε τί μάθημα θα πάρω πάλι.
Ακόμη εδώ όπως βλέπετε.
@senor pocopico
Σαν τη φωνή της συνείδησής μου σας άκουσα. Κι αφού δεν γνωριζόμαστε, κι αφού δεν σας βλέπω, ποιός ξέρει, μπορεί και να είστε.
Δεν θέλω να το βάλω κάτω, θα συνεχίσω να πολεμάω τις φοβίες μου, τους υπαινιγμούς, την γνώμη των άλλων που δεν έμαθα ακόμη να μην με νοιάζει. Άντε λίγο ακόμη και βλέπουμε
Πολύ ευχαριστώ για όσα γράψατε. Δεν τον χώνεψα ποτέ μου τον Προκρούστη, όπως κι αυτόν τον ανεγκέφαλο τον Σίνι τον Πιτυοκάμπτη, που τέντωνε τα θύματά μου ανάμεσα σε δυό πεύκα, κάπου εκεί στον Ισθμό.
To υποψιάζομαι ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει, όποτε αργείς να γράψεις.
Καταπληκτικός ο pocopico, τα παίρνω και για μένα τα όσα έγραψε...
Όλοι έτσι νιώθουμε, μετά από τόσον καιρό εδώ.
Να πω για μένα: συνήθως ξεχνάω ποιοί με διαβάζουν και γράφω απερίσπαστη, στον κόσμο μου. Κι όταν καμιά φορά ξαφνικά θυμάμαι κάποιον που ξέρει το μπλογκ μου-κι εμένα, ή ακούω κανένα "σε διαβάζω, ε, που και που, πάλι τέτοιες γκρίνιες γράφεις?"... Τότε ζεματίζομαι και βλαστημάω την ώρα και τη στιγμή που εμπιστεύτηκα το κλειδί των μέσα μου σ'αυτούς τους "γνωστούς" έξω μου...
Τέλος πάντων.
Αρνούμαι να το βάλω κάτω. Σ'όποιον αρέσουμε.
Εξάλλου, ο κουτσομπόλης, ο ειρωνικός, ο κακόβουλος, να ξέρεις Ιφιμέδεια ότι έρχεται η στιγμή που μπουκώνει, βαριέται. Αυτοί που μένουν είναι αυτοί που σε πονάνε, που σε αγαπάνε, που σε χρειάζονται ως συνοδοιπόρο.
Δεν υπερβάλλω, δε γίνομαι μελό, έτσι νομίζω πως έχουν τα πράγματα.
Γράφε, γράφε, μου λείπει η ματιά/γραφή σου πάνω σε οτιδήποτε σου περνάει από το μυαλό!
Αναρωτιόμουν τι προκάλεσε την παύση σου. Σε παρακολουθώ κάποια λίγα χρόνια - μα πώς έκανες το χρόνο να φαντάζεις λίγος;
Ανοίγοντας τις εφημερίδες, ψάχνω πάντα τους αγαπημένους αρθρογράφους. Ενίοτε με απογοητεύουν. Εσύ ποτέ. Όποιο κι αν είναι το επόμενο βήμα σου, δουλικά σχεδόν θα ψάχνουμε τα ίχνη του.
Αφού το ξέρεις, είναι αδύνατον να φιμωθείς. Το στοιχειό του λόγου θα νικάει και μακάρι όλοι οι ηττημένοι του να ήταν σαν εσέ.
Ειλικρινά δική σου.
@
γιά την Κίνα ;
ναι...
και γιά κάποια γαλλικά σας,
όπως
'J'ecris pour me parcourir'
κ.τ.λ.
χαίρομαι αληθινά,
αν αποφασίσατε να μείνετε :)
Αν και εξειδικεύομαι εις τον χαβαλέ, την μπουρδολογίαν και την αερολογίαν και, αν και είμαι εγωκεντρικός, μισάνθρωπος, παρτάκιας και δεν δίνω του αγγέλου μου νερό (του διαβόλου μου μπορεί να δώσω καμιά σπράιτ), οφείλω να ομολογήσω ότι το ιστολόγιόν σας είναι από τα λίγα που μου θυμίζουν κόσμημα.
Ένα θα σου πω, έφτιαξα λογαριασμό google, που καθόλου μα καθόλου δεν ήθελα, μόνο και μόνο για να μπορέσω να σου αφήσω σχόλιο. Σε διαβάζω καιρό και μου αρέσεις πολύ. Θα στενοχωρηθώ αν σταματήσεις. Κατά τα άλλα πράξε όπως εσύ νομίζεις. START2
ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ.
