Βρυξέλλες, Μπρυζ, Άμστερνταμ, Αμβέρσα

Voodoo Girl

Έχω μιά μεγάλη βαλίτσα ανοικτή στο πάτωμα κι ετοιμάζομαι για ταξίδι.

Θα λείψουμε μερικές μέρες στο Βέλγιο κι έτσι δεν θα ανανεώνεται και το μπλογκ.

Μέχρι να ξαναγράψω σκέφτηκα ότι θα ήθελα να σας αφήσω, στην πρώτη σελίδα ας πούμε, ένα πολύ αγαπημένο μου ποίημα του Tim Burton, το

Voodoo Girl

Her skin is white cloth

And she's all sewn apart

And she has many colored pins

Sticking out of her heart.



She has a beautiful set

Of hypno-disk eyes,

The ones that she uses

To hypnotize guys.


She has many different zombies

Who are deeply in her trance.

She even has a zombie

Who was originally from France.



But she knows she has curse on her

A curse she cannot win.

For is someone gets

Too close to her,



The pins stick farther in.




Tim Burton, Voodoo Girl,

from The Melancholy Death of Oyster Boy and Other Stories

Τι κατέθεσα στη Δίκη του Αιώνα

(περίληψις προηγουμένων)
Οι δύο αντίδικοι, το Συκουλίνι και ο Προβατούκος, επρόκειτο να λύσουν πλέον με ένδικα μέσα έναν δεσμό που ως φαίνεται ταλαιπώρησε και τους δύο πολύ.

Καταφθάνω για κατάθεση, τα φλας αστράφτουν.

Εδώ με βλέπετε να εισέρχομαι στο δικαστήριο. Όλα τα βλέμματα πάνω μου. Φοβερό σούσουρο. Μέχρι που μπήκε ο Πρόβατος
με τάχα-μου-τυχαία-ανοικτό το φερμουάρ. Και φυσικά γύρισαν όλοι να δουν το 41-ποντο θαύμα της φύσεως. Δεν είχα πει όμως ακόμη την τελευταία μου λέξη. Για την ακρίβεια δεν είχα πει ούτε την πρώτη.


Η κυρία Ιφιμέδεια Morell Carrington Colby Dexter Rowan να προσέλθει στο βήμα.

Κύριοι δικασταί, κύριοι ένορκοι, χαριτωμένο αγόρι Harry Hamlin,

τον καιρό που συμβίωναν αρμονικά στην Έξαλλη Έπαυλη συνήθιζα να επισκέπτομαι τα δυό αυτά παιδιά που τα αγαπούσα σαν μεγάλα αδέλφια μου. Για την ακρίβεια με τον Προβατούκο είμαστε όντως αδέλφια που μας χώρισαν στη γέννα, αλλά αυτή είναι μιά άλλη ιστορία. Τέλος πάντων, έτυχε πολλές φορές κύριε Πρόεδρε να γίνω μάρτυρας αποκαλυπτικών σκηνών που υποχρεούμαι να καταθέσω. Τι να πρωτοθυμηθώ;

Τότε που ο Πρόβατος το έσκασε με έναν τσοπερά για να ανακαλύψει τον κόσμο κι άφησε το ταλαίπωρο Συκουλίνι να κλαίει και να οδύρεται;

Που έβλεπε ατέλειωτες ώρες τον Bush στην τηλεόραση; OMG!






Που γύριζε σπίτι τα χαράματα ντυμένος όπως βλέπετε στο Πειστήριο 1.832 που καταθέτω και είχε την απαίτηση να πιστέψουμε ότι γύρισε από ολονυχτία στου Αγίου Βαλανίου;


Πρέπει όμως να ομολογήσω ότι και το χαριτωμένο Συκουλίνι είχε αρχίσει να παίρνει έναν δρόμο περίεργο, χωρίς επιστροφή. Μικρό κι αθώο καθώς είναι, εύκολα πίστευε τις υποσχέσεις των κάθε είδους μάνατζερ που υπόσχονταν να την κάνουν ταλέντο του Χόλυγουντ.

Κλεισμένο ολημερίς στην Έξαλλη Έπαυλη ονειρευόταν Αργεντίνικα ταγκό

ονειρευόταν σκηνές του Broadway

και κάπως έτσι αποφάσισε να πάρει τον ομματιών του, να εγκαταλείψει τον Προβατούκο και να δει την τύχη του στην Αμερική -που ως γνωστόν είναι και χώρα μαγική.

