Πέμπτη 26 Απριλίου 2007

Σκόνη

Οι επόμενες τέσσερις ημέρες θα μας βρουν εκτός των τειχών -ελπίζω με λιγότερα μπλόκα πάσης φύσεως. Σε εργασία σκληρή αλλά αγαπημένη. Μέσα στην ιερή μου σκόνη.

Στό λίγο χρόνο που θα μείνει θα κάνουμε βόλτες στα σοκάκια που ξέρουμε καλά, στο ξωκκλήσι που κρέμεται πάνω από τη θάλασσα μυστικό, στην έρημη παραλία, στη μαγική πυραμίδα, στα περιβόλια με τις ολάνθιστες πορτοκαλιές.

(Υπόσχομαι φωτογραφίες!)

Οι προσευχές μου αυτό τον καιρό είναι με τους ανθρώπους που περιμένουν απαντήσεις. Εύχομαι να είναι αυτές που θέλουν.

Σήμερα είναι η μέρα που βοηθάω ανθρώπους. Ασήμαντες βοήθειες βέβαια, αλλά κάτι είναι να βγαίνεις και λίγο από τον εαυτό σου.

Το γλυκό με μπανάνες που έφτιαξα σήμερα πέτυχε! Αυτή είναι μιά απολύτως άχρηστη προσωπική πληροφορία από αυτές που επικαλούνται οι υπέρμαχοι της διανόησης γιά να υποβιβάζουν τα ιστολόγια...

Διαβάζω το αυτοβιογραφικό κείμενο του Σταμάτη Κραουνάκη, Μόνο γιά Χρήστες (εκδ. Καστανιώτη, 2004). Γράφει λοιπόν ο Σ.Κ. κάτι ουσιαστικό, που μ'άρεσε πολύ.
[..]
Αν δεν αγαπάς
πραγματικά τον άλλον, δεν μπορεί να υπάρξει έρωτας. Δεν μπορείς να νιώσεις τον έρωτα, αν δεν υποχρεωθείς στην ταπεινότητα του "αγαπώ τον άλλον" χωρίς να φοβάμαι ότι θα γίνω ρεζίλι. [..] Οι άνθρωποι στον έρωτα είναι σαν τα πουλιά: να μαζευτούνε κάπου που να μην βρέχει και να μην κάνει κρύο. Ο έρωτας είναι ένα μικρό καταφύγιο που, αν είσαι ανοιχτός με τον σύντροφό σου, μπορεί να σε ελευθερώνει σε μεγάλο βαθμό, να σου γεμίζει τρομερά τις μπαταρίες. Αλλά χρειάζεται η κατάθεση και η θυσία να είναι ένα καθημερινό γεγονός. Και να μην γίνονται γιά το σεξ, αλλά γιά τη σχέση στο σύνολό της.


Οι υπογραμμίσεις δικές μου, χαρισμένο σε σας που είστε ικανοί να νιώσετε.

10 σχόλια:

Pastaflora είπε...

Κυρία Ιφιμέδεια, κάτι μου λέει ότι θα συμπέσομεν στην ίδια πόλη το επερχόμενο 4ημερο.
τι θα λέγατε άμα τη επιστροφή να συγγράψει η καθεμιά τις εντυπώσεις της ακολουθώντας το γνωστό μοτίβο του "πώς πέρασα το σαββατοκυριακοδευτεροτριτο";

Ιφιμέδεια είπε...

Αξιολογωτάτη κυρία ΠάσταΦλώρα,

κάτι μου λέει ότι έχετε δίκιο και η ιδέα σας είναι θαυμασία. Μόνον που εγώ θα συγγράψω το πόνημα "Πώς πέρασα το ΠαρασκευοΣαββατοκυριακοδεύτερο" Δεν νομίζω να υπάρξει πρόβλημα.

Αν σας αναγνωρίσω στα σοκάκια θα σας κλείσω πονηρά το μάτι...

7Demons είπε...

Να περάσετε υπέροχα,μεθυστικά και μαγευτικά!!!!

Ιφιμέδεια είπε...

Σας ευχαριστούμε καλά μας 7!

Κι εσείς όσο μπορείτε να το διασκεδάσετε!

Ανώνυμος είπε...

Ιφιμέδεια ειπε...

"Σας ευχαριστούμε καλά μας 7!

Κι εσείς όσο μπορείτε να το διασκεδάσετε!"

Μήπως θελατε να πείτε οσοι ;;

enteka είπε...

τι όμορφο ποστ
καλά να περάσεις :)

Caesar είπε...

Μάλλον ο έρωτας φέρνει την αγάπη. Τουλάχιστον για όσο διάστημα είμαστε υπό την επήρειά του. Αν κρατήσει και μετά, ίσως να είναι από ...κεκτημένη ταχύτητα, ανάλογη με τη σφοδρότητα του έρωτα ;)))

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Το νοιώθουμε αρκούντως το κείμενο του κ. Κραουνάκη και τις υπογραμμίσεις έτι περισσότερον... αλλά, να γινότανε, λέει, να νοιώσουμε κι εκείνο το γλυκό με τις μπανάνες!!!
;-))

Ανώνυμος είπε...

Τα μπλόκα τι τα ήθελες πακέτο με τις μπανάνες και τον έρωτα; Διότι, οι μπανάνες και ο έρωτας κολλάνε αν βρίσκεσαι ξάπλα στην αιώρα, που είναι δεμένη ανάμεσα σε δύο μπανανιές και ο Μπραντ Πιτ είναι στα πόδια σου παρακαλώντας. Και μετά τι; Μπαίνει στη μέση το μπλόκο της τροχαίας και πάπαλα φαντασίωση για την Ξενούλα;

Ένα έχω να σου πω ... ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ!
(σνιφ)

Ανώνυμος είπε...

κάπως έτσι απλά σου εύχομαι να γράφεις για τα γύρω και για τα περί... ίσως αυτό μας κάνει να σκεφτούμε λίγο πράγματα τα κανονικά...