:-((((
Η Ιφιμέδεια είναι και θα πρέπει να παραμείνει εδώ,να ρίχνει φως εκεί που δεν πρέπει(με το δικό της μοναδικά όμορφο τρόπο)και ακριβώς γι΄αυτό το "που δεν πρέπει",να κάνει τη δική της προσωπική επανάσταση,κτήμα και διδαχή σε μας (και για εμάς) τους υπόλοιπους θαυμαστές της ωραίας,καλοδουλεμένης,υπαινικτικής,καλλιεργημένης και ανατρεπτικής γραφής,που κάνει την περιρρέουσα χλεύη να μοιάζει καταπολεμήσιμη.
Και μη ξεχνάς ποτέ ότι:
"Τα χρυσά της αιωνιότητας σκεύη δεν τα βρήκα
Όμως όχι:
δεν υπήρξα γραφειόσαυρος
αλλά
χαραυγή"
;-/
@lemon
Πράγματι όταν χάνομαι συνήθως είναι επειδή στριφογυρίζω στο μυαλό μου το κλείσιμο. Αηδία νομίζω κατάντησα, όλο το συζητάω, όλο με βασανίζει και δεν το κάνω, το μετανιώνω τελευταία στιγμή.
Ο senor pocopico πολύ καλά τα λέει όντως.
Αυτό που μου έγραψες ότι ο κακόβουλος βαριέται στο τέλος, ελπίζω, νομίζω ότι έχει βάση. Θα μείνουμε κι ίσως μείναμε και δεν το καταλάβαμε, στο τέλος αυτοί που λέμε "οι δικοί".
@pena stileto
Τί ευχάριστη έκπληξη το θερμό σου μήνυμα! Χαίρομαι πολύ για όσα μου έγραψες, είναι μιά παρηγοριά αυτή η στήριξη, μιά ενίσχυση στην προσπάθειά μου να ξεφοβηθώ, να συνεχίσω.
Σ'ευχαριστώ.
@quartier libre
Ναι, αποφάσισα να μείνω. Μέχρι να ξαναδειλιάσω, ποιός ξέρει με ποιά αφορμή;
(Αυτό το ψευδώνυμό σας πόσο μου αρέσει!)
@Κωνσταντίνον Καντακουζηνόν
Αξιοσέβαστε,
ας αποδώσωμεν καταρχήν τα του Καίσαρος τω Καντακουζηνώ. Ουδόλως μπουρδολογείτε, τουναντίον.
Κι έπειτα, θα σας το γράψω ειλικρινά, όπως το νιώθω, πολύ με συγκινήσατε με τη γλυκειά σας κουβέντα.
Επίσης, να μην ξεχάσω, μιά sprite μαζί σας θα την έπινα ;)
@ΕΥΗ
Δεν ξέρω πώς να σε ευχαριστήσω Εύη γι'αυτό που έγραψες και για τον λογαριασμό στο google και όλη την ιστορία του να αφήσεις εδώ το σχόλιό σου. Ειλικρινά είναι σπουδαίο για μένα αυτό που γράφεις, δεν είναι εύκολο να συνειδητοποιήσω ότι υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που αγαπούν τα φληναφήματά μου, που ώρες-ώρες αναρωτιέμαι ποιόν αφορούν και πόσο ίσως κουράζουν.
@7demons
Καλά εσείς δεν το συζητάμε, κάνετε τομές ακριβείας με το νυστέρι σας και βρίσκετε τον στόχο. Όπως το διαγνώσατε, ήθελε τόλμη να κλείσω το ιστολόγιο, που δεν την έχω μάλλον. Ή πιό σωστά αποφασίζω (για δεύτερη φορά μέσα σε έναν χρόνο) να χρησιμοποιήσω την όποια τόλμη/δειλία μου για να το κρατήσω ανοικτό - με όποιες συνέπειες...
Σ'ευχαριστώ πολύ γι'αυτούς τους στίχους του Καρούζου, τους τόσο καθοριστικούς.
Έχεις δίκιο και σ'ακούω. Όχι γραφειόσαυρος, χαραυγή.
Σ'ευχαριστώ.
να κάτσεις εκεί που κάθεσαι, αγαπημένη
@Xilaren
Αχ, προσπαθώ να κρατηθώ αγαπημένη!
Δημοσίευση σχολίου