Ρωτάτε να σας πω κύριε Πρόεδρε, που βρίσκεται η αλήθεια;
Μα η αλήθεια βρίσκεται στους Σεξ Πίστολς ως γνωστόν, αλλά εν προκειμένω βρίσκεται κάπου στη μέση.

Κάπου στη μέση του Ατλαντικού για την ακρίβεια, που με τα παγόβουνα και τα σκυλόψαρά του χωρίζει αυτές τις δίδυμες ψυχές, αυτά τα δυό τρελλά αγόρια, αυτά τα δυό υπερταλαντούχα πλάσματα.

Μάλιστα κύριε Πρόεδρε, υπερταλαντούχα και υπογραμμίστε αυτό γραμματεύ!

Που μόνον όταν ξαναενωθούν κάποια στιγμή στο μέλλον θα βρουν και τα δυό την πραγματική αγάπη που εναγωνίως αναζητούν σε ξένα μάτια, την συντροφικότητα που ψάχνουν σ'άλλα κορμιά, το πρώτο βραβείο στη Γιουροβίζιον!΄

Αυτά είχα να πω.

Καθώς το κοινό σκουπίζει τα μάτια του, ο Πρόεδρος κλαίει γοερά, ο Πρόβατος βλεφαριάζει έναν ένορκο και το Συκουλίνι έναν αστυνομικό (γιατί δεν μπορεί να αντισταθεί στα όργανα εξουσίας), αποχωρώ και χαιρετώ τους θαυμαστάς μου!
Cirio!

άντε Fantastic 80's μου το κάνατε εδώ μέσα!!!

Σαν μαρουσιώτικο κανάτι

Από τους δύο άλλους βαλκάνιους, ο πιό συμπαθής και ανοιχτόκαρδος είναι ο Ζίφκωφ. Ακαλλιέργητος αλλά έξυπνος. Του χαρίσαμε ένα γνήσιο αρχαίο αγγείο γεωμετρικό. Αντελήφθηκα όμως ότι το πήρε για μαρουσιώτικο κανάτι. Καθώς γυρίζαμε από την Κνωσσό, όπου τον είχα πάει να δη εκείνα που δεν τον ενδιέφεραν, για να του δώσω να καταλάβη την αξία του δώρου που του έκανα, του λέγω: "Πρόεδρε, αυτό το αγγείο που σας δώσαμε καλό είναι να το δώσετε στο Μουσείο της Σόφιας διότι είναι του έκτου αιώνος". Τινάχτηκε ο άνθρωπος από έκπληξη. "Δεν το είχα αντιληφθεί. Έχετε δίκιο."

Αλλά με την αφέλειά του σε κέρδιζε. Δεν φαντάζομαι να του έλειπε και η πονηριά.

Κωνσταντίνου Τσάτσου, Λογοδοσία μιάς Ζωής, Οι Εκδόσεις των Φίλων, Αθήνα 2001, 446.

Μιά Δευτέρα πράσινη κάπως βεραμάν

Ακόμη στα μαλλιά μας ο άνεμος που φύσαγε στην κορυφή της Ασίνης και τα κλαράκια στο φλυτζάνι ζωντανά και μεγαλώνουν.

Κοιτάξαμε όλο το πρωί γύρω-γύρω το κάστρο

αρχίζοντας από το μέρος του ίσκιου εκεί που η θάλασσα

πράσινη και χωρίς αναλαμπή, το στήθος σκοτωμένου παγονιού

μας δέχτηκε όπως ο καιρός χωρίς κανένα χάσμα.

Ο Σεφέρης πίστευε ότι ο βασιλιάς της Ασίνης ήταν ο πιό ευτυχισμένος βασιλιάς της γενιάς του.

&&&&&&&&&&&

Όταν σκέφτομαι τις μέρες της εβδομάδας, τους μήνες, τις εποχές, τα φαντάζομαι μέσα σε έναν μεγάλο κύκλο τρισδιάστατο και τοποθετώ τον εαυτό μου μέσα υπερμεγέθη, σαν πιόνι σε επιτραπέζιο. Κι από παιδί όταν σκέφτομαι τις μέρες και τους μήνες έχουν για μένα χρώματα. Όχι πάντα σταθερά, με τον καιρό αλλάζουν. Κι ούτε είναι σαφή αναγνωρίσιμα ή εύκολα χρώματα. Είναι συνήθως κάτι περίεργες αποχρώσεις.

