ΤΟΥ ΧΑΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΤΡΑΘΙΩΤΗΌμορφο νιον εζύγωνεν ο Χάρος 'ς τη μαδάρα,
μά 'τον ο νιος ογλήγορος κι' ο Χάρος κουρασμένος,
και παίρν' ο νιος το ρίζωμα κι' ο Χάρος την πλαγιάδα.
Πάνω σε πλάκαν έκατσεν ο Χάρος διπλοπόδης,
κ' εσφύριζε κ' εφώναζεν ο Χάρος του στραθιώτη.
"Στραθιώτ', ανίμενε κ' εμέ, που θα σου παραγγείνω.-
Χάροντα, κ' είντα μου βαστάς κ' εγώ να σ' ανιμένω;-
Βαστώ σου ντάργα και σπαθί και κόκκινο λουρίσκο,
βαστώ και τση γυναίκας σου ολόμαυρα να βάλη."
3 σχόλια:
ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!
Καλά μήπως επικοινωνούμε και τηλεπαθητικά;
Αυτό ειδικά το ποστ δεν πίστευα ότι θα άρεσε σε κανέναν, πολύ περισσότερο σε 7 δαιμόνια!
Για κάτι τέτοιες εκλπήξεις αξίζει η ζωή..
Θα επανέλθω δημήτρια -δεν είναι απειλή, είναι υπόσχεση..
Δημοσίευση σχολίου