Τέλος πάντων, όλα αυτά τα έγραψα για να σας πω ότι σήμερα πατάω σε μια Δευτέρα πράσινη κάπως βεραμάν και την γράφω εδώ με κόκκινη γραμματοσειρά μπας και κοκκινήσει προς το βράδυ.

&&&&&&&&&&&&&&&&

Ένας καλός μου φίλος είχε την καλοσύνη να μου προωθήσει ένα κείμενο προς ανάρτηση σχετικά με το λεγόμενο Συμβόλαιο Συμβίωσης και το γεγονός ότι, ως φαίνεται, θα αποκλειστούν από αυτό τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια.

Με πολύ χαρά το αναπαράγω ακολούθως, σκεπτόμενη πόσο χαζό είναι να διαχωρίζεις τη συντροφικότητα με οποιουσδήποτε όρους. Και πόσο τραγικό πρέπει να είναι να μην μπορείς να μοιραστείς τη ζωή σου όπως θέλεις με τον αγαπημένο σου σύντροφο.

Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τη λογική πίσω από τέτοιους αποκλεισμούς. Υποθέτω, χωρίς να μιλώ όμως μετά λόγου γνώσεως, ότι σε μεγάλο βαθμό φταίει ο πουριτανισμός της ελληνικής κοινωνίας και το θεοκρατικό μας σύστημα.

Ό,τι δεν αναγνωρίζουμε ως υπαρκτό δεν υπάρχει.

Αναπαράγω και προσυπογράφω -έστω ψευδωνύμως- το κείμενο που αφορά την κατοχύρωση νομικών δικαιωμάτων σε ομοφυλόφιλα ζευγάρια, όσο κι αν δεν με αφορά προσωπικά. Αφορά τους φίλους μου και κάνει το ίδιο. Αύριο μπορεί να αφορά το παιδί μου.

Δεν θα είναι πολύ ωραίο να ζήσουμε επιτέλους τη μέρα που δύο ιερωμένοι πιασμένοι από το χέρι θα μπουν σε ένα συμβολαιογραφείο ζητώντας να κατοχυρώσουν και νομικά τη σχέση τους;

ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ; ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ / A DOMESTIC PARTNERSHIP THAT DISCRIMINATES? NO THANKS

Στην Ελλάδα οι γκέι, οι λεσβίες και οι τρανσέξουαλ γνωρίζουν από διακρίσεις. Αρκετοί απ' αυτούς τις αντιμετωπίζουν καθημερινά στην οικογένεια, την κοινωνική ζωή και τον επαγγελματικό στίβο. Καμιά φορά όμως φτάνει μια σταγόνα για να ξεχειλίσει το ποτήρι.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου το Υπουργείο Δικαιοσύνης ετοιμάζεται να καθιερώσει ένα "συμβόλαιο συμβίωσης" ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για τα ετερόφυλα ζευγάρια.

Δεν θεωρούμε ότι ένα απλό "συμβόλαιο" μπορεί να λύσει τα ζητήματα των ζευγαριών ίδιου φύλου, ούτε να εξασφαλίσει την ισότιμη μεταχείρισή τους. Πιστεύουμε όμως ότι η προτεινόμενη διάκριση είναι κατάφωρα αντίθετη τόσο με το ελληνικό Σύνταγμα όσο και με τις ευρωπαϊκές συνθήκες για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Πόσο μάλλον όταν 18 ευρωπαϊκές χώρες ήδη παρέχουν νομική κατοχύρωση στα ζευγάρια ίδιου φύλου.

Σκοπός αυτής της πρωτοβουλίας είναι να ενημερωθούν σχετικά οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιστοσελίδες και ιστολόγια σε όλο τον κόσμο. Αυτό που ζητάμε είναι ίσα δικαιώματα για όλους. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο. Αυτή τη φορά δεν θα μείνουμε σιωπηλοί. Αυτή τη φορά δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ

In Greece gays, lesbians and transexuals know about discrimination. Many of them face it daily from their families, in their social lives and in the professional field. But sometimes, all it takes is a single straw to break the camel's back.
According to press reports, the greek government is preparing to introduce a domestic partnership "contract" EXCLUSIVELY for unmarried heterosexual couples.

We do not believe that a mere "contract" can resolve the issues same-sex couples face or ensure their fair treatment under the law. However this discriminatory proposal is a direct contravention of the greek Constitution, as well as european human rights treaties. Especially since same-sex couples already enjoy legal rights in 18 european nations.
The aim of this intervention is to make sure that european institutions, human rights organisations, websites and weblogs from around the world learn about these proposals. What we ask for is equal rights for all. Nothing more and nothing less.This time around we will not sit idly by. This time around we will not keep silent.

GREEK BLOGGERS AGAINST DISCRIMINATION

Βράδυ Παρασκευής

Είναι βράδυ Παρασκευής. Τριγυρίσαμε όλη μέρα. Γυρίσαμε από το σούπερ μάρκετ. Και είναι μιά κανονική κάπως Παρασκευή. Γελάμε.

Γελάμε πολύ και κάνουμε καραγκιοζιλίκια με τα μαλλιά μας. Μιλάμε.

Ετοιμαζόμαστε να κάνουμε τα μπανάκια μας. Στρώνω καινούργια σεντόνια.

Τραγουδάμε τραγούδια δικά μας. Κάνουμε αυτοσχέδιες παρωδίες.
Διαλέγω να ακούσουμε το Being Boring των Pet Shop Boys, ξανά και ξανά.

Και σκέφτομαι ότι στην αρχαία εποχή του παλιού πειρατικού ραδιοφώνου θα έπαιρνα τηλέφωνο και θα έκανα μιά αφιέρωση.

Η "Ιφιμέδεια" θέλει να αφιερώσει αυτό το τραγούδι στα κορίτσια που ψάχνουν ρόλους και στα αγόρια που εντυπωσιάζουν.
Τελείως εφηβικό βράδυ Παρασκευής.

Ας παίξει το τραγούδι λοιπόν. Ξανά και ξανά.

Filipino Mexican: Politics of Vermont

H Ιφιμέδεια των Filipino Mexican απαντά στις φήμες για επερχόμενη διάλυση του γκρουπ και προσπαθεί να εξηγήσει τα ανεξήγητα του καινούργιου άλμπουμ.


Έντεκα: Χαίρομαι που σου παίρνω αυτή τη συνέντευξη για το καινούργιο άλμπουμ και όχι για τη διάλυση του γκρουπ που ακουγόταν τελευταία.

Ιφιμέδεια: Εντάξει, δεν αρνούμαι ότι υπάρχουν συγκρούσεις συχνά ανάμεσά μας, αλλά ακόμα δεν το διαλύσαμε το μαγαζί. Συμβαίνουν αυτά όταν μαζεύονται σε μιά μπάντα άτομα με διαφορετικό background και πολύ ισχυρές προσωπικότητες. Το Politics of Vermont έγινε ακριβώς μέσα από αυτή τη διαδικασία των συζητήσεων, συγκρούσεων συχνά, αλλά και μιάς βαθιάς αλληλοεκτίμησης. Ας πούμε ότι συμβολίζει ένα μακρύ ταξίδι εντός κι εκτός μας.

Έντεκα: Ο τίτλος, όπως και όλο το άλμπουμ, είναι εντελώς αναπάντεχος. Πόθεν έσχες;

Ιφιμέδεια (γέλια): Θα γελάσεις. Καθόμασταν μιά μέρα στο στούντιο, κοντεύαμε να τελειώσουμε την ηχογράφηση και δεν μας άρεσε καμιά ιδέα για τίτλος του άλμπουμ. Μπαίνω λοιπόν στην wikipedia με τον φορητό και πατάω random article. Μου βγαίνει ένα τελείως κουφό άρθρο για τους πολιτικούς του Vermont, το λέω στους άλλους, γουστάρανε κι έμεινε.

Έντεκα: Τα τραγούδια του άλμπουμ συνδέονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με ένα μουσικό είδος. Αν μη τι άλλο μεγάλη πρόκληση να τα προσαρμόσετε στο στυλ των Filipino Mexican. Και βέβαια μεγάλη πρόκληση για τη δική σου φωνή.

Ιφιμέδεια: Κοίτα. Όπως ξέρεις δεν είχαμε εγκλωβιστεί ποτέ σε ένα συγκεκριμένο είδος. Το Sandai ήταν πιό πολύ έθνικ ροκ θα έλεγα, το Northern Undergraduate Student Society ήταν ένα tribute στην εφηβεία μας τη δεκαετία του 80. Κάθε άλμπουμ μας έχει ένα διαφορετικό στυλ. Με το Politics of Vermont κάνουμε ένα tribute στα ακούσματα που αγαπήσαμε όλοι ή κάποιοι από εμάς χωριστά ή ακόμη και σε προσωπικές μας ιστορίες και προτιμήσεις. Περιλαμβάνει επανεκτελέσεις και καινούργια κομμάτια.

Έντεκα: Και τι πρόκληση. Επιμένω. Ως lead singer φέρεις μεγάλο βάρος.

Ιφιμέδεια (γέλια): Ελπίζω να μην το εννοείς κυριολεκτικά γιά τα παραπανίσια μου κιλά (γέλια). Οπωσδήποτε ήταν ένα ρίσκο, αλλά όπως ξέρεις μ'αρέσουν οι προκλήσεις, αρέσουν σε όλους μας δηλαδή, και το αποτέλεσμα έχει αν μη τι άλλο μεγάλο ενδιαφέρον. Ελπίζω να αρέσει και στο κόσμο. Αν όχι, εντάξει, κάναμε το κέφι μας πάντως.


Πείθω την Ιφιμέδεια να μου σχολιάσει λίγο τα τραγούδια με τους πιό αναπάντεχους τίτλους ever.

1. New York State Route 172.
Ένα καθαρόαιμο swing κομμάτι, μια πολύ μεγάλη συνθετική πρόκληση θα έλεγα. Απευθείας αναφορά στον αγαπημένο όλων μας Benny Goodman που έζησε στο Pound Ridge, την πόλη που καταλήγει ο δρόμος 172.


2. Hotdog
Remix του αναπάντεχου και το 1979 Hot Dog των Led Zeppelin, από το In Through the Out Door. Επιλογή του Michael που τη διασκεδάσαμε απίστευτα.


3. Recondita armonia
Μιά άρια από την αγαπημένη μου όπερα Τόσκα. Πάντα μ'άρεσαν περισσότερο οι άριες των τενόρων και είπα να δοκιμάσω.
Αγαπημένη μου εκτέλεση είναι πάντα του Giuseppe di Stefano, που κατά σύμπτωση πέθανε πριν δύο μέρες.


4. Ian G. Walker
Ένα από τα πιό προσωπικά κομμάτια του δίσκου. Ο τίτλος αναφέρεται σε έναν άνθρωπο που γνώρισα τυχαία στην Ιαπωνία και τον συνάντησα, πάλι τυχαία, στο Sheffield. Χαμένη στη μετάφραση.


5. Karrapur
Ένα τραγούδι για την εμπειρία του John στα βάθη της Ινδίας και η πρώτη του δισκογραφημένη απόπειρα να δαμάσει το σιτάρ.


6.Roman Catholic Diocese of Liepāja
Remix του ύμνου της πόλης Liepaja, της Λετονίας, γνωστής ως η πόλη που γεννιέται ο άνεμος. Δεν έχουμε ιδέα τι λέει ο ύμνος, εμπνευστήκαμε από το μύθο της.


7. Nagasaki Prefecture
Remix ενός τζαζ κομματιού του 1928, των Harry Warren και Mort Dixon.


8. Mount Merbuk
To Merbuk είναι ένα ηφαίστειο στο Μπαλί της Ινδονησίας και στο δικό μας δίσκο ένας αυτοσχεδιασμός του Chad με ινδονησιακά κρουστά όργανα.


9. 47th Division
Εμπνευσμένοι από την θλιβερή ιστορία της 47ης Division του Λονδίνου, μελοποιούμε το my sweet old etcetera του e.e.cummings.

10. Southern Baptist Educational Center
Ένα τραγούδι κατά της θρησκευτικής αποβλάκωσης.

11. Canadian House of Commons Standing Committee on Access to Information, Privacy and Ethics
Ο εναλλακτικός τίτλος του τραγουδιού είναι Identity Theft ένα θέμα που απασχόλησε την επιτροπή αυτή του Καναδά και μας ενέπνευσε στους στίχους, αλλά somehow θεωρήσαμε ότι ο τίτλος αυτός είναι πιό αξιομνημόνευτος.

12. Bonus track: Lilius
Lilius είναι το όνομα ενός κρατήρα στη σελήνη, από το όνομα του εφευρέτη του Ιουλιανού ημερολογίου Aloysius Lilius. Μελοποιούμε το Τρελλαμένο Φεγγάρι του Yeats και σ'αυτό το κομμάτι μου κάνει support vocals η Bjork.



********************************************************************

Οι κανόνες του παιχνιδιού που με κάλεσε ο Έντεκα είναι οι ακόλουθοι:

1.Μπαίνεις στη wikipedia..
2.Αναζητάς την επιλογή "random article" (πάνω αριστερά). Πατάς μια φορά. Το λήμμα που θα βγει είναι το όνομα της μπάντας σου.
3.Πατάς άλλη μια φορά το "random article". Το λήμμα που θα βγει είναι ο τίτλος του άλμπουμ της μπάντας σου.
4.Πατάς "random article" άλλες έντεκα φορές. Τα λήμματα που θα βγουν είναι το track list του άλμπουμ.
5.Καλείς άλλους πέντε να κάνουν το ίδιο.

Με τη σειρά μου καλώ να βγουν on the road με τη μπάντα τους οι: Βαρόμετρο, Xilaren, Cobden, Πρόβατο, Ou Ming

Το Δικαίωμα στην Ανηλικίωση

36 + 1 μέρα. Ούτε μέρα λιγότερη.

Και δεν το έχω συνηθίσει καθόλου.

36 +1 μέρα... Μα, τώρα είναι πράγματα αυτά;

Κι αν είναι, δεν είναι αυτά γιά μένα! Οι άλλοι ας μεγαλώνουν όσο θέλουν, εγώ θέλω να είμαι πάντα μικρή, παιδούλα, τσαχπίνα, να μου τα συγχωρούν όλα και να λένε, αχ τι χαριτωμένη. Πες κι άλλα, κάνε μας κι άλλα, εσένα θέλουμε.

Ναι, καλά.

Τώρα θα λένε όλοι, καλά δεν ντρέπεται να ντύνεται έτσι στην ηλικία της, να μιλάει έτσι στην ηλικία της, να είναι τόσο ασόβαρη στην ηλικία της, επιστήμων άνθρωπος;

Θα μου πεις γιατί να το λένε τώρα; Αφού το λένε εδώ και καιρό. Σωστά!

Κοιτάω γύρω μου τι κάνουν οι άνθρωποι που θα έπρεπε να τους μοιάζω. Έχουν τους σωστούς φίλους, διαβάζουν τα σωστά βιβλία, έχουν πάντα την ενδεδειγμένη συμπεριφορά. Σ'αυτή την ηλικία ξέρουν πιά τι πρέπει να πουν και πώς να το πουν, θα αφήσουν το ωραίο το υπονοούμενο, θα οργανώσουν ένα αξέχαστο δείπνο. Είναι κατά κανόνα από καιρό παντρεμένοι, κάνουν παρέα με άλλα ζευγάρια, παίζουν επιτραπέζια, πάνε διήμερες εκδρομές με τα τζιπ. Τα παιδιά τους κάνουν παρέα με τα παιδιά των άλλων ζευγαριών. Γιάκιτυ γιακ!

Εγώ είμαι κοινωνικά απόβλητη, ούτε παιδιά, ούτε σκυλιά. Εντάξει μοιάζω λίγο με chow-chow, αλλά δεν γίνεται έτσι η δουλειά.

Εμένα οι φίλοι μου είναι χωρισμένοι, ανύπαντροι, ομοφυλόφιλοι, δεν ξέρω/δεν απαντώ. Αυτούς γουστάρω κι αγαπώ, αυτοί με αντέχουν.

Φοράω T-shirt με στάμπα Scarface custom-made γιά πάρτη μου από τον αντρούλη μου.

Είμαι Υπουργός Εκπολιτιστικών Διαδραστικών Δράσεων και Δρωμένων στην κυβέρνηση του Δρος Φλάντζα. Αυτό είναι το ανώτερο αξίωμα που έχω καταλάβει.

Α, μα δα! Χτυπάω με δύναμη το πόδι κάτω και προβάλλω τα στήθη μου να φανεί το μάτι το αγριωπό του Πατσίνο. Και θα ντύνομαι, και θα μιλάω, και θα συμπεριφέρομαι όπως θέλω. Ολόκληρη γυναίκα, ναι! Εγώ βροντοφωνάζω το δικαίωμα στην ανηλικίωση. Τι δουλειά έχω με όλους εσάς τους άλλους που είστε 36 +1 μέρα και φαίνεστε;

Ας είν'καλά το μπλογκ μου ρε!

Σήμερα πρωΐ-πρωΐ έκανα πρώτα αυτό που έπρεπε να κάνω καταπιέζοντας τον εαυτό μου, κι έπειτα, εγώ, η επαναστάτης χωρίς αιτία, το "αιώνιο κορίτσι", ανέβασα αυτό το ποστ-μανιφέστο της ανηλικίωσης, που το βροντοφωνάζω από μέσα μου με πολύ κουράγιο.

Μα να είστε επιεικείς. Είμαι 36 + 1 μέρα. Λίγη ακόμη ανοχή ζητάω.